Στίχοι προς την Παναγία, γραμμένοι απόψε σ' ένα φυλάκιο

"Λίγο στα γρήγορα, έμπνευση δεν δίνει η σκοπιά. Αλλά, όπως κάθε χρόνο, το οφείλω σ' Εκείνη!", μάς γράφει ο αγαπητός μας Τάσος Ζαρκάδης, φιλόλογος επί πτυχίω, ο οποίος υπηρετεί τη θητεία του και βρίσκεται ολοένα στη σκοπιά. 
Μόλις τώρα λάβαμε λοιπόν τους σεβαστικούς στίχους του και, ολόφρεσκους, τους δημοσιοποιούμε, ευχόμενοι στον ποιήσαντα καλό υπόλοιπο θητείας και ν' αριστεύει πάντα! 

π. Π.

 Τάσος Ζαρκάδης

Κάλεσμα σ' ένα εικόνισμα 

Στου σκοτεινού φυλακίου το εικόνισμα κοιτώ 

μια παρουσία να νιώσω. 

Μου 'λειψε η μάνα μου εδώ πάνω

 κι εσένα Μάνα έχω απόψε. 

 Μα δεν άντεξες μόνη στη γη μαζί μου 

και πέταξες τη μέρα που κόβετ' ο Αύγουστος 

των σπλάχνων σου το Γιο να βρεις,

 να δεις αν κλείσανε στα χέρια οι πληγές Του. 

Δεν έφτανε η γη να Σε κρατήσει 

στα ουράνια πια μόνο χωράς. 

Και αν απο 'κει ψηλά στα μάτια Σου 

μικρύναμε 'δώ κάτω 

-μη μας ξεχνάς- 

ρίχνε τις νύχτες κάπου-κάπου μια ματιά! 

[Τατόι, 14 Αυγούστου 2012]

[Φωτό: Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας. Από τον αποψινό Πανηγυρικό Εσπερινό στην Παναγούλα Μπανάτου]