Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας για την Εβδομάδα Εθνικής Συμφιλιώσεως

Ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, σε μήνυμά του για την Εβδομάδα Εθνικής Συμφιλιώσεως (27 Μαΐου – 3 Ιουνίου), σημειώνει ότι πρόκειται για έναν θεσμό ο οποίος «μας καλεί να γνωρίσουμε την ιστορία του Αυστραλιανού Έθνους, την κουλτούρα των Πρώτων Κατοίκων και τα κοινά μας επιτεύγματα, να έρθουμε πιο κοντά, να παραμερίσουμε τις προκαταλήψεις και να επενδύσουμε σε όσα μας ενώνουν». «Πρόκειται για μία πρόκληση, η οποία συνάδει με τις χριστιανικές μας αξίες και με τις επιταγές του ιερού Ευαγγελίου», επισημαίνει ο Αρχιεπίσκοπος, προσθέτοντας ότι «ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, έχουμε χρέος να αντιμετωπίζουμε με σεβασμό και αγάπη το πρόσωπο του πλησίον, δίχως διακρίσεις, να υπερασπιζόμαστε σταθερά το αγαθό και το δίκαιο, να ρίχνουμε τα τείχη των διαχωρισμών και των διχασμών και να χτίζουμε γέφυρες φιλίας και συναδέλφωσης». 

Επισυνάπτεται ολόκληρο το Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα: 

Πριν από 24 χρόνια, μια μεγαλειώδης πορεία κατά μήκος της γέφυρας Harbour Bridge στην πόλη του Σύδνεϋ γέννησε τον θεσμό της Εβδομάδος Εθνικής Συμφιλιώσεως. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, από διαφορετικές πολιτισμικές αφετηρίες, έσμιξαν τα βήματα και τις φωνές τους για να διατρανώσουν την ανάγκη ουσιαστικότερης συμφιλιώσεως του Αυστραλιανού Έθνους και, ειδικότερα, συμφιλιώσεως μεταξύ της ευρύτερης αυστραλιανής κοινωνίας και των Αβορίγινων και των κατοίκων των Νησιών του Πορθμού Torres.

Ήταν το αποκορύφωμα μίας διαδρομής η οποία εξελισσόταν διαρκώς, με μικρότερα ή μεγαλύτερα βήματα, ιδίως κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνος. Κύριοι σταθμοί της, η κατάργηση σειράς διακρίσεων με το δημοψήφισμα της 27ης Μαΐου 1967 και η αναγνώριση των δικαιωμάτων γης των Πρώτων Κατοίκων με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, της 3ης Ιουνίου 1992.

Στην ανατολή του 21ου αιώνος, η αυστραλιανή κοινωνία είχε ήδη ξεμακρύνει σημαντικά από τα λάθη και τις αδικίες του παρελθόντος. Ταυτοχρόνως, είχε συνειδητοποιήσει ότι ο προορισμός της απόλυτης συμφιλιώσεως απαιτούσε περισσότερη σπουδή και συστηματικότερη δράση, με έμφαση στην προσέγγιση μεταξύ των κοινοτήτων, στην εμβάθυνση των σχέσεων τους και στην περαιτέρω καλλιέργεια του πνεύματος αλληλοσεβασμού. Τον σκοπό αυτό υπηρέτησε και συνεχίζει να υπηρετεί η Εβδομάδα Εθνικής Συμφιλιώσεως, ένας θεσμός ο οποίος, κάθε χρόνο, μας καλεί να γνωρίσουμε την ιστορία του Αυστραλιανού Έθνους, την κουλτούρα των Πρώτων Κατοίκων και τα κοινά μας επιτεύγματα, να έρθουμε πιο κοντά, να παραμερίσουμε τις προκαταλήψεις και να επενδύσουμε σε όσα μας ενώνουν.

Πρόκειται για μία πρόκληση, η οποία συνάδει με τις χριστιανικές μας αξίες και με τις επιταγές του ιερού Ευαγγελίου. Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, έχουμε χρέος να αντιμετωπίζουμε με σεβασμό και αγάπη το πρόσωπο του πλησίον, δίχως διακρίσεις, να υπερασπιζόμαστε σταθερά το αγαθό και το δίκαιο, να ρίχνουμε τα τείχη των διαχωρισμών και των διχασμών και να χτίζουμε γέφυρες φιλίας και συναδέλφωσης.

Με αυτές τις σκέψεις, παρακαλώ και προσεύχομαι να παραμείνουμε προσηλωμένοι στις αρχές της πίστεώς μας, δίδοντας την καλή μαρτυρία στην αυστραλιανή κοινωνία και προσθέτοντας, με κάθε ευκαιρία και με κάθε πρόσφορο μέσον, το δικό μας λιθαράκι στο ευγενές οικοδόμημα της συμφιλιώσεως του Αυστραλιανού Έθνους.  

Message from Archbishop Makarios of Australia

for National Reconciliation Week

Twenty-four years ago, a grand march across the Harbour Bridge in the city of Sydney established the tradition of National Reconciliation Week. Tens of thousands of people from various cultural backgrounds joined their steps and voices to proclaim the need for a more profound reconciliation of the Australian Nation, particularly between the broader Australian society and the Aboriginal and Torres Strait Islander peoples.

It was the culmination of a journey that had been unfolding continuously, with smaller or larger steps, especially during the second half of the 20th century. Key milestones include the abolition of a series of discriminatory practices with the referendum of 27 May 1967, and the recognition of land rights for First Nations peoples with the High Court decision of 3 June 1992.

At the dawn of the 21st century, Australian society had already significantly moved away from the mistakes and injustices of the past. Simultaneously, it had realised that the destination of absolute reconciliation required more dedication and systematic action, focusing on the rapprochement of communities, deepening their relationships, and further cultivating the spirit of mutual respect. National Reconciliation Week serves and continues to serve this purpose, annually inviting us to learn about the history of the Australian Nation, the culture of the First Peoples and our shared achievements; to come closer together, set aside prejudices, and invest in what unites us.

This is a challenge that aligns with our Christian values and the mandates of the holy Gospel. As Orthodox Christians, we have a duty to treat our fellow human beings with respect and love, without discrimination, to steadfastly defend what is good and just, to tear down the walls of separation and division, and to build bridges of friendship and fellowship.

With these thoughts, I ask and pray that we remain committed to the principles of our faith, bearing good witness to Australian society and contributing, whenever possible and in every appropriate way, our own stone to the noble edifice of the reconciliation of the Australian Nation.