Η ωραιότητα της παρθενίας σου

Γράφει η ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΟΥΣΟΥΡΑ από τη Μελβούρνη 

Πάει πολύς καιρός τώρα που σκεφτόμουνα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις, που πηγάζουν από θύμησες φυσικά και όχι μόνο, για ένα θέμα, θα έλεγα πολύ ευαίσθητο, μέχρι ριψοκίνδυνο ακριβώς λόγω ευαισθησίας, θα τολμούσα να πω. Όμως, ο κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί, άλλαξε και η νοοτροπία και δεν είναι πλέον «ταμπού» κάποια κοινωνικά θέματα, οπότε, μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτά!

Πρόκειται για τον «παρθενικό υμένα»! Ή, πιο απλά, για την παρθενιά της γυναίκας. Αυτή την παρθενιά, που μέσα στους αιώνες, έγινε αφορμή κι αιτία μέχρι φονικά να γίνουν!

Η νύφη-παρθένα, ήταν βασικός και απαράβατος κανόνας, για να παντρευτεί μια κοπέλα! Εκτός, κι αν ήταν από «τζάκι» ή είχε πολλά λεφτά ο πατέρας της, οπότε… παράβλεπαν το γεγονός ότι δεν ήταν παρθένα! Μια κοπέλα, κατώτερης ή και μεσαίας τάξης, όμως, κινδύνευε να μείνει στο ράφι ή να συμβιβαστεί και να παντρευτεί κάποιον πολύ κατώτερό της από όλες τις απόψεις ακόμα και «σακάτη», σωματικά ή πνευματικά! Όπου τόσο αυτός όσο και το περιβάλλον του δεν άφηναν ποτέ την κοπέλα να ξεχάσει το… έγκλημα της και την τιμή που της έκαναν να την δεχτούν ατιμασμένη στο σπίτι τους!

Βέβαια, ο τρόπος με τον οποίον απώλεσε την παρθενιά, δεν λαμβανόταν και πολύ υπόψη, ούτε και έπαιζε ρόλο! Γεγονός, ότι ήταν… διακορευμένη, κατεστραμμένη κι άλλα συναφή επίθετα, ταπεινωτικά και υποτιμητικά για την κοπέλα που, ενώ μπορεί να συγκέντρωνε πλείστα όσα άλλα χαρίσματα και προσόντα, δεν είχε το πιο σημαντικό για τον άνδρα-αφέντη! Τον άνδρα που ευνόητο, δεν ήταν ο ίδιος παρθένος(!), ήταν άνδρας κι επιβαλλόταν να έχει πολλές εμπειρίες!

Βέβαια, ουδείς σταμάτησε ποτέ να σκεφτεί ότι αυτές τις εμπειρίες τις απόκτησε, όχι απαραίτητα, στα πορνεία, αλλά παραπλανώντας την κόρη ή την αδελφή γείτονα, φίλου χωριανού, γνωστού, υποσχόμενος φυσικά γάμο και κόβοντας ρόδα μυρωμένα, όταν εύρισκε κάτι καλύτερο! Ούτε συζήτηση όμως, εκείνος την κοπέλα που θα παντρευτεί την ήθελε άσπιλη κι αμόλυντη παρθένα για νάχει το κούτελο καθαρό!

Η Μαρία, από κοντινό στο Μπανάτο χωριό, κάπου 57 χρόνια πριν, όταν έφτασε στον όγδοο μήνα εγκυμοσύνης, έπεσε στο πηγάδι του σπιτιού της και πνίγηκε από τη ντροπή και το φόβο όσο πλησίαζε η ώρα να γεννήσει. Μέχρι τότε, επειδή ήταν πολύ λεπτή όντας μοδίστρα, φρόντιζε να φορεί στενό κορσέ και να φτιάχνει ρούχα κατάλληλα, ώστε να καλύπτει τη κοιλιά που ήταν μικρή ευτυχώς. Ο πατέρας του παιδιού, ένας νέος από μακρινό χωριό όπου είχε πάει να μείνει για λίγες μέρες σε ξαδέλφια της που έμεναν εκεί. Όταν τον ενημέρωσε για την εγκυμοσύνη, της υποσχέθηκε γάμο σύντομα, αλλά έπρεπε πρώτα να τακτοποιήσει κάποια πράγματα. Η μόνη τακτοποίηση ήταν ότι τό 'σκασε για την Αθήνα κι εξαφανίστηκαν τα ίχνη του!

