ΟΜΙΛΙΑ
ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Κυριακή
Στ΄ Ματθαίου
20/7/2025
Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ
Ο Ιησούς, επιστρέφοντας από τη χώρα των
Γεργεσηνών, στην Καπερναούμ συναντάται με κάποιους ανθρώπου της περιοχής. Οι
άνθρωποι αυτοί έφεραν σ’ Εκείνον έναν παράλυτο άνθρωπο πάνω στο κρεβάτι,
πιστεύοντας πως είχε την δύναμη να τον θεραπεύσει. Προφανώς, η φήμη του Κυρίου
είχε προηγηθεί της φυσικής παρουσίας Του στην περιοχή. Ο Ιησούς, βλέποντας την
πίστη τόσο των συνοδών του, όσο και του ιδίου του ασθενούς, τού λέγει ότι έχουν
συγχωρεθεί οι αμαρτίες του.
Την φράση αυτή την έχουμε δει και σε άλλα θαυμαστά γεγονότα που επιτέλεσε ο Ιησούς. Οι φράση «αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» προηγείται συνήθως της θεραπείας τού εκάστοτε πάσχοντος ανθρώπου, διότι υπήρχε η πεποίθηση ότι η ασθένεια είναι πολλές φορές προϊόν της αμαρτίας. Στο άκουσμα του λόγου αυτού του Ιησού οι Γραμματείς, οι οποίοι βρίσκονταν τη στιγμή εκείνη στην περιοχή, προέβαλαν αμέσως την δυσαρέσκειά τους στο πρόσωπο του Χριστού, θεωρώντάς Τον βλάστημο, πιστεύοντας πως μόνον ο Θεός έχει την εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες. Ο Κύριος όμως δεν στάθηκε στις περίεργες αντιλήψεις αυτών των ανθρώπων και αμέσως είπε στον παράλυτο άνδρα «σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου», πράγμα το οποίο και έγινε. Ο παράλυτος άνδρας σηκώθηκε, πήρε στους ώμους του το κρεβάτι του και προχώρησε προς την οικία του.
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή μπορούμε να δούμε δυο χαρακτήρες ανθρώπων. Από τη μια, οι άνθρωποι εκείνοι που έφεραν στους ώμους τους τον παράλυτο άνδρα και που, κινούμενοι από την πίστη στο Θεό και την αγάπη προς τον ασθενή συνάνθρωπο, ξεπέρασαν τις όποιες δυσκολίες, τον έφεραν κοντά στον Χριστό και τέλος χάρηκαν για την ίαση του. Από την άλλη, βλέπουμε τους Γραμματείς, οι οποίοι, κινούμενοι από τον υπέρμετρο εγωισμό τους, αδιαφορούσαν για τον ασθενή συνάνθρωπό τους και, όταν ακόμη αυτός έγινε καλά, αντί να χαρούν, προσπάθησαν να βρουν κάτι το μεμπτό στην θαυμαστή θεραπεία του.
Αγαπητοί μου, στο θαύμα αυτό που επιτελεί σήμερα ο Κύριος, θέτει ως προϋπόθεση την αληθινή πίστη των ανθρώπων. Το θαύμα που επιτελείται -μπορούμε να πούμε- είναι αποτέλεσμα σύμπραξης Θεού και ανθρώπου. Αυτή η σύμπραξη απαρτίζεται από την πίστη του ανθρώπου στην κυριότητα που έχει ο Θεός σε κάθε δημιούργημα, και η πίστη αυτή επιβεβαιώνεται με την επέμβαση του Θεού με θαυμαστό τρόπο. Αυτή η σύμπραξη που επιβεβαιώθηκε σήμερα δίνει την ευκαιρία να αναθεωρήσουμε αρκετά πράγματα που αφορούν στη σχέση μας με τον Θεό. Και ας ξεκινήσουμε με την αναγνώριση της κυριότητάς Του πάνω στο σύνολο της δημιουργίας. Εμείς δεν έχουμε κυριότητα, αλλά είμαστε μέρος της δημιουργίας. Ας το θυμόμαστε πάντοτε αυτό και ας πορευόμαστε με πίστη προς Αυτόν! Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.