e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

Κυριακή Θ΄ Λουκά 2017, προεορτάζοντας τα Εισόδια της Θεοτόκου, στον πανηγυρίζοντα Ναό της Φανερωμένης Μπανάτου


Πρωί Κυριακής Θ΄ Λουκά, 19ης Νοεμβρίου 2017, στον Ναό της Φανερωμένης Μπανάτου, ο οποίος πανηγυρίζει κατ' αυτές τις ημέρες τα σεπτά Εισόδια της Θεομήτορος. 
     Προς τούτο η σημερινή Κυριακή ήταν εν Βανάτω αφιερωμένη σε Εκείνην, η δε πανίερη και περίπυστη Καθέδρα της Πεφανερωμένης Οδηγήτριας δεσπόζει ήδη στο κέντρο των Συνάξεων του Θεομητορικού Τριημέρου που άρχισε στην Ενορία μας. 
     Όπως είχε ανακοινωθεί, το σχετικό με τη Χάρη Της κήρυγμα του θείου λόγου έκανε ο κ. Διονύσιος Πομόνης, πτυχιούχος της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Βελλάς Ιωαννίνων, με θέμα "Η Παναγία ως πρότυπο πνευματικής τελειώσεως". [Σημειωτέον, το κείμενο της ομιλίας δημοσιεύεται κατωτέρω, αμέσως μετά το φωτορεπορτάζ].


































































Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΩΣ
Ομιλία του ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΠΟΜΟΝΗ, κατά τα Προεόρτια των Εισοδίων της Θεοτόκου
(Ναός Φανερωμένης Μπανάτου, Κυριακή 19η Νοεμβρίου 2017)
*    *    *
Σεβαστέ πατέρα, αγαπητοί αδελφοί, σήμερα, προ-εορτάζοντας τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου στον ναό των Ιεροσολύμων, ο λόγος  για την Παναγία Μητέρα του Χριστού και όλων μας και το πώς Αυτή έγινε το παντοτινό και φωτεινό πρότυπο πνευματικής τελειώσεως.
Η αρετή, έτσι όπως προβάλλεται μέσα από την εκκλησιαστική - πατερική γραμματεία, είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη του ανθρώπου, αφού εκφράζει το κάλλος, με το οποίο απλόχερα κόσμησε ο Δημιουργός τον άνθρωπο. Ο δρόμος της αρετής, τον οποίο βάδισαν όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας αποτελεί ουσιαστικά την προσπάθεια προσέγγισης του «καθ’ ομοίωσιν», δηλαδή της παραδείσιας πρώτης εκείνης πραγματικότητας και συμπίπτει άμεσα με την οικείωση των δωρεών του Παρακλήτου μέσω της κοινωνίας των μυστηρίων.  Πρώτος, ο Απόστολος των Εθνών Παύλος αναλύοντας το οντολογικό περιεχόμενο της αρετής, την παρουσιάζει ως τον «εν Πνεύματι» ανακαινισμό του ανθρώπου. Προχωρώντας λίγους αιώνες πιο πέρα και συγκεκριμένα στην πατερική γραμματεία των βυζαντινών – αυτοκρατορικών χρόνων, παρατηρούμε ότι ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας παρουσιάζει την αρετή, τον δρόμο δηλαδή της πνευματικής τελειώσεως ως ένα εκούσιο αγαθό, έργο της ελεύθερης ανθρώπινης βούλησης και όχι ως κάτι εξωπραγματικό που επιβλήθηκε νομοτελειακά στα ήθη των ανθρώπων.
Η Παναγία μας τώρα, αγαπητοί αδελφοί, η ταπεινή εκείνη κόρη της Ναζαρέτ, η οποία κατά την ορθόδοξη χριστιανική μας παράδοση εκλέχτηκε προαιώνια από τον Θεό για να γίνει η Μητέρα του Υιού και Λόγου Του και έτσι κατ’ επέκτασιν και Μητέρα όλου του ανθρωπίνου γένους, ήταν η πρώτη που εβάδισε στα δυσθεώρητα ύψη της αρετής.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος Της στο μυστήριο της Θείας Οικονομίας προήλθε από την προσωπική αγιότητά Της, η οποία ήταν καρπός της ελεύθερης βούλησής Της και της Θείας  Χάριτος. Η ύψιστη δεκτικότητα της Θείας Χάριτος από την Παναγία, η υπακοή Της στη βούληση του Θεού, η αγιότητα, η ακλόνητη πίστη και η πηγαία αγάπη Της  ήταν τα ιδιαίτερα χαρίσματα εκείνα που την κατέστησαν άξια να φέρει στον κόσμο θεοπρεπώς τον θεάνθρωπο Χριστό και να παραμείνει παρθένος «προ τόκου, εν τόκω και μετά τόκον».
Ο δρόμος της πνευματικής τελειώσεως έχει μία  μόνον πορεία από τα κάτω προς τα άνω, από τον κόσμο της ύλης και της φθοράς στον κόσμο του πνεύματος και της αφθαρσίας. Η Παναγία η Μητέρα όλων μας ως η πρώτη όπως παραπάνω τόνισα εβάδισε τον δρόμο αυτό έγινε η δική μας γέφυρα «η μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν». Έτσι η Θεοτόκος έγινε σημείο πνευματικής  αναφοράς για τους χριστιανούς όλων των αιώνων, οι οποίοι θα πρέπει να έχουν ως στόχο και να προσπαθούν με όλες τις ψυχικές και σωματικές τους δυνάμεις να προσεγγίσουν κάποιες από τις αρετές Της, ακολουθώντας την έτσι στα φωτεινά εκείνα ύψη της πνευματικής τελειώσεως, όπου ο άνθρωπος θα επιστρέψει στην πραγματική κοινωνία με το Θεό!

15 χρόνια χωρίς τον π. Νικηφόρο Κάρδαρη (+19.11.2002)


Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια συμπληρώθηκαν από την πρόωρη κοίμηση του καλοσυνάτου και πάντα χαμογελαστού Ζακυνθίου Κληρικού, Αρχιμανδρίτου Νικηφόρου Κάρδαρη (19.11.2002-19.11.2017), Εφημερίου του περικαλλούς Ενοριακού Ναού της Αγίας Μαρκέλλας Βοτανικού. 

Έτσι, σήμερα, Κυριακή Θ΄ Λουκά (19η Νοεμβρίου 2017), ο σημερινός Εφημέριος Αρχιμανδρίτης Ανδρόνικος Αλεξάκης προετοίμασε και τέλεσε Μνημόσυνο, αναθυμούμενος, μαζί με τους Ενορίτες τα εξαίρετα έργα και τις ανεπανάληπτες ημέρες τού ιδιαίτερα αγαπημένου Πνευματικού Πατέρα του Βοτανικού. 

Την ευχή του να έχουμε όλοι! Καλή Ανάσταση!

ΜΙΚΡΗ ΦΩΤΟΘΗΚΗ ΤΟΥ π. ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ 
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΚΕΛΛΗΣ


















Οικουμενικός Πατριάρχης: ''Δεν θα παύσωμεν να αγωνιζώμεθα''


Σε έντονα συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα για τη Ρωμηοσύνη της Πόλης τελέστηκε σήμερα Κυριακή, 19 Νοεμβρίου, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο Αγιασμός των Θυρανοιξίων του ανακαινισθέντος Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Πύλης Αδριανουπόλεως. Ακολούθως, ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστάτησε στη Θεία Λειτουργία στην οποία παρέστησαν Ιεράρχες του Θρόνου, Άρχοντες Οφικιάλιοι της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ο Γενικός Διευθυντής της εν Αγκύρα Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων και πλήθος πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό.

Στην ομιλία του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, αναφέρθηκε στις ποικίλες δυσκολίες με τις οποίες κατά το παρελθόν βρέθηκε αντιμέτωπη η Ρωμηοσύνη και στις επιδράσεις που αυτές είχαν στην λειτουργία των Κοινοτήτων της.

«Και εν μέσω ιστορικού χειμώνος, έπνευσεν ο άνεμος του θανάτου, απονεκρώνοντας τα τίμια αυτά τμήματα της ρωμηοσύνης μας από την εποπτείαν μας, την διοίκησιν και την διαχείρισίν των. Αυτό συνέβη και με τούτον εδώ τον ιστορικώτατον Ναόν του Αγίου Γεωργίου της Πύλης της Αδριανουπόλεως», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και πρόσθεσε: «Εις την άλλοτε πολυπληθή Ρωμαίηκην Κοινότητα της περιοχής εισήλθεν αυθαιρέτως και παρά πάσαν έννοιαν δικαίου, ο νόμος διά να την αποσπάση ως mazbut, δηλαδή κατειλημμένην, από την διοίκησιν και την διαχείρισιν της Ομογενείας μας. Όμως, ημείς, δεν επαύσαμε ποτέ ως Γένος να ελπίζωμεν, να αγωνιζώμεθα, να παραμένωμεν αμετακίνητοι εις το καθήκον της ζωής και εις το χρέος της Ιστορίας, διεκδικούντες τίποτε περισσότερον του δικαίου και του δικαιώματός μας να ζώμεν και να διάγωμεν εντός μιάς Δημοκρατίας ως ισότιμοι πολίται, έχοντες το δικαίωμα του διαχειρίζεσθαι τα υπό των προγόνων ημών κληροδοτηθέντα, από αΰλων παραδόσεων μέχρι και υλικών κτισμάτων».

