Πλάκωσαν όλοι και διεκδικούν στα ορεινά | Νέα αναβολή στη δίκη για την αγοραπωλησία

Πηγή ρεπορτάζ και φωτογραφιών: ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Σε νέα αναβολή οδηγήθηκε χθες η δίκη για την αγοραπωλησία στα ορεινά του νησιού, με βάση την αγωγή που κατέθεσαν η Ιερά Μητρόπολη Ζακύνθου και η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου των Κρημνών, κατά της εταιρείας Pimana A.E.

Η αναβολή αποφασίστηκε μετά από αίτημα που κατέθεσαν η πλευρά της Εκκλησίας, του Δήμου Ζακύνθου της Αντιπεριφέρειας και των θιγόμενων φερόμενων ως ιδιοκτητών γης στην επίμαχη έκταση καθώς, δύο ημέρες πριν την εκδίκαση, κατατέθηκε πρόσθετη παρέμβαση από την πλευρά του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο επίσης αξιώνει εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων στην επίμαχη περιοχή…

Για το λόγο αυτό, ζητήθηκε η αναβολή, έτσι ώστε να εκδικαστούν όλες οι αγωγές και παρεμβάσεις μαζί, λόγω συνάφειας μεταξύ τους.

Μετά από ολιγόλεπτη διακοπή σύσκεψης, οι δικαστές αποφάσισαν την αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης για την 1η Φεβρουαρίου 2017, παρά τις έντονες αντιδράσεις των εναγόμενων που έκαναν λόγο για δικαστικό παράδοξο (!) να ζητά δηλαδή, επανειλημμένα η πλευρά των εναγόντων αναβολή της εκδίκασης, κάτι που δεν συνάδει με την λογική. Για καθαρή «μεθόδευση» και επιχείρηση ποινικοποίησης της υπόθεσης κάνουν λόγο οι δικηγόροι της Pimana, ενώ για «λούμπεν στοιχεία εντός και εκτός Ζακύνθου» μίλησε ο νομικός εκπρόσωπος της Εκκλησίας, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση της αναβολής.

«Δικαστικό παράδοξο η νέα αναβολή»

Λόγω της πράξης πρόσθετης παρέμβασης που κατέθεσε το Ελληνικό Δημόσιο, οδηγήθηκε τελικά σε νέα αναβολή η δίκη για την αγοραπωλησία στα ορεινά της Ζακύνθου που είχε προγραμματιστεί για το πρωί της Τετάρτης. Η πλευρά της Pimana, αντέδρασε έντονα στην αξίωση αυτή, καθώς, όπως υποστήριξε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της, Σωτήρη Περιβολαράκη, το ελληνικό δημόσιο θα έπρεπε να είχε τηρήσει τη διαδικασία και να είχε προσδιορίσει την πρόσθετη παρέμβαση για τα 10.000 στρέμματα που διεκδικεί, στη συγκεκριμένη δικάσιμο και, ως εκ τούτου, να συνδικαστούν ως συναφείς υποθέσεις. Αντιθέτως, όπως είπε, όχι μόνο δεν έγινε αυτό, όχι μόνο η παρέμβαση ήρθε μόλις 48 ώρες πριν την εκδίκαση της υπόθεσης, αλλά το ελληνικό δημόσιο θα έπρεπε να είχε κάνει κύρια παρέμβαση και όχι πρόσθετη. «Ζήσαμε για μία ακόμη φορά ένα δικαστικό παράδοξο», δήλωσε ο κ. Περιβολαράκης, μετά την ανακοίνωση της αναβολής, «δηλαδή να προσπαθούν οι ενάγοντες, με κάθε τρόπο, να μην συζητηθεί η υπόθεσή τους και μάλιστα για ένα τόσο κρίσιμο θέμα για τη Ζάκυνθο. Η μόνη απάντηση σε αυτή την παράλογη στάση είναι ότι, προφανώς, η άλλη πλευρά φοβάται να συζητηθεί η υπόθεση και να αποκαλυφθεί η αλήθεια η οποία, είναι ότι δυστυχώς, από τα έγγραφα, καταδεικνύεται ότι η περιουσία στην οποία αναφέρονται, δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει περιουσία της Μονής Αγίου Γεωργίου Κρημνών, ουδέποτε δηλώθηκε αυτή η περιουσία. Κατά συνέπεια, το συμβόλαιο είναι απολύτως έγκυρο», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Περιβολαράκης και πρόσθεσε πως πρόκειται για μεθοδεύσεις οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να οδηγήσουν τελικά την υπόθεση σε ματαίωση.

«Η εκκλησία διεκδικεί από τους ιδιώτες, όχι η Pimana»

«Η Εταιρία μας παρέστη με όλους τους μάρτυρες, σεβόμενη τη δικαιοσύνη και τον τόπο και καλεί όλους τους ιδιώτες που κατέχουν τίτλους ιδιοκτησίες να επικοινωνήσουν μαζί μας έτσι ώστε να λυθούν τυχόν προβλήματα, εξωδικαστικώς. Αν, ωστόσο, αναγνωριστεί ότι υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας, δεν σημαίνει πως η συμβολαιογραφική πράξη της αγοραπωλησίας περιέχει παρατυπίες και δεν θίγεται σε καμία περίπτωση το συμβόλαιο», επεσήμανε ο κ. Περιβολαράκης. Ωστόσο, όπως τόνισε και η έτερη πληρεξούσια δικηγόρος, Ειρήνη Μιχαλοπούλου, οι τυχόν ιδιώτες που κατέχουν τμήματα τα οποία τυχόν εμπίπτουν στην έκταση, έχουν λάβει όλοι τους τη διαβεβαίωση από την εταιρεία ότι, δεν θα αντιμετωπίσουν το παραμικρό πρόβλημα και πως οι μεθοδεύσεις προέρχονται από την άλλη πλευρά και όχι της εταιρίας.

Η κα Μιχαλοπούλου συμπλήρωσε πως, περίτρανη απόδειξη των ισχυρισμών της πλευράς Pimana είναι το γεγονός ότι «το ίδιο το συμβόλαιο περιλαμβάνει όρο εξαίρεσης όλων εκείνων των κομματιών γης που μπορεί κάποτε να ανήκαν σαφώς, στο Κτήμα Φλαμπουριάρη, δηλαδή το Κτήμα της Ιεράς Μονής Αναφωνήτριας, ωστόσο, με την πάροδο των χρόνων, κάποιοι καλλιεργητές, απέκτησαν δικαιώματα. Αυτά, δεν θίγονται. Δηλώνεται η έκταση με τον ίδιο τον τίτλο, αυτόν δηλαδή που η ίδια η Εκκλησία προσπαθεί να ακυρώσει! Άρα, ποιος είναι απέναντι από τις ιδιώτες της περιοχές; Η εταιρεία μας ή η ίδια η εκκλησία;», αναρωτιέται η κα Μιχαλοπούλου.

Σε ποιον ανήκει τελικά η έκταση;

Η Pimana ωστόσο, όπως υποστηρίζει, κατέθεσε επίσημα έγγραφα που αποδεικνύουν την πραγματική περιουσία της Μονής του Αγίου Γεωργίου των Κρημνών στην περιοχή και έθεσε τα εξής ερωτήματα: σε ποιον τελικά ανήκει η έκταση, σε ιδιώτες που παρεμβαίνουν, στην εκκλησία που επικαλείται τη νομή ή στο δήμο που διεκδικεί έκταση μεγαλύτερη από όση αγόρασε η εταιρεία και που ισχυρίζεται ότι η περιοχή είναι αδέσποτη και άρα κανείς από όλους δεν έχει δικαίωμα; Και, τέλος, πού έχουν καταγραφεί όλα τα δικαιώματα (π.χ. υποθηκοφυλακείο, εφορία, δικαστήρια);

