Λόγος τιμής στα "Εννιάμερα" της Παναγίας

Του π. Παναγιώτη Καποδίστρια

Η Εκκλησία βρίσκεται σήμερα μπροστά στην απόδοση της μεγάλης εορτής της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου. Πέρασαν ήδη εννέα 24ωρα από την ιερή ημέρα της κοιμήσεώς Της. Οι ύμνοι της Εκκλησίας ακατάπαυστα Την μεγαλύνουν. Ο λαός του Θεού ατενίζει με βαθιά ευλάβεια το παμφίλτατο πρόσωπο της Παναγίας.

Η Παρθένος Μαρία έζησε με καθαρότητα, υπακοή, σιωπή και πίστη. Και όλα αυτά, σε υπερθετικό βαθμό. Από μικρό παιδί αφιερώθηκε στον Ναό του Θεού. Δέχθηκε τον Αρχάγγελο και, σε όσα συγκλονιστικά της είπε, απάντησε με ταπείνωση: «Ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου» (Λουκ. 1,38). Έτσι, με την κατάφαση στην πρόσκληση του Ουρανού, έγινε η γέφυρα μεταξύ των διεστώτων. Κατέστη Μητέρα του Χριστού και Θεοτόκος. Τον κράτησε βρέφος στην αγκαλιά Της. Τον ακολούθησε στον δρόμο του Ευαγγελίου Του. Παρέμεινε δίπλα Του μέχρι την ώρα του Σταυρού. Έζησε με απλότητα και προσευχή!

Όταν ήρθε η ώρα της Κοιμήσεώς Της, οι Απόστολοι συγκεντρώθηκαν στο σπίτι Της, όπως μαρτυρά η Ιερά Παράδοση. Στάθηκαν κοντά Της προσευχητικά. Την συνόδευσαν με εξόδιους ύμνους και εγκώμια ευχαριστιών. Η πάναγνη ψυχή Της παραδόθηκε στον Υιό Της. Οι υμνογράφοι το εκφράζουν αυτό με σεβασμό: «Τὴν ζωὴν ἡ κυήσασα, πρὸς ζωὴν μεταβέβηκας, τῇ σεπτῇ Κοιμήσει Σου τὴν ἀθάνατον, δορυφορούντων Ἀγγέλων Σοι, Ἀρχῶν καὶ Δυνάμεων, Ἀποστόλων Προφητῶν, καὶ ἁπάσης τῆς κτίσεως, δεχομένου τε, ἀκηράτοις παλάμαις τοῦ Υἱοῦ Σου, τὴν ἀμώμητον ψυχήν Σου» (Προσόμοιο των Αίνων της εορτής).

Το σώμα Της τέθηκε με σεβασμό στον τάφο της Γεθσημανής. Οι άγιοι άγγελοι στάθηκαν κοντά στο σεπτό λείψανο. Οι πιστοί ύμνησαν την παρουσία Της με ιερή συγκίνηση. Οι υμνογράφοι αναφέρουν: «Ἄγγελοι τὴν Κοίμησιν τῆς Παρθένου, ὁρῶντες ἐξεπλήττοντο, πῶς ἡ Παρθένος ἀπαίρει, ἀπὸ τῆς γῆς εἰς τὰ ἄνω» (Κανών, ωδή Θ΄)

Η Θεοτόκος μετέστη, λοιπόν, εις την άνω Ιερουσαλήμ. Η Εκκλησία την προσφωνεί διαπαντός: Μητέρα της Ζωής. Ο Χριστός Την έλαβε πλησίον Του, πλάι στον νοητό θρόνο της θείας Μεγαλειότητας. Το σώμα Της, στο εξής από θέση αιωνιότητας, εξαγιάζει την όλη δημιουργία. Η δόξα Της αγκαλιάζει τους αιώνες και αφορά στα Έσχατα. «Εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής» (Απολυτίκιον).

Οι χριστιανοί τιμάμε την Παναγία σε κάθε εποχή. Προσευχόμαστε προς Αυτήν με πίστη και ελπίδα. Οι ναοί Της κατακλύζονται από εικόνες, τάματα, κεριά και δάκρυα ευχαριστίας. Οι άνθρωποι πλησιάζουν με απλότητα και ζητούν ενίσχυση. Ως μικρά παιδιά αποβλέπουν στη στοργή της Μάνας!

Η Παναγία είναι σκέπη και καταφυγή. Σκέπει τις οικογένειες, ενισχύει τις μητέρες, ενδυναμώνει τους ασθενείς, φωτίζει τα παιδιά, υποστηρίζει τους ηλικιωμένους, παρηγορεί τους ασθενείς και τους κάθε λογής πονεμένους, επαναφέρει στην ελπίδα τους απελπισμένους! Νέφος Αγίων και Δικαίων -γνωστοί και άγνωστοι- παρέδωσαν τη ζωή τους, επικαλούμενοι το τίμιο όνομά Της κι εκζητώντας την αδιάπτωτη πρεσβεία Της εν ημέρα κρίσεως!

Η απόδοση της παμμέγιστης εορτής του θερινού Πάσχα αποτελεί και αυτή ημέρα προσευχής και μνήμης. Η γιορτή τελειώνει - η τιμή προς την πανίερη φυσιογνωμία Της συνεχίζεται και ουδέποτε εκπίπτει. Η Εκκλησία δεν παύει τους ύμνους προς Αυτήν, με σεμνότητα και ακρίβεια πίστεως. Η Κοίμηση της Παναγίας εκπέμπει πάντα φως οδηγητικό για τον λαό του Θεού!

Αγαπητοί συνεορταστές, 

Στον νού μας ας έχουμε τον λόγο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου: «Αν η Θεοτόκος είναι φυσική Μητέρα του Χριστού και θετή και πνευματική μητέρα όλων των Χριστιανών, έχουμε δίκαιο να πούμε, ότι άλλη κυρίως μητέρα δεν έχουμε, παρά μόνο την Θεοτόκο». 

Ας διατηρούμε, λοιπόν, την προσευχή μας καθαρή. Ας επαναλαμβάνουμε προσευχητικώς και από καρδίας φλεγομένης: Παναγία Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών. Φύλαξέ μας στην πίστη. Καθοδήγησέ μας στην αγάπη. Ενίσχυσέ μας στην πνευματική ζωή. Οχύρωσέ μας εντός της Εκκλησίας, αποκρούοντας -πρώτη Εσύ υπέρ μας- κάθε πονηρή επέλαση δυνάμεων εναντίων. Οδήγησέ μας εν τω τέλει στον Υιό Σου και Θεό μας. Γένοιτο!