επειδή οι φίλοι μας δε θα καταλάβουν, εξηγώ, ότι έχεις αναρτήσει απόψε στο Ιστολόγιό σου όμορφα λευκά λουλούδια, τα οποία (σού έγραψα) θα τα πάρω για να κοσμήσουμε το Κόνισμα της Παναγιάς για τους Χαιρετισμούς!!!
Να είσαι καλά και πάντα, η υπέρκαλη αυτή Μάνα, να σε προστατεύει!
Ρίγη ιερής συγκίνησης με διατρέχουν και τα μάτια, άθελα, θολώνουν, βλέποντας και ακούγοντας τους Χαιρετισμούς, στην αγαπημένη εκκλησία που τόσες χαρές και λύπες γεύτηκα... Οποία απογοήτευση, όμως, όπου το βιντεάκι τελείωσε πριν αξιωθώ να ακούσω το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτη». Όμως, στην ...αναβροχιά κάλλιστο και το χαλάζι, κι όταν είναι ξαφνικό και απρόσμενο, ακόμα πιο καλοδεχούμενο. Την ευλογία του Θεού να έχεις π. Παναγιώτη,
Την καλημέρα μου, ναι, πέταξε κι από δω μια φούχτα χαλάζι...λίγο σαν το «Χώμα Ελληνικό».
χαίρομαι πολύ που σάς άρεσε το βιντεάκι και συγκινηθήκατε απ' την παρουσίασή του. Γι' αυτό, άλλωστε, και το ανάρτησα, παρότι στο τέλος, λόγω εξάντλησης της μπαταρίας, φαγώθηκε το "Χαίρε νύμφη ανύμφευτε...". Ο δαίμων της τεχνολογίας έδρασε, δηλαδή, στο καλύτερο σημείο, αλλά έτσι συμβαίνει πάντα στη ζωή. Είπαμε, λοιπόν, να το δημοσιοποιήσουμε έστω κι έτσι, "για να μήν τού περάσει"!...
Παρακαλώ, μη νομισθεί -προς Θεού- ότι πρόκειται για προσπάθεια αυτοπροβολής, όσο κι αν είναι λιγουλάκι. Σ' εκείνο, που στοχεύουμε πρωτίστως είναι να συμμαζεύουμε σ' αυτή τη σελίδα Φίλους και Συγχωριανούς απ' όλο τόν κόσμο, κάτι που ήδη γίνεται. Το βλέπετε μάλιστα από τα τόσο συγκινητικά σχόλια από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, τα οποία δημοσιεύονται κάτω από κάθε δημοσίευση. Υπάρχουν όμως παράλληλα οι Φίλοι και Συνενορίτες που δε φαίνονται, μιας και δεν αφήνουν σχόλιο, αλλά πάντα μάς παρακολουθούν και λαβαίνουμε -ευκαίρως ακαίρως- τα θερμά και καλά λόγια αποδοχής της προσπάθειάς μας.
Να εύχεσθε να υπάρχει χρόνος και κουράγιο, για να συνεχισθεί αυτή η πρωτότυπη επαφή, η διαδικτυακή μας δηλαδή Ενορία, διότι, όπως αντιλαμβάνεσθε, χρειάζεται ιδιαίτατη αφοσίωση το όλο εγχείρημα!
Και ότι έλεγα, σιγομουρμουρίζοντας τον κανόνα μία μωραϊτάλε -σακελαριδιστί, και μία ζακυθινά, πως δε θα ακούσω χαιρετισμούς φέτο. Εις πολλά έτη, δέσποτα!
Είδες η Τεχνολογία!!!! Τι θα δούμε ακόμα;;; Προσωπικά χαίρομαι γι' αυτά τα επιτεύγματα! Είμαι ανοιχτός σε τέτοιες προκλήσεις, οι οποίες μπορούν να υπηρετήσουν θετικά την ψυχούλα μας.
"Χαίρε των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα". Άλλους αυτός ο στίχος τους εξοργίζει. Εμένα, ως Αθηναίο, με συγκινεί, γιατί μου δείχνει τη μικρότητα και το πεπερασμένο του ανθρώπινου λογισμού και της σοφίας μπροστά στο μεγαλείο του Θεού.
Αγαπητέ Φίλε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα πάρεις όλα!
Θα χαρώ πολύ.
Ευωδιαστούς Χαιρετισμούς!
Mareld,
ΑπάντησηΔιαγραφήεπειδή οι φίλοι μας δε θα καταλάβουν, εξηγώ, ότι έχεις αναρτήσει απόψε στο Ιστολόγιό σου όμορφα λευκά λουλούδια, τα οποία (σού έγραψα) θα τα πάρω για να κοσμήσουμε το Κόνισμα της Παναγιάς για τους Χαιρετισμούς!!!
Να είσαι καλά και πάντα, η υπέρκαλη αυτή Μάνα, να σε προστατεύει!
