Ήταν 29 Νοεμβρίου 2010, όταν πρωτοβρέθηκα ένδακρυς μέσα στην Αγιά Σοφιά. Αμηχανία και δέος! Ακοές Ιστορίας και σιωπές δακρυσμένων κιόνων ή ατελέσφορων ψηφιδωτών! Όλα αδιέξοδα και απαραμύθητα!
Δεν ήξερα πώς να φερθώ... Το μόνο που επιθύμησα να κάνω, ήταν να ψάλω το "Τη υπερμάχω...". Μα πώς;;; Εδώ μέσα απαγορεύεται... Δεν είμαι, μήτε θέλω να κάνω τον ήρωα. Όμως επιποθεί η ψυχή μου να το ψάλω...
Βρήκα τι θα κάνω εκ του ασφαλούς: Φέρνοντας την κάμερα πολύ κοντά στο πρόσωπο και τραβώντας -δήθεν αμέριμνος- πλάνα του παμμέγιστου Ναού από το εξαίσιο υπερώο, σιγοψιθυρίζω τον ιστορικό ύμνο, προσέχοντας τους γύρω μου μήπως και με καταλάβουν!...
Τόσα χρόνια μετά, σήμερα (24.7.2020) πολύ επίκαιρο, το ανασύρω από το παρελθόν ως διαρκές και άφθιτο παρόν!
π. Π. Καποδίστριας
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.