e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Ομιλία του Πατριαρχικού Απεσταλμένου κατά την Πανορθόδοξη Λειτουργία της 1000ετηρίδας του Αγίου Βλαδιμήρου


Μητροπολίτου Mιλήτου Ἀποστόλου

ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ Τῌ ΕΥΚΑΙΡΙᾼ ΤΩΝ ΕΟΡΤΑΣΜΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΙΝ 1000 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ 

Ἐν Μόσχᾳ τῇ 28ῃ Ἰουλίου 2015 

Μακαριώτατε Πατριάρχα Μόσχας καὶ Πασῶν τῶν Ρωσσιῶν κ.κ. Κύριλλε, 
Ἁγιόλεκτε τῶν Ἱεραρχῶν χορεία, 
Τίμιον τῶν Ἱερέων συνάθροισμα, 
Ἀγγελοειδῆ τῶν Μοναζόντων συστήματα, 

Χριστοφόρε καὶ πολυτλῆμον Λαὲ τοῦ Κυρίου, 
«Ἄρχοντος γὰρ ὡς ἀληθῶς, μὴ τῆς ἰδίας μόνον σωτηρίας ποιεῖσθαι φροντίδα, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐμπιστευθέντα λαὸν τῆς ἴσης ἀξιοῦν προνοίας, καὶ εἰς τὴν αὐτὴν τῆς θεογνωσίας χειραγωγεῖν τε καὶ προσκαλεῖσθαι τελειότητα».1

Ἡ ἀποφθεγματικὴ αὕτη καὶ θεολογικωτάτη ἀπόφανσις τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Μεγάλου, εἰς τὴν περίφημον πρὸς τὸν Ἡγεμόνα τῶν Βουλγάρων Βόριν-Μιχαὴλ ἐπιστολήν του, εὑρίσκει τὴν καλυτέραν ἔκφρασιν καὶ ἐκπλήρωσίν της, μετὰ ἕνα περίπου αἰῶνα, εἰς τὸ σεβάσμιον πρόσωπον καὶ τὸ δυσπερίγραπτον ἔργον τοῦ σήμερον λαμπρῶς ἑορταζομένου καὶ πανδημεὶ πανηγυριζομένου ἁγίου καὶ ἰσαποστόλου Μεγάλου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου τοῦ καὶ Βαπτιστοῦ τῆς Ρωσσίας. 

Ὡς ἐπὶ ἄλλον Ἐλδὰδ καὶ Μωδάδ, (πρβλ. Ἀριθ. 11, 26 καὶ ἑξ.), ἔπνευσε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον εἰς τὸν πρῴην λατρεύοντα τὰ ξόανα καὶ τὰ βρέτη καὶ διάγοντα βίον ἔκλυτον καὶ ἄσωτον καὶ ὑλόφρονα καὶ ἐσαγήνευσεν αὐτὸν καὶ ἠχμαλώτισεν αὐτὸν διὰ τοῦ ἀμφιβλήστρου τῆς Χάριτος καὶ ἥλκυσεν αὐτὸν ἐκ τῆς εἰδωλικῆς πλάνης εἰς τὴν θεογνωσίαν καὶ τὴν ὁδὸν τὴν ἀσφαλεστάτην τῆς Σωτηρίας. «Τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ' οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως ἐστὶ πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ Πνεύματος» (Ἰωαν. 3, 8), κατὰ τοὺς θεοφθόγγους δεσποτικοὺς λόγους. Καὶ τῷ ὄντι ἔπνευσεν τὸ θειότατον Πνεῦμα εἰς τὴν καρδίαν τοῦ εὐλογημένου τέκνου τῆς Ρωσσικῆς γῆς, τοῦ ἐκγόνου τῆς μακαρίας Ἡγεμονίδος Ὄλγας, τῆς διὰ τοῦ λουτροῦ τῆς παλλιγενεσίας Ἑλένης μετονομασθείσης, καὶ ὡδήγησεν αὐτόν, τὸν Μέγαν Ἡγεμόνα Βλαδίμηρον, εἰς τὴν ἁγίαν κολυμβήθραν καὶ μετ’ αὐτοῦ σύμπαντα τὸν Λαόν του εἰς τὸ σωτηριῶδες βάπτισμα καὶ εἰς τὸν ἐγκεντρισμὸν τῆς πρώην ἀγριελαίου εἰς τὴν καλλιέλαιον, (πρβλ. Ρωμ. 11, 24). 

Ὡς ἄλλος Φίλιππος (πρβλ. Ἰωάν. 1, 44 καὶ ἑξ.) ὁ μέγας Πρίγκηψ Βλαδίμηρος δὲν ἀποκρύπτει τὸν Μεσσίαν, ὅν εὑρῆκε, ἀλλὰ καλεῖ τὸν Ναθαναὴλ, δηλονότι τὸν Λαὸν αὐτοῦ τὸν καθήμενον «ἐν σκότει καὶ σκιὰ θανάτου» (Ψλμ. 106, 10), καὶ ὡς ὄντως ἡγήτωρ καὶ ἀληθὴς ἄρχων τοῦ Λαοῦ ἐπιμελεῖται τῆς Σωτηρίας τῶν ὑπηκόων του. Πεφωτισμένος ἀπὸ τὰ λεπτὰς καὶ θεουργικὰς ἐπιπνοίας τοῦ Πνεύματος παραδίδει ἑαυτὸν εἰς τὸ ἀνεξιχνίαστον τῆς θείας οἰκονομίας σχέδιον, ἀλλοιοῦται ὅλος τῇ ἐπενεργείᾳ τῆς Δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου∙ ὁ χοϊκὸς ἔσω ἄνθρωπος ἀποθνῄσκει καὶ ὁ νέος γεννᾶται ἐν Χριστῷ ἐκ τῆς κολυμβήθρας τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας. Ἀλλὰ ἐκ τῆς κολυμβήθρας δὲν ἀναδύεται μόνος ὁ ἅγιος πρίγκηψ, συνανιστᾷ μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ τὸ γένος τῶν Ρὼς καὶ ἀποδεικνύεται ὁ μέγας εὐεργέτης καὶ βαπτιστὴς καὶ ἀναμορφωτὴς τοῦ λαοῦ του. 

Τὸ δένδρον τὸ καλόν, τὸ πεφυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων (πρβλ. Ψλμ. 1, 3), ἤτοι ἡ πρώτη ἱεραποστολὴ εἰς τὴν Κιεβινὴν Ρωσσίαν περὶ τὸ ἔτος 860, ἕνα καὶ πλέον αἰῶνα πρὸ τοῦ Πρίγκηπος Βλαδιμήρου, παρὰ τοῦ ἁγιωτάτου Πατριάρχου Φωτίου ἠυξήθη καὶ ἐκραταιώθη καὶ ἐκαρποφόρησε πλουσίως· ὅμως δὲν ἐπαγίωσε τὴν εἰς Χριστὸν πίστιν, ἐξ αἰτίας τῶν εἰδωλολατρῶν ἡγεμόνων καὶ τῆς πολεμικῆς των πρὸς τὴν νέαν πίστιν. Παρὰ ταῦτα ὁ σπόρος τοῦ Εὐαγγελίου ἐπέπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν καὶ ἀγαθὴν καὶ δὲν ἐξηράνθη, (πρβλ. Λκ., 8, 8). Ἀκολούθως, ἡ μεγάλη Ἡγεμονὶς τοῦ Κιέβου ἡ σεβασμία Ὄλγα, ἐκ πατρὸς μάμμη τοῦ ἁγίου Βλαδιμήρου, ἐβαπτίσθη εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ἐν ἔτει 957 καὶ ἐκαλλιέργησε μεγάλως τὴν σχέσιν τῶν κιεβινῶν ἀνακτόρων μετὰ τῶν βυζαντινῶν, ἀλλὰ κυρίως μετέφερε τὴν βυζαντινὴν εὐσέβειαν εἰς τὸ κέντρον τῆς ἡγεμονίας καὶ εἰς τὰ ἐνδότερα τῆς οἰκογενείας τῶν ἡγεμόνων τοῦ Κιέβου, ὡς ἡ μακαρία ἐκείνη Αὐγούστα Ἑλένη, ἡ Μήτηρ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. 

Συνεπῶς, τόσον ἡ ἐπὶ Φωτίου τοῦ Μεγάλου ἱεραποστολικὴ προσπάθεια κυρίως καὶ πρωτίστως, ὅσον καὶ τὸ βάπτισμα τῆς μεγάλης Ἡγεμονίδος Ὄλγας προετοίμασαν καὶ προελείαναν τὸ ἔδαφος διὰ τὴν μεταστροφὴν τοῦ Βλαδιμήρου καὶ διὰ τὸ ρηξικέλευθον ἔργον ποὺ ἐπετέλεσεν. Ὡς ἄλλος Παῦλος ὁ μέγας Ἡγεμὼν ἀρχικῶς στρέφεται ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν καὶ ἐξαπολύει διωγμοὺς καὶ ἐξανδραποδισμοὺς καὶ μιαιφονίας, ἀλλὰ τὸ ἀπροσμέτρητον καὶ ἀκαταμάχητον ἔλεος τοῦ Κύριου τὸν καταδιώκει ἀνηλεῶς. Παραδίδουν οἱ Χρονογράφοι ὅτι ἔκθαμβοι οἱ γέροντες καὶ σοφοί, οἱ ἀπεσταλμένοι ἐκ τοῦ Ἡγεμόνος Βλαδιμήρου καὶ τοῦ ὁμίλου τῶν βογιάρων ἀνὰ τὴν οἰκουμένην πρὸς ἀναζήτησιν καταλλήλου θρησκείας διὰ τὸν λαὸν τῶν Ρώς, διηγοῦνται ἅμα τῇ ἐπιστροφῇ των τὸ οὐράνιον μεγαλεῖον καὶ τὸ ὑπέρκαλλον καὶ ἄρρητον κάλλος τῆς Ὀρθοδόξου λατρείας πρὸς τὴν ἐνυπόστατον Σοφίαν τοῦ Θεοῦ, τὸν Ἕνα καὶ Μονογενῆ Υἱὸν Αὐτοῦ. 

Τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου ἐπέστη, ὁ δρόμος πρὸς τὴν κολυμβήθραν ἦτο πλέον πρὸ ὄφθαλμῶν. Μετὰ τὴν κατάληψιν τῆς βυζαντινῆς πόλεως τῆς Χερσῶνος ὁ μέγας Πρίγκηψ δέχεται τὸ ἅγιον Βάπτισμα ἐκ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἐν ταυτῷ συνάπτει γάμον μετὰ τῆς πορφυρογγενήτου πριγκηπίσσης Ἄννης, ἀδελφῆς τοῦ Αὐτοκράτορος Βασιλείου τοῦ Β’ τοῦ Βουλγαροκτόνου. Τοιουτοτρόπως, οἱ δεσμοὶ μεταξὺ τῶν δύο κόσμων καθίστανται οὐχὶ μόνον δεσμοὶ πνεύματος, ἀλλὰ καὶ δεσμοὶ αἵματος. Ἀναζωσάμενος, λοιπόν, ὁ ἅγιος Πρίγκηψ τὴν ρομφαίαν τοῦ Πνεύματος καὶ τὰς σάλπιγγας τῆς Ἰεριχοῦς ἐπανέρχεται εἰς τὴν μητέρα πασῶν τῶν ρωσικῶν πόλεων, τὸ Κίεβον, καὶ διασαλπίζει τὸ κήρυγμα τῆς μετανοίας. Τὰ εἴδωλα κατακρημνίζονται καὶ ὁ λαὸς καλεῖται εἰς τὴν Κιβωτὸν τῆς Σωτηρίας διὰ τοῦ λουτροῦ τῆς παλλιγενεσίας, ἤτοι τοῦ ἱεροῦ Βαπτίσματος, καὶ ὁμοθυμαδὸν ἀσπάζεται τὴν ἁγίαν τῶν ὀρθοδόξων πίστιν. 