Στο Κατάρ η έδρα της Pimana και όχι στο Λίβανο

Από την πλευρά του, ο δικηγόρος της εκκλησίας, Διονύσιος Γκούσκος, αναφερόμενος στην εταιρία Pimana έκανε λόγο για εταιρία που δεν σχετίζεται επ’ ουδενί με τον Εμίρη του Κατάρ αλλά πρόκειται για κτηματομεσιτική εταιρία με έδρα το Λίβανο. Ωστόσο, σύμφωνα με επίσημα έγγραφα του ΓΕΜΗ – που παρέδωσε και στην εφημερίδα μας – η εταιρία Al Rayyan Projects Management έχει έδρα τη Ντόχα του Κατάρ και όχι το Λίβανο, όπως ισχυρίζεται η ενάγουσα πλευρά. Το ελληνικό υποκατάστημα της Αλλοδαπής Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία Al Rayyan Greece στεγάζεται στην Αθήνα και έχει άλλωστε καταχωρηθεί στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο, όπως φαίνεται σε επίσημο έγγραφο του ΓΕΜΗ, ενώ η μόνη σχέση με το Λίβανο είναι πως πρόκειται για τη χώρα καταγωγής της πληρεξουσίου και νόμιμης εκπροσώπου της εταιρίας, κας Joumana Bechara, συνέντευξη της οποίας δημοσιεύτηκε σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας.

Ευθύνες στο δημόσιο από τον Διον. Γκούσκο

Ο κ. Γκούσκος παραχώρησε συνέντευξη Τύπου αμέσως μετά την απόφαση της αναβολής της δίκης και μίλησε για «πρωτοφανή υπόθεση προσπάθειας καταπάτησης και σφετερισμού δημόσιας, δημοτικής, εκκλησιαστικής και ιδιωτικής περιουσίας, η οποία βρήκε δυστυχώς τις πόρτες ανοιχτές από τους υπεύθυνους λειτουργούς του δημοσίου που άσκησαν ελλιπώς τα καθήκοντά τους και, εξαιτίας αυτού, η παραπάνω προσπάθεια δεν θα είχε φτάσει στο σημείο αυτό, να συναφθεί δηλαδή το επίμαχο συμβόλαιο του οποίου ζητάμε την ακύρωση», είπε χαρακτηριστικά. «Γίνεται προσπάθεια να καταπατηθεί, από μη κυρίους, η μεγαλύτερη δασαγροτική έκταση που επιχειρήθηκε ποτέ όχι μόνο στη Ζάκυνθο αλλά και στην Ελλάδα, με μήκους 10.000 μέτρων παραθαλάσσιο μέτωπο που άλλωστε περικλείει το Ναυάγιο που αποτελεί παγκόσμια φήμη. Αυτός ήταν και ο βασικός σκοπός της σύναψης του συμβολαίου».

«Λούμπεν στοιχεία»

Ο κ. Γκούσκος τόνισε ότι στις διεκδικήσεις της εταιρείας, είναι αλήθεια ότι μπήκε μπροστά η εκκλησία και ακολούθησαν οι κάτοικοι που έχουν εκεί τις περιουσίες τους ήδη από το 15ο αιώνα. Τόνισε πως κάθε προσπάθεια σφετερισμού θα αποτραπεί γιατί υπάρχει νομικό έρεισμα, ενώ αποκάλεσε «λούμπεν στοιχεία της ζακυνθινής κοινωνίας» όσους δεν συστρατεύονται με όλους τους Ζακυνθινούς ενάντια στην προσπάθεια αυτή. Σε ό,τι αφορά τη δικάσιμο, ο κ. Γκούσκος τόνισε πως η πλευρά των εναγόντων ήρθε προετοιμασμένη να αποδείξει, με όλα τα αποδεικτικά της μέσα, ότι ουδέποτε κανείς από τους προγόνους του κύριου πωλητή στο συμβόλαιο, Γιώργου Χάρου και την οικογένεια Φλαμπουριάρη, απέκτησε κυριότητα στις επίμαχες εκτάσεις (όπως ισχυρίστηκε ο δικηγόρος του και η Pimana), γιατί ποτέ η Ενετική Δημοκρατία δεν τους έδωσε αυτή την κυριότητα παρά τους έθεσε διαχειριστές-θεματοφύλακες της περιουσίας της Μονής Αναφωνήτριας και όχι ιδιοκτήτες.

