Η Προσφώνηση του Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κατά την Ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου Πέτρας και Χερρονήσου εκ προσώπου του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας

Ὁ Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­της Ρε­θύ­μνης καί Αὐ­λο­πο­τά­μου κ. Εὐ­γέ­νι­ος, τό Σάβ­βα­το 23η Ἰ­α­νου­α­ρί­ου 2016, πα­ρέ­στη στήν Ἐν­θρό­νι­ση τοῦ Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­του Πέ­τρας καί Χερ­ρο­νή­σου κ. Γε­ρα­σί­μου, στόν Ἱ­ε­ρό Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Να­ό τῆς Με­γά­λης Πα­να­γί­ας Νε­α­πό­λε­ως Λα­σι­θί­ου, καί προ­σε­φώ­νη­σε τόν νέ­ο Μη­τρο­πο­λί­τη ἐκ Προ­σώ­που τῆς Αὐ­τοῦ Θει­ο­τά­της Μα­κα­ρι­ό­τη­τος, τοῦ Πά­πα καί Πα­τρι­άρ­χου Ἀ­λε­ξαν­δρεί­ας καί πά­σης Ἀ­φρι­κῆς κ.κ. ΘΕ­Ο­ΔΩ­ΡΟΥ τοῦ Β΄. Πα­ρα­τί­θε­ται τό κεί­με­νο τῆς Προ­σφω­νή­σε­ως τοῦ Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­του Ρε­θύ­μνης καί Αὐ­λο­πο­τά­μου κ. Εὐ­γε­νί­ου.

   «Σε­βα­σμι­ώ­τα­τε Μη­τρο­πο­λῖ­τα Πέ­τρας καί Χερ­ρο­νή­σου,

   πο­λυ­φί­λη­τε ἐν Χρι­στῷ ἀ­δελ­φέ, κ.κ. Γε­ρά­σι­με,

   Ἡ Ἁ­γί­α τοῦ Χρι­στοῦ Με­γά­λη Ἐκ­κλη­σί­α, τό Πάν­σε­πτον Οἰ­κου­με­νι­κόν Πα­τρι­αρ­χεῖ­ον, καί ἡ Ἁ­γι­ω­τά­τη θυ­γά­τηρ Αὐ­τῆς, ἡ Ἀ­πο­στο­λι­κή Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Κρή­της, χαί­ρου­σι σή­με­ρον ἐ­πί τῇ θέ­σει τοῦ λύ­χνου ἐ­πί τήν λυ­χνί­αν τῆς ἱ­στο­ρι­κῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Πέ­τρας καί Χερ­ρο­νή­σου, Ἁ­γί­ας ἐ­κλο­γά­δος τοῦ Χρι­στοῦ, δι­α­κρα­τού­σης ἐν­τό­νως τά τῆς εὐ­σε­βεί­ας καί τοῦ ὀρ­θο­δό­ξου πο­λι­τι­σμοῦ ζώ­πυ­ρα, «ὅ­σα ἐ­στὶν ἀ­λη­θῆ, ὅ­σα σε­μνά, ὅ­σα δί­και­α, ὅ­σα ἁ­γνά, ὅ­σα προ­σφι­λῆ, ὅ­σα εὔ­φη­μα», τά ἱ­ε­ρά καί τά ὅ­σι­α τῆς ἀ­μω­μή­του ἡ­μῶν Πί­στε­ως καί τοῦ εὐ­σε­βοῦς Γέ­νους τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων. Χαί­ρου­σι ἐ­πί τῇ κα­τα­στά­σει τῆς Σε­βα­σμι­ό­τη­τός σου εἰς μέ­ρι­μναν τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Κλή­ρου, τῶν Μο­να­στι­κῶν Ἀ­δελ­φο­τή­των καί τοῦ φι­λο­θέ­ου πλη­ρώ­μα­τος τῆς Ἱ­ε­ρᾶς ταύ­της Μη­τρο­πό­λε­ως, εἰς δι­α­δο­χήν τοῦ ἀ­οι­δί­μου Με­γά­λου Προ­κα­τό­χου σου, Μη­τρο­πο­λί­του αὐ­τῆς κυ­ροῦ Νε­κτα­ρί­ου, τοῦ κα­τά πάν­τα ἁ­γί­ου, δι­δα­κτι­κοῦ καί με­γα­λο­πρε­ποῦς, οὗ ὁ ἔ­παι­νος πο­λύς ἐν τῇ Ἐκ­κλη­σί­ᾳ. Ἀλ­λά καί εἰς δι­α­δο­χήν πλει­ά­δος ὅ­λης ἁ­γί­ων Ἱ­ε­ραρ­χῶν, οἵ­τι­νες εὐ­λο­γοῦ­σιν ἀ­πό τῶν ἱ­ε­ρῶν οὐ­ρα­νί­ων θε­ω­ρεί­ων τήν ἐν­ταῦ­θα ἔ­λευ­σίν σου.

   Ἐν ταύ­τῃ τῇ ἁ­γί­ᾳ καί μο­να­δι­κῇ ὥ­ρᾳ, δι­ά τε τήν Το­πι­κήν Ἐκ­κλη­σί­αν καί δι­ά σέ προ­σω­πι­κῶς, συγ­χαί­ρει με­τ’ αὐ­τῶν καί ἀ­γάλ­λε­ται τό Πα­λαί­φα­τον Πα­τρι­αρ­χεῖ­ον Ἀ­λε­ξαν­δρεί­ας καί πά­σης Ἀ­φρι­κῆς καί ὁ Σε­πτός Προ­κα­θή­με­νος αὐ­τοῦ, ὁ Πά­πας καί Πα­τρι­άρ­χης ΘΕ­Ο­ΔΩ­ΡΟΣ ὁ Β΄, ὁ ἐκ τῆς εὐ­άν­δρου Κρή­της, ὁ προ­ερ­χό­με­νος, ὡς καί ἡ Σε­βα­σμι­ό­της σου, ἐκ τοῦ εὐ­ώ­δους Πε­ρι­βο­λί­ου τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μάν­δρας τῆς Πα­να­γί­ας τῆς Ἀγ­κα­ρά­θου.

   Ἐν αἰ­σθή­μα­σι βα­θεί­ας τι­μῆς καί εὐ­φρο­σύ­νης, πα­ρί­στα­μαι ἐν τῇ ὥ­ρᾳ ταύ­τῃ καί ἐν τῇ εὐ­σή­μῳ ταύ­τῃ Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῇ Ἀ­κο­λου­θί­ᾳ τῆς Ἐν­θρο­νί­σε­ώς σου, ἐκ Προ­σώ­που τῆς Αὐ­τοῦ Θει­ο­τά­της Μα­κα­ρι­ό­τη­τος, κο­μί­ζων εἰς σέ, τόν ὑ­π’ Αὐ­τῆς πε­φι­λη­μέ­νον νέ­ον Ἄγ­γε­λον τῆς ἐν Πέ­τρᾳ καί Χερ­ρο­νή­σῳ Ἐκ­κλη­σί­ας, τάς συγ­χα­ρη­τη­ρί­ους προσ­ρή­σεις καί τάς ἐν­θέρ­μους Πα­τρι­αρ­χι­κάς εὐ­χάς καί Πα­τρι­κάς εὐ­λο­γί­ας Αὐ­τῆς. Ὁ Πά­πας καί Πα­τρι­άρ­χης Ἀ­λε­ξαν­δρεί­ας Θε­ό­δω­ρος χαί­ρει καί συμ­πα­νη­γυ­ρί­ζει σή­με­ρον καί ἀ­να­φω­νεῖ ἐκ κέν­τρου τῆς ἀ­γα­πώ­σης σε καρ­δί­ας αὐ­τοῦ τό «Ἄ­ξι­ος», δο­ξά­ζων, με­θ’ ἡ­μῶν τῶν πα­ρι­στα­μέ­νων εἰς τήν Ἐν­θρό­νι­σίν σου, τό Πα­νά­γι­ον Ὄ­νο­μα τοῦ Τρι­σα­γί­ου Θε­οῦ καί με­γα­λύ­νων τό Παν­τευ­λό­γη­τον Ὄ­νο­μα τῆς Πα­να­γί­ας τῆς Ὀρ­φα­νῆς, ἡ ὁ­ποί­α ὡς ἀ­λη­θής καί φι­λό­τε­κνος Μή­τηρ πε­ρι­σκέ­πει τά τέ­κνα Αὐ­τῆς καί κα­τευ­θύ­νει τούς βη­μα­τι­σμούς των, ὡς καί δι’ Αὐ­τόν ἔ­πρα­ξε ὁ­δη­γοῦ­σα πρός τήν τρα­χεί­αν μέν ἀλ­λά γλυ­κυ­τά­την ὁ­δόν τῆς Ἱ­ε­ρα­πο­στο­λῆς ἐν τῇ ἡ­πεί­ρῳ τοῦ μέλ­λον­τος, ὡς εὐ­καί­ρως ἀ­καί­ρως κα­το­νο­μά­ζει τήν Ἀ­φρι­κήν.

   Χαί­ρει ὁ Μα­κα­ρι­ώ­τα­τος καί συγ­χαί­ρει με­τά τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Κρή­της, κα­λῶς ἐ­πι­στά­με­νος τά πε­ρι­κο­σμοῦν­τα τήν Σε­βα­σμι­ό­τη­τά σου χα­ρί­σμα­τα, τήν σε­μνό­τη­τα, τό ἦ­θος, τήν ἱ­ε­ρο­πρέ­πει­αν, τήν σο­βα­ρό­τη­τα, τήν ἁ­γί­αν ἁ­πλό­τη­τά σου καί τάς δα­ψι­λεῖς εὐ­λο­γί­ας τοῦ Θε­οῦ κα­τά τήν ἄ­χρι τοῦ­δε πο­ρεί­αν σου, τά ὁ­ποῖ­α θά ἀ­ξι­ο­ποι­η­θῶ­σι κα­τά τόν κα­λύ­τε­ρον δυ­να­τόν τρό­πον εἰς τήν ποι­μαν­το­ρί­αν λα­οῦ εὐ­γε­νοῦς καί τε­τι­μη­μέ­νου, πα­ρα­δο­σι­α­κοῦ, φι­λο­γε­νοῦς καί φι­λο­πά­το­ρος, ὡς κα­τε­δεί­χθη κα­τά τήν πρό­σφα­τον εἰς Κύ­ρι­ον ἐκ­δη­μί­αν τοῦ πο­λυ­κλαύ­στου Προ­κα­τό­χου σου.

   Ταῦ­τα πάν­τα ἀ­να­φω­νῶ ἐκ Προ­σώ­που τῆς Αὐ­τοῦ Θει­ο­τά­της Μα­κα­ρι­ό­τη­τος, ὁ­μοῦ με­τά τῶν ἐγ­καρ­δί­ων, δι­ά μα­κράν, ἄ­λυ­πον, λαμ­πράν καί ἀ­γλα­ό­καρ­πον Ἀρ­χι­ε­ρα­τεί­αν εἰς δό­ξαν τοῦ Πα­να­γί­ου Ὀ­νό­μα­τος τοῦ Τρι­α­δι­κοῦ Θε­οῦ ἡ­μῶν, Σε­πτῶν Πα­τρι­αρ­χι­κῶν εὐ­χῶν Αὐ­τῆς τε καί συ­νό­λου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῶν Ἀ­λε­ξαν­δρέ­ων. Τῆς συ­να­γαλ­λο­μέ­νης ἀ­ξί­ως καί δι­καί­ως, ὡς ἐ­χού­σης ἰ­δί­αν πεί­ραν ἐκ τῆς πο­λυ­τί­μου συμ­πα­ρα­στά­σε­ως καί συ­ναν­τι­λή­ψε­ώς σου εἰς τό ἔρ­γον Αὐ­τῆς καί τοῦ Μα­κα­ρι­ω­τά­του Προ­κα­θη­μέ­νου Της.

   Θε­ό­λε­κτε, Θε­ο­τί­μη­τε καί Προ­σφι­λέ­στα­τε Ἀ­δελ­φέ μου, κ. Γε­ρά­σι­με,

   Θά ἦ­το ἀ­δύ­να­τον δι’ ἐ­μέ ἐν τῇ εὐ­σή­μῳ ἡ­μέ­ρᾳ καί ὥ­ρᾳ ταύ­τῃ, νά μήν ἐκ­φρά­σω καί τήν προ­σω­πι­κήν μου χα­ράν καί ἀ­γαλ­λί­α­σιν, ὡς καί τάς φι­λα­δέλ­φους εὐ­χάς καί προ­σευ­χάς μου εἰς τήν Ἐν­θρό­νι­σίν σου, κα­θο­ρῶν τήν Σε­βα­σμι­ό­τη­τά σου εἰς τόν Θρό­νον, ὅν ἐ­κλέ­ϊ­σεν ὁ Πα­τήρ μου, ὁ πρό μι­κροῦ κα­τελ­θών τούς ἀ­να­βαθ­μούς Του μέ προ­ο­ρι­σμόν τά κρά­σπε­δα τοῦ Θρό­νου τοῦ Οὐ­ρα­νί­ου Πα­τρός. Αἰ­σθά­νο­μαι τήν βε­βαι­ό­τη­τα ὅ­τι καί Ἐ­κεῖ­νος ἐξ  Οὐ­ρα­νοῦ χαί­ρει μέ τήν χα­ράν τῆς Το­πι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, τήν ὁ­ποί­αν ἐν ἀ­φο­σι­ώ­σει ἐ­ποί­μα­νε καί ἄ­χρι τέ­λους δι­η­κό­νη­σε θυ­σι­α­στι­κῶς, καί ἐ­πευ­λο­γεῖ τήν ἁ­γί­αν εἴ­σο­δόν σου εἰς τόν ποι­μαν­τι­κόν δό­λι­χον, ὅν τε­τέ­λε­κεν «τήν πί­στιν τη­ρή­σας», κα­τά τόν παύ­λει­ον λό­γον. Ἐ­γέ­νου «θρό­νου δι­ά­δο­χος», γί­νου καί Ἐ­κεί­νου τῶν «τρό­πων μέ­το­χος».

   Θά μοῦ ἦ­το ἀ­κό­μη ἀ­δύ­να­τον, Ἅ­γι­ε Ἀ­δελ­φέ, ἐ­νώ­πι­ον τῆς Πα­να­γί­ας Τρα­πέ­ζης τού­του τοῦ Ἱ­ε­ροῦ τῆς Θε­ο­μή­το­ρος καί Ἀ­νάσ­σης τῶν πάν­των Πα­λα­τί­ου, εἰς τήν ὁ­ποί­αν πρό εἰ­κο­σι­πεν­τα­ε­τί­ας ἀ­κρι­βῶς ἐ­δέ­χθην τό μέ­γα τῆς Ἱ­ε­ρω­σύ­νης χά­ρι­σμα ἐκ τῶν τι­μί­ων Αὐ­τοῦ χει­ρῶν, καί εἰς τήν ὁ­ποί­αν αὔ­ρι­ον μέ προ­ε­στῶ­σαν τῆς Εὐ­χα­ρι­στι­α­κῆς Συ­νά­ξε­ως τήν Σε­βα­σμι­ό­τη­τά σου θά συλ­λει­τουρ­γή­σο­μεν, νά μήν εἴ­πω ἐξ ὅ­λης μου τῆς καρ­δί­ας καί τοῦ­τον τόν λό­γον.

   Πρόσ­δε­ξαι, ἅ­παξ ἔ­τι, κα­λέ μοι καί ἐκ τῶν χρό­νων τῆς πρώ­της νε­ό­τη­τος συ­νέκ­δη­με Γε­ρά­σι­με, τόν ἐγ­κάρ­δι­ον ἀ­σπα­σμόν μου καί ταύ­την τήν ἀ­δελ­φι­κήν μου προ­τρο­πήν καί πα­ρά­κλη­σιν. Δώ­ρη­σαι τήν καρ­δί­αν σου εἰς αὐ­τήν τήν Ἐ­παρ­χί­αν καί τοῦ­τον τόν εὐ­γε­νῆ λα­όν, τόν ὁ­ποῖ­ον ἐ­κεῖ­νος πού σοῦ ὁ­μι­λεῖ ἐ­πί δε­κα­πεν­τα­ε­τί­αν ὅ­λην δι­η­κό­νη­σε, ἠ­γά­πη­σε πο­λύ καί ἠ­γα­πή­θη ὑ­π’ αὐ­τοῦ. Ἐξ ἰ­δί­ας πεί­ρας καί με­τά βα­θεί­ας συγ­κι­νή­σε­ως σοῦ λέ­γω ὅ­τι εἶ­ναι λα­ός φι­λό­τι­μος, ὁ ὁ­ποῖ­ος γνω­ρί­ζει νά ἀν­τα­πο­δί­δει ἑ­κα­τον­τα­πλα­σί­ως εἰς ὅ­σους με­τ’ εἰ­λι­κρι­νοῦς δι­α­θέ­σε­ως τόν ἀ­γα­ποῦν καί ἔρ­χε­ται ἀ­ρω­γός εἰς ὅ­σους δι’ αὐ­τόν ἐρ­γά­ζον­ται ἀ­νυ­στά­κτως. Δώ­ρη­σαι τήν καρ­δί­αν σου με­τά τα­πει­νώ­σε­ως, μα­κρο­θυ­μί­ας καί συ­νέ­σε­ως πνευ­μα­τι­κῆς, καί γνώ­ρι­ζε ὅ­τι κα­θη­με­ρι­νῶς θά λαμ­βά­νεις ἀν­τι­δώ­ρη­μα τάς καρ­δί­ας ὅ­λων ἐ­κεί­νων, οἵ­τι­νες ἀ­να­γνω­ρί­ζουν ποί­α ἡ θέ­σις τοῦ Ἐ­πι­σκό­που ἐν τῇ Ἐκ­κλη­σί­ᾳ καί τίς ὁ πα­τρι­κός ρό­λος αὐ­τοῦ ἐν τῇ Οἰ­κο­γε­νεί­ᾳ Αὐ­τῆς.

