e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Πυροτεχνήματα από το φετινό Πανηγύρι της Παναγούλας












Το φετινό πολύ πετυχημένο Πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου στο Χωριό μας ανήκει πια στις γλυκύτατες Αναμνήσεις. Όλοι το θυμόμαστε με αγαλλίαση κι ευχαρίστηση, διότι έδωσε τη δυνατότητα σε όλα τα γούστα των συντοπιτών μας, να εκφραστούν, σε όλους μας δε να συγχαρούμε και να ξεδώσουμε.
Περιμένουμε τα σχόλια και τις εντυπώσεις Σας.

6 σχόλια:

zoZeL είπε...

yperoxa ta pireotexnimata fetos...haha egw pou xorevw,,!fenete i steka mOu..
kai tou xronoU..kai elpizw tn epomeni fora na xorepsoume ola mazi ta pedia..kai na min drepode merikoi merikoi..!!!!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία στιγμιότυπα!

P. Kapodistrias είπε...

Πράγματι, πολύ καλές στιγμές! Μόνο όταν περάσουν και αρχειοθετηθούν δτο μυαλό μας, μπορούν ν' αποτιμηθούν και αξιολογηθούν. Και του χρόνου, να είμαστε καλά, να ξαναβιώσουμε τα ανάλογα!!!

Tasos Zarkadis είπε...

Πυροτεχνήματα... αναμνήσεων! Και η έκφρασή μου αυτή είναι αποφορτισμένη από κάθε είδους αρνητικές προεκτάσεις... Και του χρόνου με υγεία για περισσότερα και καλύτερα!

Porfyrogennitos είπε...

Εγώ πάντως είμαι ευτυχισμένος που έζησα τόσο ζωντανές στιγμές. Εύχομαι σε όλους ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!!

P. Kapodistrias είπε...

@ Τάσο μου,
οι αναμνήσεις κατά κύριο λόγο (σχεδόν πάντα, θά έλεγα) ΕΙΝΑΙ πυροτεχνήματα. Τίποτε στάσιμο, οι δε ευτυχισμένες στιγμές αποτελούν μόνο Στιγμές. Γι' αυτό είναι απόλυτη χρεία να είμαστε οπλισμένοι με (περισσότερο από το κανονικό) μυαλό, ώστε με αξιοπρέπεια ν' αντιμετωπίζουμε τις οδύνες και τις ωδίνες της καθημερινότητας, τα προβλήματα και τις διαρκείς προδοσίες συγγενών, γνωστών και φίλων.
Κατά βάσιν ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει ότι είναι μόνος. Μόνος προς Μόνον. Τούτο βέβαια ουδόλως σημαίνει ότι πρέπει να μονωνόμαστε και να γινόμαστε αγοραφοβικοί, αλλά να έχουμε την επίΓνωση, ότι ο κοινός παρονομαστής μας είναι η Μοναχικότης, απ' όπου θ' αντλούμε το κουράγιο της ουσιαστικής αντιμετώπισης του καθ' ημέραν Θορύβου.
Αυτή τη στιγμή μού έρχεται στο νου εκείνη η (αμφιλεγόμενη για πολλούς) φράση του μεγάλου φιλοσόφου του Σαρτρ, που έλεγε: "Η Κόλασή μου είναι οι Άλλοι". Αυτός ο μέγας ερευνητής της ανθρώπινης ύπαρξης κάτι περισσότερο από εμάς ήξερε.
Επανέρχομαι και κλείνω:
Οι Αναμνήσεις (καλές ή άσχημες) μάς δίνουν πράγματι ζωή, αλλά προσοχή: Να μήν παραμένουμε εκεί μεμψιμοιρώντας, διότι τότε μάς παίρνουν τη ζωή που μάς έδωσαν, απομυζώντας την κάθε μας ικμάδα. Οι αναμνήσεις διδάσκουν, γοητεύουν, ομορφαίνουν τη ζωή, αλλά, ας μη μάς κάνουν κακομοίρηδες και άχρηστα ρομαντικούς.
La vita è bella και πάει (πρέπει να πάει) μόνο μπροστά!!!
Χαίρε Τάσο!
π.Π.Κ.