Ρίγη ιερής συγκίνησης με διατρέχουν και τα μάτια, άθελα, θολώνουν, βλέποντας και ακούγοντας τους Χαιρετισμούς, στην αγαπημένη εκκλησία που τόσες χαρές και λύπες γεύτηκα... Οποία απογοήτευση, όμως, όπου το βιντεάκι τελείωσε πριν αξιωθώ να ακούσω το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτη». Όμως, στην ...αναβροχιά κάλλιστο και το χαλάζι, κι όταν είναι ξαφνικό και απρόσμενο, ακόμα πιο καλοδεχούμενο. Την ευλογία του Θεού να έχεις π. Παναγιώτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου, ναι, πέταξε κι από δω μια φούχτα χαλάζι...λίγο σαν το «Χώμα Ελληνικό».
Δ.μ.τ.
Πολυ καλο το video. Και του χρονου, Αφεντη μου, να σε ξανακουσουμε, και με "χαιρε νυμφη". Ωραια εκπληξη. Μπραβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ορφέα και Διονυσία,
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά και όλοι οι Φίλοι,
χαίρομαι πολύ που σάς άρεσε το βιντεάκι και συγκινηθήκατε απ' την παρουσίασή του. Γι' αυτό, άλλωστε, και το ανάρτησα, παρότι στο τέλος, λόγω εξάντλησης της μπαταρίας, φαγώθηκε το "Χαίρε νύμφη ανύμφευτε...". Ο δαίμων της τεχνολογίας έδρασε, δηλαδή, στο καλύτερο σημείο, αλλά έτσι συμβαίνει πάντα στη ζωή. Είπαμε, λοιπόν, να το δημοσιοποιήσουμε έστω κι έτσι, "για να μήν τού περάσει"!...
Παρακαλώ, μη νομισθεί -προς Θεού- ότι πρόκειται για προσπάθεια αυτοπροβολής, όσο κι αν είναι λιγουλάκι. Σ' εκείνο, που στοχεύουμε πρωτίστως είναι να συμμαζεύουμε σ' αυτή τη σελίδα Φίλους και Συγχωριανούς απ' όλο τόν κόσμο, κάτι που ήδη γίνεται. Το βλέπετε μάλιστα από τα τόσο συγκινητικά σχόλια από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, τα οποία δημοσιεύονται κάτω από κάθε δημοσίευση.
Υπάρχουν όμως παράλληλα οι Φίλοι και Συνενορίτες που δε φαίνονται, μιας και δεν αφήνουν σχόλιο, αλλά πάντα μάς παρακολουθούν και λαβαίνουμε -ευκαίρως ακαίρως- τα θερμά και καλά λόγια αποδοχής της προσπάθειάς μας.
Να εύχεσθε να υπάρχει χρόνος και κουράγιο, για να συνεχισθεί αυτή η πρωτότυπη επαφή, η διαδικτυακή μας δηλαδή Ενορία, διότι, όπως αντιλαμβάνεσθε, χρειάζεται ιδιαίτατη αφοσίωση το όλο εγχείρημα!
Και ότι έλεγα, σιγομουρμουρίζοντας τον κανόνα μία μωραϊτάλε -σακελαριδιστί, και μία ζακυθινά, πως δε θα ακούσω χαιρετισμούς φέτο. Εις πολλά έτη, δέσποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Don Basilio,
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που χαίρεσαι, οι δε Χαιρετισμοί εφτάσανε στην Ιγγλετέρα! Χαίρε πάντα σου!
"Χαίρε ολκάς των θελόντων σωθήναι
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρε λιμήν των του βίου πλωτήρων
ΧΑΙΡΕ, ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ"
Πού να το φανταζόμουν το '75 με τη μαμά, τη Ιερά Σύνοψη και ορθοστασία, πως μετά από 33 χρόνια θα έβλεπα από μια οθόνη Χαιρετισμούς από Ζάκυνθο.
Την ευλογία σου,
Μεθ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
@ Κυρά των Γλάρων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες η Τεχνολογία!!!! Τι θα δούμε ακόμα;;; Προσωπικά χαίρομαι γι' αυτά τα επιτεύγματα! Είμαι ανοιχτός σε τέτοιες προκλήσεις, οι οποίες μπορούν να υπηρετήσουν θετικά την ψυχούλα μας.
Καλημέρα!
"Χαίρε των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα". Άλλους αυτός ο στίχος τους εξοργίζει. Εμένα, ως Αθηναίο, με συγκινεί, γιατί μου δείχνει τη μικρότητα και το πεπερασμένο του ανθρώπινου λογισμού και της σοφίας μπροστά στο μεγαλείο του Θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ω Ακέστορ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία μάς τα λές!!! Η γνώμη καταγράφεται πάντα στα υπόψη μας!
Η Παναγιά κοντά σου!!!