Ἀναμφιλέκτως, ὁ ἅγιος Πρίγκηψ Βλαδίμηρος ἡπῆρξεν οὐχὶ μόνον ὁ ἑδραιώσας τὴν ἁγίαν πίστιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴν εὐλογημένην γῆν τῆς Ρωσσίας, ἀλλὰ ταυτοχρόνως ὁ ἀναμορφωτὴς καὶ ἐκπολιτιστὴς τῆς Ἡγεμονίας τοῦ Κιέβου. Δὲν θὰ ἦτο ὑπερβολή, τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν καὶ τῶν αποστάσεων, ἑὰν ἐχαρακτηρίζετο ὡς ἄλλος μέγας Κωνσταντῖνος τοῦ Ρωσσικοῦ ἔθνους. Ἀποτελεῖ ἐγχείρημα δυσκόλως κατορθούμενον ἡ ἁπλῆ ἔστω ἀποτύπωσις, πολλῷ δὲ μᾶλλον ἀποτίμησις, τῆς προσφορᾶς καὶ τοῦ ἔργου τοῦ σήμερον ἑορταζομένου ἁγίου καὶ ἰσαποστόλου Βλαδιμήρου. Ἀκροθιγῶς τε καὶ λίαν ἐπιγραμματικῶς θὰ ἠμποροῦσε νὰ λεχθῇ ὅτι ἡ κληρονομία τοῦ ἁγίου Βλαδιμήρου συμποσοῦται ἀφ’ ἑνὸς μὲν εἰς τὴν μεταφύτευσιν τῆς εὐσεβείας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τῆς Αὐτοκρατορίας εἰς τὴν Ἡγεμονίαν τοῦ Κιέβου καὶ ἀφ’ ἑτέρου εἰς τὴν βαθυτάτην ἀφοσίωσιν καὶ τὸν ὑπέρμετρον σεβασμὸν εἰς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σεβασμὸν καὶ ἀφοσίωσιν τὴν ὁποίαν ὄχι μόνον ἑδραίωσε καὶ ἐπηύξησεν ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του, ἀλλὰ καὶ ἐκληροδότησεν εἰς τοὺς ἐπιγενομένους.

Ἡ ὀργάνωσις τῆς ἀρτιγεννήτου καὶ νεοπαγοῦς ρωσσικῆς Ἐκκλησίας ὡς ἐκκλησιαστικῆς Ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἀποτελεῖ τὴν πλέον καταφανῆ καὶ ἁπτὴν ἀπόδειξιν τῆς ὡς ἄνω διαπιστώσεως. Ἡ σχέσις αὕτη τῆς κανονικῆς ἐξαρτήσεως, τεθεμελιωμένη ἐπὶ τοῦ 28ου κανόνος τῆς ἁγίας Δ’ ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀποτελεῖ τὸ ἑδραῖον καὶ ἀμετάπτωτον κανονικὸν πλαίσιον, ποὺ διέπει τὰς ἀγαστὰς σχέσεις τῆς Μητρὸς Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως μετὰ τῆς καλλίστης θυγατρὸς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας διὰ τοὐλάχιστον πέντε αἰῶνας. Σημειωθήτω δ’ ἐνταῦθα ὅτι, κατὰ τὸν πρόκριτον τῶν κανονολόγων, Πατριάρχην Ἀντιοχείας Θεόδωρον Βαλσαμῶνα, ὁ προλεχθεὶς κανών: «ἀνατίθησι τῷ Κωνσταντινουπόλεως καὶ τὴν χειροτονίαν τῶν ἐπισκόπων τῶν ἐν τοῖς βαρβαρικοῖς ἔθνεσι, τοῖς οὖσι ἐν ταῖς ρηθείσαις διοικήσεσιν, οἷοί εἰσιν οἱ Ἀλανοὶ καὶ οἱ Ρῶσοι. Οἱ μὲν γὰρ τῇ Ποντικῇ διοικήσει, οἱ δὲ Ρῶσοι τῇ Θρᾳκικῇ συμπαράκεινται»2. 

Γεγονὸς ἱστορικῶς μεμαρτυρημένον καὶ ἀναντίρρητον ἀποτελεῖ ἡ εὐπείθεια καὶ σεβασμὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας πρὸς τὸ Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Ἄλλωστε, ἡ πλειονότης τῶν Μητροπολιτῶν ἕως καὶ τῆς ἁλώσεως ἦτο Βυζαντινοὶ καὶ ἐπελέγοντο καὶ ἐχειροτονοῦντο ἀπὸ τὴν Μητέρα Ἐκκλησία, μὲ ἔσχατον τὸν περιβόητον Ἰσίδωρον, τὸν ὑπογράψαντα τὴν ἑνωτικὴν Σύνοδον Φεράρας-Φλωρεντίας, γεγονὸς τὸ ὁποῖον ἐκλόνισεν βαθύτατα τὴν ἔμπιστοσύνην πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον. Ἀσφαλῶς ἡ ἐν τῷ μεταξὺ ἐπισυμβᾶσα πτῶσις τῆς Αὐτοκρατορίας συνετέλεσεν εἰς τὴν ἐκ τῶν πραγμάτων ἀνάληψιν τῆς ἐσωτερικῆς της ὀργανώσεως καὶ τῆς διευθετήσεως τῶν ἀπασχολούντων αὐτὴν θεμάτων, χωρὶς ὅμως ποτὲ νὰ χαλαρώσουν ἢ καὶ νὰ λησμονηθοῦν οἱ πνευματικοὶ δεσμοί της μετὰ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ κανονονικὴ ἐκχώρησις ἄλλωστε εἰς τὸν Μητροπολίτην Ἰὼβ καὶ τοὺς διαδόχους αὐτοῦ τῆς Πατριαρχικῆς τιμῆς καὶ ἀξίας ἐπιμαρτυροῖ τοὺς ἀκαταλύτους αὐτοὺς ἐκκλησιαστικούς-ἱεροκανονικοὺς δεσμούς. 

Ἡ ἀνύψωσις τοῦ Μητροπολίτου Μόσχας εἰς τὴν Πατριαρχικὴν περιωπὴν ἐγένετο κανονικῷ δικαιώματι ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου τοῦ Β΄ τῇ 23ῃ Ἰανουαρίου ἐν ἐτει 1589 καὶ ἐπεβεβαιώθη βραχύ τι ἀργότερον εἰς τὴν Σύνοδον, ἡ ὁποία ἔλαβε χώραν ἐν τῷ περιωνύμῳ Ναῷ τῆς Θεοτόκου τῆς Παραμυθίας, τῆς οὕτω καλουμένης Βλάχ-Σεράϊ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν συμπαρακειμένην ταῖς ἐπαύλοις τῶν Μεγάλων Ἡγεμόνων τῆς Βλαχίας, ἐν Κωνσταντινουπόλει. Ἀναγινώσκομεν εἰς τὰ πρακτικὰ τῆς Συνόδου: «Καὶ αὖθις ἡ μετριότης ἡμῶν μετὰ τῶν Πατριαρχῶν καὶ μεθ’ ὅλης τῆς Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὁμογνωμόνως καὶ ἑνούμενοι ἐν ἁγίῳ Πνεύματι γράφομεν καὶ διαδηλοῦμεν διὰ τοῦ παρόντος Συνοδικοῦ Γράμματος, ὅτι, πρῶτον ὁμολογοῦμεν καὶ τελοῦμεν ἐν τῇ βασιλευούσῃ πόλει Μόσχᾳ τὴν ἐγκαθίδρυσιν καὶ τὸν διορισμὸν τοῦ κυρίου Ὶὼβ Πατριάρχου, ἵνα καὶ εἰς τὸ μέλλον τιμᾶται καὶ ὀνομάζηται μεθ’ ἡμῶν τῶν Πατριαρχῶν καὶ ἔχει τὴν τάξιν εἰς τὰς εὐχάς μετὰ τὸν Ἰεροσολύμων, καὶ ἵνα ὡς κεφαλὴν καὶ ἀρχὴν ἔχῃ αὐτὸς τὸν Ἀποστολικόν Θρόνον τῆς τοῦ Κωνσταντίνου Πόλεως ὡς καὶ οἱ ἄλλοι Πατριάρχαι»3. 

Ἐκ τοῦ ἀνωτέρω ἀποσπάσματος τῶν συνοδικῶν πρακτικῶν ἐμφαίνεται ἐναργῶς ὅτι ἡ ἐκχώρησις τῆς πατριαρχικῆς τιμῆς καὶ ἀξίας ἐγένετο ἐνορίως, ἐνθέσμως καὶ ἐμπροϋποθέτως καὶ ἐπὶ τῇ διαρκῇ προνοίᾳ ὅτι ὁ Πατριάρχης Μόσχας «ὡς κεφαλὴν καὶ ἀρχὴν ἔχῃ αὐτὸς τὸν Ἀποστολικόν Θρόνον τῆς τοῦ Κωνσταντίνου Πόλεως ὥς καὶ οἱ ἄλλοι Πατριάρχαι». Ἀστασίαστον ἀρχὴν τὴν ὁποίαν ἐπιβαιώνουν πανηγυρικῶς καὶ κατὰ τὸ ἔτος 1663 «οἱ τέσσαρες Πατριάρχες τῆς Ἀνατολῆς, ἤτοι Διονύσιος (Γ’) ὁ Κωνσταντινουπόλεως, Παΐσιος ὁ Ἀλεξανδρείας, Μακάριος ὁ Ἀντιοχείας καὶ Νεκτάριος ὁ Ἱεροσολύμων ἐν τῷ Τόμῳ, δι’ οὗ ἐπέλυσαν εἰκοσιπέντε κεφάλαια ζητημάτων προβληθέντα αὐτοῖς ὑπὸ τοῦ κλήρου τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας»4. Ἡ ἀπόκρισις ἐν τῇ Η’ ἐρωτήσει ἀποτελεῖ συμπερίληψιν τῶν ἱεροκανονικῶν εὐθυνῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τὰς ὁποίας ἡ ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας ἀνέκαθεν μεγάλως καὶ ἐσεβάσθη καὶ ἕως τὴν σήμερον ἀναμφιβόλως τιμᾶ: «αἱ ὑποθέσεις πᾶσαι τῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τὸν Κωνσταντινουπόλεως Θρόνον ἀναφέρονται καὶ παρ’ αὐτοῦ τὰς ἀποφάσεις λαμβάνουσιν, ὡς τὰ πρωτεῖα κατὰ τοὺς Κανόνας ἔχοντος τῆς παλαιᾶς Ρώμης. Εἰ δὲ τυχὸν συναινοῦσι καὶ οἱ λοιποὶ Πατριάρχαι, εἰ τυχὸν εἴη μείζων ἡ ὑπόθεσις, ἀμετάβλητος ἔσται ἡ ἐξενεχθεῖσα ἀπόφασις»5. 

Μακαριώτατε, 
Σεβασμιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, 

Ἡ περίλαμπρος αὕτη ἑορτὴ καὶ πανήγυρις τοῦ ἁγίου καὶ ἰσαποστόλου Μεγάλου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου ἀποτελεῖ μίαν ἐξαίρετον ἀφορμὴν διὰ νὰ ἀναμνησθῶμεν ἅπαντες τῶν ἀκαταλύτων ἀδελφικῶν δεσμῶν μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, νὰ ἀναβαπτισθῶμεν εἰς τὴν πολυτίμητον κοινὴν κληρονομίαν τοῦ Βυζαντίου, νὰ ἐργασθῶμεν, ὡς ἔχομεν χρέος, διὰ τὴν καρδιοπόθητον ἑνότητα, νὰ ἐμφανίσωμεν εἰς πάντας τὸν ὑπέρκαλλον καὶ σωτήριον κόσμον τῆς Μιᾶς, Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καὶ οὕτω νὰ πορευθῶμεν ἀγαλλομένῳ ποδὶ καὶ ἐν ἀφελότητι καρδίας πρὸς τὴν μετ’ οὐ πολὺ Ἁγίαν καὶ Μεγάλην Σύνοδον. Τοῦτον τὸν πόθον, τὸ ὅραμα καὶ τὴν ἀλήθειαν κομίζομεν ὡς χαιρετισμὸν καὶ ἐγκάρδιον ἐν Χριστῷ ἀσπασμόν, τῇ Ὑμετέρᾳ γερασμίᾳ Μακαριότητι, μετὰ τοῦ Σεβασμιωτάτου ἀδελφοῦ Μητροπολίτου Ἀδριανουπόλεως κου Ἀμφιλοχίου καὶ τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Μεγάλου Ἀρχιμανδρίτου κου Βησσαρίωνος ἐκ τῆς Πρωτευθύνου Καθέδρας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἐκ προσώπου τοῦ Παναγιωτάτου Αὐθέντου καὶ Δεσπότου ἡμῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου. 

