«Εκείνος που αγαπά τον πλησίον του, ποτέ δεν θα ανεχθεί ανθρώπους που καταλαλούν» (άγιος Ιωάννης της Κλίμακος)
Στην σχέση του ζευγαριού, όπως και στις σχέσεις γονέων και παιδιών και των αδερφιών μεταξύ τους, είναι αναπόφευκτο φαινόμενο η κατάκριση. Αυτή εκφράζεται με την καταλαλιά, δηλαδή τις συνεχείς κατηγορίες εις βάρος του άλλου, αληθινές και ψεύτικες, με την απαίτηση «γιατί δεν κάνεις ή δεν είσαι αυτό που θέλω εγώ;», αλλά και με τον θρίαμβο των λογισμών που γίνονται σενάρια αμφισβήτησης της αγάπης του άλλου και, την ίδια στιγμή, διάλυσης του χαρακτήρα του. Η κατάκριση μαρτυρεί πως η αγάπη δεν είναι τόσο δυνατή στη σχέση.