   «Ἔν­τει­νε, τό λοι­πόν, Ἅ­γι­ε Ἀ­δελ­φέ, καί κα­τευ­ο­δοῦ καί Ἀρ­χι­ε­ρά­τευ­ε» ἐν εἰ­ρή­νῃ καί ὁ­δή­γει ἀ­προ­σκό­πτως τό σκά­φος τῆς Το­πι­κῆς Ταύ­της καί Ἱ­στο­ρι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ἀ­να­μι­μνη­σκό­με­νος καί κη­ρύσ­σων δι­αρ­κῶς τά με­γα­λεῖ­α καί τήν εὐ­ερ­γε­σί­αν τοῦ Θε­οῦ, δι’ ὅ­σα Ἐ­κεῖ­νος ἐ­νήρ­γη­σεν εἰς τό πρό­σω­πόν σου. Ζῆ­θι ἔ­τη ὡς πλεῖ­στα, Κα­τα­κό­σμη­σον τόν Θρό­νον Σου πρός δό­ξαν Θε­οῦ, σω­τη­ρί­αν τοῦ λα­οῦ Αὐ­τοῦ καί ἔ­παι­νον τῆς Ἁ­γί­ας ἡ­μῶν Ἐκ­κλη­σί­ας. Στῆ­θι, δυ­να­τός καί ἀ­κμαῖ­ος, εἰς χα­ράν καί εὐ­λο­γί­αν τοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ, τοῦ στη­ρί­ζον­τος εἰς τήν Ἐκ­κλη­σί­αν τάς χρη­στο­τέ­ρας τῶν ἐλ­πί­δων του εἰς τούς δυ­σχει­μέ­ρους τού­τους και­ρούς. Μή φο­βοῦ, δι­ό­τι ἔ­χεις τήν βα­θεί­αν τι­μήν καί τήν ἀ­γά­πην πάν­των ἡ­μῶν τῶν κυ­κλούν­των σε ἐν τῇ ἱ­ε­ρᾷ ταύ­τη ὥ­ρᾳ. Δι­ό­τι ἔ­χεις, ὡς κα­λῶς γνω­ρί­ζω, πί­στιν, ζῆ­λον, ἀ­φο­σί­ω­σιν, ἐρ­γα­τι­κό­τη­τα, θε­ο­λο­γι­κήν ἐ­πάρ­κει­αν, προ­πάν­των δέ τα­πει­νόν φρό­νη­μα, ἐ­χέγ­γυ­α δι­ά τήν ἀ­νά­δει­ξίν σου ὡς ἀ­λη­θοῦς Ποι­μέ­νος, ὁ­δη­γοῦ καί δι­δα­σκά­λου τοῦ ὑ­πό τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ἐμ­πε­πι­στευ­μέ­νου εἰς σέ ποι­μνί­ου. Δι­ό­τι, τέ­λος, ἔ­χεις εἰς τήν κα­λήν ἀ­παρ­χήν, καί εὔ­χο­μαι καί εἰς σύ­νο­λον τήν πο­ρεί­αν τῆς Ποι­μαν­το­ρί­ας σου, τεῖ­χος ἀ­προ­σμά­χη­τον, σκέ­πην κρα­ται­άν, βα­κτη­ρί­αν καί ἐ­πι­στη­ριγ­μόν, πρω­τί­στως τήν Με­γά­λην Πα­να­γί­αν, τούς Ἁ­γί­ους τούς ἐκ τῆς Το­πι­κῆς σου Ἐκ­κλη­σί­ας με­τα­φυ­τευ­θέν­τας εἰς τό Πε­ρι­βό­λαι­ον τοῦ Οὐ­ρα­νοῦ, ἀλ­λά καί ἰ­δι­αι­τέ­ρως τόν ἐξ ὅ­λης ψυ­χῆς ἀ­γα­πή­σαν­τα Αὐ­τήν καί Αὐ­τούς, Ἐ­κεῖ­νον, ὅ­στις κεῖ­ται πλέ­ον ὅ­πι­σθεν τοῦ πε­ρι­καλ­λοῦς Να­οῦ τού­του. Ἀλ­λά καί Ἐ­κεί­νου τοῦ Με­γά­λου Πρω­θι­ε­ράρ­χου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας Κρή­της, τοῦ Ἀρ­χι­ε­πι­σκό­που Εὐ­γε­νί­ου, τοῦ ἐκ τῆς Βου­λι­σμέ­νης Με­ραμ­βέλ­λου, ἐξ ἧς καί ἡ δι­κή σου εὐ­γε­νής κα­τά Θε­όν κα­τα­γω­γή, ἐκ τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Σή­μα­τος τοῦ ὁ­ποί­ου ἀμ­φό­τε­ροι πρό τρι­α­κον­τα­πεν­τα­ε­τί­ας προ­σε­λαμ­βά­νο­μεν τά μη­νύ­μα­τα τοῦ Οὐ­ρα­νοῦ δι­ά τήν μελ­λον­τι­κήν ἐν τῇ Ἐκ­κλη­σί­ᾳ ἀ­γα­πη­τι­κήν δι­α­κο­νί­αν μας.

   Πολ­λά τά ἔ­τη σου, τό λοι­πόν, Θε­ο­φρού­ρη­τα καί Με­γα­λο­πα­να­γι­ο­σκέ­πα­στα. Ἄ­ξι­ος, Ἀ­δελ­φέ μου ἠ­γα­πη­μέ­νε, «Ἄ­ξι­ος νά ἀ­να­δει­χθεῖς» εἶ­ναι ἡ εὐ­χή τοῦ Μα­κα­ρι­ω­τά­του Πα­τρι­άρ­χου Ἀ­λε­ξαν­δρεί­ας καί πά­σης Ἀ­φρι­κῆς κ.κ. ΘΕ­Ο­ΔΩ­ΡΟΥ τοῦ Β΄, τόν Ὁ­ποῖ­ον ἔ­χω τήν τι­μήν νά ἐκ­προ­σω­πῶ, ἀλ­λά καί ἡ δι­κή μου. Ἄ­ξι­ος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, Ἄ­ξι­ος τοῦ Τό­που, Ἄ­ξι­ος δι­ά­δο­χος τῶν πα­να­ξί­ων Προ­κα­τό­χων σου. Καί εἴ­θε αὐ­τό τό «Ἄ­ξι­ος», τό ὁ­ποῖ­ον εὐ­χε­τι­κῶς ἀ­κού­γε­ται σή­με­ρον ἐκ στο­μά­των χο­ϊ­κῶν νά τό ἀ­κού­σεις καί ἐ­πι­βε­βαι­ω­τι­κῶς ἐκ στό­μα­τος Θε­οῦ.

   Ἡ Χά­ρις τοῦ δι­α­σχί­ζον­τος τήν ἱ­στο­ρί­αν Κυ­ρί­ου ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ καί ἡ Ἀ­γά­πη τοῦ Θε­οῦ καί Πα­τρός καί ἡ Κοι­νω­νί­α τοῦ ὅ­λον συγ­κρο­τοῦν­τος τόν θε­σμόν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας Πα­να­γί­ου Πνεύ­μα­τος εἴ­η­σαν με­τά σοῦ πά­σας τάς ἡ­μέ­ρας τῆς ζω­ῆς σου».