Ἐπὶ δὲ τούτοις, συγχαίρομεν τῇ πολυσεβάστῳ καὶ πεπνυμένῃ λίαν ἡμῖν πεφιλημένῃ Μακαριότητι εὐχόμενοι ἀδελφικῶς, ἀπὸ μέσης καρδίας, ὅπως ὁ Μέγας καὶ ἰσαπόστολος ἅγιος Βλαδίμηρος, ὁ καὶ Βαπτιστὴς τῆς Ρωσσίας, κρατύνῃ καὶ ἀγαθύνῃ Αὐτὴν εἰς ἔτη πλεῖστα. Εἰς δὲ τὸν εὐσεβέστατον λαὸν τῆς Ρωσσίας εὐχόμεθα πλουσίαν τὴν χάριν καὶ τὸ ἔλεος παρὰ Θεοῦ διὰ πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Βλαδιμήρου. Ἐν κατακλεῖδι δὲ μεταφέρομεν ἐκ τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας πρὸς πάντας τὰς πατρικὰς καὶ Πατριαρχικὰς εὐχὰς καὶ δαψιλεῖς εὐλογίας τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. 
______________________________________
1. Φωτίου τοῦ Μεγάλου, ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΜΙΧΑΗΛ, PG 102, 656 C. 
2.  Γ.Α. Ράλλη-Μ. Ποτλῆ, ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ, Ἀθήνησιν ἐκ τῆς Τυπογραφίας Γ. ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΟΣ, 1852, τ.2, σελ. 285. 
3.  Καλ. Δελικάνη, ΤΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΚΩΔΙΞΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΑΡΧΕΙΟΦΥΛΑΚΕΙΟΥ ΣΩΖΌΜΕΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ, Ἐν Κων/πόλει, 1905, τ. 3ος, σελ. 25. 
4.  Καλ. Δελικάνη, ἔνθ. ἀν. τ. 2ος, σελ. ι’. 
5.  Μ. Ι. Γεδεών, ΚΑΝΟΝΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, Ἐκ τοῦ Πατριαρχικοῦ Τυπογραφείου, Ἐν Κων/πόλει, 1888, τ. 1ος, σελ. 351.

40ήμερο Μνημόσυνο του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας Γερασίμου στη Βουλιαγμένη


Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του αοιδίμου Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κυρού Γερασίμου Δ΄ του Φωκά, θα τελεσθεί την Κυριακή 2 Αυγούστου 2015, στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης στη Βουλιαγμένη.

Στη Θεία Λειτουργία της Κυριακής προσκαλούνται οι χριστιανοί και ιδιαίτερα οι Κεφαλονίτες της Αττικής, προκειμένου να τιμήσουμε τη μνήμη του εκλιπόντος Ιεράρχη και να συμπροσευχηθούμε στον πολυεύσπλαχνο Κύριο της ζωής και του θανάτου, για την κατάταξη της ψυχής του μετά των Αγίων και των Δικαίων. 

Υπενθυμίζεται ότι στον Ιερό Ναό της Φανερωμένης ο μακαριστός Μητροπολίτης τέλεσε στις 21 Ιουνίου την τελευταία Λειτουργία του. Ως πνευματικό αντίδωρο από την Ενορία της Βουλιαγμένης θα διανεμηθεί επετειακό φυλλάδιο αφιερωμένο στη σεπτή μνήμη του.

Το χρονικό της επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχου στη γενέτειρα Ίμβρο

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις


Μετά τήν ἐπιστροφήν Του ἐκ Παρισίων ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, τήν Παρασκευήν, 24ην Ἰουλίου, μετέβη εἰς τήν γενέτειράν Του νῆσον Ἴμβρον, ὅπου τήν ἑπομένην, συλλειτουργήσας μετά τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ἴμβρου καί Τενέδου κ. Κυρίλλου καί Μύρων κ. Χρυσοστόμου ἐν τῷ Ἱ. Ναῷ Ἁγίας Μαρίνης Σχοινουδίου, ἐτέλεσε μνημόσυνον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν θυμάτων τῶν τραγικῶν θαλασσίων δυστυχημάτων τά ὁποῖα συνέβησαν εἰς τήν περιοχήν τοῦ Πύργου τῆς νήσου, ἐπί τῇ συμπληρώσει ἐφέτος 65 καί 60 ἐτῶν ἀντιστοίχως ἀπό τοῦ Ἰουλίου 1950 καί 1955. Μετά τήν συγκινητικήν ὁμιλίαν τοῦ Πατριάρχου καί τήν Ἀπόλυσιν, Οὗτος μετέβη εἰς τό παρακείμενον κοιμητήριον ὅπου ἔψαλε Τρισάγιον πρό τοῦ τάφου τοῦ ἐκ τῶν θυμάτων Δημητρίου Πινήρου, τελειοφοίτου τῆς Ἱ. Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης, μνημονεύσας τά ὀνόματα πάντων τῶν 25 νέων οἱ ὁποῖοι ἀπώλεσαν τήν ζωήν των τότε.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Πατριάρχης καί πλεῖστοι συμπατριῶται Αὐτοῦ μετέβησαν εἰς τόν Πύργον, ὅπου ἐπίσης ἔψαλε Τρισάγιον καί ἔρριψεν ἄνθη τοῦ ἀγροῦ εἰς τήν θάλασσαν εἰς τιμήν καί μνήμην τῶν ὑπέρ ὧν ἐτελέσθη τό μνημόσυνον, ἅπαντες δέ ἀκολούθως ἀνῆλθον εἰς τόν λόφον ὅπου εὑρίσκετο τό ἐξωκκλήσιον τῆς Ἁγίας Ἄννης καί ἔψαλον το ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς τῆς κοιμήσεώς της. Σήμερον τό ναΐδιον δέν ὑφίσταται καθώς ὅλη ἡ περιοχή ἔχει ἀπαλλοτριωθῆ ὑπό τοῦ κράτους.

