e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Ακλόνητη πεποίθηση και όχι δυσπιστία για τα αγαθά του Ουρανού

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής του Θωμά 19ης Απριλίου 2015
(Ιωάν. κ΄ 19-31)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Αγαπητοί μου, Χριστός Ανέστη!
          Βαθύτατη υπήρξε η απογοήτευση και η θλίψη του Θωμά! Το δράμα του θείου Πάθους τον είχε συγκλονίσει ψυχικά και σκέψεις ολιγοπιστίας πλημμύριζαν τον νου του και πίκραιναν την καρδιά του. Προβληματιζόταν πολύ και αναρωτιόταν πώς είναι δυνατόν ένας που έκανε τόσα θαύματα, που θεράπευε ανίατους ασθενείς, που ανάσταινε νεκρούς, που ηρεμούσε την φουρτουνιασμένη θάλασσα, να μην μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Βέβαια, άκουσε ότι ο Ιησούς, αναστημένος πλέον, παρουσιάστηκε στους μαθητές, συνομίλησε και συνέφαγε μαζί τους. Όμως δεν έδωσε πίστη και ιδιαίτερη σημασία στα λόγια αυτά.
Ως ορθολογιστής και αμφισβητίας άνθρωπος δεν μπορούσε να πεισθεί για την αλήθεια αυτών των συμβάντων, διότι δεν ικανοποιείτο η ανθρώπινη σκέψη και λογική του. Ήθελε να δει ο ίδιος με τα μάτια του, να ακούσει με τα αυτιά του, να ψηλαφίσει ο ίδιος με τα χέρια του τις νωπές ακόμη πληγές στο σώμα του Σωτήρα Χριστού. Μέχρι να συμβεί λοιπόν αυτό, έμεινε πικραμένος, απελπισμένος και κατηφής.
Όμως μετά από οκτώ ημέρες, ξανά, ο Ιησούς εμφανίζεται ενώπιον των μαθητών! Εισήλθε «των θυρών κεκλεισμένων» και τους χαιρέτησε με τη φράση «εἰρήνη ὑμῖν». Ύστερα στρεφόμενος στον Θωμά, του ζήτησε να βάλει το δάκτυλό του πάνω στις πληγές του και του συνέστησε να μην γίνεται άπιστος. Ο Θωμάς δεν ήταν άπιστος, ούτε πεισματάρης. Ήταν δύσπιστος. Γεμάτος τώρα από συγκίνηση και χαρά, χωρίς καν να απλώσει το χέρι και να αγγίξει τον Ιησού, ομολόγησε ενθουσιωδώς ότι πιστεύει και ότι μπροστά του ήταν ο Κύριος και Θεός του.
Εδώ ο Ιησούς του ανταπαντά: «Επειδή με είδες, πίστεψες; Μακάριοι αυτοί που πιστεύουν χωρίς να δουν!» Μακάριοι, λοιπόν, είναι όλοι οι αγαθοί και καλοπροαίρετοι άνθρωποι! Όλοι αυτοί που δεν χρειάζονται φιλοσοφικές και επιστημονικές θεμελιώσεις για να πιστέψουν. Αυτοί, οι οποίοι στο διάστημα όλων αυτών των αιώνων που προηγήθηκαν και σ΄ αυτών που θα ακολουθήσουν μέχρι την συντέλεια του κόσμου πίστεψαν και θα πιστεύουν, χωρίς να χρειάζεται να δουν.
Διότι η πίστις, κατά τον Παύλο, είναι «ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος μη βλεπομένων», δηλαδή είναι η ακλόνητη πεποίθηση για τα αγαθά του Ουρανού, τα οποία ελπίζουμε. Βεβαιότητα για πράγματα που ούτε βλέπουμε, μήτε θα τα δούμε πιθανώς στην επίγεια ζωή μας και δεν θα τα ψηλαφίσουμε με το αδύναμο ανθρώπινο μυαλό μας, μήτε με τα σωματικά χέρια μας. Θα τα βρούμε γραμμένα όμως στα ιερά κείμενα της Εκκλησίας και θα τα βιώσουμε μέσω των ιερών Μυστηρίων. Έτσι θα κερδίσουμε την αιώνια ζωή και την μακαριότητα των Ουρανών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: