Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Ένα ποίημα εξαιτίας των Μετεώρων



π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Μ Ε Τ Ε Ω Ρ Ι Σ Μ Ο Ι

Επέχουν θέση ουρανού τα Μετέωρα
ανεβαίνεις ασθμαίνοντας την ανεμόσκαλα του δέους
τι κι αν φοβάσαι τα ύψη

ωσάν τους γύπες και τους κόρακες κι εσύ
παροξύνεσαι
με τις πτυχώσεις της ψυχής ψαλιδισμένες

αιώρα η νεφέλη τέτοιαν ώρα στον Πλατύλιθο
σε νανουρίζει
από τα μάτια συγκαλύπτει των πολλών τη σάρκωση του ήλιου

ενώ οι γάτες της Μονής
-Γενάρης γαρ-
έχουν παρασυρθεί αναπόφευκτα στις ορμές των φώτων.

[Μετέωρα, 24.1.2013]