Τό ἑσπέρας ἡ Α. Θ. Παναγιότης ἐχοροστάτησε κατά τόν Ἑσπερινόν ἐν τῷ ἐνοριακῷ Ναῷ τῆς Κοινότητος Γλυκέος, εἰς τό τέλος τοῦ ὁποίου ὡμίλησε πρός τό ἐκκλησίασμα καί ἐχειροθέτησεν εἰς τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Ὑπομνηματογράφου τόν Ἐξοχώτατον ἐν ἰατροῖς κ. Χριστοφόρον Σωφρονίου, Καρδιολόγον, ἐξ Ἴμβρου, ὑπηρετοῦντα σήμερον ἐν Χαλκίδι. Ἐπηκολούθησε δεῖπνον ἐν τῇ πλατείᾳ τοῦ χωρίου, ὅπερ ἦτο τό γενέθλιον χωρίον τοῦ πολλοῦ Ἱερομονάχου Βαρθολομαίου τοῦ Κουτλουμουσιανοῦ καί πολλῶν ἄλλων λογίων τῆς Ἴμβρου.

Τήν ἑπομένην, Κυριακήν, 26ην ἰδίου, ὁ Πατριάρχης ἱερουργήσας μετά τοῦ οἰκείου Ποιμενάρχου καί τοῦ Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Ἀμορίου κ. Νικηφόρου, Ἡγουμένου τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ Ἱ. Μονῆς Βαλτάδων, ἐν τῷ Ἱ. Μητροπολιτικῷ Ναῷ Παναγίας ἐτέλεσε τήν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίαν τοῦ ἐψηφισμένου Ἐπισκόπου Ἁλικαρνασσοῦ κ. Νικολάου, ὅν καί μετωνόμασεν εἰς Ἀδριανόν, ἐν μέσῳ πλήθους πιστῶν ἐξ Ἴμβρου, ἐκ τῆς Πόλεως καί ἐξ Ἑλλάδος. Εἰς τήν προσφώνησιν τοῦ προεξάρχοντος Πατριάρχου ἀπήντησεν ὁ νέος Ἀρχιερεύς, ὅστις καί ἀργότερον παρέθεσεν ἐπίσημον γεῦμα εἰς τό ἑστιατόριον «Ἑλένη» τοῦ Κάστρου, εὐλογηθέν ὑπό τοῦ Πατριάρχου.

Μεταξύ τῶν συνδαιτυμόνων ἦσαν καί οἱ ἐπισκεπτόμενοι τάς ἡμέρας ἐκείνας τήν νῆσον Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Φωτεινή Τομαῆ, ἐπί κεφαλῆς τῆς Ὑπηρεσίας Διπλωματικοῦ καί Ἱστορικοῦ Ἀρχείου τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος, καί Ἐλλογ. κ. Gülay Barbarosoğlu, Πρύτανις τοῦ Πανεπιστημίου Βοσπόρου, μετά τῶν Ἀντιπρυτάνεων Ayşe Mumcu καί Fikret Adaman.

Τήν Δευτέραν, 27ην ἰδίου, ὁ Πατριάρχης συμπροσηυχήθη κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν ἥν ἐτέλεσεν εἰς τό πανηγυρίζον ἐξωκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Ἁλικαρνασσοῦ καί ηὐλόγησε τήν παρατεθεῖσαν εἰς πάντας τράπεζαν μέ τά σφάγια-ἀφιερώματα εἰς τόν Ἅγιον, κατά τά παραδοσιακά ἔθιμα τῆς νήσου.

Ὁ ὑψηλός ἐπίσκέπτης καί γόνος τῆς Ἴμβρου κατά τήν παραμονήν Του ἐν αὐτῇ, προσέτι:
-Ἐπεσκέφθη ἐθιμοτυπικῶς τόν Ἔπαρχον Ἐντιμ. κ. Muhittin Gürel, ἐνῶ ἔσχε τηλεφωνικήν ἐπικοινωνίαν μετά τοῦ ἀπουσιάζοντος εἰς τήν Πόλιν Δημάρχου Ἴμβρου Ἐντιμ. κ. Ünal Çetin, τόν ὁποῖον καί ηὐχαρίστησε διά τάς προσφάτους θετικάς ὑπέρ τῶν Ἰμβρίων ὁμογενῶν δηλώσεις του.

-Ἒπεθεώρησε τάς συνεχιζομένας ἀνακαινιστικάς ἐργασίας εἰς τούς Ἱ. Ναούς τῶν Κοινοτήτων Ἁγίων Θεοδώρων καί Ἀγριδίων, οἵτινες εἶχον ὑποστῆ ζημίας κατά τούς σεισμούς τοῦ παρελθόντος ἔτους, ὡς καί τό ἐν Ἀγριδίοις σχολικόν κτήριον ὅπερ θά στεγάσῃ τό Λύκειον τῆς νήσου ἀπό τοῦ προσεχοῦς Σεπτεμβρίου.

-Ὡμίλησε πρός τά παιδία, νήπια καί σχολικῆς ἡλικίας, καί τούς γονεῖς αὐτῶν, συγκεντρωθέντας εἰς καφενεῖον τῶν Ἁγίων Θεοδώρων, ἀπαντῶν καί εἰς τήν προσφώνησιν τοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ Ἐλλογ. κ. Ἰωακείμ Καμπουροπούλου, ἐντός συγκινητικῆς ἀτμοσφαίρας πλήρους ἐνθουσιασμοῦ ὡς ἐκ τῆς ἐπανόδου τῆς ἑλληνικῆς παιδείας εἰς τήν νῆσον μετά διακοπήν ἡμίσεος αἰῶνος, τῆς λειτουργίας δέ διά πρώτην φοράν καί Λυκείου ἐν αὐτῇ.

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἴμβρου καί Τενέδου κ. Κύριλλος ἐξεδήλωσε πλουσιοπαρόχως τήν Ἰμβριακήν φιλοξενίαν πρός τε τήν Α. Θ. Παναγιότητα, τήν συνοδείαν Αὐτῆς καί πρός τούς λοιπούς ἐπισήμους ἐπισκέπτας τῆς Ἐπαρχίας αὐτοῦ καθ᾿ ὅλην τήν ἐν αὐτῇ διαμονήν των.

