e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Τα ονομαστήρια του Μητροπολίτου Ιταλίας και Μελίτης Γενναδίου

Βενετία, 17 Νοεμβρίου 2016 


Προσφώνημα 
υπό του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Ιταλίας και Μελίτης,
Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου Ευαγγέλου Υφαντίδη

Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα

Διά μίαν εἰσέτι φοράν, ἡ 17η Νοεμβρίου εὐρίσκει τό εὐσεβές πλήρωμα τῆς Θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, κλῆρον καί λαόν, εἰς τόν Μητροπολιτικόν τοῦτον Ναόν, τήν Καθέδραν Αὐτῆς, προκειμένου νά τιμήσῃ τόν Σεμνόν καί Γεράσμιον Ποιμενάρχην του, ἐπί τοῖς σεπτοῖς Αὐτοῦ ὀνομαστηρίοις.

Ἡ ἐφετινη ὅμως ἐπέτειος τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάτρονος τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος συμπίπτει μέ τήν εὐλογημένην καί θεάρεστον συμπλήρωσιν δύο δεκαετιῶν ἀπό τῆς ἐκλογῆς καί ἐνθρονίσεως τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος ὡς Μητροπολίτου τῆς νεοσυστάτου Μητροπόλεως Ἰταλίας, εἰς τήν ὁποίαν ἀργότερον προσετέθη καί ἡ ἀποστολική νῆσος τῆς Μελίτης.

Καί ἄς μοί ἐπιτραπῇ ἐνταῦθα ὅπως σημειώσω, διά τήν ἱστορίαν, ὅτι, ὅτε ἡ Ὑμετέρα Σεβασμιότης ἐπληροφορήθη τήν ἐπιθυμίαν προετοιμασίας εἰδικῶν ἐκδηλώσεων, μέ σκοπόν τήν δικαίαν ἔκφρασιν εὐγνωμοσύνης πρός Αὐτήν, μέ ἀφορμήν τήν ἐπέτειον ταύτην, ἐζήτησε ὅπως ἀναβληθῇ κάθε σχέδιον καί σκέψις σχετική, προκειμένου, κατά τό παρόν ἔτος, τιμηθῇ εἰς τήν Ὀρθόδοξον Μητρόπολιν ἡ εἰκοσιπενταετής ἐπέτειος ἀπό τῆς ἐκλογῆς εἰς τόν Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Θρόνον τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ ὁμογαλάκτου καί συνταξιώτου Αὐτῆς, Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου.

Παρά ταῦτα, ὁ Ἱερός Ἄμβων τοῦ Μητροπολιτικοῦ τούτου Ναοῦ δέν δύναται σήμερον να σιωπήσῃ καί νά μήν ἐκφράσῃ τόν δίκαιον εὐχαριστήριον ἔπαινον πρός τήν Ὑμετέραν Σεβασμιότητα, διά ὅσα Αὕτη ἔπραξε κατά τήν διαρρεύσασαν εἰκοσαετίαν τῆς ἀγλαοκάρπου Ποιμαντορίας Αὐτῆς, διά τήν ὁποίαν ὑπερηφανεύονται ἐν πρώτοις τό Οἰκουμενικόν ἡμῶν Πατριαρχεῖον καί ἰδιαιτέρως ὁ Σεπτός Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδοξίας, κατά τούς δημοσίους λόγους Αὐτοῦ πρός Αὐτήν, εἰς πᾶσαν ἀφορμήν καί εὐκαιρίαν.

Χάρις εἰς τάς ὑπερανθρώπους προσπαθείας τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος, ἡ Ὀρθοδοξία εἰς τήν Ἰταλίαν ἀπό ἀνύπαρκτος ἔγινε σήμερον ζῶσα, μέ παρουσίαν, παρρησίαν καί δρᾶσιν ἀνυπέρβλητον, ἐξηπλώθη εἰς ὁλόκληρον τήν Ἰταλικήν Χερσόνησον, δημιουργοῦσα καί προβάλλουσα τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, τό Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖον. Πράγματι, ἡ Ὑμετέρα Σεβασμιότης, ἀνεγέννησε τήν Ὀρθοδοξίαν χάρις εἰς τήν ἵδρυσιν ἐνοριῶν, χειροτονίαν κληρικῶν, ἀνέγερσιν, ἀπόκτησιν καί ἀνακαίνισιν ναῶν καί μονῶν, δραστηριοποίησιν εἰς τόν φιλανθρωπικόν τομέαν, ἀλλά καί εἰς τόν κατηχητικόν τομέαν, μέ τήν λειτουργίαν σχολείων κατηχήσεως διά ὅλας τάς βαθμίδας. Ἀπό σχεδόν ἀνύπαρκτος ἡ Ὀρθοδοξία ἐν Ἰταλίᾳ, χάρις εἰς τούς ἀκαμάτους ἀγῶνας τῆς Ὑμετέρας Γερασμίας Σεβασμιότητος, ἔχει ἀποκτήσει κῦρος, εἶναι μία δύναμις ὑπολογίσιμος μέσα εἰς τήν καρδίαν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας. Σήμερον ἡ Ἰταλία ἔχει ἕνα ἰσχυρότατον Ὀρθόδοξον δυναμικόν, τό ὁποῖον φέρει καρπόν πολύν, ἀλλά καί προσφοράν ἀνεκτίμητον μέσα εἰς τήν ζωήν τῶν ἀνθρώπων καί τῆς ἀρχοντικῆς ἰταλικῆς κοινωνίας, ἐντός τῆς ὁποίας ζεῖ καί κινεῖται καί δραστηριοποιεῖται ὁ πιστός - μέλος τῆς Μητροπόλεως.

Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Ὅταν ὁ ἱστορικός ἀναλυτής τοῦ μέλλοντος ξεκινήσῃ τό μέγαν ἔργον τῆς καταγραφῆς, τοῦ σχολιασμοῦ καί τῆς ἐρμηνείας τῆς ἐνδόξου Αὐτῆς Ποιμαντορίας, σίγουρα θά βρεθῇ ἐνώπιον τριῶν ἱστορικῶν δεδομένων ὑψίστης σημασίας, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν τά κεντρικά σημεῖα ἀναφορᾶς αὐτῆς.

Κατά πρῶτον, αἱ Πατριαρχικαί Ἐπισκέψεις τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου εἰς τήν Ἰταλίαν. Οὐδεμίαν ἄλλην ἐπαρχίαν τοῦ Θρόνου εἰς τήν λεγομένην «διασποράν», οὐδείς ἕτερος Ἱεράρχης τοῦ Θρόνου, εἶχον τήν μεγάλην χαράν νά ὑποδεχθοῦν τήν Κορυφήν τῆς Ὀρθοδοξίας, καί νά λάβουν τήν Εὐλογίαν Αὐτῆς τόσες φορές –πέραν τῶν δεκαπέντε ἐν συνόλῳ- ὅσον ἡ Μητρόπολις Ἰταλίας καί Μελίτης ἐπί τῶν ἡμερῶν τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος. Καί προκειμένου νά καταφανῇ ἡ σπουδαιότης τῶν Πατριαρχικῶν Ἐπισκέψεων, ἐπιτρέψατέ μοι ὅπως χρησιμοποιήσω τούς σοφούς λόγους Αὐτῆς, ὅτι δηλαδή ἐκάστη ἐπίσκεψις «εἰς τήν Πατριαρχικήν αὐτήν Δικαιοδοσίαν, τοῦ μοναδικοῦ καί προσφιλεστάτου Πατρός, Δεσπότου καί Αὐθέντου ἡμῶν, εἶναι διά κάθε Ὀρθόδοξον, διά κάθε προσκυνητήν, ἡ πλέον λαμπρά καί εὐτυχής εὐκαιρία, διά νά λάβῃ παρ’ Αὐτοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ‘Τύπος Χριστοῦ’, δύναμιν, ἔλεος καί χάριν, πᾶν ἀγαθόν τέλειον».

Δεύτερον σημεῖον ἀναφορᾶς τῆς πρώτης εἰκοσαετίας τῆς Ὑμετέρας Ποιμαντορίας, ἀποτελεῖ ἡ INTESA, (Συμφωνία), Ἰταλικοῦ Κράτους - Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως, ἡ ὁποία ἤρχισε νά δίδῃ τούς καρπούς αὐτῆς. Ἡ INTESA, τό σπουδαιότερον ἐπίτευγμα τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως, τήν ὁποίαν ἡ Ὑμετέρα Γερασμία Σεβασμιότης ἐπέτυχε μέ κόπους καί θυσίας, ἤνοιξε νέους δρόμους καί ἔκαμε νέας γεφύρας διά τήν ἐπί τά βελτίῳ πρόοδον καί ἀνύψωσιν τοῦ ποιμνίου.

