e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2025

Η ανάβαση του Ζακχαίου


Του π. Δημητρίου Μπόκου

Ζακχαος, ρχιτελώνης τς εριχος, πλούσιος π τν νεξέλεγκτη αθαιρεσία το παγγέλματός του, κουσε γι τν Χριστ κα φαίνεται πς ρχισε ν προβληματίζεται. τσι, ταν Χριστς πέρασε π τν εριχώ, Ζακχαος σπευσε ν τν δε. Λόγ τς πολυκοσμίας κα πειδ ταν κοντς στ νάστημα, γι ν μπορέσει ν δε τν Χριστό, νέβηκε σ μι συκομουριά. Χριστς τν προσφώνησε μ τ νομά του κα το επε ν κατεβε γρήγορα π τ δέ

ντρο, πειδ σκόπευε ν φιλοξενηθε στ σπίτι του (Κυριακ ΙΕ΄ Λουκ).

Στν προσπάθειά του ν δε τν Χριστό, Ζακχαος κατάλαβε μερικ πράγματα, πο μέχρι τότε δν τν εχαν πασχολήσει κα πολύ. Κατάλαβε τι ταν πολ κοντός. Τ νάστημά του δν το πέτρεπε ν φτάσει στ θέα το Χριστο. Εχε μάθει ν κινεται καλ στ χαμηλά. Ν σορροπε σταθερ μ τ πόδια του στερεωμένα γερ πάνω στ γ. Μ ταν χρειάστηκε ν κοιτάξει ψηλότερα, τ πόδια του, συνηθισμένα ν περπατον μ σιγουρι στος πίγειους (γιατί χι κα πόγειους;) δρόμους, ποδείχτηκαν πολ κοντά. Ποι ταν τ σταθερ πόβαθρο πο δινε ασθηση σιγουρις κα σφάλειας στν Ζακχαο; πλοτος του.

Πάνω του εχε στηρίξει μέχρι τότε τ ζωή του. ταν τ εδωλό του. θεός του. Τν λάτρευε. Δν εχε επωθε κόμα π τν πόστολο Παλο, τι μι τέτοια γάπη στν πλοτο εναι εδωλολατρία (Κολ. 3, 5). πατήθηκε π τ δέλεαρ κα τ λάμψη του. Δν μποροσε ν διακρίνει τι πίσω π τ θελκτικ προσωπεο το πλούτου κρυβόταν θανάσιμος κίνδυνος. Πειρασμς κα παγίδα κα πιθυμίες πολλές, νόητες κα βλαβερές. λα σα βυθίζουν τν νθρωπο «ες λεθρον κα πώλειαν» (Α΄ Τιμ. 6, 9). Σ’ ατν τν παγίδα πεσε κριβς κα Ζακχαος.

Μ ετυχς γι’ ατόν, δν εχε φτάσει σ πλήρη πώρωση. Κάτι μέσα του τν νοχλοσε κόμα. καρδιά του δν ναπαυόταν ντελς στς πλανερές, γλυκόλογες ποσχέσεις το πλούτου. Κάτι το λειπε. Δν εχε τν ποθούμενη πληρότητα. Μποροσε ν γοράσει πολλ μ τ χρμα, χι μως ετυχία κα γάπη. Γι’ ατ κα ταν κουσε γι τν Χριστό, κάτι σκίρτησε μέσα του. δ πάρχει κάτι διαφορετικό, σκέφθηκε. Κα πρέπει ν τ γνωρίσω πωσδήποτε.

Μ τότε εδε πς τ πόδια του, μαθημένα ν πατον μόνο στ γ, δν ταν καν ν τν νυψώσουν ψηλά. Χρειαζόταν κάτι ν τν ξεκολλήσει π τ γήινα, π τν εδωλικ λατρεία το πλούτου. Γι ν δε τν Χριστό, πρεπε ν νεβε σ δέντρο, σ τόπο ψηλό, ν ψωθε πάνω π τ γ. «ν περώ τόπω, ν νος νίδρυται». Ν ψώσει τν νο του σ ψηλότερα διανοήματα. Ν τν φέρει σ «νώγαιον μέγα στρωμένον» μ ννοιες πνευματικς (Μάρκ. 14, 15).

Στν καλ ατ προαίρεση το Ζακχαίου τ γιο Πνεμα βρκε τ ρωγμ πο ψαχνε γι ν εσέλθει στν ψυχή του. πειδ «τ μυστήριον το Χριστο ποκαλύπτεται στ νθρώπινο πνεμα μόνον δι το γίου Πνεύματος. Ατ ποτελε ναν μετάβλητο εαγγελικ κανόνα τς χριστογνωσίας, ποος σχύει γι λους τος ποστόλους, τος Προφτες κα τος νθρώπους λων τν ποχν» (γ. ουστνος Πόποβιτς, Δογματική, σ. 153).

Συνεπς…

Γι ν γνωρίσει Ζακχαος τν Χριστό, πρεπε ν νεβε ψηλά, ν φήσει κάτω τ φιλόϋλη χοϊκ διάθεση.

Κα μ τν φωτισμ το γίου Πνεύματος, τ πραξε μ ξιομίμητη συνέπεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: