Εκζητώντας το έλεος του Χριστού

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Κυριακή ΙΔ΄ Λουκά, 1/12/2024

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Σήμερα ο Κύριος στο δρόμο του για τα Ιεροσόλυμα, περνά από την πόλη της Ιεριχούς. Φθάνοντας στη πόλη μεγάλος αριθμός κατοίκων έρχονται να τον προϋπαντήσουν, να δουν αυτόν τον «Ιδιαίτερο» επισκέπτη, που η φήμη του είχε προηγηθεί της παρουσίας Του. Ανάμεσα στο πλήθος των κατοίκων ήταν και ένας τυφλός επαίτης που στεκόταν στην άκρη του δρόμου.

Ο ευαγγελιστής Λουκάς δεν μας δίνει περισσότερες πληροφορίες για τον δυστυχή αυτόν άνθρωπο, σε αντίθεση με τον ευαγγελιστή Μάρκο, ο οποίος, περιγράφοντας το ίδιο γεγονός, αναφέρει ότι ο τυφλός άνδρας ονομάζονταν Βαρτιμαίος. Αυτός, λοιπόν, ο πονεμένος και ταυτόχρονα περιθωριοποιημένος άνθρωπος, που είχε τους οφθαλμούς του σώματος ασθενικούς, αλλά τους οφθαλμούς της ψυχής υγιέστατους, ζήτησε το έλεος του Ιησού. Θέλησε να αντικρίσει με τα μάτια της ψυχής τον Μεσσία, πιστεύοντας με όλη του την πνευματική δύναμη ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού και ότι μόνον αυτός θα μπορούσε να τον λυτρώσει από το παχύ σκοτάδι που τον βασάνιζε. Ο επαίτης αυτός δεν ζητά πια χρήματα -όπως συνήθιζε- από τους συμπολίτες του για να επιβιώσει, ζητά κάτι που το έχει πραγματικά ανάγκη: το φως του. Την συνάντηση όμως με τον Ιησού, ο περίγυρός του προσπάθησε να την εμποδίσει, λέγοντάς του να σταματήσει να φωνάζει προς τον Κύριο. Η πίστη του ανθρώπου αυτού δοκιμάζεται, αλλά παραμένει σταθερή. Η πίστη τον βοηθά να υπερνικήσει τις αντιρρήσεις των συνανθρώπων του  και με μεγαλύτερη ένταση ζητά το έλεος του Κυρίου.

Ο Ιησούς ανταποκρίνεται άμεσα στο κάλεσμα του εμπερίστατου ανθρώπου και αμέσως τον ανακουφίζει από τα βάσανα που του επέφερε το σκοτάδι των οφθαλμών του. Ο τυφλός έλαβε το φως από τα χέρια του Ιησού και ταυτόχρονα άναψε η φλόγα της πίστης στις ψυχές των κατοίκων της Ιεριχούς βλέποντας αυτό το θαυμαστό γεγονός.

Η πίστη, η προσευχή, η απίστευτη επιμονή και η καρτερικότητα του τυφλού ανθρώπου της σημερινής ευαγγελικής περικοπής αποτελούν το κάλεσμα προς τον Κύριο. Ένα κάλεσμα που καλό θα ήταν να του το απευθύνουμε όλοι, ζητώντας Του να γίνει το φως της ζωής μας. Ένα φως, το οποίο θα διαπεράσει το σκοτάδι που πολλές φορές επίμονα προσπαθεί να εισέλθει στις ψυχές μας. Αμήν!