Τρίτος κεντρικός πυρήν τῆς Ποιμαντορίας τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος ἀποτελεῖ τό μεταναστευτικόν ζήτημα. Ἡ Μητρόπολις, πρωτοστατούσης Αὐτῆς, βοηθεῖ καί συμπαρίσταται, συγκεντρώνει καί ἑνώνει τούς μετανάστας καί μέσῳ τῆς ἱδρύσεως ἐνοριῶν καί τῆς τοποθετήσεως ἐφημερίων, οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται διά τήν κατήχησιν αὐτῶν καί τήν διαφύλαξιν τῆς παραδόσεως καί τῆς γλώσσης αὐτῶν, φροντίζει διά τήν ἐκκλησιαστικήν αὐτῶν ὁμόνοιαν καί γαλήνην, τήν ἁρμονικήν συμβίωσιν αὐτῶν καί τήν πνευματικήν αὐτῶν πρόοδον καί ἀνάτασιν, -σώζονται ἀπό τούς τρομερούς κινδύνους τοῦ προσηλυτισμοῦ καί τῆς ἀκολασίας-, ἐνισχύονται ὥστε νά μή λησμονήσουν τήν πίστιν, τήν παράδοσιν καί τήν λατρείαν των, τά ἤθη καί τά ἔθιμά των. Τέλος προσφέρει εἰς τό Ἰταλικόν Κράτος ἀνθρώπους τιμίους καί ἐργατικούς, ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι σέβονται τόν Νόμον τοῦ Κράτους καί εἶναι εὐγνώμονες διά τήν φιλοξενίαν τήν ὁποίαν παρέχει εἰς αὐτούς ἡ Ἰταλία. Αὐτή εἶναι καί ἡ μεγάλη προσφορά τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης εἰς τήν Ἰταλικήν Δημοκρατίαν. Καί ἄς τονισθῇ τέλος καί τοῦτο: Χάρις εἰς τήν καλήν καί ἀγαθήν καρδίαν τοῦ Ποιμενάρχου αὐτῆς, ἡ Μητρόπολις ἤνοιξε τάς χεῖρας καί τήν καρδίαν αὐτῆς, μέ ἀνιδιοτελῆ ἀγάπην, παρά τήν οἰκονομικήν αὐτῆς ἀδυναμίαν, πρώτη ἀπό ὅλους τούς ἐν Ἰταλίᾳ καί Ἑλλάδι ἐκκλησιασιαστικούς καί κοινωνικούς θεσμούς. Ἀκόμη καί ἡ ἀδελφή Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία ἔπρεπε νά εὔρῃ τόν Πάπαν Φραγκίσκον, πολλά ἔτη ἀργότερον, διά νά ἴδῃ μέ ἄλλα ὅμματα, ὅτι οἱ μετανάσται δέν ἔχουν ἀνάγκην μόνον τροφῆς καί καταλύματος, ἀλλά πρωτίστως ἐκείνου τοῦ σεβασμοῦ εἰς τήν ταυτότητά των, καί ἐκείνης τῆς ἀγάπης, «ἤτις οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς». Ἀκόμη καί ὁρισμέναι παλαίφατοι καί ἔνδοξοι ἐν Ἰταλίᾳ Κοινότηται καί θεσμοί, οἱ ὁποίοι ἐδήλωναν τούς προβληματισμούς αὐτῶν διά τήν ἀσφαλῆ παρηγορίαν τήν ὁποίαν εὖρον οἱ μετανάσται εἰς τάς ἱστορικάς ἑλληνικάς ἐκκλησίας ἐν Ἰταλίᾳ, ἔπρεπε νά δοῦν τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον καί τόν Πάπαν Ρώμης Φραγκίσκον, μαζί εἰς τήν Λέσβον, νά ἐνώνουν τάς καρδίας αὐτῶν ὑπέρ τῶν ἐν ἀνάγκαις εὐρισκομένων ἀδελφῶν ἡμῶν, προκειμένου νά ἐγκαταλείψουν τούς λογισμούς ἀμφιβολιῶν καί φοβιῶν.

Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Ἡ χαρμόσυνος ἡμέρα τῶν σεπτῶν Αὐτῆς ὀνομαστηρίων εἶναι ἑορτή διά ὁλόκληρον τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Ἰταλίας καί Μελίτης, διά κλῆρον καί λαόν.

Καί ἡ ἐπέτειος τῶν εἴκοσι ἐτῶν σεπτῆς Ποιμαντορίας Αὐτῆς εἶναι «ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως».

Μικρόν ἀντίδωρον ὑπέρ τῶν κόπων καί τῶν θυσιῶν εἰς ἄς ὑπεβλήθη Αὕτη, διά τήν μέχρι σήμερον διαποίμανσιν τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης, ὁ κλῆρος τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως προσφέρει υἱϊκῶς τήν πρότασιν μεταφράσεως εἰς τήν Ἰταλικήν γλώσσαν τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τήν ὁποίαν ἐπεμελήθη κατά τό διαρρεῦσαν ἔτος εἰδική πενταμελής ἐπιτροπή, τήν ὁποίαν συνέστησε ἡ Ὑμετέρα Σεβασμιότης, καί ἡ ὁποία, μέ μοναδικήν ὁμοψυχίαν, κατέληξεν εἰς τό παρόν κείμενον, πρός τελικήν ἔγκρισιν ὑπ’ Αὐτῆς, ἐπί τῇ βάσει τῆς θεολογικῆς καί ποιμαντικῆς ἐμπειρίας τῆς Ὑμετέρας Σεβασμιότητος. Τοῦτο τό κείμενον παραδίδει εὐλαβῶς σήμερον ἡ Ἐπιτροπή, εὐγνωμονοῦσα τήν Ὑμετέραν Σεβασμιότητα διά τήν ὑψίστην τιμήν τῆς συμμετοχῆς εἰς τό θεάρεστον τοῦτον ἔργον, τό ὁποῖον θά ἀποδεικνύῃ εἰς τό διηνεκές τό ἔντονον ἐνδιαφέρον Αὐτῆς τόσον διά τάς νεωτέρας γενεάς, ὅσον καί διά τούς Ἰταλούς ἐνήλικας Ὀρθοδόξους, οἱ ὁποῖοι βιώνουν τήν μυσταγωγικήν καί πνευματικήν ζωήν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τάς ἀγκάλας τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης.

