Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

Μεγάλες στιγμές Μεγάλης Πέμπτης

Ω νεκρέ γυμνέ, και Θεού ζώντος, Λόγε.
Ζων ει Θεός συ, και νεκρωθείς εν ξύλω.

Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου...



Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς...


Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλιπες;

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...

Ίνα τι εφρύαξαν έθνη...

1 σχόλιο:

  1. Ευχαριστώ και ευγνωμονώ σε αγαπητέ μου π. Παναγιώτη, όπου με κάνεις κοινωνό σε αυτές τις μοναδικές, κατανυκτικές στιγμές! Μεγαλοβδόμαδο στο αγαπημένο χωριό...ακούγοντας τις μελωδικές σας φωνές, απολαμβάνοντας το «Σήμερον κρεμάται», το «διεμερίσαντο τα ιμάτια μου», και εκείνο το μοναδικό «Ίνα τι εφρύαξαν» στην υπέροχη Ζακυνθινή Εκκλησιαστική Μουσική!

    Ο Θεός να σε ευλογεί.

    Με το καλό και η Αγία του Χριστού μας Ανάσταση,

    Χίλιες ευχές και αγάπη τόσο σε εσένα όσο και σε όλη την όμορφη παρέα μας και σε όλους τους συμπατριώτες και φίλους,

    Το Άγιο Φως της Ανάστασης να φωτίζει πάντα το δρόμο σας και όλες οι ημέρες σας να είναι Αναστάσιμες.

    δ.μ.τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.