Ανάπτυξη εκ των έσω

Η Ζάκυνθος οφείλει να αναπτύξει στο μέλλον την περιοχή γύρω από το Ναυάγιο αλλά, σύμφωνα με τον κ. Γκούσκο, υπάρχουν συνετοί άνδρες στην τοπική εκκλησία, το δήμο και την περιφέρεια, που είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν στην προσπάθεια συγκρότησης ενός φορέα από αυτούς ακριβώς τους χώρους, που θα προχωρήσει στη νόμιμη, καλαίσθητη, υψηλού επιπέδου ανάπτυξη αυτής της περιοχής. «Εάν η κοινή αυτή προσπάθεια παρεμποδιστεί από οποιονδήποτε απρόβλεπτο παράγοντα αυτός θα είναι μόνον ένας και είναι γνωστός και διόλου απρόβλεπτος: το χρήμα», εξήγησε ο κ. Γκούσκος. Δήλωσε βέβαιος πως κανείς από τους φορείς αυτούς δεν θα κάνει πίσω, ενώ και η ίδια η ζακυνθινή κοινωνία δεν θα τους το επιτρέψει.

Για τους ιδιοκτήτες

Απευθυνόμενος στους φερόμενους ως ιδιοκτήτες γης στην επίμαχη έκταση, τους διαβεβαίωσε ως νομικός πως, όχι μόνον δεν κινδυνεύουν αλλά και πως κανείς δεν τολμήσει, τουλάχιστον νομικά, να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και την τεσσάρων αιώνων παρουσία τους εκεί. Τους παρότρυνε να παραμείνουν ήρεμοι διότι η δικαιοσύνη, παρά τα όποια πολλά προβλήματά της, πάντοτε βρίσκει τον τρόπο να τους δικαιώνει.

Η Μονή Αναφωνήτριας κατέχει εκτάσεις

Όσο για τη Μονή Αναφωνήτριας επεσήμανε πως, μπορεί να μην λειτουργεί πλέον και να μην μονάζει εκεί κάποιος καλόγηρος, ωστόσο από τη στιγμή που η Εκκλησία δεν έχει αποφασίσει τη διάλυσή της και δεν υπάρχει σχετικό Προεδρικό Διάταγμα για την κατάργησή της, αυτό σημαίνει πως με δημόσια πρόταση του ίδιου του κ. Γκούσκου, η εκκλησία θα πρέπει να συνεργαστεί με τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο για να αναβιώσουν τη Μονή, με άμεσο αποτέλεσμα να δικαιούται όλης της παλαιάς της περιουσίας την οποία ουδέποτε απεμπόλησε.

Έρχονται αγωγές

Τέλος ο κ. Γκούσκος ανέφερε πως η πρώτη απόφαση του Πρωτοδικείου Ζακύνθου, για τα ασφαλιστικά μέτρα που ζήτησε η εκκλησία, ήταν μια ουσιαστική δικαίωση των σοβαρών θέσεών της και ένα πρώτο «δείγμα γραφής» της δικαιοσύνης, διότι αναγνωρίστηκε ότι ο κ. Χάρος δεν διέθετε τίτλους ιδιοκτησίας για να μπορεί να πωλήσει γη, ούτε οι πρόγονοί του απέκτησαν ποτέ κυριότητα. Επομένως η εταιρία Pimana, γνωρίζοντας αυτά τα προβλήματα, δεν έχει δικαίωμα να πράξει το παραμικρό επί της εκτάσεως των 15.000 στρεμμάτων. Ενημέρωσε δε πως, ως πολιτικός ενάγοντας ο ίδιος, γνωρίζει πως η ποινική διαδικασία οδεύει προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών, για την άσκηση ποινικών διώξεων και εκτίμησε πως σύντομα και πιθανώς πριν από την 1η Φεβρουαρίου 2017 οπότε και μετατέθηκε η χθεσινή δικάσιμος, οι ποινικές αυτές διώξεις θα έχουν ήδη ασκηθεί και όσοι εκφράζουν παράπονα γιατί δεν καλούνται στη δίκη (εννοώντας τον κ. Χάρο), θα κατανοήσουν για ποιο λόγο κανείς δεν ασχολείται νομικά και ουσιαστικά μαζί τους.

Εμπιστοσύνη
Η διαδικασία έληξε με παρέμβαση του ίδιου του Μητροπολίτη Δωδώνης, κ. Χρυσόστομου ο οποίος είπε: «Θέλω να τονίσω με έμφαση ότι παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η δικαιοσύνη, της έχουμε εμπιστοσύνη και την αποκτήσαμε κυρίως όταν ο Γεώργιος Τερτσέτης έσωσε την τιμή της Ελλάδας. Ετσι θα συνεχίσουμε, με απόλυτη εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη!».

4 ώρες στην ουρά για 4 δωρεάν γκοφρέτες...

Σχόλιο του Σεβ. Μητροπολίτου Χονγκ Κονγκ κ. Νεκταρίου 

Η εικόνα των ανθρώπων που περιμένουν υπομονετικά στην ουρά από μία μέχρι τέσσερις ώρες για να πάρουν τέσσερις γκοφρέτες δωρεάν, με ενοχλεί και με στενοχωρεί.

Η εικόνα των συνταξιούχων που κλαίνε έξω από τις τράπεζες ή που πέφτουν νεκροί στο δρόμο διότι δεν αντέχουν τις περικοπές στις ήδη χαμηλές συντάξεις τους, με ενοχλεί και με θλίβει αφάνταστα.

Δεν πρέπει να κρατάμε τα στόματά μας κλειστά μπροστά σε αυτό το καθημερινό δράμα. Ενοχλείστε τους βουλευτές της περιοχής σας! Μην χαρίζεσθε σε κανένα! Το κύριο θέμα με το οποίο οφείλουν να ασχοληθούν οι πολιτικοί είναι η αξιοπρέπεια των Ελλήνων πολιτών! Ειδικά των αδυνάτων και των ηλικιωμένων!

Μειδιάστε, παρακαλώ!

Γράφει η ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΟΥΣΟΥΡΑ από τη Μελβούρνη

Συνήθως, εδώ γράφω αναμνήσεις παλιές, μπαγιάτικες! Όχι μόνο αυτά που βίωσα και θυμάμαι εγώ, αλλά κάποιες φορές θύμησες εκατό χρονών -και βάλε- για πρόσωπα, γεγονότα, συμβάντα που άκουσα από τους γονείς μου όταν ήμουν παιδί ή από παππούδες/γιαγιάδες κι άλλους ηλικιωμένους.

Σήμερα, είπα να μοιραστώ μαζί σας μια πολύ φρέσκια ανάμνηση ντόπια από εδώ που ζω κοντά μισό αιώνα, τόσο φρέσκια, σαν το ψάρι που σπαρταρά ακόμα καθώς τραβάει το δίχτυ ο ψαράς από τη θάλασσα! Μόλις λίγων ωρών! Όμως ό,τι δεν συμβαίνει αυτή τη στιγμή, θεωρείται ήδη παρελθόν, τουτέστιν ανάμνηση.

Από την περασμένη Δευτέρα, 24 του Οκτώβρη, άρχισαν οι Παναυστραλιανές εξετάσεις για όλα τα παιδιά Γ΄ Λυκείου. Την Δευτέρα έγραψαν Αγγλικά. Τρίωρος ζόρικος διαγωνισμός, όπως σε όλα τα μαθήματα. Πήγα να πάρω τον 18χρονο εγγονό μου Μάρκο μόλις τελείωσε, όχι μόνο γιατί αγωνιούσα να μάθω πώς πήγε, αλλά επίσης γιατί λόγω μικρού τραυματισμού στο πόδι, παίζοντας καλαθόσφαιρα, δεν μπορεί να περπατήσει μεγάλη απόσταση προς το παρόν.

Καταλαβαίνετε πόσο περήφανη ένιωσα σαν Ελληνίδα όταν μου είπε πως το θέμα που είχε επιλέξει η Ειδική Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας Αυστραλίας για τους φετινούς διαγωνισμούς στην Αγγλική, ήταν η Μήδεια! Και πιο περήφανη, όταν είδα την δική του «περηφάνια» γι' αυτό και μου είπε ότι πιστεύει ότι χειρίστηκε σωστά τις δύσκολες και πολύπλοκες ερωτήσεις! Φυσικά, αυτό θα δείξει όταν βγουν τα αποτελέσματα, αλλά ήταν αισιόδοξος ότι έγραψε καλά! Από τη Δευτέρα το απόγευμα και μετά, άρχισε να προετοιμάζεται για το σημερινό, Παρασκευή, διαγώνισμα στα Μαθηματικά!

Εν τω μεταξύ, δυο μέρες πριν, ανέβασε πυρετό, πονόλαιμο κ.λπ. Υποθέτω, θα έχει να κάνει και με το υπερβολικό άγχος που διακατέχει όλα τα παιδιά την περίοδο αυτών των τόσο σοβαρών εξετάσεων! Όμως, δεν γινόταν να μην πάει. Ήταν απόγευμα, σήμερα, στις 2 μ.μ. Έτσι, συμφωνήσαμε χθες να του πάω λίγη σούπα νωρίτερα και κάτι άλλο ελαφρύ που να μπορεί να το φάει, να πάρει δυο παυσίπονα μετά για να μπορεί να συγκεντρωθεί, πώς να αντέξεις με πόνο στο λαιμό κι άδειο στομάχι;

Όλα καλά κι ωραία ώς εδώ. Αφού έφαγε και πήρε τα παυσίπονα, είχε μείνει κάνα μισάωρο μέχρι να φύγουμε και ξαναγύρισε στα χαρτιά του για μια τελευταία ματιά. Πριν ξεκινήσουμε, του έδωσα τις τελευταίες ορμήνιες, όπως τις έδινα παλιά στα παιδιά μου και στους μαθητές μου σε παρόμοιες περιπτώσεις.

-Είσαι αρκετά καλά προετοιμασμένος, απλά θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς!

-Να θυμάσαι, τίποτα το σοβαρό δεν θα αλλάξει στη ζωή σου, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα σήμερα. Και του χρόνου σαν τώρα, ούτε που θα έχει καμιά σημασία πια.

-Άλλωστε, ολόκληρη η ζωή μας καθημερινά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα διαγώνισμα, μία ακόμα εξέταση!

-Μόλις καθίσεις και πριν ακόμα κοιτάξεις τα χαρτιά που θα έχεις μπροστά σου, πάρε 3-4 πολύ βαθιές και αργές αναπνοές από την κοιλιακή χώρα, ώστε να γεμίσουν οξυγόνο ο εγκέφαλος και οι πνεύμονες. Μετά, διάβασε προσεκτικά το θέμα και τις ερωτήσεις.

-Άρχισε από τις ερωτήσεις που πιστεύεις ότι γνωρίζεις την απάντηση κι αυτές που σου φαίνονται κάπως δύσκολες ή άγνωστες, άφησέ τις για τελευταίες. Αυτό, γιατί αν καταναλώσεις τον περισσότερο χρόνο για τις δύσκολες, όχι μόνο μπορεί οι απαντήσεις σου να μην είναι απόλυτα σωστές, αλλά διακινδυνεύεις να μη σου μείνει χρόνος για τις εύκολες.

