Κόνιτσα: Πανηγύρισε η Ιερά Μονή Προφητών Διστράτου

Με σεμνότητα και πνευματική χαρά τελέστηκε και φέτος η πανήγυρις της Ιεράς Μονής Προφητών Διστράτου, στην επαρχία Κονίτσης, επ’ ευκαιρία της εορτής της πυρφόρου αναλήψεως του Αγίου ενδόξου Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου, ο οποίος ανελήφθη στους ουρανούς με πύρινο άρμα.

Η Ιερά Μονή, αφιερωμένη στο σύνολο των Αγίων Προφητών και Προφητίδων της Παλαιάς Διαθήκης, αποτελεί ένα πνευματικό καταφύγιο για τους πιστούς, ανήκουσα στην Ιερά Μητρόπολη Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης.

Το εσπέρας του Σαββάτου, 19 Ιουλίου 2025, τελέστηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ Αρτοκλασίας, και ακολούθησε ο καθιερωμένος Αγιασμός, παρουσία προσκυνητών που προσήλθαν με πίστη και αγάπη.

Την κυριώνυμη ημέρα, Κυριακή 20 Ιουλίου, τελέστηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, όπου οι πιστοί συμμετείχαν με ένθεο ζήλο. Στο τέλος, έγινε η λιτανεία της Αγίας Εικόνος του Προφήτου περιμετρικά του Καθολικού της Μονής.

Εντυπωσιακό ήταν το πανηγυρικό κήρυγμα, όπου ο ομότιμος καθηγητής και προκοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Απόστολος Νικολαΐδης, ανέδειξε τον ρόλο των Προφητών στην Εκκλησία πριν ακόμη την έλευση του Χριστού, φωτίζοντας με τον θεολογικό του λόγο την ημέρα.

Αναλυτικά ανάφερε: «Επειδή ο Ισραήλ βρισκόταν συνεχώς σε παρανομία, έστελνε ο Θεός τους Προφήτες, ανθρώπους βγαλμένους μέσα από τον λαό, καθόλου από τζάκια, για να υπενθυμίζει στο Ισραήλ το καθήκον του να παραμένει πιστός στον Θεό, ο Οποίος πολλαπλώς τον ευεργέτησε. Ποιος ήταν λοιπόν ο ρόλος του Προφήτη Ηλία και γιατί ήταν τόσο μεγάλος; Ο Προφήτης Ηλίας είναι από τους λίγους, που εκπροσωπούσε δύο Διαθήκες, δύο διαφορετικούς κόσμους. Τον κόσμο της Παλαιάς Διαθήκης και τον κόσμο της Καινής. Όσο για την Παλαιά Διαθήκη γνωρίζουμε και η υμνολογία συνεχώς αναφέρεται σ’ αυτό. Από δεν την Καινή Διαθήκη, δύο σημεία είναι αυτά που φανερώνουν την πρόσβαση του Προφήτη Ηλία στην Καινή Διαθήκη. Το ένα είναι η παρουσία του στην Μεταμόρφωση και το δεύτερο αναφέρεται στην Αποκάλυψη. Λίγο πριν έρθει ο Χριστός επί της γης για να κρίνει την οικουμένη, πριν δηλαδή την συντέλεια των αιώνων, θα εμφανιστεί ο Προφήτης Ηλίας μαζί με κάποιον άλλον, ο οποίος περίπου είχε την ίδια τύχη μη θανάτου, ο Ενώχ. Δεν έχει σημασία αν θα έρθει πράγματι η όχι προσωπικά, με φυσική παρουσία. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι οι Προφήτες και ο Προφήτης Ηλίας λειτούργησε ως πρόδρομος του Χριστού πριν έρθει εν πρώτοις επί της γης και θα είναι πρόδρομος, όπως όλοι οι Άγιοι και όλοι οι Προφήτες λειτουργούνε ως πρόδρομοι. Τι σημαίνει πρόδρομοι; Προσπαθούν να ετοιμάσουν τον δρόμο για να έλθει ο Μεσσίας και να εγκαθιδρυθεί και μέσα στις ψυχές των ανθρώπων, αλλά και στο σύμπαν, στην πλάση παράδεισος. Παράδεισος σημαίνει να είμαστε κοντά στον Θεό.

Ο μεγαλύτερος αγώνας που έκανε ο Προφήτης Ηλίας στην εποχή του ήταν αγώνας εναντίον των ειδώλων. Και μάλιστα δεν είχε μπροστά του μόνο τους άπιστους ειδωλολάτρες, αλλά είχε και εκείνους τους Ισραηλίτες που απ’ την μια μέρα πίστευαν στον Θεό τους και την άλλη στα είδωλα. Γι’ αυτό έλεγε, δεν μπορείτε να επαμφοτερίζετε, να είστε και με τα δύο, διαλέξτε. Και επειδή οι αμφιβολίες για την παρουσία του πραγματικού Θεού και την δύναμη την πραγματικού Θεού ήταν αρκετές, γι’ αυτό λοιπόν κάποτε, αναφέρθηκε στα αναγνώσματα του Εσπερινού, βάλθηκε ένα στοίχημα, μεταξύ του Αχαάβ, της Ιεζάβελ, των ειδωλολατρών και του Προφήτη, ποιος τελικά θα καταφέρει να πείσει τον Θεό να βρέξει. Γιατί υπήρξε αβροχία την εποχή εκείνη. Στήθηκαν λοιπόν τα θυσιαστήρια του Αχαάβ και της Ιεζάβελ και προσευχόντουσαν στον Θεό τους μπας και βρέξει, αλλά ούτε τους άκουγε, ούτε έδειχνε κάποια παρουσία. Και τότε ο Προφήτης Ηλίας πήρε δώδεκα λίθους, όσες ήταν και οι φυλές του Ισραήλ, τις έστησε, έστησε το θυσιαστήριο και προσευχήθηκε. Και τότε έπεσε φωτιά και κατέκαυσε όχι μόνο αυτό που επρόκειτο να θυσιαστεί, το θυσιαστήριο του Προφήτη Ηλία, αλλά και όλα τα είδωλα. Και μάλιστα για να μην υπάρχει αμφιβολία, όπως και σήμερα κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, ψάχνουμε να βρούμε δικαιολογίες ότι κάτι άλλο συμβαίνει εκτός από θαύμα, πριν ο Θεός ρίξει την φωτιά, έβαλε να βρέξουν τρεις φορές το χώρο εκείνο, για να μην υπάρχει κάποια αμφιβολία ότι κάποια σπίθα υπάρχει από κάτω και θα ανάψει στη συνέχεια.

Το μήνυμα λοιπόν του Προφήτη Ηλία σε σχέση με αυτό που σας είπα, είναι ότι σήμερα αν θέλουμε να πάρουμε ένα μήνυμα, είναι ένα μήνυμα εναντίον των ειδώλων. Και η εποχή μας είναι μια εποχή κατ’ εξοχήν ειδωλολατρείας.

Τρία συν ένα είναι τα επίπεδα που τραβάν τους ανθρώπους, την αφοσίωσή τους και την λατρεία τους. Το ένα είναι η φιλοχρηματία, το χρήμα είναι ο θεός. Και πότε είμαστε ειδωλολάτρες; Όταν δεν υπάρχει το χρήμα για να το χρησιμοποιούμε, αλλά χρησιμοποιούμαστε απ’ αυτό, υποτασσόμαστε σ’ αυτό. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά πως θα βγάλουμε λεφτά, πως θα γίνουμε πλούσιοι, πως θα κυριαρχήσουμε απέναντι στον άλλον.

Το δεύτερο πεδίο ειδωλολατρείας είναι η φιληδονία. Ο άνθρωπος κάνει ο,τι μπορεί, θέλει και τα χρήματα, για να μπορεί να απολαμβάνει. Να τρώει, να πίνει, να διασκεδάζει και μέχρι εδώ..

Το τρίτο είναι η φιλοδοξία. Για την φιλοδοξία πιστέψτε με, γι’ αυτό το είδωλο συμβαίνουν όλα τα κακά στην οικουμένη. Είναι αυτά που λέμε τα παιχνίδια εξουσίας. Φιλοδοξία σημαίνει να δοξαστώ εγώ και να ταπεινωθείς εσύ. Να δικαιωθώ εγώ και να καταδικαστείς εσύ. Να έχω δίκιο εγώ και άδικο εσύ. Να υπερέχω εγώ κι εσύ να με υπηρετείς. Αυτό είναι το τρίτο είδωλο.

Και το τελευταίο που θα σας πω, το συν ένα που ανέφερα, είναι ότι σήμερα το μεγαλύτερο και ισχυρότερο είδωλο, το οποίο το πιστεύουμε όλοι μας ακόμη και οι χριστιανοί δυστυχώς, είναι η σύγχρονη τεχνολογία. Δείτε πόσες ώρες τρώμε μπροστά στην εικόνα, στην οθόνη ενός κινητού η ενός υπολογιστή κλπ και δείτε πόσες στιγμές της ημέρας έχουμε μπροστά μας να προσκυνήσουμε, και να δούμε και να εμβαθύνουμε σε μία Εικόνα. Αντί λοιπόν να στεκόμαστε σε εικόνες ειδωλολατρείας, να στεκόμαστε στις Εικόνες του Θεού».

Σημαντική ήταν η συμβολή του Καθηγουμένου της Μονής, Αρχιμανδρίτου Αρσενίου, και του εφημερίου της Ενορίας Διστράτου, πρωτοπρεσβυτέρου Φωτίου Τσάμη, οι οποίοι φρόντισαν με μεράκι και ζήλο για την οργάνωση και την ωραία διεξαγωγή των λατρευτικών τελετών.

Εξαιρετική μνεία αξίζει και στον ευσεβή λαό του Διστράτου, που με πίστη και αγάπη συμμετέχει πάντοτε και ενισχύει όχι μόνο την Ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αλλά και την Ιερά Μονή Προφητών. Η παρουσία τους και η προσφορά τους είναι ένδειξη της βαθείας εκκλησιαστικής τους συνειδήσεως και του φιλομόναχου ήθους που διακρίνει την τοπική κοινωνία.

Η πανήγυρις απετέλεσε μίαν αφορμή ανανεώσεως πίστεως και πνευματικής ενισχύσεως, εν τω φωτί του Προφήτου Ηλιού, του πυρίνου ζηλωτού της αληθείας του Θεού.