Στολίζοντας τον Σταυρό και τον ναό μας με βασιλικούς ενόψει της αυριανής εορτής

 Σήμερα το απόγευμα στον ναό της Παναγούλας Μπανάτου 
Φωτολήψεις: Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας 

Ο Απόστολος Παύλος δεν σταματά ποτέ να καυχάται για τον Σταυρό του Κυρίου

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής 14ης Σεπτεμβρίου 2014

ΥΨΩΣΙΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

(Α΄ Κορινθ. α΄, 18-24)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης

Ο Τίμιος Σταυρός υπήρξε πάντοτε το όργανο της σωτηρίας και της λύτρωσής μας. Πάνω σε αυτόν χύθηκε το τίμιο Αίμα του Χριστού για την σωτηρία των ανθρώπων. Ένα μέσο σκληρής σωματικής τιμωρίας και εκτέλεσης, που χρησιμοποιείτο από τους Ρωμαίους κατά των δολοφόνων και των κακοποιών, έγινε επί δύο χιλιάδες και πλέον έτη το σύμβολο της παντοτινής απαλλαγής του ανθρώπου από το προπατορικό αμάρτημα. Αποτέλεσε το ιερότερο σημείο αναφοράς κάθε ευσεβούς και αληθινού πιστού ήδη από τα πρώτα βήματα της Εκκλησίας. Και αυτό ώθησε την Αγία Ελένη στην πολύχρονη κοπιώδη αναζήτησή του στον τόπο μαρτυρίου του Κυρίου, στα Ιεροσόλυμα.

          Ο Απόστολος Παύλος δεν σταματά ποτέ, στις θεόπνευστες επιστολές του, να καυχάται για τον Σταυρό του Κυρίου. Αυτή την καύχηση την θεωρεί ως την μόνη σωστή και υγιή, που πρέπει να διακατέχει την καρδιά κάθε πιστού. Το ιερό και φωτεινό σύμβολο του Σταυρού εμπνέει βαθειά τον Παύλο και γενικά όλους τους Αποστόλους και τις άγιες μορφές της Εκκλησίας μας. Από αυτό αντλούν κουράγιο και δύναμη, για να αντιμετωπίσουν τις δοκιμασίες και τις αντιξοότητες. Αντλούν υπομονή για να αντιμετωπίσουν τις διώξεις, τα βασανιστήρια, τις ειρωνείες, ακόμη και τον θάνατο εκ μέρους των ασεβών. Επίσης αυτό τους εμπνέει την αγάπη, την χριστιανική αλληλεγγύη, την φιλανθρωπία, την καταλλαγή και την ειρήνη.

          Δια της μετοχής κάθε πιστού στα Πάθη και τον Σταυρό του Ιησού εξασφαλίζεται και η συμμετοχή στην Ανάσταση και στην τελική σωτηρία. Έτσι ο κάθε ένας οφείλει να γίνει μιμητής του Χριστού, για να γίνει «κατά χάριν» θεός και κληρονόμος της ουράνιας Βασιλείας Του. Να μην τον τρομάξει οποιασδήποτε μορφής κατατρεγμός επί της γης.

          Όμως ασεβείς σοφοί, που κατέχουν την μάταιη και κούφια σοφία αυτού του κόσμου, περιφρονούν τις θείες αυτές αλήθειες. Θεωρούν ότι τα πάντα μπορούν να κατανοηθούν με την λογική και τις ανθρώπινες δυνατότητες. Γι’ αυτό ο Σταυρός ακατάπαυστα συγκρούεται τόσο με την ορθολογική σκέψη των αρχαίων Ελλήνων, όσο και με τον στείρο μεσσιανισμό των Ιουδαίων, που περίμεναν έναν επίγειο βασιλιά, έναν Ιουδαίο αρχηγό που θα τους έσωζε από την δουλεία των ποικίλων δυναστών τους. Επόμενο ήταν, λοιπόν, να αποτελέσει «σκάνδαλο» για τους Ιουδαίους και «μωρία», δηλαδή ανοησία, για τους Έλληνες που απέρριπταν κάθε τι που δεν είχε λογική εξήγηση.

          Όλοι, λοιπόν, καλούμαστε να τιμάμε τον Τίμιο Σταυρό και να αφοσιωθούμε στις θείες Αλήθειες που Αυτός εκπροσωπεί, γενόμενοι ενεργά και συνειδητά μέλη της εκκλησίας του Χριστού. Να υπομένουμε –όπως ο Κύριος και οι Άγιοι– κάθε δοκιμασία και έτσι θα γίνουμε πραγματικά δυνατοί και σοφοί και θα οδηγηθούμε στη θέωση. Γένοιτο!