Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Η Λειτουργία και η Δοξολογία για την Πρώτη της Νέας Χρονιάς














Στο Παρεκκλήσιο των Παμμεγίστων Ταξιαρχών και Νικολάου Μπανάτου γιορτάσαμε σήμερα την Περιτομή του Χριστού, τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου και μαζί την έλευση του 2010.

Μετά την επίσημη θεία Λειτουργία, την οποία παρακολούθησαν αρκετοί συνενορίτες μας, τελέστηκε η καθιερωμένη Δοξολογία για το Νέο Έτος, με την παρουσία της Δημοτικής μας Αρχής, δηλαδή του Δημάρχου Αρκαδίων Στέλιου Μποζίκη, του Αντιδημάρχου Διονύση Τουρκάκη και του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Παναγιώτη Μαμφρέδα.

Ο Εφημέριός μας π. Παναγιώτης ευχήθηκε σε όλους τα δέοντα για ευλογημένη από τον Ουρανό και καρποφόρα Χρονιά, ενώ ο Δήμαρχος, μαζί με τις ευχές του, εναναβεβαίωσε τη σχέση αλληλοσεβασμού και συνεργασίας με το Εκκλησιαστικό μας Συμβούλιο αποβλέποντας στο κοινό καλό.

Ύστερα, στο προαύλιο του Παρεκκλησίου, ακολούθησε μικρή -αλλά εγκάρδια- δεξίωση, που ετοίμασε η Οικογένεια των κτητόρων Παναγιώτη και Αντωνίας Στραβοπόδη.

3 σχόλια:

  1. Αγαπητέ π.Παναγιώτη ,
    εύχομαι καλό,ευλογημένο και δημιουργικό το νέο έτος και ο Θεός να χαρίζει υγεία σε εσένα, στην οικογένεια σου και στο λογικό ποίμνιο σου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Ν. Κεφαλληνέ,

    Ευχαριστώ για τη φιλοφροσύνη των ευχών σου!

    Αντεύχομαι, κατά το 2010 να σε δούμε όπως αναμένουμε! Με υγεία ψυχοσωματική εν πρώτοις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ π Παναγιώτη,
    Καλή Χρονιά να έχουμε όλοι, ναι, με ψυχοσωματική υγεία, όπως σωστά, αναφέρεις, τόσο εμείς οι μικροί όσο κι οι μεγάλοι των αποφάσεων της τύχης των λαών του κόσμου,προ παντός αυτοί...
    Με αγάπη αλλά μεγάλη δόση θλίψης, κοιτάζω όλους σας στις ωραίες φωτό που ανάρτησες από τη θεία λειτουργία και σκέφτομαι πως υπήρξαν εποχές που τους περισσότερους εξ αυτών, κυρίως τους πιο μεγάλους, τους γνώριζα και με γνώριζαν με το μικρό μας όνομα, ανταλλάσσαμε φιλιά αγάπης κι εκτίμησης σε κάθε μας συνάντηση..τώρα άδικα προσπαθώ να αναγνωρίσω έστω και λίγους, άλλο από τον αγαπητό μου Τάκη, ιεροψάλτη κι εσένα π Παναγιώτη...
    Έτσι είναι η ζωή δυστυχώς...ποτάμι που δε γυρίζει πίσω...
    με τις κάλλιστες των ευχών μου σε όλους,
    δ.μ.τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.