Αυγουστιάτικη δήθεν εορτή (ποίημα)

Συνωμότησε πάλι χθες η σκέψη με την πένα,
ενώ εσύ παρακλητικά έστρωνες την αυγουστιάτικη κλίνη σου.

Σεντόνια πάλλευκα από γιασεμιά,
ποτισμένα από τις προσευχές των μαυροντυμένων γυναικών,
που κυκλώνουν τ' ατσαλάκωτο κρεβάτι σου,
μ' ένα δάκρυ καρφιτσωμένο στο πρόσωπο
για την Αιώνια Μάνα!

Φάρος στα σκοτάδια μας,
στις θάλασσες που χανόμαστε τις νύχτες
Πλατυτέρα των ψυχών,
Γυναίκα της Ζωής,
Μητέρα του Κόσμου!

Τάσος Ζαρκάδης