Σήμερα το πρωί, Κυριακή των αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, 13 Ιουλίου 2025, μεθ-εορτάσθηκε με ευλάβεια και κατάνυξη η ιερή μνήμη του λαοφιλέστατου Οσίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας Παϊσίου του Αγιορείτου, στον Ναό της Παναγούλας Βανάτου εν Ζακύνθω.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, κατά την σημερινή Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, 13η Ιουλίου 2025, χοροστάτησε στην Θεία Λειτουργία, που τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Πύλης Αδριανουπόλεως (Edirnekapı), στην ομώνυμη γειτονιά της ΚΠόλεως. Ο π. Ηλίας Jinjolava, ιερατικώς εξυπηρετών τους εν τη Πόλει Γεωργιανούς, οι οποίοι μάλιστα εκκλησιάσθηκαν, είχε μεριμνήσει για όλα!
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:
Παρά λίγο να θρηνήσουμε θύματα, απόψε, περί τα μεσάνυχτα, 12 προς 13 Ιουλίου 2025, κατά την διάρκεια του ετήσιου νυκτερινού πανηγυριού της Αγίας Μαύρας και πριν την Παννυχίδα.
«Τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀκολουθεῖ πλανερὲς διδασκαλίες συμβούλεψέ τον μιὰ δυὸ φορές, κι ἂν δὲν ἀκούσει ἄφησέ τον, μὲ τὴ βεβαιότητα πὼς αὐτὸς ἔχει πιὰ διαστραφεῖ καὶ ἁμαρτάνει, καταδικάζοντας ἔτσι ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτό του».
ΟΜΙΛΙΑ
ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Κυριακή Ε΄ Ματθαίου.
Των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων της εν Χαλκηδόνι Δ΄ Οικουμενικής
Συνόδου
13/7/2025
Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ
Του π. Δημητρίου Μπόκου
Ὁ Χριστὸς ἀποστέλλει τοὺς μαθητές του, τοὺς ἀποστόλους, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς Χριστιανούς, γιὰ νὰ εἶναι φῶς μέσα στὸν κόσμο. Ἡ παρουσία τῶν Χριστιανῶν δὲν πρέπει νὰ περνάει ἀπαρατήρητη, ἀλλὰ νὰ εἶναι φανερὴ σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀθέατη μιὰ πόλη ποὺ εἶναι κτισμένη πάνω σὲ βουνό. Καὶ ὅποιος ἀνάβει τὸ φῶς, δὲν τὸ σκεπάζει, δὲν τὸ κρύβει σὲ κάποιο ἀπόκρυφο μέρος, ἀλλὰ τὸ βάζει σὲ μέρος ψηλό, γιὰ νὰ φέγγει παντοῦ καὶ νὰ βλέπουν ὅλοι μέσα στὸ σπίτι (Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων).
Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ
Γνωρίζουμε πὼς ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, σύμφωνα μὲ τὴν δική του μαρτυρία, ἀξιώθηκε οὐρανίων ἐμπειριῶν καὶ ἔφτασε μέχρι τρίτου οὐρανοῦ (Β΄ Κορ. 12:2). Δὲν ὑπῆρξε ὅμως ποτέ αἰθεροβάμων, δηλαδὴ κάποιος, ὁ ὁποῖος, ὅπως θὰ λέγαμε σήμερα, «πετοῦσε στὰ σύννεφα». Ἡ ὑψηλή του θεολογία καὶ ἡ πνευματική του ἐμπειρία συνδυάζονταν πάντοτε μὲ τὸ πρακτικό του πνεῦμα. Γνώριζε τὴν καθημερινότητα τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς πειρασμοὺς καὶ τοὺς κινδύνους της, γι΄ αὐτὸ καὶ οἱ συμβουλὲς στὶς Ἐπιστολές του εἶναι ἁπλές, ξεκάθαρες καὶ πρακτικές. Εὔκολα μποροῦμε νὰ τὸ παρατηρήσουμε αὐτὸ καὶ στὴν σημερινὴ περικοπή, στὴν ὁποία ἐπισημαίνει στὸν ἀγαπημένο τοῦ μαθητή καὶ συνεχιστή τοῦ ἔργου του στὴν Κρήτη Τίτο, τρεῖς κινδύνους, τρεῖς πειρασμοὺς ποὺ καιροφυλακτοῦν μέσα στὴν Ἐκκλησία σὲ κάθε ἐποχή.
