Ἡ χειροτονία αὕτη ἐτελέσθη ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τῇ συλλειτουργίᾳ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων τοῦ Θρόνου, Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Βόστρων κ. Τιμοθέου καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, Λύδδης κ. Δημητρίου, Καττάρων κ. Μακαρίου, Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου, Κυριακουπόλεως κ. Χριστοφόρου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί Πρεσβυτέρων τοῦ ποιμνίου καί παρεπιδημούντων ἱερέων ἄλλων ἐκκλησιῶν, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τῶν διακόνων π. Ἀναστασίου καί π. Σωφρονίου, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τοῦ καθηγητοῦ τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί καθηγητοῦ τοῦ ἐψηφισμένου κ. Δημητρίου Μπαλαγιώργου, τῇ συμμετοχῇ τῆς ἡγουμένης καί μοναζουσῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἀθανασίου Κολινδροῦ Ὀλύμπου καί τῆς μητρός, ἀδελφῆς καί ἄλλων συγγενῶν καί γνωστῶν τοῦ ἐψηφισμένου ἐξ Ἑλλάδος καί μελῶν τοῦ Ἀραβοφώνου καί Ρωσσοφώνου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου καί Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, μοναχῶν καί μοναζουσῶν.
Κύρια σημεῖα τοῦ μυστηρίου τῆς χειροτoνίας ἦσαν: ἡ ἐν τῷ Ὄρθρῳ ἀπαγγελία ὑπό τοῦ ἐψηφισμένου τῶν Ὁμολογιῶν πίστεως καί τῶν Λιβέλλων κατά τῶν αἱρέσεων. Ἀμέσως μετά ἤρξατο ἡ θεία Λειτουργία καί ἐνταῦθα πρό τοῦ Ἀποστόλου καί τοῦ Εὐαγγελίου ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τόν ἐψηφισμένον Ἀρχιεπίσκοπον Μαδάβων Ἀριστόβουλον διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί, ὡς ἕπεται:
«Θεοφιλέστατε Ἐψηφισμένε Ἀρχιεπίσκοπε Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλε,
Τήν ἡμέραν καί ὥραν ταύτην εὐλογούμεθα ὑπό τοῦ Παναγάθου Θεοῦ ἡμῶν νά ἐπιτελῶμεν τό Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἰς τόν τόπον, εἰς τόν ὁποῖον ἐν μέσῳ τῆς γῆς ὁ Θεός εἰργάσατο τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Ὁ τόπος οὗτος εἶναι ὁ φρικτός Γολγοθᾶς καί ὁ κενός Τάφος τοῦ ἐκ νεκρῶν Ἀναστάντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ καρδία ὅλων τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, ἐπί τῶν ὁποίων ἔταξεν ὁ Θεός τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων μετά τῆς ἐν αὐτῷ Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος νά φυλάσσῃ καί διακονῇ.
Εἰς τό τελούμενον τήν ὥραν ταύτην ὑπερφυές Μυστήριον τῆς ἀναιμάκτου θυσίας τελεῖται Μυστήριον ἕτερον, τό Μυστήριον δηλονότι τῆς εἰς Ἀρχιερέα καθιερώσεώς σου, μετά τήν ἐκλογήν σου ὡς Ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Μαδάβων, ψήφοις κανονικαῖς καί ὁμοφώνοις τῆς περί Ἡμᾶς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.
Εἰς τήν διακονίαν ταύτην σέ καλεῖ ἡ Ἐκκλησία, θεωροῦσα τήν ἐκ τῆς νεανικῆς ἡλικίας προσέλευσίν σου ἐκ τῆς γενετείρας σου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, τήν φοίτησίν σου εἰς τήν Πατριαρχικήν Ἱερατικήν Σχολήν τοῦ Πατριαρχείου, εἰς τήν μετά τήν ἀποφοίτησίν σου ἔνταξίν σου εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα ὡς καί τήν μετά ζήλου ὑπηρεσίαν σου εἰς διαφόρους διακονίας. Πρώτη τούτων ἡ ἐπί 28 συναπτά ἔτη στιβαρά Διεύθυνσις τοῦ ἀναλογίου τοῦ πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ἐν ἀκριβείᾳ Τυπικοῦ καί Βυζαντινῆς Μουσικῆς, ἀκολουθῶν τήν προτροπήν τοῦ ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου «ᾂδοντες καί ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ἡμῶν τῷ Κυρίῳ» (Ἐφ. 5, 19) καί διακρινόμενος μάλιστα εἰς αὐτήν λαμβάνων τό Πτυχίον τοῦ ᾨδείου Ἀθηνῶν. Ταυτοχρόνως δέ ἐλάμβανε χώραν καί ἡ φοίτησίς σου ὡς Μεταπτυχιακοῦ φοιτητοῦ εἰς τό ἐν Σαμπεζύ τῆς Γενεύης Διορθόδοξον Κέντρον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐν ᾧ καί ἐξεπόνησες διατριβήν εἰς τό θεολογικόν ἔργον τοῦ ἀοιδίμου Προκατόχου Ἡμῶν, Ἁγίου Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων.
Περί τά ἐπιστημονικά ἐνδιατρίβων, δέν παρέλειψες νά ὑπηρετῇς τό Ἑλληνορθόδοξον Ἀραβόφωνον ποίμνιον ἡμῶν, εἴτε ὡς Ἡγούμενος τῆς Ἑλληνορθοδόξου Κοινότητος τῆς Μπετζάλλας, εἴτε ὡς διδάσκαλος Βυζαντινῆς Μουσικῆς εἰς εἰδικούς καί ἐντατικούς κύκλους μαθημάτων. Ἐπεμελήθης ἐπίσης τοῦ Ρωσοφώνου ποιμνίου ἡμῶν, ἐπισκεπτόμενος φυλακισμένους, κινούμενος διά τήν τέλεσιν τῆς Θείας Λειτουργίας εἰς ἐνορίας πόλεων ἀπό Βορρᾶ ἕως Νότον τοῦ Ἰσραήλ καί ἱδρύων τῇ Ἡμετέρᾳ καθοδηγήσει καί συμπαραστάσει εὐκτήριον οἶκον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ, τῶν Μακκαβαίων καί τοῦ Ἁγίου Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων εἰς τήν πόλιν Μπέρ Σέβα τῆς Νέγκεβ, ἀκολουθῶν τήν ἐντολήν τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου πρός τόν μαθητήν αὐτοῦ Τιμόθεον λέγοντος: «στρατευόμενος ἐν αὐτοῖς τήν καλήν στρατείαν καί ἔχων πίστιν καί ἀγαθήν συνείδησιν» (Α΄ Τιμ. 1, 19).
Τό ποιμαντικόν ἔργον τοῦτο σέ καλεῖ ἡ Ἐκκλησία ἀπό τοῦ σήμερον νά ἐπιτελῇς ἐν «πραότητι, ταπεινώσει καί ἐπιεικείᾳ Χριστοῦ» εἰς τό ἱστορικόν καί παγκοσμίως γνωστόν προσκύνημα τῆς Μαδηβᾶς, εἰς τό ὁποῖον ὑπάρχει ὁ ἀνεκτιμήτου ἐπιστημονικῆς καί πολιτιστικῆς ἀξίας Βυζαντινός ψηφιδωτός χάρτης τῆς Ἁγίας Γῆς ἐπί τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ καί εἰς τό ὁποῖον ἀνέπτυξεν ἔργον προσκυνηματικόν, ἐκκλησιαστικόν καί ἐκπαιδευτικόν, ἄνευ προηγουμένου θαυμαστόν καί ἀντέχον εἰς τήν δύναμιν τοῦ χρόνου, ὁ ἀντιπρόσωπος ἡμῶν Ἡγούμενος Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Ἰννοκέντιος, πρός τόν ὁποῖον ἡ Γεραρά Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης ἐκφράζει τήν εὐαρέσκειαν αὐτῆς καί θεωρεῖ ὡς ἀναμφισβήτητον καί δεδομένην τήν διάθεσιν τῆς πολυτίμου πείρας αὐτοῦ εἰς συνεργίαν καί βοήθειαν τῆς ὑμετέρας Θεοφιλίας.
Εἰς τό κέντρον τοῦτο καλεῖσαι νά διδάξῃς τά δόγματα καί τῆς παράδοσιν τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως καί νά καλλιεργήσῃς τήν Βυζαντινήν Μουσικήν, ἀκολουθῶν τόν Προφητάνακτα Δαβίδ λέγοντα «ψαλῷ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω», διοργανῶν Μουσικά καί Ποιμαντικά Συνέδρια, ἀναδεικνύοντα τό ἀνέκαθεν ἐπιτελούμενον ἔργον συνδιαλλαγῆς εἰρήνης, πολιτιστικῆς καί ἄλλης προσφορᾶς τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος διά μέσου τῶν αἰώνων εἰς τήν δικαιοδοσίαν αὐτοῦ τῶν τριῶν Παλαιστινῶν ἄχρι καί Κατάρ. Τῆς διακονίας ταύτης τῆς Γεραρᾶς ἡμῶν Ἀδελφότητος ἡ ὑμετέρα Θεοφιλία ἀνεδείχθη ἀντάξιος ἀπόστολος καί ταύτην καλεῖται σήμερον νά συνεχίσῃ νά ὑπηρετῇ καί διακονῇ ὡς Ἁγιοταφίτης Ἐπίσκοπος.
Εὐχαριστῶν, οὖν, τόν Θεόν διά τήν δωρεάν αὐτήν καί πεποιθώς εἰς τό ἔλεος Αὐτοῦ, πρόσελθε εἰς τό Ἅγιον καί πρωτογενές τοῦτο Θυσιαστήριον, τό θεμελιωθέν ἐπί τοῦ σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐπί τοῦ ὁποίου καί ἀνηγέρθη ὁ πανίερος Ναός τῆς Ἀναστάσεως καί ζήτησον ἐπί τῇ μνήμῃ σήμερον τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Σταυροῦ, θερμῶς καί διακαῶς τήν Χάριν τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, ἵνα σε ἀναδείξῃ σκεῦος ἐκλογῆς πρός σωτηρίαν ψυχῶν καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν, Πατρός καί Υἱοῦ καί Πνεύματος Ἁγίου. Ἀμήν».
Ὁ ἐψηφισμένος Ἀρχιεπίσκοπος Μαδάβων προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον καί τούς Ἁγίους Πατέρας ἑλληνιστί.
Ηκολούθησαν οἱ ὕμνοι ἐν τῇ περιφορᾷ τρίς πέριξ τῆς Ἁγίας Τραπέζης, «Ἅγιοι Μάρτυρες», «Δόξα Σοι Χριστέ ὁ Θεός» καί «Ἡσαΐα χόρευε…» καί ἡ ἐπίθεσις τῶν χειρῶν τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν συλλειτουργούντων Αὐτῷ Ἀρχιερέων ἐπί τῆς κεφαλῆς τοῦ χειροτονουμένου καί ἡ ἐπίκλησις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, «Ἡ θεία Χάρις, ἡ πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα…» καί ἡ ἀναφώνησις τοῦ «ἄξιος» ἐν τῇ ἐνδύσει τῶν Ἀρχιερατικῶν ἐνδυμάτων ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἀρχιερέων ἐν τῷ Ἱερῷ Βήματι.
Πρό τῆς ἀπολύσεως τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε τήν Ἀρχιερατικήν ράβδον εἰς τόν χειροτονηθέντα διά τῶν λόγων «λάβε τήν ράβδον ταύτην…». Ὁ χειροτονηθείς μετέδωσε τήν θείαν Κοινωνίαν εἰς τούς πιστούς καί μετά τήν λῆξιν τῆς θείας Λειτουργίας εἰς τό Καθολικόν, ἠκολούθησε ἡ Λιτανεία τῆς μνήμης τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Σταυροῦ. Μετά τήν Λιτανείαν τῆς μνήμης τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Σταυροῦ, πάντες εἰσῆλθον εἰς τό Καθολικόν. Ἐνταῦθα ὁ χειροτονηθείς διένειμε τό ἀντίδωρον εἰς τούς πιστούς οἱ ὁποῖοι συνεχάρησαν αὐτόν καί ἠσπάσθησαν τήν χεῖρα αὐτοῦ. Ἠκολούθησεν ἡ ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα.
Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος συνεχάρη καί πάλιν τόν χειροτονηθέντα καί ηὐχήθη αὐτῷ καρποφόρον καί εὐδόκιμον διακονίαν, ὁ δέ χειροτονηθείς ηὐχαρίστησε διά τήν ἐκλογήν καί χειροτονίαν καί ὑπεσχέθη νά ἐργασθῇ ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Μακαριωτάτου καί τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας διά τήν πνευματικήν προαγωγήν καί προκοπήν τοῦ ἐν Μαδηβᾷ ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου