e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Κυριακή των Μυροφόρων 2017 εν Βανάτω της Ζακύνθου


Κυριακή των Μυροφόρων, 30 Απριλίου 2017, στον Ναό της Φανερωμένης Μπανάτου












































Κυριακή των Μυροφόρων 2017, με Πατριαρχική Λειτουργία, στο Αμμάν της Ιορδανίας


Κυριακή των Μυροφόρων (17/30 Απριλίου 2017), ο Μακ. Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ΄ μετέβη στο Αμμάν της Ιορδανίας, όπου προέστη της Ευχαριστιακής Συνάξεως στον Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Για όλα είχε προετοιμάσει το έδαφος ο Σεβ. Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτος. 




















































Τήν Κυριακήν, 17ην /30ήν Ἀπριλίου 2017, Κυριακήν τῶν Μυροφόρων, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἐτέλεσε θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, εἰς τήν συνοικίαν Ἄμπνταλι τοῦ Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας.

Διά τήν Λειτουργίαν ταύτην ὁ Μακαριώτατος ἀφίχθη ἀπό τῆς μεσημβρίας τῆς προηγουμένης τοῦ Σαββάτου εἰς τήν ἐν Ἀμμάν Μητρόπολιν τοῦ Πατριαρχείου, ἔνθα εἰς συναντήσεις, τάς ὁποίας εἶχεν, ἐπελήφθη διαφόρων ὑποθέσεων τοῦ Πατριαρχείου καί ἐπεσκέφθη εἰς τήν πόλιν τῆς Ζάρκας τήν Ἑλληνορθόδοξον Ἀραβόφωνον Κοινότητα τοῦ Πατριαρχείου, ἔνθα καί ἔτυχε θερμοτάτης ὑποδοχῆς ὑπό τοῦ Προϊσταμένου τῆς Κοινότητος ταύτης Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀθανασίου Κακίς καί ὑπό τοῦ Πρεσβυτέρου π. Φάραχ Χαντάτ καί ὑπό τοῦ λαοῦ καί τῶν ἀρχῶν τῆς πόλεως καί ἐπεσκέφθη τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Γεωργίου καί τό Γηροκομεῖον, συντηρούμενον ὑπό τῆς Κοινότητος τῇ  ἐπιμελείᾳ καί φροντίδι τοῦ π. Φάραχ Χαντάτ.

Μετά τοῦ Μακαριωτάτου συνελειτούργησαν τήν Κυριακήν τῶν Μυροφόρων ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτος καί ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ὁ ἡγούμενος τοῦ Φχές Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερώνυμος, ὁ  Προϊστάμενος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου γηραιός καί πολιός ὑπερενενηκοντούτης π. Κωνσταντῖνος Κάρμας, καί ἄλλοι Πρεσβύτεροι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ὡς ὁ π. Εὐάγγελος-Πσιάρα, ὁ π. Νεκτάριος Ράτζαα καί ὁ Ἀρχιδιάκονος π. Μᾶρκος, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Συλλόγου τῶν ἑορταζουσῶν Μυροφόρων γυναικῶν τήν Κυριακήν τῶν Μυροφόρων, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ κ. Ἠλία Ράμπαντ καί τῶν βοηθῶν αὐτοῦ καί μετεχόντων καί συμπροσευχομένων ἐν κατανύξει πολλῇ καί ψαλμωδίᾳ πολλῶν μελῶν τῆς ἐνορίας τῆς Κοινότητος ταύτης.

Πρός τό εὐσεβές ἐκκλησίασμα τῆς ἐνορίας ταύτης ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος, ἔχοντα ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

«Ὀρθρίσωμεν ὄρθρου βαθέος καί ἀντί μύρου τόν ὕμνον προσοίσωμεν τῷ Δεσπότῃ καί Χριστόν ὀψόμεθα δικαιοσύνης ἥλιον πᾶσι ζωήν ἀνατέλλοντα».

«Ἄς ξυπνήσωμεν χαράματα καί ἄς προσφέρωμεν στόν Κύριο ἀντί γιά μύρο τόν ὕμνον μας. Καί τότε θά δοῦμε τόν Χριστόν, τόν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης νά ἀνατέλλῃ σ’ ὅλους τή ζωή», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ  τῷ Ἀναστάντι ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Ἡ πασχάλιος ἑορτή τῶν ἁγίων Μυροφόρων γυναικῶν συνήγαγε πάντας ἡμᾶς σήμερον ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ Καθεδρικῷ Ναῷ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ἐν Ἀμμάν τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας, ἵνα ἀντί μύρου προσφέρωμεν τῶ Κυρίῳ καί Θεῷ ἡμῶν ὕμνους εὐχαριστηρίους ἐπί τῇ λαμπροφόρῳ Ἀναστάσει Αὐτοῦ.

Τόσον αἱ Μυροφόροι γυναῖκες, ὅσον οἱ κεκρυμμένοι μαθηταί τοῦ Κυρίου Ἰωσήφ καί Νικόδημος οἱ ἀπό Ἀριμαθαίας, ἐγένοντο αὐτόπται καί αὐτήκοοι μάρτυρες τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης, δηλονότι τοῦ Χριστοῦ τοῦ ἀνατέλλοντος εἰς ἅπαντας τούς ἀνθρώπους ζωήν αἰώνιον. Καί αἱ μέν Μυροφόροι γυναῖκες εἶναι μάρτυρες ἀψευδεῖς καί πρῶται τῆς Ἀναστάσεως. Οἱ δέ Ἰωσήφ καί Νικόδημος  τῆς Ἀποκαθηλώσεως ἐκ τοῦ Σταυροῦ καί τῆς τριημέρου ταφῆς τοῦ Σωτῆρος  ἡμῶν Χριστοῦ ὡς ἱστοροῦν οἱ Εὐαγγελισταί.

«Ἐλθών Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καί αὐτός ἦν προσδεχόμενος τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρός Πιλᾶτον καί ᾐτήσατο τό σῶμα τοῦ ᾿Ιησοῦ. ὁ δέ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καί προσκαλεσάμενος τόν κεντυρίωνα, ἐπηρώτησεν αὐτόν εἰ πάλαι ἀπέθανε·  καί γνούς ἀπό τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τό σῶμα τῷ ᾿Ιωσήφ. καί ἀγοράσας σινδόνα καί καθελών αὐτόν, ἐνείλησε τῇ σινδόνι καί κατέθηκεν αὐτόν ἐν μνημείῳ, ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καί προσεκύλισε λίθον ἐπί τήν θύραν τοῦ μνημείου…. Καί διαγενομένου τοῦ Σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνή καί Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καί Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα, ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. Καί λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς Σαββάτων ἔρχονται ἐπί τό μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου». (Μάρκ. 15, 43-46/16,1-2).

Ἡ ἀνάστασις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τό πλήρωμα τοῦ ὄντος ἀνεξιχνιάστου μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας. Διά τοῦτο καί ὁ θεῖος Παῦλος μεγαλοφώνως διακηρύσσει ὅτι τό εὐαγγελικόν κήρυγμα καί ἡ πίστις τῶν Χριστιανῶν ἔχει ὡς θεμέλιον καί βάσιν τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ. «Εἰ δέ Χριστός κηρύσσεται ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται, πῶς λέγουσί τινες ἐν ὑμῖν ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν; εἰ δέ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἐστιν, οὐδέ Χριστός ἐγήγερται. Εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἠμῶν κενή δέ καί ἡ πίστις ὑμῶν», ( Α΄ Κορ. 15, 12-14).

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ ἄρνησις τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν συνεπάγεται καί τήν ἄρνησιν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί διαψεύδει τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός «ἀπέθανεν ἐν τῷ σταυρῷ ὑπέρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν», (Α’ Κορ. 15,3). «Καί γάρ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι ἀλλά διακονῆσαι καί δοῦναι τήν ψυχήν αὐτοῦ λύτρον ἀντί πολλῶν», (Ματθ. 20,28/ Μάρκ. 10,45).

Τοῦτον, τόν Χριστόν, ὁ Θεός ἀνέστησε λύσας τάς ὠδῖνας τοῦ θανάτου, καθότι οὐκ ἦν δυνατόν κρατεῖσθαι Αὐτόν (τόν Χριστόν)  ὑπ’ αὐτοῦ (τοῦ θανάτου), (Πράξ. 2,24). Ἐν προκειμένῳ ὁ Ἱερός Χρυσόστομος λέγει: «Εἰ γάρ καί αὐτός ὁ Χριστός κατεσχέθη ὑπό τοῦ θανάτου καί οὐκ ἔλυσεν αὐτοῦ τάς ὠδῖνας, πῶς πάντας τούς ἄλλους ἀπήλλαξεν, ἔτι αὐτός κατεχόμενος (ὑπό τοῦ θανάτου)»; ὁ δέ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός λέγει: «Εἰ οