Στη γιορτή του Πατριάρχου

Εόρτιες σκέψεις του π. ΘΩΜΑ ΑΝΔΡΕΟΥ

Τον βλέπω να λειτουργεί σε ερείπια αρχαίου κάλλους και συγκινούμαι. Διότι βλέπω στο ρυτιδιασμένο από τον χρόνο πρόσωπο Του, την φλόγα να ξαναζωντανέψουν οι αρχαίες Εκκλησίες της καθ' ημάς Ανατολής, να μοσκοβολήσουν από θυμίαμα ευώδες τα απομεινάρια μιας Πίστεως βιωματικής που μόνον με αίμα μπορεί να ποτιστεί. Αγανακτώ με όσους προσπαθούν να μειώσουν την προσφορά Του στην Εκκλησία, με όσους δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει να βρίσκεσαι στην Πόλη και να ηγείσαι μιας Εκκλησίας εν αιχμαλωσία...

Αγαπώ το Πατριαρχείο μας, όπως το αγαπούμε όλοι! Δεν πιστεύω ότι υπάρχει Έλληνας που δεν αγαπά το Πατριαρχείο. Τα πρόσωπα εναλλάσσονται μέσα στον χρόνο. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα αποτιμήσει την προσφορά του Πατριάρχου στην Ορθοδοξία και το Γένος. Ωστόσο, δεν δυσκολεύομαι να πω, πως στο Πρόσωπό Του, αγαπήσαμε το μαρτυρικό Πατριαρχείο, αγαπήσαμε την Πόλη των ονείρων κάθε Έλληνα που βλέπει να επαληθεύεται η ρήση της μεγάλης βυζαντινολόγου Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ, ότι δηλαδή, ενώ όλες οι Βαλκανικές χώρες κατάφεραν να απελευθερώσουν τις πρωτεύουσες τους, μόνον η Ελλάς δεν το έχει καταφέρει...

Στην γιορτή του Πατριάρχου, βρίσκομαι εν πνεύματι και στην αυριανή Θεία Λειτουργία, θα ευχηθώ από καρδιάς στον Χριστό τον Παντεπόπτη, να χαρίζει δύναμη και μακροημέρευση στον Πατριάρχη μας. ώστε για πολλά ακόμα χρόνια να ομολογεί Χριστόν, Εσταυρωμένον και Αναστάντα... Εις πολλά έτη Δέσποτα!