Απαραίτητη η ευλογία του Θεού σε κάθε εργασία μας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής Α΄ Λουκά

25 Σεπτεμβρίου 2016

(Λουκά ε΄ 1-11 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Μάταιος υπήρξε ο μόχθος ο ολονύκτιος των Μαθητών του Χριστού. Έριξαν και ξανάριξαν τα δίχτυα στην θάλασσα της Τιβεριάδος, αλλά δεν είχαν αποτέλεσμα. Τότε ο Κύριος μπήκε στο πλοίο του Σίμωνος Πέτρου και άρχισε να μιλά στα πλήθη. Όταν τελείωσε το κήρυγμά Του, τους είπε να ξαναδοκιμάσουν. Και το μέγα θαύμα έγινε! Τόσο πλήθος ψαριών κατέκλυσε τα δίχτυα, ώστε κινδύνευσαν και αυτά να σχισθούν και τα πλοιάρια να βυθιστούν από το υπερβολικό βάρος.

Στην αρχή οι μαθητές ψάρευαν χωρίς να έχουν κοντά τους τον Ιησού. Όταν όμως άκουσαν το κήρυγμά Του και Τον είχαν κοντά τους, επιτελέστηκε το μέγα γεγονός! Πόσο, λοιπόν, φαίνεται απ’ αυτό ότι είναι απαραίτητη η ευλογία του Θεού σε κάθε εργασία μας. Όμως εμείς, έχοντας εγωιστική πεποίθηση στις ανθρώπινες δραστηριότητές μας, δεν τη ζητάμε. Συχνά, ξεπερνώντας τα όρια, ασχολούμαστε και με εργασίες άνομες και επιβλαβείς για εμάς και τους συνανθρώπους μας. Με έργα ολέθρια και αμαρτωλά για την ψυχή και το σώμα. Με απάτες, ψεύδη, εγκλήματα, αδικίες, συκοφαντίες, εκμετάλλευση των άλλων, νοθείες και άνομα κέρδη. Έργα, που και ο θείος και ο ανθρώπινος νόμος καταδικάζουν.

Πολλές φορές τα κέρδη, που αποκομίζονται από αυτά, φέρνουν εξόντωση, δυστυχία, αγωνία, άγχος, πικρίες και τύψεις. Κανένας δεν μπορεί να τα απολαύσει με ήσυχη συνείδηση και χάνονται ωσάν καπνός και ομίχλη. Αντίθετα, η έντιμη εργασία, η σύμφωνη με τον Θεό, φέρνει ηρεμία και ευτυχία. Μεγάλοι άγιοι της Εκκλησίας εργάστηκαν χειρωνακτικά και εξάσκησαν ταπεινές αλλά τίμιες και αρεστές στον Θεό εργασίες. Ο Δαβίδ ήταν βοσκός, ο Παύλος σκηνοποιός, οι Απόστολοι ψαράδες, διδάσκοντας σε όλους μας την απλότητα και την αυτάρκεια. 

Ο άνθρωπος έτσι δεν ζητάει πολλά, αρκείται στα αναγκαία και τα σωστά και όχι μόνο καλύπτει τις δικές του ανάγκες, αλλά ανακουφίζει και τους συνανθρώπους του. Ακόμη και αν περιφρονηθεί ή αποτύχει έχει πάντοτε τη βοήθεια και το στήριγμα του Θεού. Ο Σίμων Πέτρος ένιωσε ποιος ήταν ο Χριστός βλέποντας αυτό το μέγα θαύμα, και παράτησε τα πάντα για να τον ακολουθήσει. Είδε την μικρότητα και την αμαρτωλότητά του, κάτι που καλούμαστε όλοι μας να πράξουμε. Έτσι, έγινε αλιεύς ανθρώπων, αυτός ο αγράμματος και ασήμαντος ψαράς και με τη δύναμη του Θεού δίδαξε και θαυματούργησε. Το ίδιο θα βραβεύσει ο Κύριός μας και την δική μας αγαθότητα και ταπεινοφροσύνη. Γένοιτο!