Το μέλι και το ξύδι

Του π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Χριστὸς συναντήθηκε μὲ μιὰ γυναίκα Σαμαρείτιδα, ποὺ ὅπως ὁμολόγησε, δὲν ἀνῆκε στὴν καλὴ κοινωνία, δὲν ἦταν ἀπὸ τοὺς καθὼς πρέπει ἀνθρώπους. Εἶχε ἀλλάξει πέντε ἄνδρες στὴ ζωή της καὶ συζοῦσε ἤδη παράνομα μὲ κάποιον ἀκόμα. Ἦταν μιὰ πόρνη (Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος).

«Εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν» (Ιωάν. 4,24)

Θεολογικό σχόλιο στην Κυριακή της Σαμαρείτιδος

Του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ, Θεολόγου – Καθηγητού

        Η Ε΄ Κυριακή από του Πάσχα είναι αφιερωμένη στη συνάντηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού με μια Σαμαρείτιδα γυναίκα, «αιρετική», κατά τους Ιουδαίους και αμαρτωλή, στο ιστορικό φρέαρ του Ιακώβ. Σε αυτή τη συνάντηση και με τον διάλογο που άνοιξε μαζί της, αποκάλυψε ύψιστες σωτήριες αλήθειες.

Το ξεδίψασμα της ψυχής της Σαμαρείτιδος

Κυριακή Ε΄ από του Πάσχα. Της Σαμαρείτιδος

18/5/2025

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Η συντριβή της υποκρισίας

Γράφει ο Μάξιμος Παφίλης, Επίσκοπος Μελιτηνής

Η Κυριακή της Σαμαρείτιδος ελέγχει τις ψυχές μας. Διότι πώς η καρδιά δεν ταράζεται, όταν ο Χριστός, παραμερίζοντας κάθε φραγμό, αποκαλύπτεται στην «αμαρτωλή» των πέντε ανδρών; Και ποια τείχη αυτάρκειας δεν δοκιμάζονται, όταν η αγάπη Του μοιάζει να διαλύει έθνη και σημαίες, τιμώντας τον «ξένο»; Το φως από το πηγάδι της Συχάρ γίνεται έτσι ένα γόνιμο σκάνδαλο, που καλεί σε μια βαθύτερη, καθολική αλήθεια.

«Εθαύμασαν ότι μετά γυναικός ελάλει». Θεολογικό σχόλιο στην Κυριακή της Σαμαρείτιδος

Του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ, Θεολόγου - Καθηγητού

Η πέμπτη Κυριακή από του Πάσχα είναι αφιερωμένη σε μια σημαντική γυναίκα της Καινής Διαθήκης, στην αγία Φωτεινή τη Σαμαρείτιδα. Αυτή η γυναίκα, ούσα αμαρτωλή και «αιρετική» (κατά τους Ιουδαίους), αξιώθηκε να γίνει συζητητής του Κυρίου, ο Οποίος της αποκάλυψε ύψιστες αλήθειες, τις οποίες δεν είχε αποκαλύψει, εισέτι, ούτε στους μαθητές Του. 

«Τη προθέσει της καρδίας προσμένειν τω Κυρίω»

«Ὅς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη, καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ Κυρίῳ» (Πράξ. 11, 23-24)

«Ὅταν αὐτὸς ἔφθασε καὶ εἶδε τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ,  χάρηκε καὶ παρώτρυνε ὅλους νὰ παραμένουν πιστοὶ στὸν Κύριο  μὲ σταθερὴ καρδιά, διότι ἦταν πραγματικὰ ἄνθρωπος ἀγαθὸς καὶ γεμᾶτος Πνεῦμα Ἅγιο καὶ πίστη. Ἀρκετὸς  λαὸς προστέθηκε στὸν Κύριο».

Λόγος για την Κυριακή της Σαμαρείτιδος

Ἕνας θεῖος ζῆλος ἱεραποστολῆς, ἕνα «πανηγύρι» πίστεως συνδέει σήμερα τὴν εὐαγγελικὴ μὲ τὴν ἀποστολικὴ περικοπή. Καὶ στὶς δύο περιπτώσεις τὸ κήρυγμα τοῦ νέου κόσμου ποὺ ἔφερε στὸν κόσμο ὁ Χριστὸς καὶ οἱ Ἀπόστολοι, σπᾶνε τὰ κοινωνικὰ καὶ θρησκευτικὰ στερεότυπα καὶ ἀνοίγονται πρὸς τήν Οἰκουμένη.

Ο αληθινός Χριστιανός ["Φωνή Κυρίου", 18.5.2025]