-Αφού τελειώσεις με τις εύκολες, ρίξε τους πάλι μια ματιά από την αρχή, κι αν είσαι ικανοποιημένος, άσε τις στην άκρη, πάρε ξανά μερικές αργές αναπνοές και καταπιάσου με τις δύσκολες.

-Βγαίνοντας από την αίθουσα, άφησε πίσω το διαγώνισμα, γιατί έτσι κι αλλιώς, έληξε.

Βγήκαμε αφού κλείδωσε την εξώπορτα και πήγαμε προς το αυτοκίνητό μου που ήταν σταθμευμένο έξω από την μαΐστρα ή αυτοκινητοδιάδρομο του σπιτιού τους, (ελλείψει καλύτερου όρου, για το λεγόμενο drive way), κατά μήκος του δρόμου. Πατώ το αυτόματο κουμπί στο κλειδί, δεν ανοίγει, μπα λέω, ξανακοιτάζω μήπως πάτησα λάθος, ξαναπατάω τίποτα! Παίρνει το κλειδί ο Μάρκος μου, πατάει και αυτός, τζίφος!

-Γιαγιά, μου λέει, θα τελείωσε η μπαταρία.

-Αποκλείεται, απαντώ, το αυτοκίνητο καινούριο, ούτε τεσσάρων μηνών και η μπαταρία κρατάει χρόνια.

Δοκιμάζουμε να ανοίξουμε βάζοντας το κλειδί στην κλειδαρότρυπα, τίποτα. Στο σημείο αυτό αρχίζουμε να πανικοβαλλόμαστε κι οι δυο, η ώρα περνάει… Μολονότι γνώριζα ότι η κόρη μου είχε σοβαρή συνεδρίαση αυτή την ώρα, στην απελπισία μου της τηλεφωνώ, παρακαλώντας να απαντήσει. Για καλή μας τύχη απαντάει αμέσως. Της εξηγούμε τι συμβαίνει, σκέτος πανικός, τα παρατάει όλα και λέει έρχομαι, ευτυχώς δεν ήταν μακριά. Ταυτόχρονα, τηλεφωνώ εγώ στην Ασφάλεια Οδικής Βοήθειας, γιατί είχα και δικό μου επαγγελματικό ραντεβού κι είχα υπολογίσει το χρόνο, έτσι ώστε, αφήνοντας τον Μάρκο, να τρέξω στη δουλειά μου, ίσα που θα προλάβαινα. Ο Μάρκος κοιτάζει ανυπόμονος το ρολόι και το στρες χτυπάει κόκκινο και στους δυο μας.

Ενόσω δίνω διεύθυνση αριθμό κυκλοφορίας κ.λπ. στο τηλέφωνο κι ο Μάρκος εξακολουθεί τις προσπάθειες να ανοίξει το αυτοκίνητο, φοβερά ανήσυχος γιατί αργεί η Μαμά του, βλέπω, σαν από μηχανής θεό, ένα νεαρό καμιά 25αριά χρονών να έρχεται από απέναντι και να κοιτάζει κάπως παράξενα προς εμάς. Πλησιάζοντας, εγώ στο τηλέφωνο ακόμα, του λέω σε παρακαλώ κάνε κάτι να μας βοηθήσεις, έχουμε αργήσει, ο εγγονός μου έχει διαγώνισμα και δεν μπορώ να ανοίξω το αυτοκίνητο.

Με κοιτάζει ήρεμος και λέει:

-Μα, δεν είναι το αυτοκίνητο σας!

Παίρνω… αγαναχτισμένη φόρα και του λέω:

-Πώς τολμάς; Για κλέφτες μάς πέρασες; Φυσικά και είναι δικό μου το αυτοκίνητο!

Εν τω μεταξύ η συζήτηση ακούγεται στην άλλη άκρη της ανοιχτής ακόμα γραμμής και με ρωτούν αν θέλω να καλέσουν Αστυνομία να γλιτώσω από τον ενοχλητικό!

Ο ενοχλητικός, με ήρεμη φωνή μου ξαναλέει:

-Δεν είναι το αυτοκίνητό σας. 

Και προχωρώντας πιο κοντά, πατάει το δικό του κλειδί και ανοίγει το αυτοκίνητο του!

Κλείνω στα γρήγορα το τηλέφωνο, λέγοντας όλα καλά, έκανα λάθος, τη στιγμή εκείνη καταφθάνει η κόρη μου κι έκπληκτη ρωτάει τι συμβαίνει. Της λέω:

-Πάρε τον Μάρκο, αργήσαμε.

Ζητώ ταπεινά πολλές φορές συγνώμη από το νεαρό, που κοιτάζοντας με συγκατάβαση, με διαβεβαιώνει ότι δεν τρέχει τίποτα. Κοιτάζω λίγο πιο κάτω και βλέπω το κατσαριδάκι μου!

Περιττό να σας πω πώς ένιωσα. Βάζω μπροστά και φεύγω ολοταχώς, γιατί είχα ήδη αργήσει και για το δικό μου ραντεβού.

Αυτό που συνέβη κι έκανα λάθος, είναι το εξής: Φτάνοντας εκεί νωρίτερα, ήταν άλλο αυτοκίνητο σταθμευμένο ακριβώς έξω από το σπίτι κι εγώ πήγα λίγα μέτρα πιο κάτω. Δεν ήθελα να μπω στον αυτοκινητοδιάδρομο, κάπως ανηφορικό και ήθελα να είμαι έτοιμη να φύγουμε χωρίς καθυστέρηση και μανούβρες. Προφανώς, το αυτοκίνητο που ήταν εκεί πριν, έφυγε κι έτσι στάθμευσε ο νεαρός. Βγαίνοντας ο Μάρκος κι εγώ, λίγες ώρες αργότερα, ξέχασα πως είχα σταθμεύσει λίγο πιο κάτω, το αυτοκίνητο του νεαρού ολόιδιο με το δικό μου, μοντέλο, χρώμα και όλα, έτσι αφηρημένη προσπαθούσα να το ανοίξω.

Φαντάζεσθε τι θα είχε συμβεί αν ο νεαρός, βλέποντας από μακριά ένα παίδαρο δυο μέτρα, τον Μάρκο μου και μία γυναίκα να προσπαθούν να παραβιάσουν το αυτοκίνητο του και καλούσε Αστυνομία χωρίς να ζυγώσει μέχρι να καταφτάσει η Αστυνομία; Ή ακόμα, αν καθυστερούσε ο ίδιος δέκα λεπτά και η οδική Βοήθεια, παραβίαζε και άνοιγε το αυτοκίνητό του; Καλά ξεμπερδέματα μετά!

Το μόνο «καλό», πως έχω μάθει να γελάω εις βάρος μου πρώτη εγώ με τα παθήματά μου. Φαντάζεσθε την έκπληξη μου, όταν δεν παρέλειψα να το αναφέρω φτάνοντας στο Νοσοκομείο που πήγαινα για δουλειά, αργότερα στο γιο μου τηλεφωνικώς και σε φίλους και αρκετοί «ομολόγησαν» ότι έχει συμβεί και σε αυτούς!

Γελάσαμε πολύ όλοι, εκτονώθηκα από τη μεγάλη υπερένταση και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς εδώ καλύτερα! Σειρά σας, να γελάσετε κι εσείς και, μη φοβάστε, δεν παρεξηγιέμαι!

δ.μ.

Το Στ2 "Αληθώς" στον ενημερωτικό ιστότοπο "ermisnews.gr"

Η διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας ΕΡΜΗΣ δημοσίευσε σήμερα τα της Στ2 εκδήλωσης του Κέντρου Λόγου ΑΛΗΘΩΣ της Ενορίας μας. Μπορείτε να την αναγνώσετε ΕΔΩ!