Εἰς πολλά ἔτη, Σεβασμιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, πανένδοξα, καί εἰρηνικά, καί εὐλογημένα, παρά τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, πρός δόξαν τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ.

Ὅλοι εἴμεθα εὐγνώμονες καί ἀναφωνοῦμεν μέ ἀγάπη: ΑΞΙΟΣ! 













Πατριαρχικό Μήνυμα κατά το Επιμορφωτικό Σεμινάριο "Εισαγωγή στα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου" (Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, 17.11.2016)

Μήνυμα
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου
κατά τό ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἀκαδημίᾳ Κρήτης πραγματοποιηθέν Ἐπιμορφωτικόν Σεμινάριον
μέ θέμα «Εἰσαγωγή εἰς τά κείμενα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου»
(17 Νοεμβρίου 2016) 


Τῷ Ἱερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Κισάμου καὶ Σελίνου κυρίῳ Ἀμφιλοχίῳ, ὑπερτίμῳ καὶ ἐξάρχῳ Ἑσπερίας Κρήτης, Προέδρῳ τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, καὶ τῷ Ἐλλογιμωτάτῳ Δρι Κωνσταντίνῳ Ζορμπᾷ, Γενικῷ Διευθυντῇ τοῦ Ἱδρύματος τούτου, χάριν καὶ εἰρήνην παρὰ Θεοῦ.

Διατηροῦντες ζωηρὰς τὰς ἀναμνήσεις ἐκ τῆς παρουσίας ἡμῶν ἐν Κρήτῃ καὶ ἐν τοῖς χώροις τῆς αὐτόθι Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας, ἔνθα συνεκλήθη ὑπὸ τὴν προεδρείαν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐν περιχαρείᾳ πολλῇ ἐλάβομεν τὸ ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 226 καὶ ἀπὸ τῆς κζ’ Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. ἀδελφικὸν γράμμα τῆς ὑμετέρας ἀγαπητῆς Ἱερότητος, συνυπογραφόμενον καὶ ὑπὸ τοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀκαδημίας Ἐλλογιμωτάτου κυρίου Κωνσταντίνου Ζορμπᾶ, δι᾿ οὗ ὑποβάλλετε περὶ τῆς ὀργανώσεως, τῇ ιζ΄ τρέχοντος μηνός, τοῦ πρώτου Ἐπιμορφωτικοῦ Σεμιναρίου ἐπὶ τοῦ ἐπικαίρου θέματος «Εἰσαγωγὴ εἰς τὰ κείμενα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου», αἰτεῖσθε δὲ τὴν ἐκπροσώπησιν κατὰ τὰς ἐργασίας τοῦ Σεμιναρίου τούτου τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ τὴν ἐξαπόλυσιν Πατριαρχικοῦ ἡμῶν χαιρετισμοῦ.

Εὐχαριστοῦμεν θερμῶς ἐπὶ τῇ διαπιστουμένῃ ὁλοθύμῳ διαθέσει καὶ πρωτοβουλίᾳ τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος καὶ τῶν ἐν τῇ Ἀκαδημίᾳ συνεργατῶν αὐτῆς πρὸς εὐρυτέραν ἐνημέρωσιν, ἐγκόλπωσιν καὶ ἐμβάθυνσιν τοῦ ἱεροῦ κλήρου καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ εἰς τὰ κείμενα τῆς ἐν λόγῳ Μεγάλης Συνόδου, κατὰ τὴν ὁποίαν, ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς ἑνότητος καὶ τῆς ἀγάπης, ἅπαντες οἱ συμμετασχόντες εἰς αὐτήν, ἐν κοινῷ φρονήματι, διεκηρύξαμεν τὸν λόγον τῆς «ἐν ἡμῖν ἐλπίδος» (πρβλ. Α’ Πέτρ. γ΄, 15) οὐ μόνον πρὸς τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ πρὸς πάντα ἄνθρωπον, «τὸν μακρὰν καὶ τὸν ἐγγύς» (Ἐγκύκλιος τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Κρήτη, 2016).

