Ο π. Γεράσιμος Ζαμπέλης περί της Ενορίας ως φλέβας Ζωής

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Έφθασε ώς εμάς το νέο πόνημα του πολυγραφότατου συν-αδελφού και φίλου π. Γερασίμου Ζαμπέλη, Πρωτοπρεσβυτέρου της Ι. Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης. Αυτή τη φορά το βιβλίο του τιτλοφορείται "Ενορία, η αμόλευτη φλέβα ζωής", (Λευκάδα 2016, σελίδες 80), και αποτελεί ένα αγαπητικό κοίταγμα εκ των έσω της Ενορίας ως κυττάρου του κυριακού Σώματος και του εν γένει εκκκλησιαστικού Γεγονότος.

Ο έμπειρος συγγραφέας, επί δεκαετίες ακοίμητος πνευματικός πατέρας μιας ζώσας Ενορίας στη Λευκάδα, έχει λόγο για το πώς και το γιατί μιας Ενορίας. Έτσι, την οριοθετεί εκκλησιολογικά, την τειχίζει πνευματικά, την ανακηρύσσει ως τον μόνον τόπο -εάν και εφόσον λειτουργεί δίχως τον περιρρέοντα μολυσμό- συνάντησης των ανθρώπων που την απαρτίζουν με τον Κύριο της Δόξης, τον παρεχόμενο στους πιστούς μες από το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας!

Ο π. Γεράσιμος, κλείνει το "έμπονο" πόνημά του με τρεις προτάσεις - αντίβαρα στην επιχειρούμενη αποδυνάμωση των σύγχρονων Ενοριών:

1. Επανασύσταση μιας αδιάκοπα ζώσας και αμείωτα δρώσας Ενορίας.

2. Οξυγόνωση της Ενορίας με το δημιουργικό, φιλόθεο και φιλάνθρωπο πνεύμα της ποιμαντικής ευθύνης και θυσιαστικής αγάπης.

3. Το Ουσιαστικώτερο; Λειτουργική και μυστηριακή ζωή στην Ενορία.