Σάββατο 12 Ιουλίου 2025

Ο αιρετικός άνθρωπος {2}


«Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ.  3, 10-11)

«Τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀκολουθεῖ πλανερὲς διδασκαλίες συμβούλεψέ τον μιὰ δυὸ φορές, κι ἂν δὲν ἀκούσει ἄφησέ τον, μὲ τὴ βεβαιότητα πὼς αὐτὸς ἔχει πιὰ διαστραφεῖ καὶ ἁμαρτάνει, καταδικάζοντας ἔτσι ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτό του».

Καλαμάκι Ζακύνθου: Αρχιερατική Λειτουργία τιμώντας τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη

Πρωί Σαββάτου, 12ης Ιουλίου 2025, στον Ενοριακό Ναό της Παναγίας της Σγουροπουλιάς Καλαμακίου Ζακύνθου, τιμήθηκε η μνήμη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου, με Αρχιερατική Λειτουργία, στην οποία προέστη ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄, ο οποίος μάλιστα καθιέρωσε -κατά την τάξη- το καλαίσθητο ευμέγεθες εικόνισμα του κοσμαγάπητου Αγίου, εντός ξυλόγλυπτης Καθέδρας.

Αλάτι της γης και φως του κόσμου

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου. 

Των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων της εν Χαλκηδόνι Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου

13/7/2025

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Φως και σκοτάδι


Του π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Χριστὸς ἀποστέλλει τοὺς μαθητές του, τοὺς ἀποστόλους, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς Χριστιανούς, γιὰ νὰ εἶναι φῶς μέσα στὸν κόσμο. Ἡ παρουσία τῶν Χριστιανῶν δὲν πρέπει νὰ περνάει ἀπαρατήρητη, ἀλλὰ νὰ εἶναι φανερὴ σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀθέατη μιὰ πόλη ποὺ εἶναι κτισμένη πάνω σὲ βουνό. Καὶ ὅποιος ἀνάβει τὸ φῶς, δὲν τὸ σκεπάζει, δὲν τὸ κρύβει σὲ κάποιο ἀπόκρυφο μέρος, ἀλλὰ τὸ βάζει σὲ μέρος ψηλό, γιὰ νὰ φέγγει παντοῦ καὶ νὰ βλέπουν ὅλοι μέσα στὸ σπίτι (Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων).

Ἐκκλησία: λυχνάρι φωτὸς καὶ ἀλήθειας γιὰ τὸν κόσμο

Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ 

Γνωρίζουμε πὼς ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, σύμφωνα μὲ τὴν δική του μαρτυρία, ἀξιώθηκε οὐρανίων ἐμπειριῶν καὶ ἔφτασε μέχρι τρίτου οὐρανοῦ (Β΄ Κορ. 12:2). Δὲν ὑπῆρξε ὅμως ποτέ αἰθεροβάμων, δηλαδὴ κάποιος, ὁ ὁποῖος, ὅπως θὰ λέγαμε σήμερα, «πετοῦσε στὰ σύννεφα». Ἡ ὑψηλή του θεολογία καὶ ἡ πνευματική του ἐμπειρία συνδυάζονταν πάντοτε μὲ τὸ πρακτικό του πνεῦμα. Γνώριζε τὴν καθημερινότητα τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς πειρασμοὺς καὶ τοὺς κινδύνους της, γι΄ αὐτὸ καὶ οἱ συμβουλὲς στὶς Ἐπιστολές του εἶναι ἁπλές, ξεκάθαρες καὶ πρακτικές. Εὔκολα μποροῦμε νὰ τὸ παρατηρήσουμε αὐτὸ καὶ στὴν σημερινὴ περικοπή, στὴν ὁποία ἐπισημαίνει στὸν ἀγαπημένο τοῦ μαθητή καὶ συνεχιστή τοῦ ἔργου του στὴν Κρήτη Τίτο, τρεῖς κινδύνους, τρεῖς πειρασμοὺς ποὺ καιροφυλακτοῦν μέσα στὴν Ἐκκλησία σὲ κάθε ἐποχή.

Πόθεν η λαοφιλία του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτη

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994) είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες, πολυαγαπητές και δημοφιλείς μορφές της σύγχρονης Ορθοδοξίας. Η λαοφιλία του εκτείνεται ήδη πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας, προσελκύοντας το ενδιαφέρον και τον σεβασμό πλήθους πιστών από ολόκληρο τον ορθόδοξο κόσμο. Η ιδιαίτερη σχέση του με τους ανθρώπους, η απλότητα και η αυθεντικότητά του, η ζεστή και αγαπησιάρικη συμβουλευτική που προσέφερε σε κάθε ψυχή που τον επισκεπτόταν, αποτελούν βασικούς παράγοντες της αποδοχής του από τον λαό.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ, Θεολόγου – Καθηγητού 

Η αδιάκοπη ανάδειξη αγίων στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας είναι το μόνιμο θαύμα στην Εκκλησία μας. Κάποιος μεγάλος ασκητής είχε πει πως όταν σταματήσουν να αναδεικνύονται άγιοι θα έρθει και το τέλος του κόσμου. Ο 20ός αιώνας ανάδειξε μια πλειάδα νεοφανών αγίων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.