Τὸ ὑπὸ διαπραγμάτευσιν θέμα τοῦ ὀργανουμένου Σεμιναρίου κέκτηται ἰδιαιτέραν σημασίαν διὰ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, διὰ τὰς ἀδελφὰς κατὰ τόπους Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, διὰ τὸν κλῆρον καὶ τὸν λαὸν ἐν γένει, καθ᾿ ὅσον ὁ θεσμὸς τῆς Συνόδου ἀποτελεῖ θεμελιακὸν στοιχεῖον τῆς ζωῆς καὶ τῆς διοικήσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τόσον ἡ ἐν εὐλογίαις συγκληθεῖσα καὶ ὁλοκληρώσασα τὸ ἔργον αὐτῆς θεοπρεπῶς Μεγάλη αὕτη Σύνοδος, ὅσον καὶ αἱ ἐπακολουθοῦσαι αὐτὴν ἐκδηλώσεις, ὅπως τὸ ὀργανούμενον Σεμινάριον τοῦτο, ἀποτελοῦν πρόσφορον εὐκαιρίαν ἵνα πάντες οἱ διακονοῦντες τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου ἀρχιερεῖς καὶ ποιμένες καὶ διδάσκαλοι, ἀλλὰ καὶ κληρικοὶ καὶ μοναχοί, ἀναλογισθῶμεν τὰς εὐθύνας ἡμῶν ἔναντι τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ χρέος ἡμῶν νὰ ἐργασθῶμεν μὲ ὅλας ἡμῶν τὰς δυνάμεις διὰ τὴν ἐπίτευξιν τῆς ποθητῆς ἑνότητος ταύτης, «μηδεμίαν τοῖς διδασκομένοις ἀφορμὴν καταλιμπάνοντες πρὸς τὸ ἀδύνατον ἢ εὐκαταφρόνητον ἡγεῖσθαι τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου». 

Τοῦτο δὲ θὰ ἐπιτευχθῇ ἐὰν πάντες οἱ ὑπεύθυνοι ἐργασθῶμεν καὶ κοπιάσωμεν εἰς τὴν ἀρετὴν τῆς ταπεινοφροσύνης, «πρῶτοι ἡμεῖς κατορθοῦντες τὸ παραδοθὲν τῆς ταπεινοφροσύνης μέτρον παρὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὑπογραμμὸν ἀκριβῆ» διδόντες καὶ τοῖς λοιποῖς (πρβλ. Μ. Βασιλείου, «Ὅροι κατὰ πλάτος», P.G, 31, 1028).

Ἡ Ἐκκλησία δὲν ἀποτελεῖ ἀσφαλῶς ἀφῃρημένην θεωρητικὴν ἔννοιαν ἢ κοσμικόν τινα ὀργανισμόν, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς μίαν ἀνθρωπίνην συστοιχίαν προσώπων, ἀλλὰ τὸ ζῶν καὶ μυστικὸν Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, παρατεινόμενον εἰς τοὺς αἰῶνας, οὗτινος κεφαλὴ εἶναι Αὐτὸς Οὗτος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεὸς Σωτήρ. Ὡς τοιοῦτον δὲ θεῖον βίωμα, διασυνδέον τὴν σύνολον πορείαν ἑνὸς ἑκάστου βεβαπτισμένου μέλους μετὰ τοῦ συνόλου τῶν πιστῶν μέσῳ τῆς ἐν ἐπιγνώσει προσωπικῆς συμμετοχῆς εἰς τὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας, ἀποκαλύπτει μυστικῶς τὴν θεανθρωπίνην ὑπόστασιν αὐτῆς καὶ συντελεῖ εἰς τὴν κτῆσιν τῆς θεώσεως, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καὶ τὸν σκοπὸν τῆς ὑπάρξεως ἡμῶν εἰς τὸν κόσμον. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ οὐσία τῆς Συνοδικότητος τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, καθὼς ἡ πηγὴ τῆς ἀρχῆς ταύτης εὑρίσκεται εἰς τὴν σχέσιν τῶν Τριῶν Προσώπων τῆς Παναγίας Τριάδος, τὰ Ὁποῖα καὶ ἐνεργοῦν συνοδικῶς εἰς τὸ σχέδιον τῆς σωτηρίας ἑνὸς ἑκάστου μέλους ἀλλὰ καὶ τῆς καθολικῆς Ἐκκλησίας.

Μετὰ χαρᾶς, λοιπόν, πολλῆς χαιρετίζομεν καὶ εὐλογοῦμεν διὰ τῶν μετὰ χεῖρας Πατριαρχικῶν ἡμῶν ἀδελφικῶν καὶ εὐχετικῶν Γραμμάτων τὰς ἀρχομένας ἐργασίας τοῦ ἐπικαίρου Σεμιναρίου καὶ εὐχόμεθα ἡ φιλότιμος αὕτη προσπάθεια, διὰ τῶν γενησομένων ἐμπεριστατωμένων εἰσηγήσεων καὶ τῶν σχετικῶν παρεμβάσεων τῶν πιστῶν λειτουργῶν τοῦ Ὑψίστου, νὰ ἀποτελέσῃ ἐφ᾿ ἑξῆς θεσμὸν ἀξιέπαινον καὶ καλλίκαρπον, ἀποδιδόντα καρπὸν πολὺν διὰ τῆς διαφωτίσεως τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, προσθέτουσα ἕνα ἐπὶ πλέον σημαντικὸν λίθον εἰς τὴν καλὴν καὶ ἐποικοδομητικὴν πορείαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας Κρήτης, ἐπὶ τῷ εὐρυτέρῳ ἀγαθῷ . 

Προσεπιδηλοῦντες τῇ ὑμετέρᾳ Ἱερότητι ὅτι ὡρίσθη ὅπως τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν καὶ ἡμᾶς προσωπικῶς ἐκπροσωπήσῃ κατὰ τὰς ἐργασίας τοῦ Σεμιναρίου τούτου ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Χριστουπόλως κύριος Μακάριος, Καθηγητής, ὅστις θέλει ἀναγνώσει κατὰ τὸν κατάλληλον χρόνον τὸ μετὰ χεῖρας Πατριαρχικὸν ἡμῶν Μήνυμα, καταστέφομεν πάντας τοὺς συμμετέχοντας εἰς τὰς ἐργασίας τοῦ Σεμιναρίου διὰ τῶν πατρικῶν καὶ Πατριαρχικῶν ἡμῶν εὐχῶν καὶ εὐλογιῶν καὶ ἐπικαλούμεθα ἐπὶ πάντας πλουσίαν τὴν Χάριν καὶ τὸν Φωτισμὸν καὶ τὸ ἄπειρον Ἔλεος τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Παναγίου Παρακλήτου Πνεύματος.

,βις’ Νοεμβρίου ιδ΄

Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας περί των εκλογών νέων Ιεραρχών (+ βιογραφικά)


Σήμερα 17η Νοεμβρίου 2016 συνήλθε για τρίτη και τελευταία ημέρα η Ιερὰ Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, υπὸ την Προεδρία της ΑΘΜ του Πάπα καὶ Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄.

Στην αρχή της συνεδρίασης ανεγνώσθη ο Πατριαρχικός Τόμος της ιδρύσεως της νεοσύστατης Ιεράς Επισκοπής Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας, και κατόπιν επακολούθησε η πλήρωση των χηρευουσών Μητροπόλεων Καρθαγένης καὶ Μποτσουάνας, ως και της Ιεράς Επισκοπής Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας καθὼς και η εκλογή Βοηθού Επισκόπου της Α.Θ.Μ. υπό τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Βαβυλώνος.

Νέος Μητροπολίτης Καρθαγένης εξελέγη ο Θεοφ. Επίσκοπος Ναυκράτιδος κ. Μελέτιος, νέος Μητροπολίτης Μποτσουάνας εξελέγη στην ανυψωθείσα σε Μητρόπολη Ιερά Επισκοπή Μποτσουάνας ο Σεβ. Μητροπολίτης Νειλουπόλεως κ. Γεννάδιος, νέος Επίσκοπος Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας εξελέγη ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Αγαθόνικος Νικολαΐδης, Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου της Α.Θ.Μ. και Βοηθός Επίσκοπος Βαβυλώνος εξελέγη ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Θεόδωρος Δριδάκης, ο οποίος θα είναι και ο νέος Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου ενώ στις τάξεις των εφησυχαζόντων Αρχιερέων του Θρόνου κατετάχθη ο μέχρι τούδε Επίσκοπος Μποτσουάνας κ. Βασίλειος υπό τον τίτλο Αρσινόης.

Οι εργασίες της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας επερατώθησαν το απόγευμα διά των Μεγάλων Μηνυμάτων.


Βιογραφικό σημείωμα Σεβ. Μητροπολίτου Καρθαγένης κ. Μελετίου


Ο Σεβ. Μητροπολίτης Καρθαγένης κ. Μελέτιος (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Κούμανης) εγεννήθη στην Καλαμάτα Μεσσηνίας το έτος 1970. Τυγχάνει πτυχιούχος της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών και του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Επίσης είναι πτυχιούχος της Σχολής Κατηχητών της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Είναι γνώστης της αγγλικής, αραβικής και ρωσικής γλώσσας.

Το έτος 1996 εκάρη μοναχός και εχειροτονήθη Διάκονος στην Ιερά Μονή Βουλκάνου Μεσσηνίας υπό του αειμνήστου Μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Θέμελη και Πρεσβύτερος το έτος 2000. Το έτος 2007, διωρίσθη Πρόεδρος της Επιτροπής διοικήσεως και διαχειρίσεως των Εκκλησιαστικών Κατασκηνώσεων της Ι.Μ. Μεσσηνίας για την ανακαίνισή τους. Διετέλεσε Ηγουμενοσύμβουλος της Ιεράς Μονής Βουλκάνου κατά τα έτη 2007 -2008.

Από το Νοέμβριο του 2008 απεσπάσθη στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και διορίσθηκε Εφημέριος του Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Σάββα Αλεξανδρείας. Το 2009 έλαβε το οφφίκιο του Σκευοφύλακος του Πατριαρχικού Θρόνου και την 25η Νοεμβρίου του 2010 ενθρονίσθηκε Ηγούμενος της Πατριαρχικής Μονής του Αγίου Σάββα υπό της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεοδώρου του Β΄. Έκτοτε προσφέρει τις υπηρεσίες του στη Γραμματεία του Πατριαρχείου, είναι υπεύθυνος του Γραφείου Ιστοσελίδος και Διαδικτύου και διδάσκει το μάθημα της Τελετουργικής στην Πατριαρχική Σχολή Αλεξανδρείας «Μέγας Αθανάσιος». Συνόδευσε τον Μακ. Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.Θεόδωρο Β΄ σε επίσημα ταξίδια στο εξωτερικό και ιεραποστολικές περιοδείες στην Αφρική. Επιμελήθηκε την οργάνωση εκδόσεως του τιμητικού Τόμου δια την 10ετή προσφορά και διακονία της Α.Θ.Μ. 

Την 26η Νοεμβρίου 2014, εξελέγη Επίσκοπος Ναυκράτιδος, χειροτονηθείς υπό της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου Β΄την 5ην Δεκεμβρίου 2014, και προήχθη εις Μητροπολίτην Καρθαγένης την 17ην Νοεμβρίου 2016.


Βιογραφικό σημείωμα του Σεβ. Μητροπολίτου Μποτσουάνας κ. Γενναδίου


Ο Σεβ. Μητροπολίτης Μποτσουάνας κ. Γεννάδιος (κατά κόσμον Στυλιανός Στάντζιος), εγεννήθη το 1969 στό Eslingen της (τότε Δυτικής) Γερμανίας. Εσπούδασε στην Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκάρη Μοναχός το 1986 από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Λαγκαδά κυρό Σπυρίδωνα και εγκαταβίωσε επί 4ετία στην Ιερά Μονή Βρύσεων Αγ. Τριάδος Λαγκαδά. Το 1990 εχειροτονήθη Διάκονος και το 1996 Πρεσβύτερος (και εχειροθετήθη Αρχιμανδρίτης) από τον Σεβ. Μητροπολίτη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιο.

Υπηρετών ως Εφημέριος στην Ενορία Νικησιάνης (Παγγαίου), απεσπάσθη από την Ι. Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως στην Ι. Μητρόπολη Μπουένος Άιρες (Αργεντινής), όπου διακόνησε στην Γραμματεία και σε δύο Ελληνικές Κοινότητες. Το 2004 μετέβη, κατ’ εντολήν του μακαριστού Πατριάρχου Αλεξανδρείας Πέτρου Ζ’ στο Πορτ Ελίζαμπεθ της Ι.Μητροπόλεως Καλής Ελπίδος (Κέηπ Τάουν). Επιστρέψας στην Αλεξάνδρεια (εντολή της ΑΘΜ), διηκόνησε στο Πατριαρχικό Ληξιαρχείο. Μετά το τραγικό δυστύχημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2004, του ανετέθησαν χρέη Γραμματεύοντος από την Ι. Σύνοδο, κατά την περίοδο της Τοποτηρητείας. Μετά την εκλογή της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Θεοδώρου Β’, εδιωρίσθη Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου και Ιερατικώς Προϊστάμενος του ιστορικού Καθεδρικού Ναού Ευαγγελισμού Αλεξανδρείας.

Την 1η Νοεμβρίου 2006, Σεπτή προτάσει της Α.Θ.Μ. εξελέγη Βοηθός Επίσκοπος Νειλουπόλεως και η χειροτονία αυτού ετελέσθη από τον Μακ. Πατριάρχη την 26ην του ιδίου μηνός στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού Αλεξανδρείας, ενώ συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντα αυτού ως Αρχιγραμματεύων της Ιεράς Συνόδου. Την 10η Οκτωβρίου 2010, εξελέγη Επαρχιούχος Επίσκοπος της νεοσύστατης Επισκοπής στο κράτος της Botswana, όπου διακόνησε μέχρι το τέλος του 2013, οπότε και εξελέγη Μητροπολίτης Νειλουπόλεως, στην ανυψωθείσα σε Μητρόπολη, ομώνυμη Ιερά Επισκοπή.

Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία από την Καθολική Εκκλησία (2008-2010) στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Urbaniana της Ρώμης, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (master) και υποψήφιος Διδάκτωρ της Ιεραποστολικής στο Neapolis Univercity Pafos.

Είναι μέλος της Μεικτής Διεθνούς Επιτροπής για το Θεολογικό Διάλογο με την Καθολική Εκκλησία και της Πατριαρχικής εν Συνόδω Επιτροπής Διαχριστιανικών Ζητημάτων και επί των Επαρχιών του Θρόνου.

Ομιλεί την αγγλική και την ιταλική γλώσσα. Tη προτάσει της Α.Θ.Μ., εξελέγη Μητροπολίτης Μποτσουάνας από την Ιερά Σύνοδο την 17η Νοεμβρίου 2016, στην ανυψωθείσα σε Μητρόπολη, ομώνυμη Ιερά Επισκοπή.


