Προσλαλιά του νέου Αρχιγραμματέως του Οικουμενικού Θρόνου π. Ιωακείμ Μπίλλη, μετά την εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του

(Κυριακή, 8 Ὀκτωβρίου 2017)

Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Σεβάσμιοι ἀρχιερεῖς, 

Σεβαστοί πατέρες, Ἀγαπητοί συγγενεῖς καί φίλοι,

Τί ὡραιότερον καί τί ἡδύτερον, στ' ἀλήθεια, ἀπό τήν κληρικήν διακονίαν εἰς τάς Αὐλάς τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, εἰς τό ἱστορικόν Φανάριον καί τήν Βασιλεύουσαν Πόλιν; Τί συγκλονιστικότερον, πράγματι, ἀπό τήν ἀνεκλάλητον χαράν τῆς εἰς Πρεσβύτερον χειροτονίας ἐκ τῶν σεπτῶν καί χαριτοβρύτων χειρῶν τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ Πρώτου τῆς Ὀρθοδοξίας Ἀρχιεπισκόπου, ὅστις λιτανεύει ἡμέρας καί νυκτός ἀπό τοῦ Ἱεροῦ Κέντρου τό μυστήριον τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως, αἴρει τόν σταυρόν τοῦ Κυρίου ἀγογγύστως καί καρτερικῶς, ἀναλίσκων τήν ζωήν Αὐτοῦ εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ, προσθέτων καθ᾽ἑκάστην τό ἐπιβαλλόμενον ἔλαιον εἰς τήν κανδύλαν τοῦ μαρτυρικοῦ Φαναρίου, οὕτως ὥστε τοῦτο νά φαίνῃ πάσῃ τῇ Οἰκουμένῃ. Διό καί ὀφειλετικῶς ἀναπέμπω εὐχαριστίαν, αἶνον καί δοξολογίαν εἰς τήν πανοικτίρμονα καί ζωαρχικήν Τριάδα, ἡ ὁποία διά τῶν ἀχράντων, τιμίων καί θεοκινήτων χειρῶν τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ πατρός, Δεσπότου καί Αὐθέντου ἡμῶν, μοί ἐχαρίσατο σήμερον τήν μεγίστην δωρεάν τῆς Ἱερωσύνης.

«Ὤ τῆς τιμῆς, ἀλλ᾽ ὤ καί τῆς ὀφειλῆς!» Καθιστάμενος ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ Θυσιαστηρίου θαρρῶ εἰς τό ἀμέτρητον ἔλεος καί εἰς τήν ἄφατον εὐσπλαγχνίαν τοῦ πανοικτίρμονος Κυρίου, ἀλλά καί εἰς τάς θεοπειθεῖς προσευχάς καί τήν ἀμετάθετον μεσιτείαν τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς πρός τόν φιλανθρωπότατον Κύριον, προκειμένου νά βιώνω τόν πλοῦτον τῆς λατρευτικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, νά διακονῶ μέ φόβον Θεοῦ τά ἄχραντα Μυστήρια καί νά μεταλαμπαδεύω τό σωτηριῶδες μήνυμα τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τό χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μέ ὅλας τάς δυνάμεις τῆς ὑπάρξεώς μου, ἔχων ὡς τεῖχος ἀρραγές καί ὡς πανοπλίαν ἀπροσπέλαστον ἀπό τά βέλη τοῦ πονηροῦ τήν ἀγάπην Σας, Παναγιώτατε, ἡ ὁποία ἀγκαλιάζει πατρικῶς καί στοργικῶς ὅλους τούς κληρικούς τῆς Ὑμετέρας Πατριαρχικῆς Αὐλῆς.

Ἐπιτραπήτω μοι τήν στιγμήν ταύτην νά ἐκφράσω τήν βαθυτάτην εὐγνωμοσύνην μου πρός τόν ἀπό τῶν οὐρανῶν χαίροντα πατέρα μου καί τούς ὁλοθύμως προσελθόντας εἰς τήν χαράν τῆς χειροτονίας οἰκείους μου: τήν μητέρα μου, τά ἀδέλφια καί ἐξαδέλφια μου καί τούς κοντινούς φίλους ἐκ Θεσσαλονίκης καί Καβάλας διά τήν ἀστείρευτον ἀγάπην, στοργήν καί στήριξίν των καθ'ὅλην τήν μακράν αὐτῶν κληρικήν διακονίαν μου εἰς τάς Αὐλάς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἥν ὁ Κύριος ἡμῶν ἐπιτρέπει, ἐν τῷ ἀπείρῳ ἐλέει καί τῇ ἀμέτρῳ εὐσπλαχνίᾳ Αὐτοῦ, ἐπί 15 καί πλέον ἔτη.

Εὐγνωμόνως καί μέ βαθεῖαν συγκίνησιν ἀναμιμνήσκομαι τήν ὥραν αὐτήν ὡς ζωντανόν παράδειγμα θυσιαστικῆς ἀναλώσεως εἰς τήν διακονίαν τῆς Ἐκκλησίας καί εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τόσον τόν νῦν Σεβ. Μητροπολίτην Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβαν, ὅσον καί τόν ἀείμνηστον προκάτοχον αὐτοῦ κυρόν Διονύσιον, ἀπόφοιτον τῆς κατά Χάλκην Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς. Διαρκῶς ἀντηχοῦν εἰς τά ὦτα μου τά λόγια ἀμφοτέρων τούτων Ἱεραρχῶν, τῶν πιστῶς ἀφοσιωμένων εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον: "Νά προσέχῃς! Νά προσέχῃς! Μή παρασυρθῇς ἀπό τίτλους, στόμφους καί ἀξιώματα. Νά διακονῇς αὐτό μόνον, τό Μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας, σεμνῶς καί ἀνιδιοτελῶς, μέ ἀνεκτικότητα καί ἀγάπην πρός τούς συναδέλφους καί τούς συνανθρώπους σου". Μέ ἀνεκλάλητον συγκίνησιν ὑποδεχόμεθα ὁμάδα τῆς Χορῳδίας τῆς εἰρημένης Ἱ. Μητροπόλεως, ἡ ὁποία ἐμπράκτως ἀποδεικνύει, διά μίαν εἰσέτι φοράν, πόσον βαθειά βιωματικῶς μετέχει εἰς πᾶν γεγονός τῆς ζωής τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Θὰ ἦτο ἀσύγγνωστος παράλειψις ἐάν δέν ὑπέβαλα εὐγνώμονας εὐχαριστίας πρός τόν ἐκ τῆς ἁγιοτόκου καί ἡρῳοτόκου Κρήτης προσελθόντα Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέαν, πολυσέβαστον Πανεπιστημιακόν διδάσκαλον, ὁ ὁποῖος, τόσον διά τῆς ἅλατι ἡρτυμένης ἀκαδημαϊκῆς διδαχῆς αὐτοῦ, ὅσον καί σιωπηρῶς, διά τοῦ παραδείγματός του, ἐγχαράσσει ἀριστοτεχνικῶς εἰς τά μύχια τῆς καρδίας τῶν φοιτητῶν τῆς τε Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καί τῆς Πατριαρχικῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Κρήτης τήν ἀγάπην καί τήν ἀφοσίωσιν πρός τήν πνευματικήν κοιτίδα τοῦ Γένους ἡμῶν, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, εἰς τό ὁποῖον ὁ προνοητής παντός ἀγαθοῦ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἀνέθεσε τήν ἀποστολήν τῆς διαφυλάξεως τῆς παρακαταθήκης τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως.

Με αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης θά ἤθελα ὡσαύτως νά ἀναφερθῶ καί εἰς τόν Σεβ. Μητροπολίτην Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ. Ἰωάννην, τόν ἐμπράκτως στηρίξαντα τόν χειροτονηθέντα σήμερον Πρεσβύτερον ἀπό τῶν πρώτων ἐτῶν τῆς διακονικῆς πορείας του, καθώς ἐπίσης καί εἰς τόν ἐκ Θεσσαλονίκης Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Μεθόδιον Σπάτουλα, ἱερατικῶς προϊστάμενον ἐπί μακράν σειράν ἐτῶν τοῦ ἐν τῷ ἱστορικῷ κέντρῳ τῆς πόλεως Ἱ. Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ, ὅστις περιέβαλε τόν ὁμιλοῦντα μέ πατρικήν πάντοτε ἀγάπην, διαδραματίσας καίριον ρόλον ἀπό τῆς νεότητός του εἰς τήν ἀγάπην αὐτοῦ πρός τήν Ἐκκλησίαν καί τήν ἐν Χριστῷ πνευματικήν ζωήν.

Ἐν κατακλεῖδι, στρέφω μετ' εὐγνωμοσύνης τό βλέμμα μου πρός πάντας τούς προϋπηρετήσαντας ἀπό τῶν ἐπάλξεων τῆς Ὑπογραμματείας καί τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, καθώς καί τούς Ἱεράρχας καί τούς κληρικούς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τούς τε ἐντεῦθεν καί τούς ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐλθόντας, διά τήν ἀγάπην των, τήν πολύτιμον συμβουλήν καί τάς ἐπιστηρικτικάς εὐχάς καί προσευχάς των.

Παναγιώτατε Δέσποτα, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, σεβαστοί πατέρες καί φίλοι,

Εὔχεσθε, παρακαλῶ, διά τήν πνευματικήν προκοπήν καί αὔξησιν τοῦ σήμερον χειροτονηθέντος Πρεσβυτέρου εἰς ἔργα πίστεως καί ἀγάπης, ὥστε ἡ ἱερατική διακονία αὐτοῦ νά εἶναι φιλάρετος καί εὐάρεστος τῷ Κυρίω, πάντοτε ἐν υἱϊκῇ ἀφοσιώσει πρός τήν Ἐκκλησίαν, τόν πανίερον θεσμόν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τόν θεαρέστως πηδαλιουχοῦντα τήν ὁλκάδα αὐτοῦ Προστάτην, Αὐθέντην καί Δεσπότην καί σεπτόν Προκαθήμενον αὐτοῦ, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ, Ὅστις, ἐν θαλλούσῃ ἀκμῇ, ἐπί 26ετίαν ὅλην, γεωργεῖ τήν ἐν Κωνσταντινουπόλει καί ἐν ἁπάσῃ τῇ Οἰκουμένῃ εὐκληματοῦσαν πνευματικήν ἄμπελον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καταρτίζει δέ καί διαφυλάττει τό καρποφορεῖν καρπόν ἁγιωσύνης πρός δόξαν Θεοῦ καί εὔκλειαν αὐτῆς. Ἀμήν!

Ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχου στις χειροτονίες του νέου Αρχιγραμματέως Ιωακείμ Μπίλλη και του Διακόνου Βοσπορίου Μαγκαφά

(Φανάριον, 08.10.2017)

Ὁσιολογιώτατε ἅγιε Ἀρχιγραμματεῦ τῆς περί ἡμᾶς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου κύριε Ἰωακείμ,

Ἀνέτειλε καί διά σέ ἡ ἡμέρα τῆς ἀνόδου σου εἰς τόν β΄ βαθμόν τῆς ἱερωσύνης, καθώς μόλις πρό ἡμερῶν διωρίσθης ἐπί κεφαλῆς τῶν συνοδικῶν σεκρέτων, ὁμοφώνῳ ἀποφάσει τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἀφοῦ ὑπηρέτησες πιστῶς καί εὐόρκως ἐπί σειράν ἐτῶν ἀπό διαφόρων θέσεων ἐν τοῖς Πατριαρχείοις.

Ἀσφαλῶς, κατά τό διάστημα τοῦτο ἐδιδάχθης πολλά, καθώς τό βουλευτήριον τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας εἶναι πανεπιστήμιον, εἶναι ἀκαδημία, εἶναι ἡ περιωπή ἀπό τήν ὁποίαν βλέπει κανείς ὅλην τήν οἰκουμένην· διότι ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὡς θά ἔχῃς ἐμπειρικῶς διαπιστώσει, ἀσχολεῖται μέ ἕνα εὐρύτατον φάσμα θεμάτων θεολογικῶν, ἐκκλησιαστικῶν, διοικητικῶν, ὁμογενειακῶν, διορθοδόξων, διαχριστιανικῶν, διαθρησκειακῶν, οἰκουμενικῶν, παγκοσμίων. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι τό κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἀπό τό ὕψος τῶν λόφων τῆς τοῦ Κωνσταντίνου πόλεως θεᾶται τόν κόσμον καί τά τοῦ κόσμου, χωρίς νά εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου.

Τώρα ἀναλαμβάνεις μείζονας καί ηὐξημένας εὐθύνας, καθώς μάλιστα διαδέχεσαι ἕναν ἄξιον κατά πάντα Ἀρχιγραμματέα, τόν ἅγιον Σμύρνης κ. Βαρθολομαῖον, καί καλεῖσαι νά ἀγωνισθῇς, ὄχι ἐντός ὡραρίων ἀλλά νυχθημερόν, διά τήν διεκπεραίωσιν πλείστων ὅσων θεμάτων, ὑπαρχόντων καί καθημερινῶς ἐμφανιζομένων, ὑπεράνω ὅμως τῶν τρεχόντων ἐπί μέρους ζητημάτων, καλεῖσαι νά κήδεσαι τῶν δικαίων καί τῶν προνομίων τοῦ πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τά ὁποῖα "οἰκουμενικοῖς καί συνοδικοῖς ψηφίσμασι" κατωχυρώθησαν καί ἰσχύουν καί λειτουργοῦν, ὄχι πρός προβολήν ἤ αὐταρέσκειαν ἀλλά πρός διακονίαν τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος καί -πολύ εὐρύτερον- πρός διακονίαν τῆς ἀνθρωπότητος ὁλοκλήρου.

Μᾶς ἦλθες ἀπό τήν ποτε συμβασιλεύουσαν καί νῦν συμπρωτεύουσαν Θεσσαλονίκην ὅπου ἐσπούδασες τήν θεολογίαν καί τήν νομικήν ἐπιστήμην, καί ἔκτοτε ἔγινες Πολίτης, δηλαδή ἔγινες ὄλβιος· διότι ὁ χρησμός τοῦ Μαντείου τῶν Δελφῶν προέβλεψεν ὅτι "ὄλβιοι οἵ κείνην πόλιν ἀνέρες οἰκήσουσιν". Πόσῳ μᾶλλον οἱ κληθέντες νά διακονήσουν, ὡς ἡ Ὁσιολογιότης σου, τόν ὕπατον θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους, τό Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖον, τήν ἑστίαν τοῦ φέγγους τῆς Ὀρθοδοξίας.

Καί σύ, Διάκονε Βοσπόριε, πού θά φέρῃς εἰς τό ἑξῆς αὐτό τό σπάνιον ὄνομα πού θά θυμίζῃ συνεχῶς τόν ἀειδίνητον Βόσπορον, καί σύ μᾶς ἦλθες ἀπό τήν Ἑλλάδα διά νά γίνῃς καί σύ ὄλβιος καί εἶσαι τώρα υἱός μας ἐξ υἱοθεσίας.

Καί, ὄχι μόνον αὐτό· ἀλλά ἀφοῦ ἐκόσμησες τό ἀναλόγιον τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων ἐπί τινα ἔτη, τώρα ἀξιώνεσαι νά εἰσέλθῃς καί εἰς τά ἅγια τῶν ἁγίων καί, συνοδικῇ ἀποφάσει, νά ἐκτελῇς καθήκοντα Κωδικογράφου τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, μυούμενος, διαρκῶς καί περισσότερον, εἰς τό μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας, εἰς τό θαῦμα τῆς ὑπάρξεως τῆς Ἐκκλησίας, ἐπάνω εἰς τό ὁποῖον ἐθεμελιώθη ἡ λαμπρότης τῆς πόλεως αὐτῆς, κατά τόν ἅγιον προκάτοχον ἡμῶν Γεννάδιον τόν Σχολάριον.

Σπουδάζεις τώρα Θεολογίαν, ἐνῶ ἔχεις ἀποφοιτήσει ἀπό τό τμῆμα Ἱστορίας καί Ἀρχαιολογίας τοῦ πανεπιστημίου Ἰωαννίνων. Γνωρίζεις δηλαδή ἱστορίαν καί εἶσαι, ἑπομένως, καί κατά τοῦτο ὄλβιος, εὐτυχής, διότι "ὄλβιος ὅς ἱστορίης ἔσχε μάθησιν". Καί αὐτή ἐδῶ ἡ πόλις, ἡ πόλις τῶν πόλεων, πόσα δέν ἔχει νά μᾶς διδάξῃ μέ τήν μακράν καί ἀπύθμενον καί ἀτέρμονα ἰδικήν της ἱστορίαν, τήν ἔνδοξόν τε καί μαρτυρικήν. Ναί! Καί ἔνδοξον καί μαρτυρικήν. Διότι ἡ τοῦ Κωνσταντίνου αὕτη διῆλθε "διά δόξης καί ἀτιμίας, διά δυσφημίας καί εὐφημίας" κατά τήν μακράν διαδρομήν τῆς ζωῆς καί τῆς προσφορᾶς αὐτῆς.

Καί, πόθεν τό περίεργον ἀλλά καί χαρίεν νέον ὄνομά σου; Ἦτο, λέγει, ὁ Βοσπόριος ἐπίσκοπος Κολωνίας τῆς Δευτέρας Καππαδοκίας. Καί γνωρίζεις, ἀγαπητέ Διάκονε, πόσον ἀγαπῶμεν τήν Καππαδοκίαν καί πόσον ἀνελλιπῶς τήν ἐπισκεπτόμεθα κατ' ἔτος, πάντοτε μέσα εἰς τήν πασχαλινήν ἀτμόσφαιραν, καί τῆς ψάλλομεν τό "Χριστός Ἀνέστη" καί μᾶς ἀπαντοῦν σκιρτῶντες οἱ κωνοειδείς βράχοι της μέ τό "Ἀληθῶς Ἀνέστη". Ἐκεῖ, λοιπόν, εἰς τά μέρη της ὑπῆρξεν ἐπίσκοπος ὁ Βοσπόριος εἰς τά τέλη τοῦ Δ΄ αἰῶνος. Καί μᾶς λέγει ἀκόμη ἡ ἐκκλησιαστική ἱστορία ὅτι ἦτο ἐπιστήθιος φίλος Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου ὁ Βοσπόριος, πρός τόν ὁποῖον σώζεται καί ἐπιστολή τοῦ Ναζιανζηνοῦ περιγράφουσα τάς ἀνθρωπίνας δυσκολίας καί στενοχωρίας του. Εἰς αὐτήν τήν ἐπιστολήν ὁ Γρηγόριος λέγει ὅτι τόν Θεόν "λανθάνει τῶν ὄντων οὐδέν"· καί εἰς ἄλλο σημεῖον λέγει "τῆς Ἐκκλησίας τά δυνατά φροντίζειν οὐ κατοκνήσομεν"- δέν πρέπει καί ἡμεῖς ὅλοι νά ἀποφεύγωμεν νά πράττωμεν ὅ,τι εἶναι δυνατόν διά τήν Ἐκκλησίαν, εἰς τήν ὁποίαν ὀφείλομεν τά πάντα.

Καί τώρα, ἐν κατακλείδι, ἀπευθυνόμεθα πρός ἀμφοτέρους ὑμᾶς, προσφιλεῖς νεοχειροτονηθέντες Ἰωακείμ καί Βοσπόριε, πού ἔρχεσθε σιγά-σιγά, μαζύ μέ τούς ἄλλους νέους ἀδελφούς σας τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς, νά παραλάβετε τήν σκυτάλην ἀπό ἡμᾶς τούς πρεσβυτέρους καί νά συνεχίσετε τήν ἀγάπην εἰς ὅ,τι ἐπιγράφεται "Κωνσταντινούπολις, ὁ ἐμός ἔρως", ὅπως λέγει ὁ περισπούδαστος ἡμῖν Δοσίθεος ὁ τῆς Τατάρνης. Τί ὠραῖα καί ἐπιγραμματικά πού περιγράφει αὐτήν τήν διαδοχήν τῶν γενεῶν Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής: "Ἀργείτω τά γηράσαντα καί ἀνθείτω τά νέα"!

Σᾶς ὑπενθυμίζομεν, λοιπόν, μετά τοῦ σημερινοῦ Ἀποστόλου, ὅτι κατά τήν διακονίαν σας εἰς τό ἱερόν τοῦτο Κέντρον πρέπει νά σπείρετε ἐπ'εὐλογίαις διά νά θερίσετε καί ἐπ' εὐλογίαις. Διότι ὁ σπείρων φειδομένως, φειδομένως καί θερίσῃ. Νά ἐργάζεσθε μή ἐκ λύπης ἤ ἐξ ἀνάγκης ἤ ἐκ καθήκοντος, διότι ἱλαρόν δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός. Καί ἐάν κλονισθῆτε, ἐάν ἀποδυσπετήσετε, ἐάν σᾶς ἔλθῃ βαρύς ὁ σταυρός καί δριμύς ὁ χειμών, νά ἐνθυμῆσθε ὅτι "δυνατός ὁ Θεός πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντί πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν". Καί τά ἀγαθά ἔργα τά χρειάζεται ἰδιαιτέρως ἡ ἐποχή μας μέ τήν παγκοσμιοποίησιν τῆς ἀδιαφορίας, διά νά χρησιμοποιήσωμεν μίαν ἔκφρασιν τοῦ προσφιλοῦς ἀδελφοῦ Πάπα Φραγκίσκου.

Νά εἶσθε ἐλεύθεροι, ἀνοιχτόκαρδοι, ἀγαπῶντες· νά εἶσθε εἰς τόν κόσμον "μαρτυρία τῆς ἀγάπης, τοῦ κάλλους καί τῆς χαρᾶς τήν ὁποίαν μᾶς ἀποστέλλει ὁ Δημιουργός μας", ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, ὁ Θεός πού εἶναι ἀγάπη.

Καί, τέλος, νά διαβάσετε σύ μεν, ἅγιε Ἀρχιγραμματεῦ Ἰωακείμ, τώρα πού ἔγινες ἱερεύς, τό ποίημα Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου "Πρός τούς τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἱερέας, καί αὐτήν τήν πόλιν", σύ δέ, Διάκονε Βοσπόριε, τήν Φλογέρα τοῦ Βασιλιᾶ τοῦ Κωστῆ Παλαμᾶ πού ἀναφέρεται "στούς κόρφους καί στούς Βόσπορους καί σ' ὅλα τ' ἀκρογιάλια".

Ἄξιοι!

Πατριαρχική Λειτουργία στο Φανάρι, με χειροτονίες Πρεσβυτέρου και Διακόνου

Κυριακή Γ΄ Λουκά, 8η Οκτωβρίου 2017, στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου. Κατά την διάρκεια της Πατριαρχικής Λειτουργίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος Α΄, συλλειτουργώντας  με τους Μητροπολίτες Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανο και Σμύρνης κ. Βαρθολομαίο χειροτόνησε α) Πρεσβύτερο τον Διάκονο Ιωακείμ, νέο Αρχιγραμματέα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, και β) Διάκονο τον εκ Πατρών ιεροψάλτη κ. Παναγιώτη Μαγκαφά, πτυχιούχο Ιστορικό και φοιτητή Θεολόγο, δίνοντάς του το όνομα "Βοσπόριος". 

Φωτορεπορτάζ: Yani Kayakoparan και π. Πανάρετος Ψαραύτης

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, τήν Κυριακήν, 8ην Ὀκτωβρίου, προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, ἐν συλλειτουργίᾳ μετά τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου καί Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου, καθ’ ἥν ἐτέλεσε τάς χειροτονίας τοῦ μέν Πανοσιολ. Διακόνου κ. Ἰωακείμ Μπίλλη, Ὑπογραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, εἰς Πρεσβύτερον, τοῦ δέ Ἐλλογ. κ. Παναγιώτου Μαγκαφᾶ, φοιτητοῦ θεολογίας καί ἱστορικοῦ, εἰς διάκονον, μετονομάσας αὐτόν εἰς Βοσπόριον, πρός τιμήν τοῦ εἰς τά τέλη τοῦ Δ’ αἰῶνος ζήσαντος ὁμωνύμου Ἐπισκόπου Κολωνίας τῆς Δευτέρας Καππαδοκίας.

Μετά τήν ἀπόλυσιν, ὁ Πατριάρχης ἐχειροθέτησεν εἰς τό ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τόν νεοχειροτονηθέντα Πρεσβύτερον, ἀναλαβόντα πρότριτα, ὁμοφώνῳ συνοδικῇ ἀποφάσει, τά καθήκοντα τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος, Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, Ἴμβρου καί Τενέδου κ. Κύριλλος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Σεβαστείας κ. Δημήτριος, Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Σασίμων κ. Γεννάδιος, Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέας, Ἱσπανίας καί Πορτογαλίας κ. Πολύκαρπος, Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριος, Ἐπίτροπος τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν τῇ Πόλει, οἱ Θεοφιλ. Ἐπίσκοποι Χριστουπόλεως κ. Μακάριος καί Ἐρυθρῶν κ. Κύριλλος, Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Εὐάγγελος Σέκερης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Μαρίας, ὁ Ἐντιμ. κ. Oleksandr Gaman, Γεν. Πρόξενος τῆς Ουκρανίας ἐν τῇ Πόλει μετά τοῦ Ἐντιμ. κ. Maksym Vdovychenko, Προξένου αὐτῆς, παράγοντες τῆς Ὁμογενείας, Διευθυνταί καί Καθηγηταί τῶν Ὁμογενειακῶν Ἐκπαιδευτικῶν Ἱδρυμάτων καί πλῆθος πιστῶν ἐντεῦθεν, ἐξ Ἀθηνῶν, Θεσσαλονίκης καί Πατρῶν.

Κατά τήν ἐπακολουθήσασαν ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου δεξίωσιν, ὁ Πατριάρχης προσεφώνησεν ἐν πρώτοις πατρικῶς τόν νέον Ἀρχιγραμματέα, ὅν συνεχάρη, ἀναφερθείς εἰς τήν ἔτι πολυεύθυνον διακονίαν ἥν ἀναλαμβάνει οὗτος ὡς ἐπί κεφαλῆς τῶν Συνοδικῶν Γραφείων, καί ἐκφράσας αὐτῷ τήν Πατριαρχικήν εὐαρέσκειαν διά τήν ἄχρι τοῦδε ἀφωσιωμένην καί ἀποδοτικήν πολυετῆ διακονίαν του εἰς τά Ἱερά Σέκρετα.

Ἀκολούθως δέ, ὁ Παναγιώτατος, ἀπευθυνθείς διά πατρικῶν λόγων καί πρός τόν νεοχειροτονηθέντα διάκονον, ηὐχήθη αὐτῷ πιστήν καί εὔορκον διακονίαν εἰς τάς αὐλάς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί ἀνεφέρθη εἰς τόν βίον τοῦ Ἐπισκόπου Βοσπορίου, ὁρίσας ὡς ἡμέραν διά τά ὀνομαστήρια τοῦ νέου κληρικοῦ τήν 11ην Μαΐου, καθ’ ἥν ἑορτάζεται ἡ ἀνάμνησις τῶν ἐγκαινίων τῆς τοῦ Κωνσταντίνου Πόλεως.

Ὁ νέος Ἀρχιγραμματεύς, ἀπαντητικῶς, ἐξέφρασε τήν βαθυτάτην εὐγνωμοσύνην του διά τήν προσγενομένην αὐτῷ τιμήν καί τήν ἐπιδαψιλευθεῖσαν αὐτῷ Πατριαρχικήν εὔνοιαν καί πρόκρισιν, ὑποσχεθείς τήν συνέχισιν τῆς διακονίας αὐτοῦ μετά πλείονος ζήλου ἀπό τῆς εὐθυνοφόρου νέας θέσεώς του.

Τέλος, ὁ νεοχειροτονηθείς διάκονος Βοσπόριος ἐξέφρασε διά καταλλήλου προσλαλιᾶς τά αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί υἱϊκῆς ἀφοσιώσεως πρός τόν Παναγιώτατον καί ἐξεζήτησε τάς Πατριαρχικάς εὐχάς καί εὐλογίας ἐπί τῇ εἰσόδῳ του εἰς τόν κληρικόν στῖβον.

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐδέχθη εἰς ἀκρόασιν:

Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέαν, Καθηγητήν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης.

Τόν Θεοφιλ. Ἐπίσκοπον Χριστουπόλεως κ. Μακάριον, ἐξ Ἐσθονίας.

Τόν Πανοσιολ. Μ. Ἐκκλησιάρχην κ. Βενιαμίν, ὑποβαλόντα τά ἑαυτοῦ σέβη καί λαβόντα τήν ἁγίαν Πατριαρχικήν εὐχήν καί εὐλογίαν ἐπί τοῖς ἐπικειμένοις ὀνομαστηρίοις αὐτοῦ. 

Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Πέτρον, Καθηγούμενον τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱ. Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Διονυσίου.

Τoύς Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτας κ.κ. Ἰωακείμ Βενιανάκην, Πρωτοσύγκελλον, καί Δαυίδ Τσαπάραν, ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας.

Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Εὐδόκιμον Καρακουλάκην, ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Νέας Ἰωνίας καί Φιλαδελφείας.

Τάς Ὁσιωτ. Μοναχάς Κασσιανήν καί Καικιλίαν, ἐκ τῆς Ἱ. Μονῆς Καλαμίου Ἐπιδαύρου.

 Τόν Ἐντιμολ. κ. Ἐπαμεινώνδαν Πανταζόπουλον, Ἄρχοντα Ἀσηκρήτην, ἐξ Ἑλβετίας.

Τόν Ἐλλογ. κ. Peter Mallat, Ὁμότιμον Καθηγητήν Πανεπιστημίου, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Sonja, ἐξ Αὐστρίας.

Τόν Ἐλλογ. κ. Ἀπόστολον Δαβῆν, Θεολόγον – Φιλόλογον, ἐκ Καβάλας.

Τόν Ἐλλογ. κ. Μιχαήλ Φουντούλην, Καθηγητήν τῆς Γερμανικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Ὅλγας.

Τόν Ἐντιμ. κ. Γεώργιον Καταπόδην, Πρόεδρον τῆς «Ἑνιαίας Ἀνεξαρτήτου Ἀρχῆς Δημοσίων Συμβάσεων», μετά τῆς μνηστῆς αὐτοῦ Εὐγεν. δίδος Ἑλένης Μπάκουλα, ἐξ Ἀθηνῶν.

Τόν Ἐντιμ. κ. Ἀναστάσιον Φουρτούναν, Ἐπιχειρηματίαν, ἐκ Καβάλας.

Τόν Ἐντιμ. κ. Ἰωάννην Παπακωνσταντίνου, Καθηγητήν, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Ἀνδρομάχης, ἐκ Θεσσαλονίκης.

Τόν  Ἐντιμ. Νικόλαον Φραγκάκην, Κτηνίατρον, μετά τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ζήση, Φαρμακοποιοῦ, ἐξ Ἀλεξανδρουπόλεως.

Τόν Ἐντιμ. κ. Παναγιώτην Χρηστάκην, Μέλος τοῦ Δ. Σ. τῆς Ἰμβριακῆς Ἑνώσεως Μακεδονίας – Θράκης, ἐκ Θεσσαλονίκης.        

Τήν Εὐγεν. κ. Σεβαστήν Μπίλλη, μητέρα τοῦ νέου Ἀρχιγραμματέως κ. Ἰωακείμ, μετά τῶν τέκνων αὐτῆς Δημητρίου, Δικηγόρου, καί Χριστίνης, Νηπιαγωγοῦ, ἐκ Θεσσαλονίκης.

Τόν Ἐντιμ. κ. Κωνσταντῖνον Μαγκαφᾶν, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Κωστούλας, γονεῖς τοῦ νέου διακόνου Βοσπορίου, ἐκ Πατρῶν.

Ὅμιλον Καθηγητῶν καί Μεταπτυχιακῶν Φοιτητῶν Μονάδων Ἐντατικῆς Θεραπείας τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὑπό τήν ἡγεσίαν τῆς Ἐλλογ. κ. Χριστίνης Μαρβάκη, Ὁμοτίμου Καθηγητρίας Νοσηλευτικῆς.

Τήν Ἐλλογ. κ. Μαρίαν Χαραλαμπίδου, Φιλόλογον, ἐπί κεφαλῆς κλιμακίου νεανίδων ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως.

* * *

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη:

- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Καισαρίου Χρόνη, κληρικοῦ τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως, κατά τήν διοργανωθεῖσαν ὑπό τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Προγράμματος «Interparish Migrant Program (IIMP)» ἐκδήλωσιν διά τούς μετανάστας καί τούς πρόσφυγας, ἐν τῷ ἐν Beyoğlu κτιριακῷ συγκροτήματι «Garden of the Union Han», τό Σάββατον, 7ην Ὀκτωβρίου. 
- Ὑπό τοῦ Αἰδεσιμολ. Πρεσβυτέρου κ. Γεωργίου Κασάπογλου, κληρικοῦ τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως, κατά τήν βάπτισιν τοῦ τέκνου τοῦ ζεύγους Arman καί Natali Togaç, τελεσθεῖσαν ἐν τῷ ἐν Narlıkapı Ἀρμενικῷ Ναῷ Surp Hοvhannes, τήν Κυριακήν, 8ην ἰδίου.