Αναφερόμενος στην απόφαση της Γενικής Διευθύνσεως Βακουφίων να προχωρήσει στην ανακαίνιση του Ιερού αυτού Ναού ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε ότι αυτή ανακούφισε μερικώς τον πόνο που προκάλεσαν γεγονότα του παρελθόντος. Για τον λόγο αυτό εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς την Κυβέρνηση και την Γενική Διεύθυνση Βακουφίων, ιδιαιτέρως δε προς τον επί κεφαλής της, Δρ. Αντνάν Ερτέμ αλλά και τους συνεργάτες του, οι οποίοι με ειλικρινές ενδιαφέρον, όπως είπε ο Πατριάρχης, εργάστηκαν για την ανακαίνιση του Ναού. Επεσήμανε δε, ότι η εν λόγω Διεύθυνση από την πρώτη στιγμή ζήτησε την συνδρομή του Οικουμενικού Πατριαρχείου το οποίο και την παρείχε, αναθέτοντας την σχετική ευθύνη στο δραστήριο μέλος της Ομογένειας και Οφφικιάλιο της ΜτΧΕ κ. Παντελεήμονα Βίγκα.

«Πλέον, εις τον τόπον του υπό του χρόνου και των ιστορικών συγκυριών φθαρέντος Ιερού Ναού ευρίσκεται μετά παρέλευσιν τριών ετών ένα ανακαινισμένον Θυσιαστήριον, όπου ανάπτεται το πυρ της Θεότητος και πάλιν "καθαίρον της αμαρτίας την ύλην και εμπιπρών παθών τας ακάνθας" [...] Ήλθαμε μετά τον ανακαινισμό διά να επικαλεσθώμεν την Χάριν του Θεού, να σφουγγίσωμεν αίματα και ιδρώτας από το παρελθόν, να ασπασθώμεν τα έργα και τας ημέρας των πολυφιλήτων Πατέρων μας, να αναστήσωμεν το λαμπρόν πνευματικώς παρελθόν, αλλά και να δημιουργήσωμεν με ελπίδα και αισιοδοξίαν το μέλλον. Διότι παρελθόν δίχως μέλλον δεν νοείται εις την Ορθόδοξον πίστιν μας. Δεν είμεθα στατικοί αλλά μένομεν εκστατικοί εμπρός εις τας εκπλήξεις και τας δωρεάς του Θεού».

Στη συνέχεια ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανακοίνωσε ότι τοποθετεί «ως Προεστώτα, από μέρους και εξ ονόματος ημών, του Ιερού τούτου σεμνώματος, τον νέον Πνευματικόν (δηλαδή εξομολόγον) της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως Θεοφιλέστατον Επίσκοπον Ερυθρών κ. Κύριλλον, αδελφόν δοκιμασθέντα επαρκώς εις την ποιμαντικήν του σύνεσιν, εγνωσμένον διά την ανιδιοτελή αγάπην του προς το ποίμνιον του Χριστού, ειρηνοποιόν, φιλακόλουθον και αφωσιωμένον όσον ολίγοι εις τα ιδανικά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριάρχου του, ώστε με τα κοσμούντα αυτόν χαρίσματα να διακονήση και εις το Θυσιαστήριον αυτό την λατρείαν του αληθινού Θεού, προς ωφέλειαν του Χριστεπωνύμου πληρώματος, ανεξαρτήτως φυλετικών διακρίσεων και πολιτισμικών καταβολών, όπως άλλωστε έπραξεν εις πάσαν ανατεθείσαν αυτώ διακονίαν».

Καταλλήγοντας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, τόνισε ότι η Μητέρα Εκκλησία δεν θα παύσει ποτέ να αγωνίζεται και να προσεύχεται για την απόδοση της δικαιοσύνης στις αδικίες του παρελθόντος.

«“Αύτη η ημέρα ην εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή”, υποσχόμενοι άπαντες οι την Μητέρα Εκκλησίαν διακονούντες, και τα ιδανικά του ευσεβεστάτου ημών Γένους υπηρετούντες, ότι δεν θα παύσωμεν να αγωνιζώμεθα και να προσκαρτερώμεν και να προσευχώμεθα διά την απόδοσιν της πλήρους κατ' άνθρωπον δικαιοσύνης εις τας αδικίας του παρελθόντος, ποιούντες χρήσιν παντός παρεχομένου ημίν ενδίκου και εντίμου μέσου».

Φωτογραφίες: Νίκος Μαγγίνας / Οικουμενικό Πατριαρχείο