Βιογραφικό σημείωμα του Θεοφιλ. Επισκόπου Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας


Ο Θεοφιλέστατος Εψηφισμένος Επίσκοπος Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας κ. Αγαθόνικος (Νικολαΐδης) γεννήθηκε στα Γιαννιτσά του Νομού Πέλλης τὸ 1964. Είναι Πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Φλωρίνης και της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θεσσαλονίκης. Από το 1986 είναι μοναχός της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπῳ. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 2001 και πρεσβύτερος το 2003. Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυξ στις Μητροπόλεις Φλωρίνης και Κίτρους, ενώ απὸ το 2004 έως το 2011 διηκόνησε σε διάφορα Ιεραποστολικὰ κλιμάκια της Αφρικής, κατόπιν ευλογίας του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικῆς κ. κ. Θεοδώρου Β΄, διατελέσας Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Ειρηνουπόλεως εις την Τανζανίαν.

Τον Δεκέμβριο του 2013 κατόπιν προσκλήσεως του Μακαριωτάτου, μετέβη εις Αλεξάνδρεια όπου υπηρέτησε ως Σχολάρχης της Πατριαρχικής Σχολής του Αγίου Αθανασίου, ως Κωδικογράφος και Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου της Α.Θ.Μ.

Την 17ην Νοεμβρίου 2016 προτάσει του Μακαριωτάτου Πατριάρχου εξελέγη παμψηφεί Επίσκοπος της νεοσύστατης Επισκοπής Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας. Ομιλεί την Αγγλική και την αφρικανική γλώσσα Σουαχίλι.


Βιογραφικό σημείωμα του Θεοφιλ. Επισκόπου Βαβυλώνος κ. Θεοδώρου


Ο Θεοφιλέστατος εψηφισμένος Επίσκοπος Βαβυλώνος κ. Θεόδωρος γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης το έτος 1966 όπου και ολοκλήρωσε την μέση εκπαίδευση. Είναι απόφοιτος της Δ’ τάξης του Εκκλησιαστικού Λυκείου Αθηνών και πτυχιούχος της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης, καθώς και του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα στην Ecole Pratique του Πανεπιστημίου Paris IV (πρώην Σορβόνη) και στο Ινστιτούτο Ορθόδοξης Θεολογίας του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι. Ομιλεί και γράφει την αγγλική και την γαλλική γλώσσα.

Στις 7/8/1988 εκάρη μοναχός και την επομένη χειροτονήθηκε διάκονος στην Ιερά Μονή Παναγίας Ακρωτηριανής (Τοπλού) Σητείας υπό του αοιδίμου Μητροπολίτου Ιεραπύτνης και Σητείας κυρού Ευγενίου. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε εις την ως άνω Ιερά Μονή στις 22/7/2000 υπό του ιδίου αρχιερέως, ο οποίος και τον χειροθέτησε αρχιμανδρίτη στις 25/3/2002 στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου πόλεως Σητείας.

Εκτός από την Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας υπηρέτησε στις Μητροπόλεις Γαλλίας, εις Παρισίους και Καλής Ελπίδος, εις Durban Νοτίου Αφρικής. Τον Σεπτέμβριο του έτους 2012, ύστερα από πρόσκληση της Α. Θ. Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. κ. Θεοδώρου Β’, μετέβη στο Κάϊρο όπου αρχικά ανέλαβε εφημέριος του Ιερού Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Νικολάου και στη συνέχεια προϊστάμενος του Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως 23/3/2014 ο Μακαριώτατος του απένειμε το οφφίκιο του Μεγάλου Εκκλησιάρχου της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας.

Την 17ην Νοεμβρίου 2016, προτάσει του Μακαριωτάτου, εξελέγη παμψηφεὶ Βοηθός Επίσκοπος Αυτού και ανέλαβε καθήκοντα Πατριαρχικού Επιτρόπου εις Κάιρο.


Εκ της Αρχιγραμματείας

Η 3η ημέρα της Συνόδου των Αλεξανδρινών Ιεραρχών | Εκλογές Αρχιερέων στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας


Δύο νέους μητροπολίτες και δύο νέους επισκόπους ανέδειξε στη σημερινή συνεδρίαση της 3ης ημέρας, η ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, που πραγματοποιήθηκε υπό την προεδρία του Αλεξανδρινού προκαθημένου, Θεοδώρου Β΄.

Συγκεκριμένα, ο νυν μητροπολίτης Νειλουπόλεως, Γεννάδιος, εξελέγη μητροπολίτης Μποτσουάνα. Ο μέχρι σήμερα επίσκοπος Ναυκράτιδος, Μελέτιος, εξελέγη μητροπολίτης Καρθαγένης, με έδρα την Τύνιδα της Τυνησίας. Ο μέγας εκκλησιάρχης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, π. Θεόδωρος Δριδάκης, εξελέγη παμψηφεί επίσκοπος Βαβυλώνος και ανέλαβε παράλληλα και τη σημαντική διοικητική θέση του πατριαρχικού επιτρόπου Καΐρου.

Τέλος, ο αρχιμανδρίτης, π. Αγαθόνικος Νικολαΐδης, εξελέγη παμψηφεί επίσκοπος Αρούσας και Κεντρικής Τανζανίας. Αναλυτική ανακοίνωση από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας αναμένεται να εκδοθεί σύντομα.   

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