Ὁ Πατριάρχης ἡμῶν ἐπέστρεψεν εἰς τήν ἕδραν Αὐτοῦ τήν Τετάρτην, 29ην τ.μ. .  

Video από τον πανορθόδοξο εορτασμό στη Μόσχα των 1000 ετών από του Αγίου Βλαδιμήρου

В день 1000-летия преставления святого равноапостольного князя Владимира Святейший Патриарх Кирилл совершил Литургию в Храме Христа Спасителя | Πρωί 28ης Ιουλίου στον καθεδρικό του Σωτήρος Χριστού της Μόσχας, προεστώτος του Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας Κυρίλλου




Αποκορύφωση των κρατικών και εκκλησιαστικών εορτασμών επί τῃ χιλιετίᾳ από κοιμήσεως του Βαπτιστού των Ρως ήταν η ημέρα μνήμης του Αγίου Ισαποστόλου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου, στις 28 Ιουλίου 2015. Ανήμερα μνήμης ο Πατριάρχης Κύριλλος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Χριστού Μόσχας. Επίσης συλλειτούργησαν τα μόνιμα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας: οι μητροπολίτες Κρουτίτσης και Κολόμνας Ιουβενάλιος, Κισινέφ και Μολδαβίας Βλαδίμηρος, Τασκένδης και Ουζμπεκιστάν Βικέντιος, Αγίας Πετρουπόλεως και Λάντογκας Βαρσανούφιος, ο Πρωτοσυγκελεύων του Πατριαρχείου Μόσχας, Μινσκ και Ζασλάφκ Παύλος, Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, αρχηγοί των αντιπροσωπειών των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών: ο Μητροπολίτης Μιλήτου Απόστολος (Οικουμενικό Πατριαρχείο), ο Μητροπολίτης Μέμφιδος Νικόδημος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), ο Μητροπολίτης Βόστρων Τιμόθεος (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων), ο Επίσκοπος Νικορτσμίντ Βαχτάγκ (Πατριαρχείο Γεωργίας), ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας Αμφιλόχιος (Πατριαρχείο Σερβίας), ο Μητροπολίτης Νήφων (Πατριαρχείο Ρουμανίας), ο Μητροπολίτης Βίντιν Δομετιανός (Πατριαρχείο Βουλγαρίας), ο Επίσκοπος Αρσινόης Νεκτάριος (Εκκλησία Κύπρου), ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος (Εκκλησία Ελλάδος),  ο Επίσκοπος Αμαντίας Ναθαναήλ (Εκκλησία Αλβανίας), ο Επίσκοπος Σεμιατίτς Γεώργιος (Εκκλησία Πολωνίας), ο Αρχιεπίσκοπος Μιχαλουπόλεως Γεώργιος (Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας), ο Αρχιεπίσκοπος Οττάβα και Καναδά Ειρηναίος (η ἐν Αμερικῃ Ορθόδοξος Εκκλησία), κληρικοί μέλη των αντιπροσωπειών των κάτα τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, πλειάδα Ιεραρχών και κληρικών του Πατριαρχείου Μόσχας.

Τη Θεία Λειτουργία παρακολούθησαν ο πληρεξούσιος απεσταλμένος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κεντρική Ομοσπονδιακή Περιφέρεια κ. Α. Μπεγκλώφ κα.

Από το 2002 ο Άγιος Ισαπόστολος Πρίγκιψ Βλαδίμηρος θεωρείται προστάτης των Εσωτερικών Στρατευμάτων του Υπουργείου Εσωτερικών της Ρωσίας και γι΄αυτό τη Λειτουργία παρακολούθησε προσευχόμενος ο αρχηγός των Εσωτερικών Στρατευμάτων του Υπουργείου Εσωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας ο στρατηγός Β. Ζόλοτωφ, διοίκηση και οι στρατιώτες των Εσωτερικών Στρατευμάτων.

Η Θεία Σύναξη ετελείτο σε ζωντανή μετάδοση από τους τηλεοπτικούς σταθμούς «Rossia-1», «Rossia-24», «RTR Planeta» και «Soyuz». Τη Θεία Μυσταγωγία σχολίασε ζωντανά ο καθηγητής της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας κ. Α. Σβετοζάρσκι. Κατά διαστήματα υπήρχαν ζωντανές μεταδόσεις από τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου τη Λειτουργία τελούσε ο Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριος και από τον Καθεδρικό Ναό Αγίου Βλαδιμήρου Χερσονήσου, όπου της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Μητροπολίτης Καζακστάν και Αστανάς Αλέξανδρος.

Στον Ιερό Ναό του Σωτήρος Χριστού τοποθετήθηκε λειψανοθήκη με τίμια λείψανα του Αγίου Ισαποστόλου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου. Μετά την ανάγνωση της Ευαγγελικής περικοπής ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας απηύθυνε στο ποίμνιο το λόγο του. Ληξάσης της Θείας Συνάξεως ετελέσθη δοξολογία προς τιμήν του Αγίου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου με ειδικές ευχές.

Ἐν συνεχείᾳ ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας ευλόγησε τα λάβαρα με τη μορφή του Βαπτιστού της Ρωσίας, τα οποία θα αποσταλούν σε όλες τις επαρχίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας.

Εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας τον Πατριάρχη Κύριλλο προσφώνησε ο Μητροπολίτης Κρουτίτσης και Κολόμνας Ιουβενάλιος ο οποίος τόνισε: «Αγιώτατε, από την βαπτιστική κολυμπήθρα έχετε πνευματικούς δεσμούς με τον Άγιο Ισαπόστολο Μεγάλο Πρίγκηπα Βλαδίμηρο και αφού έχετε αναδειχθεί ο Πρωθιεράρχης της γης μας συνεχίζετο τον αγώνα του. Μέσω του έργου και διά των ευχών Σας είθε ο Κύριος να καταπέμψει ειρήνη στη γή μας και την ευημερία στο λαό μας και να Σας φυλάσσει εν ειρήνη, μακροημερεύοντα εἰς πολλά τε καὶ αγαθὰ έτη!»

