e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019

Η Παναγία, φάρος στην ζωή μας


Μέσα στην πολύβουη εποχή μας, την εποχή της ταχύτητας και του αυτοματισμού, ο άνθρωπος στέκει αμήχανος να αντιδράσει και αδύναμος να δώσει λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, που συσσωρεύονται γύρω του. Αδυνατεί να αντέξει και να ερμηνεύσει το πλήθος των δεδομένων, που δέχεται καθημερινά στο μυαλό του, με αποτέλεσμα να έχει εγκλωβιστεί σε αδιέξοδο.

Ομοιάζει με ναύτη χωρίς πυξίδα, ναυαγό χωρίς σανίδα σωτηρίας. Έχει βρεθεί μεσοπέλαγα και δεν ξέρει ποια πορεία και κατεύθυνση να πάρει. Η απελπισία του έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη και η αμφισβήτηση ξεθεμελιώνει μέσα του και το τελευταίο «στεγανό», από το οποίο θα αντλούσε δύναμη.

Είναι δυνατόν, όμως, ο άνθρωπος, το κορυφαίο δημιούργημα και η κορωνίδα της δημιουργίας, να έχει βρεθεί σε τέτοια κατάσταση;

Είναι δυνατόν να ζει μέσα στο σκοτάδι αυτός, ο οποίος είναι πλασμένος να ζει μέσα στο φως;

Είναι δυνατόν να απελπίζεται αυτός, ο οποίος έχει ονομαστεί φίλος του Χριστού από τον Ίδιο; «῾Υμεῖς φίλοι μού ἐστε...».

Είναι δυνατόν να νιώθει μοναξιά αυτός, ο οποίος έχει κοινή Μητέρα με τον Χριστό, την Παναγία;

Ο άνθρωπος έχει εγκλωβιστεί στο σκοτάδι της απελπισίας, εξαιτίας των επιλογών του. Αρκεί, όμως, να στρέψει το βλέμμα του προς την Ουράνια Μητέρα του, η οποία στέκει αγέρωχα σαν φάρος μέσα στην φουρτούνα της ζωής του, και να της φωνάξει: «σκέπη γενού και προστασία, και αντίληψη και καύχημα Παρθένε».

Όσο μακριά και να έχει βρεθεί, το φως της Παναγιάς θα σπάει το σκοτάδι και θα χαράζει την πορεία του, θα φωτίζει τον δρόμο του, θα τον κατευθύνει με σιγουριά κοντά της. Αυτή είναι το σίγουρο λιμάνι, που ξεκουράζει, γαληνεύει και αναζωογονεί.

Η Παναγιά είναι ο φάρος στη ζωή του ανθρώπου, που με υπομονή και αγάπη τον περιμένει και τον καλεί να ακολουθήσει το φως της και να τον οδηγήσει μέσα στην αγκαλιά της. Τότε μόνο θα γεμίσει ελπίδα, θα βρίσκει λύσεις στα προβλήματά του, διεξόδους στα αδιέξοδά του, θα γεμίσει με φως την ζωή του!

Η αγκαλιά της Παναγιάς είναι το σωτήριο λιμάνι που «μυρίζει» αγάπη, στοργή και γαλήνη, «μυρίζει» ουρανό!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μονής του Εσφιγμένου

«Αντιμετωπίζων τον φαρισαϊσμόν με το μαστίγιον»


Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,
Κληρικός της Κρήτης, Επαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου.

«Ποιμήν καλός είναι όχι ο κατ’ επάγγελμα τυπικώς ενασκών τα καθήκοντά του, αλλά ο ολοψύχως και ενσυνειδήτως αφιερωμένος εις την Εκκλησίαν, που αδιάκοπα αγωνίζεται να κάμει βίωμα του ποιμνίου του τας υποθήκας του Ευαγγελίου και των Γραφών, υπεισερχόμενος εις τας ουσίας και εκλαϊκεύων αυτάς. Ο στηλιτεύων τας αντιδράσεις και αντιμετωπίζων τον φαρισαϊσμόν με το μαστίγιον, όπως ο Κύριος εις τον Ναόν του Σολομώντος. Να είναι υπόδειγμα λιτότητος και αφιλοχρηματίας. Στοργικός προς φίλους και εχθρούς και εαυτόν, προσφέρων θυσίαν προκειμένου να περισώση απολωλός πρόβατον. Εν μια λέξει, να είναι αδιάβλητος εν παντί και πάντοτε και υπό πάντων».

Με αυτές τις λέξεις ο νεαρός διάκονος Γερβάσιος Παρασκευόπουλος στάθηκε μπροστά στον Καθηγητή του πρ. Πενταπόλεως Νεκτάριο, τον Άγιο Νεκτάριο, και μίλησε για τον ποιμένα μέσα από την καρδιά του. Με αυτές τις σειρές ξεκινώ και εγώ την απάντηση προς τον πνευματικό εγγονό του Οσίου αυτού ανδρός της Εκκλησίας μας, π. Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, του οποίου τη γραφίδα χίλιες φορές να συναντήσω, χίλιες και μία θα αποδομήσω ενώπιον του ποιμνίου του Χριστού «στηλιτεύων τον φαρισαϊσμόν με το μαστίγιον». Έχω χρέος να το κάνω αυτό, αγαπητέ μου π. Αναστάσιε, διότι φοβούμαι τον Θεό εν ημέρα Κρίσεως και διότι εμένα προσωπικά με νοιάζει ο λαός του Θεού, η ατόφια και καθάρια Ρωμηοσύνη μας, την οποία διάφοροι θέλουν να παραδώσουν, την Κυρία εκείνη και Δέσποινα, ως δούλη στα χέρια των θυγατέρων Της. Δεν θα τους το επιτρέψω, προς δόξαν Θεού, ασφαλώς, και προς έπαινον της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Για να μην σας κουράζω όμως, τίμιε συλλειτουργέ, περνώ κατευθείαν στις απαντήσεις που ζητείτε λέξη-λέξη:

1. Νομιμοποιεῖται κανονικῶς Σύνοδος μιᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας νὰ δικάσει τοὺς ἐπισκόπους πού ὑπάγονται σὲ ἄλλη Ἐκκλησία; Ἂν συμβεῖ αὐτό, εἶναι ἀποδεκτὴ τέτοια καταδικαστικὴ ἀπόφαση;

Ασφαλώς και δεν νομιμοποιείται ιεροκανονικώς. Αυτό το ξέρουν και οι πρωτοετείς φοιτητές μιας Θεολογικής Σχολής. Δεν είναι αποδεκτή τέτοια καταδικαστική απόφαση.

2. Βάσει ποίας κανονικῆς διατάξεως ἔχει τὸ δικαίωμα ἡ Σύνοδος τῆς Μόσχας νὰ δικάζει ἐπισκόπους τῆς Οὐκρανίας; Μὲ ποιὰ Πατριαρχικὴ Πράξη χορηγήθηκε στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας τὸ δικαίωμα κρίσεως (jus jurandi) τῶν ἐπισκόπων τῆς Οὐκρανίας;

Βάσει της ίδιας διατάξεως που με το «έτσι θέλω» δημιουργεί, επί παραδείγματι, Μητρόπολη Σιγκαπούρης, ενώ τα εδάφη αυτά ανήκουν στη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία. Και δεν αρκείται να λέει από φιλότιμο «εν Σιγκαπούρη» αλλά το λέει Σιγκαπούρης!
Βάσει της ίδιας διατάξεως που τους επιτρέπει να έχουν Μητροπολίτες στην Ορθόδοξη διασπορά με τίτλους που δεν τους ανήκουν. Επειδή σιώπησε σε χρόνια δύσκολα και μητρικά ανέχθηκε η Μήτηρ Εκκλησία τόσες δεκαετίες, δεν σημαίνει ότι είμαστε ως Ορθοδοξία «μπάτε σκύλοι αλέστε...». Έως εδώ! Όπως έχει δικαίωμα (όπως το έχει...) να δικάζει η Εκκλησία Ρωσίας τον Μητροπολίτη της στη Γερμανία, με το ίδιο δικαίωμα έκρινε τον εν Κιέβω Μητροπολίτη της Φιλάρετο. Με δικαιοσύνη; Κύριος οίδε.

3. Σὲ ποιὰ κανονικὴ διάταξη στηρίζεται ὁ ἐγκρατὴς περὶ τὸ Κανονικὸ Δίκαιο Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης γιὰ νὰ γράψει σὲ ἐπίσημο Πατριαρχικὸ Γράμμα «Ἡ Ἁγία μας Μεγάλη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀναγνωρίζουσα εἰς τὸ ἀκέραιον τὴν (…) ἀποκλειστικὴν ἁρμοδιότητα τῆς ὑφ’ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας [σ.σ. νά δικάζει τούς ἐπισκόπους τῆς Οὐκρανίας]» (κείμενο Α΄);

Ο όντως πνεύματι Θεού αγόμενος μεγάλος Πατριάρχης Βαρθολομαίος, το δώρο αυτό του Θεού στα δίσεκτα χρόνια μας, ο ως λέων και πυρ πνέων πορευόμενος εν μέσω παγίδων και πειρασμών πολλών, κάνοντας χρήση του παραπάνω καθεστώτος, όλως κατ’ οικονομίαν, έγραψε αυτό που έγραψε στο Γράμμα του προς τον Μόσχας. Σου λέει: κάνετε που κάνετε δεσποτάδες στην Ευρώπη και Αμερική, κάνετε και εν Κιέβω και αφού εσείς τους κάνατε και τους χειροτονήσατε, εσείς τους κρίνετε. Δεν σημαίνει, όμως ότι το Κίεβο περιήλθε στα χέρια της Μόσχας.

4. Ἐφ’ ὅσον δὲν ὑπάρχει κανονικὴ διάταξη βάσει τῆς ὁποίας δικαιοῦται ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας νὰ δικάζει τοὺς ἐπισκόπους ἄλλης Ἐκκλησίας, πῶς τόσο ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καὶ ἡ περὶ Αὐτὸν Ἱερὰ Πατριαρχικὴ Σύνοδος ὅσο καὶ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἐπὶ 26 χρόνια ἀναγνωρίζουν ὡς κανονικὴ τὴν καθαίρεση (1992) καὶ τὸν ἀναθεματισμὸ (1997) τοῦ Φιλαρέτου Denisenko πού ἐπιβλήθηκε ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας;

Τα αναλύσαμε στο προηγούμενο, αιδεσιμολογιώτατε! Μην επαναλαμβάνεσθε επίτηδες αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια.

5. Σὲ ποιὰ κανονικὴ διάταξη βασίζεται ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ὅταν γράφει σὲ ἐπίσημα Πατριαρχικὰ Γράμματα «Ἡ Ἁγία μας Μεγάλη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, (…) ἀποδέχεται τὰ συνοδικῶς ἀποφασισθέντα περὶ τοῦ ἐν λόγῳ [σ.σ. δηλ. τὴν καθαίρεση τοῦ Φιλαρέτου ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῆς Μόσχας], μὴ ἐπιθυμοῦσα τὸ παράπαν ἳνα παρέξῃ οἱανδήποτε δυσχέρειαν εἰς τὴν καθ’ Ὑμᾶς ἀδελφὴν Ἐκκλησίαν» (κείμενο Α΄) καί «Λαβόντες γνῶσιν τῆς ὡς ἄνω ἀποφάσεως, ἀνακοινωσάμεθα ταύτην τῇ Ἱεραρχίᾳ τοῦ καθ’ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καὶ προετρεψάμεθα αὐτὴν ὅπως οὐδεμίαν ἐκκλησιαστικὴν κοινωνίαν ἔχῃ τουντεῦθεν μετὰ τῶν εἰρημένων» (κείμενο Β΄).

Το αυτό ισχύει και για την ίδια σε περιεχόμενο με τις 3 και 4 ερωτήσεις! Μα για τόσο ανόητους μας περνούν μερικοί; Απορώ!

6. Ἀφοῦ ὁ Πατριάρχης Διονύσιος Δ΄ μὲ τὴν Πράξη τοῦ 1686 χορήγησε στὴ Μόσχα ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο το δικαίωμα ἐκλογῆς καὶ χειροτονίας τοῦ Μητροπολίτου Κιέβου καὶ τίποτα περισσότερο (κατά τό «Ὁμιλοῦν τὰ κείμενα», βλ. πιό πάνω), ποιὸς ἔδωσε, τελικά, στήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας τὸ δικαίωμα νὰ δικάζει τοὺς ἐπισκόπους τῆς Οὐκρανίας, δικαίωμα πού τοῦ ἀναγνωρίζουν ὅλες οἱ Ἐκκλησίες;

Ο Διονύσιος έδωσε το να χειροτονεί ο Μόσχας εκείνον που εκλέγει η Κληρικολαϊκή Σύνοδος του Κιέβου! Όχι το να εκλέγει ο Μόσχας τον Κιέβου! Μην παραποιείτε την αλήθεια, παρακαλώ, κατά το υπόδειγμα των εμπνεόντων υμάς! Και επαναλαμβάνω: αναγνώσατε τις ανωτέρω απαντήσεις! Μα τόση πια χειραγώγηση της σκέψης του αναγνώστη; Οσμίζομαι Σοβιετικές μεθόδους ή είναι ιδέα μου; Είχα ακούσει ότι ο π. Νικόλαος Ντανιλέβιτς έμαθε τα ελληνικά στην πόλη του μαρτυρίου του Αγίου Ανδρέου. Μήπως λόγω ονόματος εκκλησιαζόταν στον φερώνυμο Ιερό Ναό της πόλεως αυτής; Ίσως κάποια θετική απάντηση εξηγούσε αυτόν τον «θείο» (γράφε «θεήλατο») ζήλο για την δικαιοδοσία της Αγιωτάτης θυγατρός Εκκλησίας της Ρωσίας.

Και συνεχίζει ο ιερός πατήρ:
«Ἀσφαλῶς καὶ δὲν ὑπάρχει Πατριαρχικὴ Πράξη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ποὺ νὰ ἐκχωρεῖ στὸν Μόσχα τὸ δικαίωμα νὰ κρίνει τοὺς ἐπισκόπους της Οὐκρανίας, διότι, ἁπλούστατα, δὲν χρειάζεται τέτοια Πράξη, ἢ ὀρθότερα, δὲν νομιμοποιεῖται κανεὶς νὰ ἐκδώσει τέτοια Πράξη!
Γιατί δὲν χρειάζεται;
Διότι ἡ πανορθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ συνείδηση (καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μέχρι τὸ 2018) θεωροῦσε καὶ θεωρεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ὑπάγεται κανονικῶς στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον οὐσιώδη στοιχεῖα ποὺ συνιστοῦν τὴν ἐκκλησιαστικὴ ὑπαγωγὴ εἶναι καὶ ἡ δυνατότητα κρίσεως τῶν ἐπισκόπων.»

Κάπου εδώ νομίζω ότι περνάμε στη σφαίρα του λυκόφωτος! Τα έωλα επιχειρήματα, που αντιμετωπίζονται ως εκ καλάμης καλύβη από προσώπου πυρός και συντρίβονται ενώπιον της Αληθείας, οδηγούν σε μη ασφαλή συμπεράσματα! Δηλαδή ερωτώ: επειδή ο Μόσχας έχει δικαίωμα να κρίνει τον εν Γερμανία, Αμερική και αλλαχού κληρικό του σημαίνει ότι όλα αυτά τα εδάφη ανήκουν στη δικαιοδοσία του; Δηλαδή κάπου χάνεται και το αυτονόητο σήμερα!

«Μὲ ἄλλα λόγια, ὁ ἴδιος ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στὰ ἀνωτέρω Πατριαρχικά Γράμματα ἐκφράζοντας τὴν πανορθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ συνείδηση ἀναγνωρίζει στὸ Πατριαρχεῖο Ρωσίας τὰ δύο θεμελιώδη δικαιώματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ὑπαγωγῆς: τὸ δίκαιο χειροτονιῶν (jus ordinandi) καὶ τὸ δίκαιο κρίσεως τῶν ἐπισκόπων (jus jurandi), τὰ ὁποῖα συνιστοῦν καί ταυτόχρονα ἀποδεικνύουν τὴν πληρότητα τῆς ὑπαγωγῆς τῆς Μητροπόλεως Κιέβου ὑπὸ τὸν Πατριάρχη Μόσχας καὶ, συνεπῶς, τὴ μὴ ἐξάρτησή της ἀπὸ τὸν Θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως.»

Αναγνωρίζει το δίκαιο χειροτονιών και το δίκαιο κρίσεως ακριβώς όπως το πράττει και σε άλλες περιοχές της Ορθοδόξου διασποράς, οι οποίες από τον 28ο της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου ανήκουν σε Εκείνον! Τι σημαίνει αυτό; Ότι έδωσε Ασία, Ευρώπη, Αμερική, κ.ο.κ. στον Μόσχας, στον Χ, στον Ψ; Είπαμε! Όλα έχουν και τα όρια τους!

«Συνεπῶς, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος τόσο στὴν ἐπίσημη ὁμιλία Του ἐνώπιον τοῦ Οὐκρανικοῦ λαοῦ στὸ Κίεβο τὸ 2008, ἐπὶ τῇ συμπληρώσει 1020 χρόνων ἀπὸ τῆς Βαπτίσεως τῶν Ρώς (988 μΧ), ὅσο καὶ στὰ ἐπίσημα Πατριαρχικὰ Γράμματα πρὸς τὸν Πατριάρχη Μόσχας μὲ τὰ ὁποῖα ἀναγνωρίζει τὴν καθαίρεση καὶ τὸν ἀφορισμὸ τοῦ Φιλαρέτου ἀπὸ τὴν Ἱ. Σύνοδο τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας παραδέχεται ρητῶς καὶ χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἐπιφύλαξη ὅτι ἡ Μητρόπολη Κιέβου καὶ, κατ’ ἐπέκταση, ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἀπὸ τὸν 17ο αἰ. καὶ ἑξῆς ὑπάγεται κανονικῶς στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία ἀσκεῖ ἐπ’ αὐτῆς τὴν πληρότητα τῆς κανονικῆς δικαιοδοσίας.»

Με αυτό το τελείως άτοπο συμπέρασμα κλείνει ο θεήλατος λόγος του σεβαστού κατά τα λοιπά πατρός. Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης ποτέ δεν αναγνώρισε το Κίεβο ως δικαιοδοσία του Μόσχας. Εκείνο που έκανε είναι να αναγνωρίσει ότι εν Κιέβω είχε στείλει η Μόσχα εκεί τους μισσιοναρίους της (συγγνώμη, κληρικούς της ήθελα να πω) ώστε να επιτελέσουν το έργο που εκείνη τους ανέθεσε...! Τα εδάφη παραχωρούνται με Πράξεις και Τόμους για συγκεκριμένους λόγους! Όχι με γράμματα απλά! Και μάλιστα, ακόμη και οι Πράξεις και οι Τόμοι, όταν παραστεί η άρση των λόγων για τους οποίους δόθηκαν, αίρονται! Πόσω μάλλον το απλό Πατριαρχικό Γράμμα ενός προκατόχου από τον διάδοχό του. Μόνον η Πενταρχία και η Κύπρος έμειναν αμετάβλητες! Η ίδια η Ρωσία πόσες φορές άλλαξε καθεστώς; Από ποιον ζητούσε ευλογία; Εδώ η υποτιθέμενη μήτηρ (ούτε καν, όσο κι αν βαυκαλίζονται) της Ουκρανίας Μόσχα άλλαζε καθεστώς με ευλογία του Πατριαρχείου μας, η Ουκρανία είναι ανώτερη αυτής; Ασφαλώς και είναι, αλλά για άλλους λόγους. Και ήθους και ιστορίας!

Πάτερ Αναστάσιε, σας το ξαναείπα: δεν θα αφήσω ούτε λεπτό να εμπαίζεται η νοημοσύνη του λαού του Θεού, διότι είμαι παπάς και δεν το υπομένω αυτό! Βάλτε όσες ασκήσεις θέλετε! Το άδικον ουκ ευλογείται! Εδώ θα είμαι να σας λύνω, εν ονόματι του Θεού της Αληθείας, τις απορίες σας. Όμως σας καταθέτω και κάτι: ενώ τόσοι αποτειχισμένοι σιωπούν, εσείς, καίτοι εντός της κανονικής Εκκλησίας, το γε νυν έχον τουλάχιστον, συνεχίζετε ακλόνητος και ως ακαθαίρετος πύργος να ανθίστασθε στο προφανές. Οι λόγοι δικοί σας. Η Κρίση, όμως, του Θεού εν τοις ουρανοίς και της Ιστορίας επί της γης!

Με βαθύ σεβασμό!

Αναχώρησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης για Κύζικο Μικράς Ασίας

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις


Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Θεοφιλ. Ἐπισκόπων Ἐρυθρῶν κ. Κυρίλλου καί Εὐδοκιάδος κ. Ἀμβροσίου, τοῦ Πανοσιολ. Μ. Ἐκκλησιάρχου κ. Βενιαμίν, τοῦ Ὁσιολ. Ἱερομονάχου κ. Ἐλευθερίου Ἀλούκου, τῶν Ἱερολ. Πατριαρχικῶν Διακόνων κ. Ἰακώβου Krochak καί κ. Ἀετίου Νικηφόρου, τοῦ Ὁσιωτ. Μοναχοῦ Ἰεζεκιήλ Ξενοφωντινοῦ καί τοῦ Ἐντιμολ. Ἄρχοντος Διδασκάλου τοῦ Γένους καί Καθηγητοῦ κ. Κωνσταντίνου Δεληκωσταντῆ, μετέβη τήν Πέμπτην, 22αν Αὐγούστου, ἐκ Πόλεως εἰς Ἀρτάκην (Erdek), προκειμένου ἵνα προστῇ, διά πέμπτην φοράν, τῆς Θ. Λειτουργίας εἰς τά ἐρείπια τῆς ἱστορικῆς Ἱ. Μονῆς Παναγίας Φανερωμένης Κυζίκου, κατά τήν ἑόρτιον ἡμέραν αὐτῆς, τήν Παρασκευήν, 23ην ἰδίου, ἐπί τῇ ἀποδόσει τῆς Ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἧς ἡ ἐφέστιος καί ὁμώνυμος θαυματουργός ἱερά εἰκών φυλάσσεται, ὡς πολύτιμον θησαύρισμα, ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ.

Ρωσικός προσκυνηματικός τουρισμός στην Κατεχόμενη Κύπρο

Ο Αριστείδης Βικέτος στον Ναό που χρησιμοποιούν οι Ρώσοι κληρικοί της "Εκκλησίας της Βόρειας Κύπρου"

Του ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΒΙΚΕΤΟΥ 
Τουριστική εταιρεία, με την επωνυμία «Παναγία», σε συνεργασία με την ούτω καλούμενη «Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία της Βορείου Κύπρου» δραστηριοποιείται για την προσέλκυση Ρώσων και άλλων σλαβόφωνων Ορθοδόξων για προσκυνηματικό τουρισμό στην βόρεια Κύπρο και συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα στην «ΤΔΒΚ». 
Μάλιστα ως δόλωμα για την προσέλκυση πελατών αναφέρεται: «Κάνοντας μαζί μας εκδρομές προσκυνήματος και Ορθόδοξες εκδρομές στη Βόρεια Κύπρο, συμβάλλετε στη διατήρηση και αποκατάσταση των Ορθοδόξων εκκλησιών στη Βόρεια Κύπρο! Ένα σημαντικό ποσό των ληφθέντων κεφαλαίων πηγάζει από την αποκατάσταση των ορθόδοξων προσκυνημάτων της Κύπρου!». 
Ο τουριστικός οργανισμός, οποίος αυτοπαρουσιάζεται στην ιστοσελίδα ως «Υπηρεσία προσκυνήματος της Παναγίας- Ορθόδοξη Εταιρεία της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, έχει «πιστοποιητικό εγγραφής DER-3-K-54 από 24/10/2017». Μέσω της ιστοσελίδας καλούνται οι Ρώσοι ορθόδοξοι «να κάνουν προσκύνημα στην Κύπρο, (ΤΔΒΚ - Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου) όπου μπορούν να εξοικειωθούν με τα αρχαία Ορθόδοξα ιερά του νησιού». 
H άδεια, των αρχών της "ΤΔΒΚ" προς την "Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία Βορείου Κύπρου"
για την χρήση του ναού και συμβόλαιο ενοικίου προς το EVKAF (αρχή Βακουφίων)
Πρώτα απ 'όλα, σημειώνεται, αυτά είναι τα αρχαία ορθόδοξα μοναστήρια της Κύπρου. Όπως και άλλα πολυάριθμα ιερά της Κύπρου. 
Το νησί της Κύπρου, αναφέρεται, «είναι ένα μοναδικό μέρος στον πλανήτη μας» και προστίθεται ότι «εκτός από τη σημαντική γεωπολιτική του θέση, το νησί διατηρεί τον αρχαίο πολιτισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και στη συνέχεια την Ορθόδοξη Βυζαντινή Αυτοκρατορία». 
Επιπλέον, οι επισκέπτες της ιστοσελίδας πληροφορούνται ότι «Οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας, που έφεραν το πρώτο κήρυγμα του Χριστού στον παγανιστικό κόσμο, περπάτησαν σε αυτό το νησί με τα πόδια τους. Ιστορικά, στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, όπου οι Τουρκοκύπριοι ζουν τώρα μετά το χωρισμό του νησιού το 1974, οι Ορθόδοξοι Ελληνοκύπριοι έχουν ζήσει εδώ και αιώνες, γι 'αυτό και εδώ στη Βόρεια Κύπρο μπορείτε να αγγίξετε και να δείτε τα αρχαία Ορθόδοξα ιερά, που ευλογούνται με την προσευχή και τη ζωή των μεγάλων αγίων του Θεού. Εκτός από τις πιο ενδιαφέρουσες Ορθόδοξες εκδρομές στη Βόρεια Κύπρο, μπορείτε να απολαύσετε εκπληκτικές παραλίες χελωνών και την απαλή θάλασσα της βόρειας ακτής της Κύπρου».

Η εικόνα αυτή, που βρίσκεται στην Παναγία Κλεπίνης, είναι έργο του μακαριστού
μοναχού Διονυσίου της Μονής του Αποστόλου Βαρνάβα
Η τουριστική επιχείρηση «Παναγία» οργανώνει ορθόδοξο προσκύνημα στην Βόρεια Κύπρο και εκδρομές, προφανώς για τους Ρώσους που ζουν στα κατεχόμενα, με «ορθόδοξο ιερέα». 
Η ιστοσελίδα, η οποία είναι στην ρωσική γλώσσα, εντυπωσιάζει με τις φωτογραφίες και βίντεο μνημείων και άλλων αξιοθέατων. 
Επίσης, προβάλλονται οι δραστηριότητες –λειτουργίες κλπ- του Αλεξέι Ιβανόφ στον ναό της Παναγίας στην Κλεπίνη και στον Άγιο Γεώργιο Πάνω Κερύνειας. Για επικοινωνία η ιστοσελίδα παραπέμπει σε τουρκικό φορητό τηλέφωνο, με viber - WhatsApp, email ρωσικό και skype alex.i2010. Προφανώς, αυτό να είναι του ιερέα Αλεξέι Ιβανόφ. 
ΣΙΓΗ ΑΠΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΞ 
Σημειώνουμε ότι , παρά την δημοσιότητα που δόθηκε σε Κύπρο και στο εξωτερικό στα δύο ρεπορτάζ του «Φ» , ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Χρυσόστομος, ο οποίος ουδέποτε έχει λειτουργήσει στον Άγιο Γεώργιο Πάνω Κερύνειας ή όπου αλλού θα είχε την δυνατότητα, δεν έχει αντιδράσει. 
Επίσης, σιγή τηρεί και το Υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο ο «Φ» είχε ενημερώσει πολλές μέρες πριν από το χθεσινό και προχθεσινό ρεπορτάζ. Και αυτό, όπως είχαμε επισημάνει σε ηλεκτρονικό μήνυμα, γιατί το θέμα πέρα από την εκκλησιαστική, έχει και πολιτική πτυχή. Ο μεν ιερέας, Αλεξέι Ιβανόφ, είναι αντικανονικός, αλλά το ποίμνιο του είναι Ρώσοι πολίτες, που διαμένουν στα κατεχόμενα. 
Ρωσικές Ιστοσελίδες για διακοπές και ακίνητα 
Εξάλλου, εκτός από την ιστοσελίδα, στην οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω, με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο διαπιστώνεται η ύπαρξη πολλών ρωσόφωνων ιστοσελίδων, οι οποίες διαφημίζουν διακοπές και ακίνητα στα κατεχόμενα. Αν ψάξει κανείς στο Google με τους όρους αναζήτησης «отдых северный кипр» (=διακοπές βόρεια Κύπρος) ή «недвижимость северный кипр» (=ακίνητα βόρεια Κύπρος), θα βρει πάμπολλα αποτελέσματα και προσφορές, σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για παρόμοιες αναζητήσεις σε άλλες γλώσσες.