Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΕΡΡΑΣ
Ακόμη μια απλή γραφή για την ξεχωριστή και σύνθετη περίπτωση της ζωγράφου Μαρίας Ρουσέα ή μια ακόμη ευχάριστη «συνάντηση» και «συνομιλία» μαζί της, μέσα στη φιλόξενη αίθουσα Τέχνης του Μπανάτου «ΑΛΗΘΩΣ», σε μια έκθεση αναδρομική ευάριθμων εκφραστικών έργων της, έτσι, ξορκίζοντας (ψευδαίσθητα) και την άχαρη ακάθεκτη Σιωπή…
Όλα σχεδόν τα διακριτικά γνωρίσματα της Μαρίας, εδώ: οι λεπτές και έντονες γραμμές ή πινελιές, οι ισόρροπες συνήθως είτε όχι πάντα αυστηρά αποτυπωμένες φωτοσκιάσεις, τα σχήματα, οι μορφές, τα χρώματα, τα σύμβολα, τα ορατά ή τ’ απροσδιόριστα τοπία και σημεία, τα αιωρούμενα σώματα ή αντικείμενα κ.ά., όλα «μιλώντας» καθαρά ή άμεσα, μα και υπαινικτικά, ποιητικά κλπ., για τον ανθρώπινο και καλλιτεχνικό της κόσμο, για την πληθωρική ζωγραφική δημιουργία της, σε νοητή σύνδεση και με την επί χρόνια επίδοσή της στη διασωστική και αναστατική συντήρηση έργων Τέχνης, με πάθος, με γνώση, με προσοχή, με σεβασμό σε «λείψανα» αιώνων.
Και εδώ, λοιπόν, παρούσα:
