Καλή προαίρεση και βίωμα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Κυριακή ΣΤ’ Λουκά, 20/10/2024

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Ο ιερός συγγραφέας μάς μεταφέρει ένα από τα θαύματα του Ιησού. Την θεραπεία του δαιμονιζόμενου άνδρα στη πόλη των Γαδαρηνών. Ο Κύριος, πλησιάζοντας την εν λόγω περιοχή, Τον προϋπάντησε  ένας άνδρας που για χρόνια βασανιζόταν από αρκετά -κατά την διήγηση- δαιμόνια. Ο άνθρωπος αυτός ζούσε μακριά από τους συνανθρώπους του, και πιο συγκεκριμένα στο νεκροταφείο εκτός της πόλεως, σε μια πολύ πρωτόγονη κατάσταση.

Τα δαιμόνια αναγνώρισαν αμέσως τον Υιό του Θεού και τη δύναμή Του. Ο Κύριος τα διέταξε να εξέλθουν από τον δυστυχή  άνδρα και να εισέλθουν σε ένα κοπάδι χοίρων που έβοσκαν στην περιοχή, οι οποίοι χοίροι ευθύς έπεσαν από το γκρεμό και πνίγηκαν στο ποτάμι.

Τότε οι άνθρωποι. που έγιναν αυτόπτες μάρτυρες αυτού του θαυμαστού γεγονότος, φοβήθηκαν τόσο που δεν επέτρεψαν την είσοδο και την παραμονή του Κυρίου στην πόλη τους. Ο υγιής πλέον άνδρας θέλησε να ακολουθήσει τον Ιησού στην περιοδεία Του. Ο Κύριος όμως του ζήτησε να γίνει απόστολος του μηνύματος της σωτηρίας των ανθρώπων στην πόλη του, μες από την αφήγηση της θαυμαστής θεραπείας του.

Ο δαιμονιζόμενος άνθρωπος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, όπως και οι λοιποί δαιμονιζόμενοι άνθρωποι που συναντάμε μέσα στα ευαγγέλια, έχουν περιέλθει σ’ αυτή τη δεινή  κατάσταση είτε από δική τους ευθύνη, κάνοντας χρήση της μαγείας, της μαντείας, της ενόρασης και άλλων τρόπων προσέγγισης των δαιμονικών δυνάμεων. Είτε από άλλους που επέλεξαν να τους πλήξουν με τη χρήση και επίκληση δαιμονικών δυνάμεων.

Μες από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή μπορούμε, εκτός των άλλων, να διακρίνουμε δυο τύπους ή, καλύτερα, χαρακτήρες ανθρώπων που ζουν το θαύμα. Από τη μια, ο πρώην δαιμονιζόμενος άνδρας αναγνωρίζοντας την ευεργεσία του Κυρίου θέλησε να μείνει κοντά του. Και από την άλλη, οι κάτοικοι της περιοχής που θα περίμενε κανείς να έχουν την ίδια στάση απέναντι στον ευεργέτη Κύριο, κυριεύονται από φόβο και αμφιβολία. Δεν αναγνωρίζουν την αξία του  θαύματος που προέρχεται από  την αγάπη του Θεού, σκεπτόμενοι πάντα ψυχρά και εγωκεντρικά.

Εκείνο όμως που μπορεί να μεταβάλει ριζικά τον άνθρωπο δεν είναι η ψυχρή λογική, η οποία κυριαρχεί και στις μέρες μας, όπως και ο φόβος που πολλές φορές πηγάζει απ’ αυτήν, αλλά η ουσιαστική συνάντηση με τον Κύριο μες από την καλή προαίρεση και  το βίωμα, ως επιστέγασμα αληθινού και ουσιαστικού διαλόγου μαζί Του, αναγνωρίζοντάς Τον ως Κύριο της Ζωής και Σωτήρα μας. Αμήν!