e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2019

Δελτίο ειδήσεων εκ Φαναρίου 22ας Ιουλίου 2019

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί Εἰδήσεις


H ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛ. ΕΨΗΦΙΣΜΕΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΥΔΟΚΙΑΔΟΣ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ

 Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, τό Σάββατον, 20ήν Ἰουλίου, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Σεβ. Μητροπολίτου Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, Πανοσιολ. Μ. Πρωτοσυγκέλλου κ. Ἀνδρέου, Δευτερεύοντος κ. Νήφωνος, Μ. Ἐκκλησιάρχου κ. Βενιαμίν καί Ἱερολ. Πατριαρχικοῦ Διακόνου κ. Ἀετίου Νικηφόρου, μετέβη ἀεροπορικῶς εἰς Ἀττάλειαν, προκειμένου ἵνα προστῇ τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς ἑπομένης, ὑπαντηθείς ἐν τῷ ἀεροδρομίῳ αὐτῆς ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πισιδίας κ. Σωτηρίου, Ποιμενάρχου τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας, καί τοῦ Θεοφιλ. Ἐψηφισμένου Βοηθοῦ Ἐπισκόπου αὐτοῦ Εὐδοκιάδος κ. Ἀμβροσίου. 

Τήν ἑπομένην, Κυριακήν, 21ην ἰδίου, ἐν χαρμοσύνῳ ἀτμοσφαίρᾳ καί ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἁγίου Ἀλυπίου Ἀτταλείας, καθ̉ ἥν ἐτέλεσε τήν εἰς Ἀρχιερέα χειροτονίαν τοῦ Θεοφιλ. Ἐψηφισμένου Ἐπισκόπου Εὐδοκιάδος κ. Ἀμβροσίου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Πισιδίας κ. Σωτηρίου, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρου καί Σηλυβρίας κ. Μαξίμου. 

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οἱ γονεῖς, οἱ ἀδελφοί καί συγγενεῖς τοῦ νέου Ἱεράρχου καί πολυάριθμοι πιστοί ἐκ Ρωσσίας, Οὐκρανίας, Γεωργίας καί Ρουμανίας, ἐγκατεστημένοι εἰς Ἀττάλειαν, καί προσυνηταί ἐξ Ἑλλάδος. 

Πρό τῆς Χειροτονίας προσεφώνησε τόν Θεοφιλ. Ἐψηφισμένον ὁ Παναγιώτατος ἐξάρας τήν μέχρι σήμερον ἀφωσιωμένην καί καρποφόρον διακονίαν αὐτοῦ ἐν τῇ Μ. Ἐκκλησίᾳ. 

 Ἐν τῷ τέλει τῆς Θείας Λειτουργίας, ὡμίλησε διά βραχέων ὁ Σεβ. ἅγιος Πισιδίας, ἐνῶ ὁ νεοχειροτονηθείς Ἐπίσκοπος ἐτέλεσε τήν Ἀπόλυσιν καί διένειμεν εἰς τό ἐκκλησίασμα τό ἀντίδωρον, δεχθείς τάς εὐχάς καί τά συγχαρητήρια τῶν συγγενῶν καί φίλων αὐτοῦ, ὡς καί τῶν προσελθόντων πιστῶν.

Ἀκολούθως, παρετέθη ὑπό τοῦ νέου Ἐπισκόπου ἐπίσημον γεῦμα, εὐλογηθέν ὑπό τῆς Α. Θ. Παναγιότης, καθ᾽ὅ ὡμίλησε καταλλήλως ὁ Θεοφιλέστατος, ἐκφράσας τά διακατέχοντα αὐτόν αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί σεβασμοῦ πρός τό σεπτόν πρόσωπον τοῦ Πατριάρχου καί τῶν Σεβασμιωτάτων μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.

Ἐν συνεχείᾳ ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐπέστρεψε μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ εἰς τήν Πόλιν. 

*  *  *

Ἡ Α. Θ. Παναγίοτης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Μ. Πρωτοσυγκέλλου κ. Ἀνδρέου, ἐπεσκέφθη τόν ἐν τῷ Νοσοκομείῳ Memorial νοσηλευόμενον Ἐντιμ. κ. Πέτρον Κίλε, ὑπάλληλον τῶν Πατριαρχείων, εὐχηθείς αὐτῷ ταχεῖαν ἀνάρρωσιν. 

*  *  *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, τήν Δευτέραν, 22αν Ἰουλίου, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Γενικῶν Προξένων ἐνταῦθα Εὐγεν. κυριῶν Γεωργίας Σουλτανοπούλου, τῆς Ἑλλάδος, Ivana Pejovic, τῆς Σερβίας, Ivana Zerec, τῆς Κροατίας, Veronika Lombardini, τῆς Σλοβακίας, καί Joanna Maria Pilecka, τῆς Πολωνίας, ὡς καί τῆς Εὐγεν. κ. Lorraine Fussey, Προξένου τῆς Μ. Βρεταννίας, διεπεραιώθη εἰς Χάλκην καί ἐπεσκέφθη μετ᾽αὐτῶν τήν Ἱ. Μονήν Ἁγίας Τριάδος, ὑπαντηθείς ὑπό τοῦ Ἡγουμένου αὐτῆς, Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Ἐρυθρῶν κ. Κυρίλλου.  Αἱ ἐπισκέπτριαι ἐξεναγήθησαν εἰς τούς διαφόρους χώρους τῆς Μονῆς καί δή εἰς τήν πλουσίαν βιβλιοθήκην αὐτῆς, ἤκουσαν δέ μετά πολλοῦ ἐνδιαφέροντος τά περί τῆς ἀδίκου ἀναστολῆς τῆς λειτουργίας τῆς ἐν τῇ Μονῇ Ἱ. Θεολογικῆς Σχολῆς τό ἔτος 1971. 

Ὁ Πατριάρχης, εὐλογήσας τό παρατεθέν ἐν τῇ Ἱ. Μονῇ γεῦμα, ἐπέστρεψεν αὐθημερόν τό ἀπόγευμα εἰς τήν Πόλιν.    

*  *  *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν τόν Ὁσιώτ. Μοναχόν κ. Ἰεζεκιήλ, ἐκ τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Γεωργίου Κουδουνᾶ Πριγκήπου, ὑποβαλόντα σέβη καί λαβόντα τήν Πατριαρχικήν εὐχήν καί εὐλογίαν ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις αὐτοῦ.

*  *  *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη:
- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Διακόνου κ. Παϊσίου, Διευθυντοῦ τοῦ Ἰδιαιτέρου Πατριαρχικοῦ Γραφείου, κατά τήν κηδείαν τοῦ ἀειμνήστου Γεωργίου Κωνστάντωφ, πρῴην Προέδρου τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς ἐνταῦθα Βουλγαρικῆς παροικίας, ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ αὐτῆς Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Ρίλας, τήν Κυριακήν, 21ην Ἰουλίου. 
- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Διονυσίου Τσίτσου, Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων, κατά τήν βάπτισιν τοῦ τέκνου τοῦ ζεύγους Θεοδώρου καί Μαρίνης Γκαλίτση, τελεσθεῖσαν ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, τῆς Κοινότητος τῆς νήσου Ἀντιγόνης, αὐθημερόν.  
- Ὑπό τοῦ Ἱερολ. Διακόνου κ. Γεδεών, κατά τό ὑπό τῆς Κοινότητος Ἁγίου Νικολάου τῆς νήσου Χάλκης διοργανωθέν ἐτήσιον ἐν πλῷ δεῖπνον, τό ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου, 20ῆς τ.μ..

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης με τις Γενικές Προξένους διαφόρων κρατών στη Χάλκη


Ολοήμερη επίσκεψη πραγματοποίησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος σήμερα, Δευτέρα 22 Ιουλίου ε.ε., εορτή της Αγίας Μυροφόρου Μαγδαληνής, στην Ι. Μονή και Σχολή της Χάλκης

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Παναγιώτατος, συνοδευόμενος υπό του πατριαρχικού διακόνου της σειράς κ. Αετίου, κατέφθασε στη Μονή και Σχολή της Χάλκης, έχοντας μαζί του από το διεθνές Διπλωματικό Σώμα στην Κωνσταντινούπολη την Γενική Πρόξενο της Ελλάδος κ. Γεωργία Σουλτανοπούλου, την Γενική Πρόξενο της Σερβίας κ. Ιvana Pejovic, την Γενική Πρόξενο της Σλοβακίας κ. Veronika Lombardini, την Γενική Πρόξενο της Πολωνίας κ. Joanna Pilecka, την Γενική Πρόξενο της Κροατίας Δρ. Ιvana Zerec και την Αναπληρώτρια Γενική Πρόξενο της Βρετανίας κ. Lorraine Fussey.

Στην επίσκεψη παραβρέθησαν, επίσης, οι φοιτητές με το πρόγραμμα Erasmus και Ρώσοι φοιτητές της Θεολογίας από τη Μόσχα. Ακόμη, παραβρέθηκε ο δικηγόρος και δημοσιογράφος στο τηλεοπτικό κανάλι 4Ε κ. Μιχάλης Πετρόπουλος, με όμιλο προσκυνητών.

Ο Παναγιώτατος φιλοξένησε στην Μονή και Σχολή τους επισήμους προσκεκλημένους του, συνεργάσθηκε μετά του Ηγουμένου Θεοφιλ. Επισκόπου Ερυθρών κ. Κυρίλλου και των πατέρων της Μονής, συνομίλησε με τους φοιτητάς, του απηύθυνε συμβουλές και τους απένειμε διάφορες ευλογίες (δώρα).

Αργά το απόγευμα ο Παναγιώτατος επέστρεψε εις το Φανάρι.

Χθες, Κυριακή, 21 Ιουλίου ε.ε., μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε στο νέο Συνοδικό της Μονής και Σχολής η παρουσίασις του βιβλίου της κ. Δέσποινας Ντίνας, με τίτλο «Μια Ανάγνωση Των Απομνημονευμάτων Του Στρατηγού Μακρυγιάννη Με Ιατρική Ματιά».

Το δε Σάββατο, 20 Ιουλίου ε.ε., του Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου, ετελέσθη Θεία Λειτουργία από τους πατέρες της Μονής στο νότιο κλίτος του Ιερού Ναού, το τιμώμενον επ' ονόματι του Προφήτου Ηλιού.




























Ο Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρων για την Ιεραποστολή στον ΝΑ Ειρηνικό [συνέντευξη, ΚΡΗΤΗ TV]


Ο νέος Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρων σε μια εξομολογητική συνέντευξη, στο τηλεοπτικό κανάλι ΚΡΗΤΗ TV, για τον Ελληνισμό της Νέας Ζηλανδίας και των Νησιών του Νοτιοανατολικού Ειρηνικού, το μήνυμα της Ιεραποστολικής Ορθοδοξίας και ένα βίντεο για τις ανισότητες των παιδιών στο κόσμο των μεγάλων.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ:


Αρχιερατικό Συλλείτουργο για την Αγία Μαρία την Μαγδαληνή στο ορεινό χωριό Μαριές της Ζακύνθου


Πρωί Δευτέρας, 22ας Ιουλίου 2019, στον πανηγυρίζοντα Ναό της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής χωρίου Μαριών της Ζακύνθου. Συλλειτούργησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄ και Αξώμης κ. Δανιήλ.
     Θυμίζουμε στους αναγνώστες μας ότι η Αγία Μαγδαληνή θεωρείται η ευαγγελισαμένη Χριστόν Εσταυρωμένον και Αναστάντα στο νησί της Ζακύνθου και μάλιστα σε αυτό τον ορεινό τόπο των Μαριών. Τούτο συνέβη κατά τον πλου της -μαζί με την Μαρία του Κλωπά- προς Ρώμη, όταν οι δύο αγέρωχες γυναίκες ταξίδεψαν για να διαμαρτυρηθούν στον Αυτοκράτορα για την μεγάλη δικαστική πλάνη, το πάθος και τον σταυρικό θάνατο του Κυρίου Ιησού.






























Η Χειροτονία του Επισκόπου Ευδοκιάδος Αμβροσίου από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Αττάλεια


ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας


O Οικουμενικός Πατριάρχης κάλεσε τους σλαβόφωνους πιστούς της Αττάλειας να παραμείνουν ενωμένοι γύρω από τον ποιμενάρχη τους, τον Μητροπολίτη Πισιδίας, αλλά και το νέο Επίσκοπο, και ευχήθηκε να επανέλθει η αγάπη και η ειρήνη στις σχέσεις με την Εκκλησία της Ρωσίας

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τελέστηκε το πρωί της Κυριακής, 21 Ιουλίου, στον Ιερό Ναό Αγίου Αλυπίου Ατταλείας, η εις Επίσκοπον χειροτονία του εψηφισμένου Επισκόπου Ευδοκιάδος Αμβροσίου.

Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Πισιδίας Σωτήριο, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανο, Κυδωνιών Αθηναγόρα και Σηλυβρίας Μάξιμο. Συμμετείχε επίσης ο Μ.Πρωτοσύγκελλος Ανδρέας. 

Πριν την χειροτονία, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, απηύθυνε προς τον εψηφισμένο Επίσκοπο Αμβρόσιο, πατρικούς λόγους οικοδομής και νουθεσιών για τη νέα αποστολή διακονίας που του ανέθεσε η Μητέρα Εκκλησία.  

“Χαίρει και αγάλλεται η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία επί τη επαξία προαγωγή και χειροτονία ενός αφωσιώμένου τέκνου αυτής, το οποίον καλείται να διακονήση την Ιεράν Μητρόπολιν Πισιδίας και το θεοτήρητον πλήρωμα αυτής ως Βοηθός Επίσκοπος του πολιού και προσφιλεστάτου ημίν αδελφού Αγίου Πισιδίας Σωτηρίου, ο οποίος τρέφει μεγάλην εκτίμησιν προς το πρόσωπόν σου διά την μέχρι σήμερον προσφοράν σου εις τον ενταύθα χριστεπώνυμον λαόν, διά τας πολλάς ποιμαντικάς και επικοινωνιακάς ικανότητάς σου, διά την ευλάβειαν και την ιεροπρέπειάν σου, και διά τον σεβασμόν σου προς τον Οικουμενικόν Θρόνον.

Δοξολογούμεν τον Δομήτορα της Εκκλησίας, διότι εχαρίσατο εις αυτήν τον άγιον Πισιδίας, τον απόστολον και ιεραπόστολον, τον θυσιαστικόν και αγαπητικόν, τον φιλάγιον και φιλάνθρωπον, τον ασκητήν και άνθρωπον της προσευχής, τον πνευματικόν πατέρα, ο οποίος είναι διά τα τέκνα αυτού ο στοργικός ποιμενάρχης, εκείνος ο οποίος γνωρίζει τας πραγματικάς ανάγκας των, βαστάζει και περιθάλπει τα ασθενήματά των. Ο Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος είναι ο ένθερμος κήρυξ του Ευαγγελίου, ο οποίος μετέφερε και μεταφέρει “ρήματα ζωής αιωνίου” (Ιωαν. στ’, 68) εις τα βάθη των ψυχών και εις τα πέρατα της οικουμένης. Έδιδε και δίδει την μαρτυρίαν “πέρι της εν ημίν ελπίδος” κατά τον τρόπον τον οποίον προέτεινε και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη, Ιούνιος 2016), “όχι επιθετικώς η διά διαφόρων μορφών προσηλυτισμού, αλλ’ εν αγάπη, ταπεινοφροσύνη και σεβασμώ προς την ταυτότητα εκάστου ανθρώπου και την πολιτιστικήν ιδιαιτερότητα εκάστου λαού” (“Η Αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον”, Προοίμιον). Το φωτεινόν παράδειγμα του Μητροπολίτου σου να ακολουθής, να εμπνέεσαι από την πνευματικότητα και τον αποστολικόν ζήλον του, και να φωτίζης τον νουν και τας καρδίας των ανθρώπων, των νέων και εν ηλικία, καλλιεργών εις αυτούς τον ένθεον πόθον της αιωνιότητος”.

Στην ομιλία του, ο Παναγιώτατος, αναφέρθηκε στη λιπαρά θεολογική παιδεία του νέου Επισκόπου, ο οποίος σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, τη Βοστώνη και την Αγία Πετρούπολη, αλλά και στην αφοσιωμένη και υποδειγματική διακονία του στην Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, από τη θέση του Μεγάλου Συγκέλλου, καθώς και στην μέριμνά του για τους σλαβόφωνους Ορθοδόξους που διαμένουν στην Τουρκία, ιδιαιτέρως δε για εκείνους που διαβιούν εντός των ορίων της Ιεράς Μητροπόλεως Πισιδίας. Μάλιστα, ο Πατριάρχης, αναφέρθηκε στον προσφάτως κοιμηθέντα Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κυρό Παύλο, “τον χαρισματικόν ποιμένα, τον φιλόθεον και φιλάδελφον, τον φιλομόναχον και φίλον της ασκήσεως, τον στοργικώς μεριμνήσαντα διά την νεότητα και την κατά Χριστόν προκοπήν αυτής”, ο οποίος είχε παραχωρήσει στο σεπτό Κέντρο τον ρωσόφωνο κληρικό της Επαρχίας του, τότε Αρχιμανδρίτη Αμβρόσιο, προκειμένου να διακονήσει τους ρωσσόφωνους που διαβιούν στη νοτιοδυτική Τουρκία, αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας. 

Απευθυνόμενος δε, προς τον νέο Επίσκοπο ο Παναγιώτατος τόνισε, μεταξύ άλλων:  

“Καλείσαι να διακονήσης την Εκκλησίαν του Χριστού εις ένα χώρον με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Οφείλεις να είσαι απλούς, πράος, ευαίσθητος διά τον ανθρώπινον πόνον, αγαπητικός. “Ποιμένα αληθινόν αποδείξει αγάπη. Δι’ αγάπην γαρ ο Ποιμήν ο Μέγας εσταυρώθη” (Κλίμαξ, λα΄). “Ό,τι πράττεις πρέπει να αποβλέπη εις της δοξάν του Θεού και εις την οικοδομήν των πιστών. Γεγονυία τη φωνή οφείλεις να ονομάζης το μόνον υπό τον ουρανόν “εν ω δει σωθήναι ημάς” (Πραξ.δ’,12), το “υπέρ παν όνομα” (Φιλιπ. β’, 9) του Σωτήρος Χρίστου. Ό,τι είμεθα και ό,τι έχομεν είναι δώρημα της χάριτος Αυτού. Ό,τι πράττομεν είναι έργον του Κυρίου το οποίον επιτελειται δι’ ημών εν τη Αγία Αυτού Εκκλησία.

Πολλάκις ετονίσαμεν, επαναλαμβάνομεν δε, περαίνοντες τον λόγον, και κατά την ιεράν ταύτην στιγμήν, ότι ο επίσκοπος της Εκκλησίας είναι πρωτίστως ο “λειτουργός”. Ο προεστώς της ευχαριστιακής συνάξεως. Όλη η δράσις και η διακονία του, το αγιαστικόν και ποιμαντικόν του έργον, είναι προέκτασις της χάριτος και της ευλογίας της ευχαριστιακής εμπειρίας, αντλούν από εκείνην την ανεξάντλητον πηγήν εκ της οποίας τρέφεται ολόκληρος η εκκλησιαστική ζωή. Ας προσευχηθώμεν, Ιερώτατοι αδελφοί και προσφιλέστατα τέκνα εν Κυρίω, ο Θεός του ελέους να κρατύνη τον νέον Επίσκοπον εις το έργο της διακονίας του λαού Αυτού”.

Σύντομη ομιλία εκφώνησε, μετά τη Θεία Λειτουργία, και ο Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος, ως βοηθος του οποίου θα διακονεί ο Επίσκοπος Ευδοκιάδος. “Δεν είναι υπερβολή αν χαρακτηρίσουμε την σημερινή ημέρα ιστορική για την Τοπική Εκκλησία μας. Πριν 100 ακριβώς χρόνια εγκαθίστατο στην Αττάλεια ως Βοηθός Επίσκοπος, μία ιστορική εκκλησιαστική Μορφή, που ελάμπρυνε την Ιεραρχία  του Οικουμενικού Θρόνου,  ο αοίδιμος Επίσκοπος Πατάρων  Μελέτιος”, είπε ο Μητροπολίτης Πισιδίας και πρόσθεσε: “Σήμερα  η Θεία Πρόνοια, διά των Αγίων χειρών της Υμετέρας  Παναγιότητος, εγκαθιστά εδώ Επίσκοπον τον Θεοφιλέστατον Ευδοκιάδος, αγαπητόν αδελφόν Αμβρόσιον. Η θεοφώτιστη αυτή ενέργειά Σας, Παναγιώτατε, προστίθεται στις αναρίθμητες άλλες ευεργετικές, για την Επαρχία μας και την ανά τον κόσμον Ορθοδοξίαν, ενέργειές Σας. Προς τούτο υποβάλλω στην Παναγιότητά Σας τις πλέον εγκάρδιες ευχαριστίες ολοκλήρου του πληρώματος της Τοπικής Εκκλησίας μας, διότι αποδεχθήκατε το κοινόν αίτημά μας, και μετά την ομόφωνη ψήφο της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, μας χαρίσατε σήμερα τον εκλεκτόν Μέγα Σύγκελλόν Σας αγαπητόν  Αμβρόσιον Βοηθόν Επίσκοπον”.

“Να μείνετε ενωμένοι γύρω από τον Μητροπολίτη σας”

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας αφού ο Παναγιώτατος ενεχείρισε στο νέο Επίσκοπο την Αρχιερατική ράβδο, απευθύνθηκε στους σλαβόφωνους πιστούς που διαμένουν στην Αττάλεια και αποτελούν ποίμνιο της Ι. Μ. Πισιδίας. 

“Είναι μία ιστορική ημέρα για την Κοινότητα της Αττάλειας και για όλη την περιοχή. Η επίσκεψίς μου σήμερα και η συμπροσευχή μας συμπίπτει σε μία δυσσάρεστη κατάσταση της Ορθοδοξίας γενικά και ιδιαιτέρως εις τας σχέσεις της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και της θυγατρός Εκκλησίας της Ρωσίας. Δυστυχώς, η αδελφή Εκκλησία της Ρωσίας ηθέλησε να διακόψει την Κοινωνίαν με ημάς, με το Οικουμενικό Πατριαρχείον, για να δείξει την δυσαρέσκειάν της για το θέμα της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Δεν την ακολουθήσαμε, εμείς δεν διακόψαμε την Κοινωνία μαζί της, είναι θυγατέρα της Κωνσταντινουπόλεως, την αγαπούμε πάντοτε ό,τι και αν συμβαίνει, και σήμερα ακούσατε εις τα Δίπτυχα ότι εμνημόνευσα τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Κύριλλο. Είναι ένας πειρασμός για όλους μας και μία δυσκολία, η οποία με την προσευχή όλων μας θα παρέλθει. Αλλά, δυστυχώς, η Εκκλησία της Ρωσίας δεν βοηθεί, αντιθέτως δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα στέλνοντας Ιερείς αντικανονικώς και παρ’ ενορίαν, οι οποίοι λειτουργούν σε διάφορα μέρη της Τουρκίας. Το ίδιο κάνει και εδώ στη δική σας περιοχή. Εδώ έρχεται Ιερεύς και λειτουργεί στο Μπέλεκ (Belek), ενώ γνωρίζετε ότι η Τουρκία είναι κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και μόνον”, τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συνέχισε:

“Σας προτρέπω, αδελφοί μου, να μείνετε, εσείς όλοι, ενωμένοι γύρω από τον Μητροπολίτην σας, τον αδελφόν Σωτήριον, και το νέο Επίσκοπο Αμβρόσιο και να ακούτε τις συμβουλές τους. Ευχόμεθα σύντομα η ειρήνη και η αγάπη να επανέλθει εις τας αμοιβαίας σχέσεις μας. Αυτό που ζητώ από σας, ως ο Πατριάρχης σας, είναι να έχετε ενότητα και πειθαρχία εις τον δικόν σας Επίσκοπο, ο οποίος έντεκα χρόνια τώρα αγωνίζεται, παρά την προχωρημένη ηλικίαν του, και εξυπηρετεί της θρησκευτικές σας ανάγκες σε όλες τις γλώσσες. Ευχαριστούμε τον π. Λάμπρο και τον π. Βλαδίμηρο, οι οποίοι διακονούν επί μονίμου βάσεως τις ανάγκες σας. Το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο εις την Πόλη είναι πάντοτε έτοιμο να αντιμετωπίσει και να ανταποκριθεί σε όλες τις ανάγκες της Ιεράς Μητροπόλεως Πισιδίας και ιδιαιτέρως της Κοινότητός σας εδώ εις την Αττάλεια. Χάρηκα που είδα σήμερα και τον π. Κωνσταντίνο από την Αλάνια, με τους πιστούς του, τους ευλογώ και τους ασπάζομαι όλους, και σ’ αυτή την Κοινότητά μας. Χαιρόμαστε διότι μακριά από τις πατρίδες σας, που βρίσκεστε εδώ για καλύτερες συνθήκες ζωής, δεν στερείστε τα αγαθά της Εκκλησίας μας, τις ευλογίες της, αλλά έχετε όλο το ενδιαφέρον μας για την πνευματική σας πρόοδο εν Χριστώ. Ευλογώ όλους σας με όλη μου την καρδιά, εκ μέρους της Μητέρας Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, και ιδιαιτέρως ευλογώ τα χαριτωμένα παιδιά σας. Να έχετε όλα τα καλά του Θεού, σας ασπάζομαι πατρικώς”.

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι κληρικοί, Αγιορείτες Πατέρες, συγγενείς του νέου Επισκόπου, και πλήθος πιστών από την Πόλη, αλλά και ρώσοι, ουκρανοί και άλλοι σλαβόφωνοι που διαβιούν στη νοτιοδυτική Τουρκία, καθώς και μεγάλος αριθμός προσκυνητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. 

Αμέσως μετά, στην επίσημη τράπεζα που παρετέθη, ο νεοχειροτονηθείς Επίσκοπος Αμβρόσιος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, και τους Μητροπολίτες που συγκροτούν την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και προς τον Μητροπολίτη Πισιδίας, για την εκλογή του ως Επισκόπου Ευδοκιάδος.














     Ὁμιλία
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου
κατά τήν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίαν τοῦ Θεοφιλεστάτου π. Ἀμβροσίου Χοροζίδου 
(Ἀττάλεια, 21 Ἰουλίου 2019)


             Θεοφιλέστατε Ἐψηφισμένε Ἐπίσκοπε Εὐδοκιάδος κύριε Ἀμβρόσιε,

      Εἰσηγήσει τῆς ἡμῶν Μετριότητος, ψήφῳ δέ κανονικῇ τῆς Ἀγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Ἀποστολικοῦ Θρόνου, ἐκλεγείς πρότριτα εἰς Ἐπίσκοπον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Εὐδοκιάδος, λαμβάνεις σήμερον ἐν τῷ Ἱερῷ τούτῳ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Ἀλυπίου Ἀτταλείας τήν χάριν τῆς Ἀρχιερωσύνης.

   Χαίρει καί ἀγάλλεται ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ἐπί τῇ ἐπαξίᾳ προαγωγῇ καί χειροτονίᾳ ἑνός ἀφωσιωμένου τέκνου αὐτῆς, τό ὁποῖον καλεῖται νά διακονήσῃ τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Πισιδίας καί τό θεοτήρητον πλήρωμα αὐτῆς ὡς Βοηθός Ἐπίσκοπος τοῦ πολιοῦ καί προσφιλεστάτου ἡμῖν ἀδελφοῦ Ἁγίου Πισιδίας Σωτηρίου, ὁ ὁποῖος τρέφει μεγάλην ἐκτίμησιν πρός τό πρόσωπόν σου διά τήν μέχρι σήμερον προσφοράν σου εἰς τόν ἐνταῦθα χριστεπώνυμον λαόν, διά τάς πολλάς ποιμαντικάς καί ἐπικοινωνιακάς ἱκανότητάς σου, διά τήν εὐλάβειαν καί τήν ἱεροπρέπειάν σου, καί διά τόν σεβασμόν σου πρός τόν Οἰκουμενικόν Θρόνον.

      Δοξολογοῦμεν τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας, διότι ἐχαρίσατο εἰς αὐτήν τόν ἅγιον Πισιδίας, τόν ἀπόστολον καί ἱεραπόστολον, τόν θυσιαστικόν καί ἀγαπητικόν, τόν φιλάγιον καί φιλάνθρωπον, τόν ἀσκητήν καί ἄνθρωπον τῆς προσευχῆς, τόν πνευματικόν πατέρα, ὁ ὁποῖος εἶναι διά τά τέκνα αὐτοῦ ὁ στοργικός ποιμενάρχης, ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος γνωρίζει τάς πραγματικάς ἀνάγκας των, βαστάζει καί περιθάλπει τά ἀσθενήματά των. Ὁ Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος εἶναι ὁ ἔνθερμος κῆρυξ τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ ὁποῖος μετέφερε καί μεταφέρει τά «ρήματα ζωῆς αἰωνίου» (Ἰωάν. στ’, 68) εἰς τά βάθη τῶν ψυχῶν καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης. Ἔδιδε καί δίδει τήν μαρτυρίαν «περί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος» κατά τόν τρόπον τόν ὁποῖον προέτεινε καί ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη, Ἰούνιος 2016), «ὄχι ἐπιθετικῶς ἤ διά  διαφόρων μορφῶν προσηλυτισμοῦ, ἀλλ᾿ ἐν ἀγάπῃ, ταπεινοφροσύνῃ καί σεβασμῷ πρός τήν ταυτότητα ἑκάστου ἀνθρώπου καί τήν πολιτιστικήν ἰδιαιτερότητα ἑκάστου λαοῦ» («Ἡ Ἀποστολή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τόν σύγχρονον κόσμον», Προοίμιον). Τό φωτεινόν παράδειγμα τοῦ Μητροπολίτου σου νά ἀκολουθῇς, νά ἐμπνέεσαι ἀπό τήν πνευματικότητα καί τόν ἀποστολικόν ζῆλον του, καί νά φωτίζῃς τόν νοῦν καί τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων, τῶν νέων καί τῶν ἐν ἡλικίᾳ, καλλιεργῶν εἰς αὐτούς τόν ἔνθεον πόθον τῆς αἰωνιότητος.

      Εἰσελθών εἰς τόν ἱερόν κλῆρον τό ἔτος 2008, μετά τάς θεολογικάς σου σπουδάς ἐν Θεσσαλονίκῃ, Βοστώνῃ καί Ἁγίᾳ Πετρουπόλει, ὑπηρετεῖς εὐσυνειδήτως ἀπό τό 2013 τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν ἀπό θέσεως τοῦ Μεγάλου Συγκέλλου αὐτῆς, ἐκπληρῶν ἐν ὑποδειγματικῇ ἀφοσιώσει τά πολλαπλᾶ καθήκοντά σου καί διακονῶν τούς ἐν Τουρκίᾳ διαμένοντας σλαβοφώνους ὀρθοδόξους, μέ ἰδιαιτέραν μέριμναν διά τούς ἐντός τῶν ὁρίων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πισιδίας διαβιοῦντας. Δραττόμεθα τῆς εὐκαιρίας διά νά μνημονεύσωμεν τόν κατά τόν παρελθόντα Ἰανουάριον κοιμηθέντα ἀδελφόν Μητροπολίτην Σισανίου καί Σιατίστης κυρόν Παῦλον, τόν χαρισματικόν ποιμένα, τόν φιλόθεον καί φιλάδελφον, τόν φιλομόναχον καί φίλον τῆς ἀσκήσεως, τόν στοργικῶς μεριμνήσαντα διά τήν νεότητα καί τήν κατά Χριστόν προκοπήν αὐτῆς, ὁ ὁποῖος εὐχαρίστως ἐξεχώρησε τόν κληρικόν τῆς Μητροπόλεώς του Ἀρχιμανδρίτην Ἀμβρόσιον πρός θεραπείαν τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν τῶν ἐν νοτιοδυτικῇ Τουρκίᾳ καί ἀλλαχοῦ ἐν τῇ χώρᾳ ἡμῶν διαβιούντων ρωσσοφώνων πιστῶν. Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία!

    Ὁ ἀνά τήν οἰκουμένην ἱερός κλῆρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, εἰς ὅλας τάς ἐκφάνσεις τοῦ λειτουργικοῦ, ἁγιαστικοῦ καί ποιμαντικοῦ αὐτοῦ ἔργου, ὀφείλει νά ἐκπροσωπῇ καί νά ἐκφράζῃ τό πνεῦμα τῆς Πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία ηὐλογήθη ὑπό τοῦ ἀγαθοδότου Θεοῦ νά εἶναι κληρονόμος καί φύλαξ τῆς Παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων, τήν ὁποίαν συγκροτοῦν οἱ Ἅγιοι καί οἱ μάρτυρες τῆς Πίστεως, τό δόγμα καί τό ἐκκλησιαστικόν ἦθος, ἡ ἐξαγγελία τοῦ Εὐαγγελίου «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς», τό ἔνθεον φρόνημα καί ἡ εὐλάβεια τῶν κληρικῶν, οἱ ἀσκητικοί ἀγῶνες τῶν μοναχῶν, ὁ σταυροαναστάσιμος βίος τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος, ἡ δοξολογική λειτουργική ζωή καί ἡ εὐλογημένη ποιμαντική διακονία, ἡ πρόγευσις τῆς ἀνεκλαλήτου χαρᾶς τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ καί ἡ «εὐχαριστιακή πραγμάτωσις τῆς Ἐκκλησίας» ἔναντι τῶν «πειρασμῶν τῆς ἱστορίας» καί τῆς ἀλλοιώσεως τῆς ἐσχατολογικῆς ταυτότητος αὐτῆς.

        Θεοφιλέστατε,
   Εἰς Ἐπίσκοπον αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας προάγεσαι σήμερον. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος ὑπενθυμίζει εἰς τούς ἐπισκόπους τήν μεγάλην σημασίαν τῆς ἄνευ ὅρων ἀφιερώσεως εἰς τό ποίμνιόν των καί εἰς τήν μέριμναν διά τήν κατά Χριστόν ἀναστροφήν τῶν πιστῶν, ἐφ᾿ ὅσον ἡ σωτηρία κάθε ψυχῆς εἶναι «τοσοῦτον ἀξία, ὥστε τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπον γενέσθαι καί τοσαῦτα παθεῖν» (PG 60, 40). Ὁ ἐπίσκοπος δέν ἀνήκει εἰς τόν ἑαυτόν του. Δέν εἶναι ποτέ νωθρός καί ράθυμος, δέν ἐφησυχάζει, δέν παραμένει εἰς τό «ταμεῖον», ἀφοῦ γνωρίζει ὅτι «ὁ μέν θερισμός πολύς, οἱ δέ ἐργάται ὀλίγοι» (Ματθ. θ’, 37). Ὅ,τι πράττει εἶναι κατάθεσις ψυχῆς, «οὐ ζητούσης τά ἑαυτῆς» ἀγάπης, ἑκουσία αὐτοπροσφορά, κατά τό βιβλικόν: «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι» (Ματθ. ιστ’, 24).
      Καλεῖσαι νά διακονήσῃς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς ἕνα χῶρον μέ ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ὀφείλεις νά εἶσαι ἁπλοῦς, πρᾷος, εὐαίσθητος διά τόν ἀνθρώπινον πόνον, ἀγαπητικός. «Ποιμένα ἀληθινόν ἀποδείξει ἀγάπη. Δι᾿ ἀγάπην γάρ ὁ Ποιμήν ὁ Μέγας ἐσταυρώθη» (Κλῖμαξ, λα’). «Ὅ,τι πράττεις πρέπει νά ἀποβλέπῃ εἰς τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ καί εἰς τήν οἰκοδομήν τῶν πιστῶν. Γεγονυίᾳ τῇ φωνῇ ὀφείλεις νά ὀνομάζῃς τό μόνον ὄνομα ὑπό τόν οὐρανόν «ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. δ’, 12), τό «ὑπέρ πᾶν ὄνομα» (Φιλιπ. β’, 9) τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ὅ,τι εἴμεθα καί ὅ,τι ἔχομεν εἶναι δώρημα τῆς χάριτος Αὐτοῦ. Ὅ,τι πράττομεν εἶναι ἔργον τοῦ Κυρίου τό ὁποῖον ἐπιτελεῖται δι᾿ ἡμῶν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ.
     Πολλάκις ἐτονίσαμεν, ἐπαναλαμβάνομεν δέ, περαίνοντες τόν λόγον, καί κατά τήν ἱεράν ταύτην στιγμήν, ὅτι ὁ ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πρωτίστως ὁ «λειτουργός». Ὁ προεστώς τῆς εὐχαριστιακῆς συνάξεως. Ὅλη ἡ δρᾶσις καί ἡ διακονία του, τό ἁγιαστικόν καί ποιμαντικόν του ἔργον, εἶναι προέκτασις τῆς χάριτος καί τῆς εὐλογίας τῆς εὐχαριστιακῆς ἐμπειρίας, ἀντλοῦν ἀπό ἐκείνην τήν ἀνεξάντλητον πηγήν ἐκ τῆς ὁποίας τρέφεται ὁλόκληρος ἡ ἐκκλησιαστική ζωή. Ἄς προσευχηθῶμεν, Ἱερώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ, ὁ Θεός τοῦ ἐλέους νά κρατύνῃ τόν νέον Ἐπίσκοπον εἰς τό ἔργον διακονίας τοῦ λαοῦ Αὐτοῦ.
    
     Καί νῦν πρόσελθε, Θεοφιλέστατε. Εἴσελθε ἐν εὐχαριστίᾳ καί φόβῳ Θεοῦ εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, διά νά λάβῃς ἀπό τό Παράκλητον Πνεῦμα, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον καί ἐν Υἱῷ ἀναπαυόμενον, διά τῶν χειρῶν τῆς ἡμῶν Μετριότητος καί τῶν συλλειτουργούντων ἡμῖν Ἁγίων Ἀρχιερέων, τήν ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν χάριν καί τό χάρισμα τοῦ τρίτου βαθμοῦ τῆς ἱερωσύνης, καθιστάμενος Ἐπίσκοπος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.           



СЛОВО
Его Божественнейшего Всесвятейшества
Вселенского Патриарха
К. К. Варфоломея
по случаю рукоположения во епископы
Его Высокопреосвященства Амвросия Хорозиду
(Атталия, 21 июля 2019 г.)

Ваше Высокопреосвященство Епископ Евдокиады к. Амвросие,

По рекомендации нашей Мерности, а также каноническим голосованием Священного Синода нашего Апостольского престола, Вы были избраны три дня назад Епископом в епархию Евдокиады, и сегодня Вы получаете в этом Священном Храме Святого Алипия Аттальского благодать архиерейства.

Великая Церковь Христова радуется и торжествует о выдвижении и рукоположении одного из преданных чад Ее, призванного служить святой Митрополии Писидийской и богодержавной полноте ее в качестве викарного епископа нашего почтенного и возлюбленного брата Митрополита Святописидийского Сотириоса, который высоко ценит Вашу личность за Вашу поддержку здешнему христианскому люду, за Ваши многочисленные пастырские навыки и искусство общения с людьми, за Ваше благочестие и священнолепие, и за Ваше почитание Вселенского престола.

Мы прославляем Устроителя Церкви за то, что Он подарил ей Митрополита Писидийского, сего апостола и миссионера, жертвенного и любвеобильного, святолюбца и человеколюбца, аскета и человека молитвы, духовного отца, который является для чад своих любвеобильным пастырем, кто знает их насущные нужды, нося и объемля в заботе все немощи их. Митрополит Писидийский Сотириос – ревностный проповедник Евангелия, передававший и продолжающий передавать «глаголы жизни вечной» (Ин. 6, 68) в глубь душ и в концы вселенной. Он свидетельствовал и действительно свидетельствует о «надежде, которая внутри нас», и как то было предложено Святым и Великим Собором Православной Церкви (Крит, июнь 2016 г.): «Эта миссия должна осуществляться не агрессивно или посредством различных форм прозелитизма, но в любви, смиренномудрии и уважении к идентичности каждого человека и культурному своеобразию каждого народа» («Миссия православной церкви в современном мире», Предисловие). Следуйте яркому примеру Вашего митрополита, черпайте вдохновение из его духовности и его апостольского рвения, просвещайте умы и сердца людей, юных и зрелых, взращивая в них божественное желание вечности.

Войдя во священный клир в 2008 году, после обучения богословию в Салониках, Бостоне и Санкт-Петербурге, Вы добросовестно несли служение с 2013 года в Святой Великой Церкви Христовой на посту Великого Синкелла, исполняя с образцовым прилежанием многочисленные обязанности и служа говорящим на славянских языках православным, пребывающим в Турции, с особой заботой о тех, кто живет в епархии Священной Митрополии Писидия.

  Пользуемся случаем воспомянуть и Митрополита Сисаниосского и Сиатистского кира Павла, скончавшегося в январе прошлого года, — этого столь одаренного пастыря, Боголюбца и человеколюбца, возлюбившего монашество и подвижничество, кто столь трепетно заботился о молодежи, о возрастании ее во Христе, и кто охотно избрал священника своей митрополии Архимандрита Амвросия для врачевания духовных нужд русскоязычных верующих, проживающих в юго-восточной Турции и в других областях страны. Вечная память!

Все духовенство Вселенского престола во всем мире, в каждом выражении своего литургического, священнического и пастырского служения, должно представлять и выражать дух Первопрестольной Церкви Православия, благословенной Благодателем Богом быть наследником и хранителем Апостольского и Святоотеческого предания, сформированного святыми и мучениками за веру, догмами и церковным этосом, проповедью Евангелия «до концов земли», богодухновенными убеждениями и благочестием клира, аскетическими подвигами монашествующих, Крестовоскресным житием христоименуемой полноты церковной, славословием [Бога] в литургической жизни и благословенным пастырским служением, предвкушением неизглаголанной радости Царства Божьего в Божественной Евхаристии и «евхаристическим исполнением Церкви» пред лицом «исторических испытаний» и изменений в ее эсхатологической идентичности.

Возлюбленный брате,

Епископом сей Церкви станете Вы днесь. Священный Златоуст напоминает епископам об огромном значении безграничности их самоотдачи своей пастве и попечении об обращении верующих ко Христу, поскольку спасение каждой души «настолько драгоценно, что Сам Сын Божий стал человеком и пострадал такожде» (PG 60, 40). Епископ не принадлежит самому себе. Он никогда не ленив, не празден, он не знает отдыха, не затворяется в свою клеть, ибо знает, что «жатвы много, а делателей мало» (Мф. 9, 37). Чем бы он ни занимался, он отдает и полагает душу по «не ищущей своего» любви, в вольном самопожертвовании, согласно библейскому правилу: «если кто хочет идти за Мною, отвергнись себя, и возьми крест свой, и следуй за Мною» (Мф. 16, 24).

Вы призваны служить Церкви Христовой в стране, где [от служителя] требуются особые качества. Вы должны быть простым, кротким, чувствительным к человеческой боли, заботливым. «Истинного пастыря укажет любовь; ибо из любви предал Себя на распятие Великий Пастырь. (Лестница, 31). «Все, что творишь, должно быть во славу Божью и для наставления верующим. Гласом … должен призывать ты единственное Имя под небом, «которым надлежало бы нам спастись» (Деян. 4, 12), которые «превыше всякого имени» (Флп. 2, 9) Спасителя Христа. Всё, чем мы являемся, и все, что имеем, есть дарование благодати Его. Все что ни творим, есть дело Господне, совершаемое нами в Святой Его Церкви.

Многажды мы подчеркивали и ныне напоминаем, заканчивая слово в этот священный день, что епископ Церкви есть прежде всего «служитель», предстоятель евхаристического собрания. Вся его деятельность и служение, священное и пастырское дело его, есть проекция благодати и благословения евхаристического опыта,  черпаемые из сего неистощимого источника, от которого питается вся церковная жизнь. Да помолимся, Священные братья и возлюбленные чада о Господе, дабы Бог милости поддержал бы молодого епископа в деле служения народу Его.

И ныне приступи, Боголюбиве! Войди со благодарением и страхом Божиим во Святая Святых, да приимешь от Утешителя Духа, от Отца Исходящего и в Сыне почивающем,  чрез руки нашей Мерности и сослужащих нам Святых Архиереев, благодать, превысшую всякого слова и понятия, и дар третей степени священства, соделавшись Епископом Святой Великой Церкви Христовой!













Προσφώνησις Μητροπολίτου Πισιδίας Σωτηρίου, 
προς την Α. Θ. Π. τον Οικουμενικόν Πατριάρχην,
κατά  την Χειροτονίαν του Επισκόπου Ευδοκιάδος ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ

                    Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

     Δεν είναι υπερβολή αν χαρακτηρίσουμε την σημερινή ημέρα ιστορική για την Τοπική Εκκλησία μας. Πριν 100 ακριβώς χρόνια εγκθίστατο στην Αττάλεια ως Βοηθός Επίσκοπος, μία ιστορική εκκλησιαστική Μορφή, που ελάμπρυνε την Ιεραρχία  του Οικουμενικού Θρόνου,  ο αοίδιμος Επίσκοπος Πατάρων  Μελέτιος.
    Σήμερα  η Θεία Πρόνοια, διά των Αγίων χειρών της Υμετέρας  Παναγιότητος, εγκαθιστά εδώ Επίσκοπον τον Θεοφιλέστατον Ευδοκιάδος, αγαπητόν αδελφόν Αμβρόσιον. Η θεοφώτιστη αυτή ενέργειά Σας, Παναγιώτατε, προστίθεται στις αναρίθμητες άλλες ευεργετικές, για την Επαρχία μας και την ανά τον κόσμον Ορθοδοξίαν, ενέργειές Σας.
    Προς τούτο υποβάλλω στην Παναγιότητά Σας τις πλέον εγκάρδιες ευχαριστίες ολοκλήρου του πληρώματος της Τοπικής Εκκλησία μας, διότι αποδεχθήκατε το κοινόν αίτημά μας, και μετά την ομόφωνη ψήφο της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού μας Πατριαρχείο, μας χαρίσατε σήμερα τον εκλεκτόν Μέγα Σύγκελλόν Σας αγαπητόν  Αμβρόσιον Βοηθόν Επίσκοπον.
     Παναγιώτατε, Σήμερα πραγματοποιήθηκαν τα προς Τιμόθεον λόγια του θεοπνεύστου Αποστόλου Παύλου, που περπάτησε και καθαγίασε τον ευλογημένο αυτόν τόπον :"Οἱ γάρ καλῶς διακονήσαντες βαθμόν ἑαυτοῖς καλόν περιποιοῦνται"(Α'Τιμ. 3,13 ). Όντως ως ιερέας και Πνευματικός Ποιμήν  ο π. Αμβρόσιος  διηκόνησε μέ προθυμία, θυσιαστική  αγάπη, ανύστακτον ενδιαφέρον, πολύ κόπο και με αποστολικό ζήλο τους εδώ χριστιανούς μας. Γι ' αυτό αλλεπάλληλες ήταν οι εκκλήσεις τους, προφορικές και γραπτές, να μή φύγει ο π.. Αμβρόσιος από την Αττάλεια! Και αυτή η βουή του λαού έγινε φωνή Θεού, που εισακούσθηκε από τα ευήκοα ώτα του στοργικού Πατριάρχη μας,και  ο λαοπρόβλητος π. Αμβρόσιος κατέστη θεόκλητος Επίσκοπος της του Χριστού Εκκλησίας.
   Κατακλείοντας Παναγιώτατε, θέλουμε όλοι μας ολόψυχα να Σας ευχαριστήσουμε, πού ευαρεστηθήκατε να έλθετε αυτοπροσώπως, για να προστήτε της χειροτονίας του αγαπητού Αδελφού και να ευλογήσετε όλους μας. Σας ευγνωμονούμε Σας και την Τιμίαν εκλεκτή Συνοδεία Σας.


Address by the Metropolitan Sotirios of Pisidia,
To H. A. Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew 
on the Ordination of Bishop Ambrosios of Evdokias

Your All Holiness,

           Today is a truly historical day for our local Church, and this is not an exaggeration.  Just 100 years ago, the last Assistant Bishop Meletios of Patara was appointed in Antalya, and he became a historical ecclesiastical Personality, an excellent Hierarch of the Ecumenical Throne.

       Today, the Divine Providence, through the holy hands of Your All Holiness, installs here His Grace, our beloved brother Ambrosios, as Bishop of Evdokias.  Your All Holiness, this God-inspired act of Yours is added to the countless benefits You have bestowed upon our Metropolis and to Orthodoxy around the world as well.


       Please allow me to express my most cordial gratitude to Your All Holiness on behalf of the entire community of our local Church. We thank You for accepting our common request, and after the unanimous vote of the Holy and Sacred Synod of the Ecumenical Patriarchate, You have given us today Your Chief Chancellor Ambrosios as our beloved Assistant Bishop.


            Your All Holiness, the Apostle Paul, who journeyed and sanctified this holy land with his preaching, wrote to Timothy: "Those who have served well their pastoral duties, acquire for themselves honorary distinction”. (1 Tim. 3:13).  These very words became a reality today. Indeed, as a Priest and a spiritual Father, Bishop Ambrosios served all the Christians here with eagerness, sacrificial love, unceasing concern, hard work and apostolic zeal.  This is why all the faithful constantly asked in their oral and written petitions, that Father Ambrosios should stay in Antalya!  This call of the people became the voice of God that was heard by Your All Holiness. Thus, after the unanimous vote of the Holy and Sacred Synod, Father Ambrosios has been appointed as a Bishop of the Church of Christ.


      Your All Holiness, allow us, once more, to express our sincere and deep gratitude for Your personal presence in order to ordain His Grace Bishop Ambrosios and to bless all of us.  We are thankful to You and to the Honorary Delegation of the Ecumenical Patriarchate. 



Благодарственное словo 
на рукоположение викарного епископа Амвросия Евдокийского

 Ваше Святейшество,

Сегодня поистине исторический день для нашей местной Церкви, и это не преувеличение. Сто лет тому назад в Анталье служил последний викарный епископ Мелетий Патарский, который был исторической церковной личностью, выдающимся иерархом Вселенского Престола.

Сегодня Божественное Провидение вашей Патриаршей рукой возводит нашего возлюбленного брата Амвросия в сан епископа. Это благое деяние умножает те бесчисленные милости, которые Ваше Всесвятейшество даровал нашей митрополии и православной церкви.

Позвольте выразить Вашему Всесвятейшеству самую сердечную благодарность от нашей церковной общины. Мы признательны за то, что Вы удовлетворили наше общее прошение, и после единогласного решения Священного Синода Вселенского Патриархата Вы назначили Вашего Сингеллоса Амвросия в качестве нашего епископа.

Апостол Павел, проповедовавший на этой святой земле, прославленной подвигами святых мучеников, писал Тимофею:
" Ибо хорошо служившие приобретают себе высшую степень и великое дерзновение в вере во Христа Иисуса " (1 Тим. 3:13) .  Именно эти слова Апостола Павла сегодня стали реальностью.

Действительно - как священник и духовный отец - епископ Амвросий  всегда приходит на помощь и проявляет апостольское рвение, сердечное тепло, жертвенную любовь ко всем христианам Антальи.  Вот почему все верующие постоянно просили в своих устных и письменных обращениях, чтобы Отец Амвросий остался в Анталье!  

Глас народа стал гласом Божиим, который был услышан Вами, Ваше Всесвятейшество, и единогласным решением Святого и Священного Синода Отец Амвросий был назначен епископом Церкви Христовой в Анталье.

     Ваше Всесвятейшество, позвольте еще раз выразить нашу искреннюю и глубокую благодарность за Ваше личное участие в рукоположении Его Преосвященства епископа Амвросия и за Ваше благословение.  Мы искренне признательны Вам и сопровождающей Вас почетной делегации Вселенского Патриархата.