Βρισκόμαστε στον ναό της Παναγούλας στο Μπανάτο. Όπως δείχνουν οι παραπάνω φωτοαποτυπώσεις μας, μ' αυτό τον έξοχο τρόπο, το φως του έξω Κόσμου εισοδεύει τεθλασμένο και δειλό στην ευεργετική ηρεμία και το νυκτικό μισοσκόταδο της εκκλησιάς μας. Η ψυχή γαληνεύει, το πνεύμα χαλαρώνει, ο νους ανατάσσεται. Μακάριος εκείνος, που έχει οφθαλμούς και βλέπει!
Ξέρω μιά εκκλησία που πριν χρόνια σε όλα τα παράθυρά της, ζωγράφισε μιά κοπέλλα που γνώριζα, εικόνες του Χριστού, της Παναγίας, και άλλων Αγίων με σμάλτο πολύ πετυχημένες, με υπέροχα χρώματα. Όταν περνούν οι ακτίνες του ήλιου ανάμεσα, είναι κάτι το υπέροχο..
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αριάδνη, Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε χαρά θα δεχθώ, αν είναι δυνατόν, προς δημοσίευσιν αυτές τις δημιουργίες της κοπελός! Θα είναι πολύ ενδιαφέρουσες.
Αν τίθεται θέμα ανωνυμίας (δημιουργού ή και τόπου), εγγυώμαι!
Όμορφες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Κική,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά!
Πράγματι γαληνεύει η ψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το πρώτο είναι εξαιρετικό...
Μετ΄ασπασμών τε και εναγκαλισμών
Τώρα το είδα...! Όταν μου πείτε πως θα σκαρφαλώσω σ εκείνα τα παράθυρα που είναι 4 μέτρα ψηλα, με ποιά σκάλα, για να τα φωτογραφήσω...Και κάθε τζάμι έχει κι άλλο άγιο... Παρόλα αυτά ίσως πρέπει ν απευθυνθώ στον Ειδικό για όλα τα πρακτικής φύσεως ζητήματα.. Κάτι πρέπει να κάνουμε..
ΑπάντησηΔιαγραφή