Είμαι σίγουρη η Μαρία δεν ήταν η μόνη κοπέλα που επέλεξε το θάνατο από την ατίμωση και την οργή του πατέρα ή του αδελφού!

Ο Γιάννης, από μικρό παιδί απορούσε γιατί η Μάνα του ήταν πάντα μελαγχολική και δεν τα πήγαινε καλά με τον πατέρα του που ήταν καλός οικογενειάρχης, της έδειχνε αγάπη και της φερνόταν πολύ καλά! Είχε γυρίσει από φαντάρος, όταν μια θεία του, του αποκάλυψε εμπιστευτικά την αλήθεια! Την είχε ζητήσει δύο-τρεις φορές από τους δικούς της κι εκείνη είχε πει όχι, δεν τον ήθελε, τ' αδέλφια κι ο πατέρας της, υποχώρησαν στην άρνηση της, όχι όμως ο επίδοξος γαμπρός που την είχε ερωτευτεί κι ήταν αποφασισμένος να την πάρει, πιστεύοντας πως με τον καιρό θα τον αγαπούσε.

Έμεναν στο ίδιο χωριό κι ήξερε τις κινήσεις της. Έτσι παραφύλαξε μια μέρα σε ένα σχετικά ερημικό σημείο που πήγαινε φαΐ στους δικούς της που δούλευαν στα χωράφια, την ακινητοποίησε και την βίασε, για να την αναγκάσει να τον παντρευτεί! Όχι στη Ζάκυνθο, αλλά τι σημασία έχει; Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει συμβεί και στη Ζάκυνθο, όπως συνέβησαν τόσα και τόσα παρόμοια περιστατικά!

Πόσες κοπέλες δεν έπεσαν θύματα τέτοιων βιασμών καταλήγοντας, υποχρεωτικά, σε γάμο που ΔΕΝ τον ήθελαν επειδή ο άνδρας αποφάσισε ερήμην της πως είτε της αρέσει είτε όχι, θα τον παντρευτεί! Κάποιες φορές, το κίνητρο γι' αυτόν τον βιασμό και κατ' επέκταση γάμο που επέβαλε ο άνδρας στη γυναίκα, ήταν η προίκα στην οποία υπολόγιζε ο θεόφτωχος γαμπρός κι ας μην ήταν υπερβολικά μεγάλη!

Όμως, αυτή η απειρία και άγνοια της κοπέλας, ως προς τις σεξουαλικές σχέσεις και τι σημαίνουν αυτές, είχε και άλλες προεκτάσεις και δυσάρεστες συνέπειες.

Πολύ μικρό κορίτσι ήμουν, όταν άκουσα τη Νόνα μου τη συχωρεμένη με τις γειτόνισσες στο Μπανάτο, ένα βραδάκι να σχολιάζουν ψιθυριστά το «γάμο» που είχαν πάει πρόσφατα και που ο γαμπρός, ήταν «γνωστό» στο χωριό ότι ήταν «ανίκανος» και την πρώτη νύχτα του γάμου, τυραννούσε όλη τη νύχτα τη νέα κοπέλα, που τόσο εκείνη όσο κι οι δικοί της αγνοούσαν το γεγονός, γιατί ήταν από τα ριζοχώρια! Από μαρασμό πήγε το κορίτσι, περισσότερο γιατί γνώριζε πως δεν θα έχει ποτέ τη χαρά της μητρότητας και μολονότι η ίδια ουδέποτε μίλησε, εν τούτοις, όλο το χωριό τη συμπονούσε, γιατί γνώριζαν την αλήθεια! Βέβαια, πέρασαν χρόνια για να καταλάβω τι… έλεγαν! Με το να μην έχει ουδεμία εμπειρία ή γνώση η κοπέλα, δεχόταν κατά κάποιον τρόπο, πως «αυτό που συνέβαινε» όπως και όταν συνέβαινε, «έτσι ήταν αυτά, έτσι γινόταν».

Ακόμα και οι ανωμαλίες του άνδρα, θεωρούνταν… ότι «έτσι είναι». Ή η «συχνότητα» αυτών των επαφών. Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις, όπου «αυτό» γινόταν μια φορά στους δυο μήνες κι άλλες κατ’ επανάληψη! Η κοπέλα, όμως, αγνοούσε, αν αυτό ήταν το φυσιολογικό ή όχι. Δεν είχε μέτρο σύγκρισης, ούτε και τολμούσε φυσικά να το συζητήσει με καμία άλλη γυναίκα, κάτι από ντροπή κάτι μην την παρεξηγήσουν και περνούσε έτσι η ζωή της, χωρίς ποτέ να μάθει, πιθανόν σε πολύ προχωρημένη ηλικία να μάθαινε, ότι αυτό που εκείνη γνώρισε και βίωσε, κάθε άλλο παρά φυσιολογικό ήταν!

Εκτός από τις θύμησες που ανέφερα, πολλά τέτοια περιστατικά αντιμετώπισα στον επαγγελματικό χώρο μου, όπου ως Ψυχιατρική Διερμηνέας, είχαμε τακτικά Συνεδρίες Αντιμετώπισης Σεξουαλικών Προβλημάτων με ασθενείς, άνδρες ή γυναίκες ή και ανδρόγυνα. Ομολογώ ότι τα πράγματα που άκουγα σε αυτές τις συνεδρίες, με άφηναν άναυδη!

Η νύφη-παρθένα, όλο και πιο σπάνιο φαινόμενο στις εποχές μας! Η γυναίκα σήμερα είναι χειραφετημένη, όχι μόνο έχουν αλλάξει οι καιροί, αλλά επί πλέον και η νοοτροπία των ανδρών ως προς αυτό το θέμα! Πολλές φορές έχω ακούσει από σύγχρονους άνδρες, ότι για να είναι παρθένα σήμερα μια κοπέλα 25 χρονών ή και μεγαλύτερη, δύο τινά συμβαίνουν, ή είναι τόσο άχαρη που δεν ελκύει κανέναν ή έχει πρόβλημα η ίδια! Ομολογώ, με εξέπληττε πολύ αυτό για χρόνια, όμως, διαπίστωνα ότι πολλές μεγαλοκοπέλες, που καταπιέστηκαν από τους γονείς και δεν είχαν την παραμικρή ελευθερία και οι οποίοι γονείς «καμάρωναν» για το καλό κορίτσι που είχαν που ακόμα και στα 25 ή 30 της χρόνια «δεν γυρνούσε», δεν πήγαινε πουθενά χωρίς τους γονείς της, δεν είχε… φιλενάδες(!), γιατί οι φιλενάδες μόνο ζημιά κάνουν, στο τέλος έμειναν μόνες κι έρημες στερημένες από όλες τις χαρές της ζωής!

Δυστυχώς, εδώ που ζω, υπάρχουν ακόμα συμπατριώτες μας με αυτή την νοοτροπία για την οποία… καμαρώνουν! Και βλέπεις μεγαλοκοπέλες, όπου θα μπορούσαν να είχαν φτιάξει τη ζωή τους, να έχουν κάνει όμορφη οικογένεια, να ανήκουν στην κατηγορία που αναφέρω πιο πάνω: Μόνες κι έρημες, στερημένες από όλες τις χαρές της ζωής!

δ.μ.