Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος: 64 χρόνια στην Ιερωσύνη

Σαν σήμερα, πριν από 64 χρόνια, η Ίμβρος προσέφερε στην Εκκλησία ένα ευσεβές και χαρισματικό τέκνο της που έμελλε να αναδειχθεί σε πνευματικό ηγέτη των Ορθοδόξων Χριστιανών και να διακριθεί ως μία από τις κορυφαίες και σεβαστές προσωπικότητες του παγκόσμιου πνευματικού στερεώματος.

Ο λόγος για τον 21χρονο Δημήτριο Αρχοντώνη, από το χωριό Άγιοι Θεόδωροι, ο οποίος στις 13 Αυγούστου 1961 ανέβηκε στο πρώτο σκαλοπάτι της Ιερωσύνης και μετονομάστηκε Βαρθολομαίος, προς τιμήν του εξ Ίμβρου καταγομένου ιερομονάχου και διδασκάλου του Γένους, Βαρθολομαίου του Κουτλουμουσιανού (1772-1851).

Η εις Διάκονον χειροτονία του ενάρετου και καλλιεργημένου νέου – του άρτι αποφοιτήσαντος με άριστα από την Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης – τελέστηκε στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό της Παναγίας, από τον πνευματικό του πατέρα, Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου, μετέπειτα Χαλκηδόνος, Μελίτωνα Χατζή.

Έκτοτε, ο νεαρός Διάκονος εργάστηκε αφοσιωμένα για να εξελίξει τα προσόντα και χαρίσματά του, και το έτος 1969 αξιώθηκε να λάβει τον δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης. Το 1972, έχοντας χειροθετηθεί Αρχιμανδρίτης, ανέλαβε τη θέση του Διευθυντή του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Οικουμενικού Πατριάρχου Δημητρίου, ενώ το αμέσως επόμενο έτος προήχθη σε Μητροπολίτη Φιλαδελφείας. Το 1990 εξελέγη παμψηφεί στη διαδοχή του εκδημήσαντος Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος και στις 22 Οκτωβρίου του 1991, μετά την εκδημία του Πατριάρχου Δημητρίου, εξελέγη παμψηφεί Οικουμενικός Πατριάρχης. Στις 2 Νοεμβρίου του ιδίου έτους ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ξεκίνησε επισήμως, με την ενθρόνισή του στον Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι, την πολυετή και ευκλεή διακονία του στον Αποστολικό και Οικουμενικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.

Σήμερα, καθώς αναλογιζόμαστε ότι όλα ξεκίνησαν από εκείνη την ευλογημένη ημέρα της 13ης Αυγούστου του 1961, δοξάζουμε τον Θεό που χάρισε στην Ορθόδοξη Εκκλησία έναν άξιο και φωτισμένο Πρωθιεράρχη, ο οποίος μας καθοδηγεί με αγάπη, σύνεση και σοφία. Ευχόμαστε δε να έχει υγεία, δύναμη και πολλά ακόμη έτη, ώστε να συνεχίσει να εργάζεται απερίσπαστα στον αμπελώνα του Κυρίου, επ’ ωφελεία του ορθοδόξου ποιμνίου και ολοκλήρου της ανθρωπότητος.