Επίσης εκ μέρους του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Β. Πούτιν τον Πατριάρχη Κύριλλο προσφώνησε ο απεσταλμένος του στην Κεντρική Ομοσπονδιακή Περιφέρεια κ. Α. Μπεγκλώφ.

Στην προσφώνησή του προς τον Πατριάρχη Μόσχας ο Μητροπολίτης Μιλήτου Απόστολος αναφέρθηκε στο εορταζόμενο γεγονός και το λαμπρό συλλείτουργο το οποίο ετελέσθη με τη συμμετοχή των αντιπροσώπων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών στον περικαλλή Ναό του Σωτήρος Χριστού, διά του οποίου λειτουργικώς ετιμήθη ο Φωτιστής του Ρωσικού λαού ο Άγιος Ισαπόστολος Πρίγκιψ Βλαδίμηρος.

Όπως αναφέρει και το αρχαίο ρητό «Βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόκευτος». Δηλαδή ζωή χωρίς γιορτή είναι μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχεία και σταθμούς. Σύμφωνα με τον κ. Απόστολο όλες οι εορτές οι οποίες οργανώθηκαν από τον Πρίγκιπα προ βαπτίσματος εχάθησαν και ελησμονήθησαν, ενώ το βάπτισμα του ιδίου όπως και το βάπτισμα του Ρωσικού λαού έμειναν ανεξίτηλα στην ιστορία του Ρωσικού λαού και της Ορθοδοξίας. Επομένως ο λαός πορευόμενος έν σκιᾳ χάρη στον Πρίγκιπα Βλαδίμηρο είδε το φως μέγα. Και κατά τη διάρκεια της μακράς οδού βρέθηκε το πανδοχείο το οποίο είναι η Εκκλησία και ο ξενοδόχος είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος θυσιάσθηκε για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Ο Μητροπολίτης Μιλήτου ακόμα υπογράμμισε ότι οι εκπρόσωποι των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών χαίρονται διότι χάρη στην επιτελεσθείσα σήμερα Θεία Λειτουργία όλοι αυτοί αναπαύθησαν πνευματικά, πήραν δύναμη προκειμένου να συνεχίζουν την πνευματική πορεία τους και τον αγώνα μέσα στην Εκκλησία. Κατά τον κ. Απόστολο, τόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και ο ίδιος o Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον οποίο ο Πατριάρχης Κύριλλος, όπως είπε, συνδέεται με μακρόχρονους στενούς δεσμούς φιλίας χαίρονται για την πρόοδο του Ρωσικού λαού και για τον Πατριάρχη Κύριλλο, ο οποίος προνοίᾳ Θεού αναβιβασθεῖς εἰς το υψηλό αξίωμα αυτό «καθοδηγεί τον περιούσιο αυτό λαό στην οδό σωτηρίας. Ακόμα ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου μοιράσθηκε τις εντυπώσεις του από τη γνωριμία με τον μακαριστό Μητροπολίτη Κιέβου Βλαδίμηρο, τον οποίο γνώρισε το 2012 κατά την με εντολή του Παναγιωτάτου Πατριάρχου Βαρθολομαίου μετάβασή και για ένα μήνα παραμονή του στην Ουκρανία με το τιμίο λείψανο της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Φαρμακολύτριας. Ο αοίδιμος διακρίθηκε για τον ήσυχο χαρακτήρα του και την ικανότητα να διατηρεί την ενότητα της Εκκλησίας μέσα από πολλές δοκιμασίες.

Τέλος, ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας πάλι απευθύνθηκε στο εκκλησίασμα και μεταξύ άλλων ανέφερε: «Θα ήθελα από καρδίας να ευχαριστήσω τον Μητροπολίτη Ιουβενάλιο για την προσφώνησή του εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου και του πληρώματος της Ρωσικής Εκκλησίας, τον κ. Αλέξανδρο Μπεγκλώφ, πληρεξούσιο απεσταλμένο του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κεντρική Ομοσπονδιακή Περιφέρεια για τις ευχές εκ μέρους του Προέδρου της χώρας μας, ο οποίος μάλιστα άγει σήμερα τα ονομαστήριά του. Επίσης θέλω ολοψύχως να ευχαριστήσω τον Μητροπολίτη Μιλήτου κ. Απόστολο, τον απεσταλμένο του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου. Τα λόγια Σας τα δεχόμεθα με ιδιαίτερη χαρά, διότι ενθυμούμεθα ότι το φως της Ορθοδόξου αληθείας μεταλαμπαδεύτηκε από τις ακτές του Βοσπόρου και από την Βασιλεύουσα Πόλη. Και, παρά τις περίπλοκες ιστορικές περιπέτειες, αυτή η πνευματική σχέση δεν διεκόπη ποτέ. Αυτή η σχέση είναι λειτουργική και σήμερα και πιστεύω ότι θα λειτουργήσει και στο περαιτέρω υπέρ της οικουμενικής Ορθοδοξίας». Ο Πατριάρχης Μόσχας ακόμα ευχαρίστησε τους εκπροσώπους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών για τη συμμετοχή τους στο σημερινό συλλείτουργο. Ζήτησε να διαβιβάσουν στους Προκαθημένους τους οι οποίοι τους απέστειλαν εδώ τον σεβασμό και την αγάπη του Ρώσου Προκαθημένου. Η σημερινή προσευχή ήταν πανορθόδοξη και η Θεία Λειτουργία πανορθόδοξη. Και όλοι οι άγιοι της Οικουμενικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ήταν παρόντες. Ο κ. Κύριλλος ευχήθηκε ο Θεός να προστατεύει το δημιούργημά του, την Ορθόδοξη Εκκλησία ούσα σε πολλές χώρες, και την Ρωσική Εκκλησία, μια Εκκλησία ομολογήτρια, η οποία κράτησε ζωντανή την πίστη του λαού της επί μια χιλιετία. «Ταῖς πρεσβείαις του Αγίου Πρίγκηπος Βλαδιμήρου ευλογή ο Κύριος την ιστορική μας πορεία. Αμήν».