Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα

Του Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Ζαχαράκη, Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Αρκαλοχωρίου

Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα και η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει τη νίκη και τον θρίαμβο κατά της εικονομαχίας και των εικονομάχων. Η Ορθοδοξία πάντοτε θα παλεύει με δύο εχθρούς, την αθεΐα και τις αιρέσεις. Το εικονομαχικό κίνημα ξεκίνησε το 726 μ.Χ. και έληξε τον Μάρτιο του 843 μ.Χ. Εκατό και πλέον χρόνια κράτησε αυτή η μελανή περίοδος για την Ορθοδοξία. Η Αγία Θεοδώρα, συναυτοκράτειρα με τον ανήλικο γιο της Μιχαήλ, αναλαμβάνοντας την εξουσία, έθεσε πρωταρχικό μέλημα τη λήξη της έριδας και την αναστήλωση των ιερών εικόνων. Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο πατριάρχης Μεθόδιοςκαι άλλοι πολλοί Ομολογητές της τιμής των Αγίων εικόνων, καθώς επίσης και μοναστικές κοινότητες, αναλαμβάνουν να υπερασπιστούν την παράδοση και την αλήθεια της Ορθοδοξίας.

Ο πιστός δεν προσκυνά την εικόνα ως κάτι ανεξάρτητο, αλλά ως μια εικόνα του Θεού ή του Αγίου, που προορίζεται να ενισχύσει τη σύνδεσή του με το Θείο. Δεν προσκυνά την ύλη της εικόνας, αλλά την απεικόνισή της. Η εικόνα είναι “παράθυρο” στον ουρανό και δεν λατρεύεται, αλλά τιμάται. Σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, οι εικόνες δεν είναι απλώς εικόνες, αλλά αναπαραστάσεις του Θείου κόσμου. Αν και ο Θεός είναι αόρατος, οι εικόνες μας επιτρέπουν να βλέπουμε τη θεία παρουσία και την αλήθεια. Αναφέρει επίσης ότι, όπως η γλυπτική και η ζωγραφική αναπαριστούν εξωτερικά την ομορφιά των ανθρώπινων προσώπων, έτσι και οι εικόνες εκφράζουν τη θεία και υπερφυσική ομορφιά του Θεού και των Αγίων. Οι εικόνες μας μορφώνουν με γνώσεις, μας ανοίγουν δρόμους πνευματικούς στην ψυχή και στην καρδιά, γιατί αποτυπώνουν  σκηνές και πρόσωπα της Εκκλησίας. Ακόμα, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς υπογραμμίζει ότι οι εικόνες είναι ένα μέσο για την πνευματική επικοινωνία με τον κόσμο του ουρανού.

Εορτάζουμε λοιπόν σήμερα, την αναστήλωση των Αγίων εικόνων και έχουμε και το ευλογημένο έθος να λιτανεύουμε, να τιμούμε και να ασπαζόμαστε, τις εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων της Εκκλησίας. Ας θυμηθούμε ότι πολλοί χριστιανοί που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους, όπως οι Μικρασιάτες και οι Πόντιοι αδελφοί μας, άφησαν πολλά αγαθά πίσω, αλλά μαζί τους πήραν αγκαλιά τα εικονίσματά τους και έφυγαν για άλλους τόπους. Και το έκαναν αυτό αφενός για να τις προστατεύσουν από τη λεηλασία ή την ατίμωση των αλλοθρήσκων και αφετέρου πίστευαν ότι, τα ιερά κειμήλια θα αποτελούν δύναμη, ευλογία, προστασία και χάρη, στο νέο τόπο και το νέο ξεκίνημα της ζωής τους. Στις ιερές εικόνες έβρισκαν κουράγιο, δύναμη και υπομονή, διότι εκεί ακουμπούσαν τα προβλήματά τους, τον πόνο και την ελπίδα τους. Με αυτή τη βαθιά πνευματική παράδοση και συνείδηση τα κατάφεραν. Άρα, οι ιερές εικόνες αποτελούν τα στολίδια και ένα από τα πολλά  πνευματικά στηρίγματα της Ορθόδοξης παράδοσής μας.

Μην λησμονήσουμε όμως και την κατεξοχήν εικόνα, την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο. Στον αιώνα που διανύουμε συνεχώς ακούμεγια ανθρωπισμό, για το δικαίωμα του ανθρώπου, αλλά ουσιαστικά ανθρωπιά δεν βλέπουμε, γιατί έχει μεταλλαχθεί σε ατομισμό,εγωκεντρισμό, σκλαβιά. Επομένως, όπως τιμούμε, σεβόμαστε και ασπαζόμαστε τις Άγιες εικόνες, έτσι ακριβώς να σεβόμαστε, να τιμάμε και να αγαπάμε τον κάθε συνάνθρωπό μας, που είναι αδελφός μας και αποτελεί εικόνα Θεού. Κυρίως όμως να μην ξεχνάμε τον πάσχοντα συνάνθρωπο μας. «Είδες τον αδελφό σου, είδες Κύριον τον Θεόν σου».

*     *     *

Ας έχουμε την ευλογία και τη χάρη των ιερών εικόνων και ας δίνουμε την πρέπουσα τιμή, σεβασμό και ασπασμό τόσο στις εικόνες,αλλά και στον κάθε αδελφό μας. Πάντα μακριά από κάθε ειδωλολατρία και ειδωλομανία. «Την άχραντη εικόνα σου προσκυνούμε Αγαθέ και ζητούμε συγχώρηση για τις αμαρτίες μας, Χριστέ μας. Γιατί εκούσια σταυρώθηκες, για να σώσεις από τη δουλεία του κακού,  τους ανθρώπους που έπλασες. Γι΄ αυτό με ευχαρίστηση ψάλλουμε: με χαρά γέμισες τα πάντα, Εσύ που είσαι ο Σωτήρας μας, επειδή κατέβηκες στη γη, για να σώσεις τον κόσμο από τις αμαρτίες». Αμήν!