e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Είναι η μόνη σανίδα σωτηρίας που έχει...

ΟΜΙΛΙΑ 
 ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
 της Κυριακής Ζ΄ Λουκά 
 6 Νοεμβρίου 2016
(Λουκά η΄ 41-56 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Τρομερή υπήρξε η απώλεια και ο ψυχικός πόνος του Ιάειρου, άρχοντα της Συναγωγής: θα έχανε το μονάκριβο παιδί του, την αγαπημένη κόρη του. Όλες οι προσπάθειές του στάθηκαν μάταιες, οι γιατροί και τα φάρμακα περιττά. Το τέλος προδιαγεγραμμένο και σίγουρο.

Η απελπισία οδηγεί τα βήματά του στον Ιησού, πέφτει στα πόδια Του και Τον εκλιπαρεί να μεταβεί στο σπίτι του και να σώσει την κόρη του. Είναι η μόνη σανίδα σωτηρίας που έχει.

Και η σκέψη του υπήρξε σωστή. Ο Κύριος, που γνωρίζει τα κατάβαθα κάθε ανθρώπινης ψυχής, δεν τον επιτιμά, ούτε ζητάει από αυτόν υπεράνθρωπο κουράγιο. Του απευθύνει λόγο παρηγορητικό: «μη φοβάσαι, αλλά μείνε σταθερός και πιστός, και η κόρη σου θα σωθεί».

Μεγάλη αλήθεια! Η πίστη διώχνει τον φόβο. Η απιστία και η αμαρτία τον τρέφουν. Οι Πρωτόπλαστοι, προ της πτώσεώς τους, δεν ένιωθαν φόβο και λύπη. Δεν τους τρόμαζαν θύελλες, σεισμοί, καταιγίδες και κεραυνοί. Είχαν δίπλα τους τον Θεό που τους φρόντιζε σαν στοργικός πατέρας. Όμως με τον ερχομό της αμαρτίας, δυστυχώς, όλα άλλαξαν, τα πάντα ανατράπηκαν. Ο φόβος, η αμαρτία, ο πόνος, τα βάσανα και τέλος ο θάνατος μπήκαν στη ζωή τους. Η σχέση με τον Θεό διασαλεύτηκε, η εμπιστοσύνη και η αγνότητα χάθηκαν. Ο ηθικός και φυσικός θάνατος μπήκε στη ζωή όλων των ανθρώπων και η κόρη του Ιαείρου υπέκυψε, όπως εκατομμύρια άλλοι πριν και μετά από αυτήν.

Όμως ο Υιός του Θεού, που νίκησε τον θάνατο και υπέταξε τις δυνάμεις της φθοράς και του σκότους, ανάστησε τη νεκρή κόρη. Πολλοί όμως, που υποκριτικά μετείχαν στον πόνο της οικογένειας και περιστοίχιζαν τη νεκρική κλίνη, γέλασαν ειρωνικά, όταν ο Κύριος είπε ότι δεν πέθανε η κόρη, αλλά κοιμάται. Στην καρδιά τους δεν υπήρχε πίστη, ταπεινότητα και καλοσύνη. Δεν υπήρχε ούτε καν γνήσια ανθρώπινη λύπη και πραγματική συμπαράσταση στους βαρυπενθούντες γονείς. Βλέποντας ότι νικήθηκαν από τη δύναμη του Θεού, γέμισαν με φθόνο και εχθρότητα.

Άνθρωποι ίδιας ποιότητας περιγέλασαν και εξύβρισαν και τον ίδιο τον Ιησού την ώρα του σεπτού Πάθους Του. Σε όλους τους αιώνες δεν έλειψαν, δυστυχώς, τέτοιοι άνθρωποι: ένοχοι που μισούν τους αθώους, φιλάργυροι που μισούν τους ελεήμονες, διεφθαρμένοι που μισούν τους αγνούς, καθώς και βίαιοι που μισούν τους πράους.

Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να μην τους μιμηθούμε και ας ακολουθήσουμε τον λόγο του Θεού πιστά, για να κερδίσουμε την αιώνια ζωή. Γένοιτο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: