Μητρόπολη Βεροίας: Προηγιασμένη Λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση για την επέτειο του ολοκαυτώματος του Νησίου

Την Πέμπτη 13 Μαρτίου 2025 ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Νησίου και στο τέλος τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση με την ευκαιρία της επετείου του ολοκαυτώματος του χωριού.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων:

 «Και ευηρέστησεν Ενώχ τω Θεώ, και ουχ ευρίσκετο, διότι μετέθηκεν αυτόν ο Θεός». Στο ανάγνωσμα από το βιβλίο της Γενέσεως που διαβάσαμε κατά το Τυπικό της Εκκλησίας μας σήμερα ο ιερός συγγραφέας του, ο θεόπτης Μωυσής, μας παρουσίασε τους ανθρώπους που έζησαν από την εποχή του Αδάμ μέχρι τον Ενώχ. Και παρότι οι άνθρωποι αυτοί έζησαν εκατοντάδες χρόνια, ο προ­φήτης Μωυσής δεν γράφει τίποτε γι’ αυτούς. Mοναδική εξαίρεση αποτελεί ο Ενώχ, για τον οποίο σημειώνει ότι ευαρέστησε τον Θεό, και ότι δεν πέθανε, διότι ο Θεός τον «μετέθεσε» κοντά του, όπως έκανε, υπό άλλες συνθήκες, και με τον προφήτη Ηλία με την προϋπόθεση ότι θα επανέλθουν στη ζωή κατά τη δευτέρα παρουσία.

Και μόνο αυτή η θαυμαστή με­τάθεση του Ενώχ, με την οποία τον απάλλαξε από τον κοινό κλήρο των ανθρώπων, τον θάνατο, απο­δει­κνύει τη χάρη που βρήκε ο Ενώχ ενώπιον του Θεού και επι­βεβαιώνει τον λόγο του προφήτου ότι ευαρέστησε τον Θεό.

Πως όμως ευαρέστησε ο Ενώχ τον Θεό και μάλιστα σε μία εποχή που, όπως σημειώνουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, δεν υπήρχε ούτε νόμος ούτε Χάρις; Σε μία επο­χή κατά την οποία ο Θεός δεν είχε δώσει ακόμη στους ανθρώπους τις δέκα εντολές, τις οποίες έδωσε αρ­γότερα στον προφήτη Μωυσή, ώστε οι άνθρωποι να γνωρίζουν τι θέλει ο Θεός να κάνουν και τι απα­γορεύει να κάνουν, και φυσικά δεν υπήρχε ούτε η χάρη του Θεού, η οποία ήλθε με την ενανθρώπησή του ο Κύριός μας και με την επι­φοίτηση του Παναγίου Πνεύματος.

Την απάντηση την δίδουν και πάλι οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λέγοντας ότι ο Ενώχ έζησε μία ζωή απολύτου αγνότητος και καθαρό­τητος, κινούμενος από τον έμφυτο νόμο που έχει ο άνθρωπος μέσα του, αποτέλεσμα της πνοής του Θεού που έχει λάβει. Έζησε, δη­λαδή, όπως θα ήθελε ο Θεός να ζει ο άνθρωπος, χωρίς να έχει μάλιστα κανέναν οδηγό και καμία βοήθεια. Μόνος ο Ενώχ μέσα σε έναν κόσμο, στον οποίο πλεόναζε η αμαρτία σε τέτοιον βαθμό, ώστε αργότερα ο Θεός, εξαιτίας της ηθικής κατα­πτώ­σεως των ανθρώπων, τους τι­μώρησε με τον κατακλυσμό και με την καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρων, έζησε με τελεία καθαρότητα και ευσέβεια, χωρίς να αφήσει τον εαυτό του να παρασυρθεί. Έτσι αξιώθηκε να ευαρεστήσει τον Θεό, ο οποίος τον αξίωσε της μεγάλης τιμής να αποφύγει τον θάνατο και να βρίσκεται κοντά του στη βασι­λεία του.

Το παράδειγμα του Ενώχ θα πρέπει να μας προβληματίζει όλους μας, ιδιαιτέρως μάλιστα κατά την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, καθώς εμείς, που έχουμε και τον νόμο του Θεού και τη χάρη του και τις ευκαιρίες που μας προσφέρει η Αγία μας Εκκλη­σία με τις Ακολουθίες και τα ιερά της μυστήρια, δυσκολευόμεθα να ζήσουμε την εν Χριστώ ζωή, δυ­σκο­λευόμεθα να νικήσουμε ακό­μη και τις πιο μικρές αδυναμίες μας, δυσκολευόμεθα να τηρήσουμε τη νηστεία, να αντισταθούμε στους πειρασμούς και τις προκλήσεις του κόσμου, να κάνουμε μία μικρή θυσία για την αγάπη του Χριστού, ο οποίος από αγάπη για μας όχι μόνο έγινε άνθρωπος, αλλά και θυ­σιάσθηκε και σταυρώθηκε για τη σωτηρία μας.

Την ανάγκη να είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε μία θυσία για τον Θεό, μία θυσία που τελικά ωφελεί εμάς και το αιώνιο μέλλον μας, μας υπενθυμίζουν οι θυσίες των πα­τέ­ρων μας, οι θυσίες των προγόνων σας, των κατοίκων του χωριού σας, οι οποίοι χωρίς να υπολογίσουν τον εαυτό τους, χωρίς να υπολο­γί­σουν τις συνέπειες τις οποίες θα υφίσταντο, προσέφεραν μαζί με τους μοναχούς της Μονής Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού πολύτιμες υπηρεσίες στον Μακε­δο­νικό αγώνα και στους Έλληνες αγωνιστές για την ελευθερία της Μακεδονίας.

Την προσφορά τους αυτή την πλήρωσαν με τη ζωή τους. Τα σπίτια τους πυρπολήθηκαν από τους Βουλγάρους και οι ίδιοι κάη­καν μέσα σ᾽ αυτά, για να τιμωρη­θούν για τη βοήθεια που παρείχαν, αλλά και για να παύσουν όσοι σώθηκαν να βοηθούν τους ηρωι­κούς Μακεδονομάχους.

Μνημονεύοντας σήμερα τη θυσία τους και ευχόμενοι για την ανά­παυ­ση των ψυχών τους, ας διδα­χθούμε από το παράδειγμά τους και ας μην ξεχνούμε ότι αν εκείνοι έδωσαν τα πάντα για την ελευ­θε­ρία της πατρίδος, αξίζει και εμείς να κάνουμε μία θυσία, τόσο για την πατρίδα μας, αν χρειαστεί, όσο και για την αιώνια πατρίδα μας, τον ουρανό, αγωνιζόμενοι να ζούμε σύμ­φωνα με το θέλημα και τις εντολές του Θεού.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