e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Παρασκευή 7 Μαΐου 2021

Χθες Mater Dolorosa, σήμερα Mater Gloriosa

ΟΜΙΛΙΑ 

Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 

Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου,

κατά την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής Μποχάλεως Ζακύνθου, 7 Μαΐου 2021

*   *   *

«Ο άγγελος εβόα τη κεχαριτωμένη, αγνή παρθένε, χαίρε και πάλιν ερώ, χαίρε, ο σος υιός ανέστη τριήμερος εκ τάφου».

Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί Πατέρες, Αγαπητοί συνεορταστές, 

Κατ' αυτάς βιώνουμε την ανεκλάλητη Χαρά της Αναστάσεως! Απαστράπτοντα συναισθήματα μάς κατακλύζουν! Η άνοιξη, θριαμβικά προχωρημένη, συνηγορεί με τον τρόπο της! Ο απρεπής Τάφος δεν άντεξε να χωρά για πολύ την παρουσία του Αχωρήτου. Ο προς καιρόν μέγας Νεκρός, «Κύριος κραταιός και δυνατός», αν και παθών εκουσίως εν άκρα ταπεινώσει, ήδη κατατρόπωσε το κράτος του Θανάτου και «εξηγέρθη ως ο υπνών»!

Σύμπασα η Εκκλησία έκτοτε ώς τις ημέρες μας και μέχρι των Εσχάτων, «μέσα στες εκκλησίες τες δαφνοφόρες» (κατά τον Διονύσιο Σολωμό), πανηγυρίζει το υπερφυές αυτό γεγονός των γεγονότων, με την ιαχή της Λαμπρής: «Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!», προσκαλώντας συνάμα όλους σε βιωματική συμμετοχή στο Μυστήριο!

Αυτή η Χαρά αποβλέπει στο να ευαισθητοποιήσει και να εγείρει κάθε ψυχή φορτωμένη από πάθη και λάθη, κάθε κοπιώσα καρδία, κάθε σταυρωμένη συνείδηση. Ιδιαίτερα φέτος, εν ημέραις Λοιμικής και Πανδημίας, η Χαρά της Ανάστασης στρέφεται στοργικά προς κάθε συνάνθρωπο όπου γης, ο οποίος ταλανίζεται είτε από τον φόβο μπροστά στον κίνδυνο εκ του μεγάλου Θανατικού, είτε -πολύ περισσότερο- από την βίωση αυτής της ίδιας της παγκόσμιας Ασθένειας μέσα στα νοσηλευτήρια και κυρίως στην ανείπωτη μοναξιά των Εντατικών. Προσευχόμαστε, η Λάμψη εκ του Φωτός της Θείας Εγέρσεως να ραγίσει και διαλύσει το σκότος αυτής της κραυγάζουσας Μοναξιάς και να οδηγήσει σε ανακουφιστική ίαση όσους οδυνώνται μαζί με τους -αναγκαστικά μακρόθεν- ισταμένους συγγενείς τους.

Στο πλαίσιο αυτό της διάχυτης Χαράς, δεν μπορούμε να λησμονήσουμε την Παναγία Μητέρα, η Οποία εβίωσε εκ του σύνεγγυς την σταυρική θυσία του Υιού Της ως ρομφαία στην καρδιά της και τώρα, μετά τη φρικτή εβδομάδα των Παθών, ανακουφίζεται κι Εκείνη, χαίρει και αγάλλεται μαζί με την σύνολη Εκκλησία.

Πριν από ελάχιστες ημέρες την παρακολουθήσαμε ως Mater Dolorosa (Μητέρα Θρηνωδούσα) κάτω από τη σκιά του Εσταυρωμένου Υιού Της... Σήμερα την τιμάμε ως Mater Gloriosa (Μητέρα Δεδοξασμένη), ενώ ο άγγελος της Ανάστασης -κατά την πασχαλιάτικη υμνολογία- αναγγέλλει στη Χάρη Της: «… αγνή παρθένε, χαίρε και πάλιν ερώ, χαίρε, ο σος υιός ανέστη τριήμερος εκ τάφου»! Είναι το μόνο πρόσωπο επί της γης, που δικαιούται να προσλάβει πρώτο και καλύτερο τη Χαρά αυτή, διότι η Παναγία είναι το πλησιέστερο και οικειότερο πρόσωπο στον Υιό και Λόγο του Θεού, είτε Παθόντος, είτε Αναστάντος. Το πρόσωπο διά του οποίου ενανθρωπίζεται Εκείνος και θεώνεται ο άνθρωπος! Γι’ αυτό Της πρέπει πάσα τιμή και προσκύνηση!

Δεν είναι σύμπτωση ότι οι προπάτορές μας Ζακύνθιοι, κάθε χρόνο κατά την Παρασκευή του Πάσχα, στο ολάνθιστο τούτο προάστιο του Μπόχαλη, τιμούν υπερβαλλόντως την Θεομήτορα, προβάλλοντας πανηγυρικά την γλυκύτατη μορφή Της στο κέντρο της πανηγύρεως, όπως προ αιώνων έχει εκφραστικά αποτυπωθεί στο κοσμαγάπητο Εικόνισμά Της, που μάλιστα φέρει την χαρακτηριστική προσωνυμία «Χρυσοπηγή»! Σαν να επιθυμούσαν οι ευλαβείς πρόγονοί μας να τονίσουν ότι Εκείνη, ως Mater Gloriosa (όπως την ονομάσαμε νωρίτερα) αποτελεί την πηγή, το χρυσωρυχείο εκ του οποίου έρχεται στην επιφάνεια και αναδεικνύεται πάση τη κτίσει ο Θησαυρός, το Χρυσάφι της ζωής του κόσμου, ο ίδιος ο «Κύριος της Δόξης». Αν μάλιστα θέλουμε να μεταποιήσουμε κυριολεκτικότερα το προσωνύμιο, η Χρυσοπηγή εντέλει σημαίνει (και όντως είναι) «Χριστοπηγή»!

Αγαπητοί συνεορταστές,

Κλείνοντας τα σύντομα τούτα λόγια, δανείζομαι αναστάσιμες ευχές εκ του περισσεύματος της αγάπης του οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου: «Εύχομαι να χαίρεστε πάντοτε με αγαλλίαση πνευματική, με συνεχή πνευματική χαρά, με εσωτερική γλυκειά αναστάτωση.» (Από το βιβλίο Λόγοι Γ. Παϊσίου, τόμος ΣΤ΄, 204)».

Αυτή την «εσωτερική γλυκειά αναστάτωση», ας ευχηθούμε να βιώνουμε σήμερα και κάθε μέρα, θεώμενοι ανά πάσα στιγμή και ώρα Ανάσταση Χριστού!


Δεν υπάρχουν σχόλια: