Κυκλοφορήθηκε η μεταπτυχιακή διατριβή του π. Γεωργίου Σταθοπούλου "Ορθοδοξία και Ισλάμ"

Στην εποχή των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμών και λαών, κατά την οποία παρατηρείται μεγάλη έξαρση διαφόρων φοβικών συνδρόμων, όπως της ισλαμοφοβίας, της ξενοφοβίας κ.α., το νησί της Κω έρχεται να καταστεί φάρος αγάπης και καταλλαγής. Πολλοί στις μέρες μας ομιλούν για την αρχή ενός ακήρυκτου, πλην υπαρκτού, θρησκευτικού πολέμου, του Ισλάμ εναντίον της χριστιανικής δύσεως, με χιλιάδες έως τώρα μάρτυρες για την Εκκλησία. Αυτήν όμως την πολεμική διάθεση και τακτική δεν την συναντάμε μόνον εκ μέρους του Ισλάμ, αλλά συχνάκις και μέσα στον χριστιανικό κόσμο, και αυτό είναι ακόμα πιο οδυνηρό για την Εκκλησία του Εσταυρωμένου, όταν εμείς οι ίδιοι εύκολα χαρακτηρίζουμε τον άλλον ως «ξένον», βάζοντας τον δυστυχώς απέναντι και όχι δίπλα μας, όπως τον «ξένο» Χριστό της υμνολογίας της Μ. Παρασκευής.

Το νησί της Κω, όμως, έρχεται σήμερα να ανατρέψει αυτήν την πραγματικότητα και να προβάλει προς όλους μας το αληθινό νόημα της θυσίας του Θεανθρώπου Ιησού. Έξι αιώνες τώρα η Κως βιώνει καθημερινά την πραγματική αγάπη προς τον «πλησίον» του Ιερού Ευαγγελίου, η οποία δεν γνωρίζει σύνορα, έθνη, θρησκείες, γλώσσες και παραδόσεις. Το πρότυπο αγαπητικής συνύπαρξης και διαθρησκειακής κοινωνίας της Κω πρέπει να γίνει για όλους μας η λυχνία εκείνη η οποία θα «λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ» (Μτ. 5, 15) στο σύγχρονο κόσμο μας, δείχνοντας προς όλους την αδελφική μεταξύ μας συγγένεια, ως τέκνα του ενός και μόνου αληθινού Θεού, χωρίς καμία περαιτέρω διχαστική ή διαχωριστική ετικέτα.

Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης θα γνωρίσει μια πραγματική πολυπολιτισμική κοινωνία αγάπης και όχι ανοχής και συναίνεσης. Αρχίζοντας το ταξίδι μας από την αρχή της ιστορικής συνάντησης των δυο αυτών θρησκευτικών κοινοτήτων, έξι αιώνες πριν, και φτάνοντας μέχρι τη σημερινή πρότυπη αγαπητική πραγματικότητα, ο αναγνώστης θα γνωρίσει εκ του σύνεγγυς, μέσα από τις διηγήσεις των ίδιων των πρωταγωνιστών της και φυσικά την κριτική, ερευνητική και επιστημονική ματιά του συγγραφέα, πως διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις και λαοί είναι δυνατόν να ζουν, αιώνες τώρα, ως αδέλφια πραγματικά.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Γράφει ο ΣΩΤΗΡΙΟΣ Σ. ΔΕΣΠΟΤΗΣ, 
Καθηγητής της Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης, Πρόεδρος του Τμήματος της Κοινωνικής Θεολογίας, της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Σε μια εποχή κατά την οποία στα χώματα της Εγγύς και Άπω Ανατολής αλλά και σε αυτά της βόρειας Αφρικής ξαναχύνεται αίμα μαρτύρων οι οποίοι αρνούνται να προδώσουν την Πίστη τους στον Χριστό, και μάλιστα με μεθόδους των τριών πρωτοχριστιανικών αιώνων (αποκεφαλισμοί, σταυρώσεις, λιθοβολισμοί), σε ένα νησί του Αιγαίου αλλά και σε άλλες «νησίδες» της Οικουμένης, Χριστιανισμός και Ισλάμ συνυπάρχουν ειρηνικά σεβόμενοι το ανθρώπινο πρόσωπο και την τοπική ταυτότητα. Πρόκειται για τη νήσο Κω, όπου ο πολυτάλαντος συγγραφέας της ανά χείρας Διπλωματικής Εργασίας εργάστηκε ως Καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης και άρα είχε προσωπική εμπειρία αφού ταυτόχρονα είναι και λειτουργός του ιερού θυσιαστηρίου. Αυτή την εμπειρία μεταφέρει χωρίς εξωραϊσμούς και με ματιά κριτική (όπως αρμόζει στο είδος της συγκεκριμένης Εργασίας) προκειμένου αυτή (η εμπειρία) να λειτουργήσει ως «παράδειγμα εργασίας» ιδίως στους κάθε λογής ακραίους σταυροφόρους αφού δεν πρέπει να λησμονείται ότι όταν ο θυσιαστικός σταυρός αντιστραφεί, μεταβάλλεται στη χειρότερη μάχαιρα. Επειδή επί ένα έτος είχα την χαρά να επιβλέψω τη συγκεκριμένη εργασία στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και επειδή γνωρίζω την ερευνητική συνέχεια και τη συνέπεια που διακρίνουν το συγγραφέα μέχρι σήμερα, είμαι βέβαιος ότι ο αναγνώστης θα μοιραστεί εκπλήξεις και ίσως αναθεωρήσει κάποια στερεότυπα που εκμεταλλεύονται κατεξοχήν σήμερα (στον αιώνα του φόβου) κάποιοι για να δαιμονοποιήσουν πρόσωπα και καταστάσεις.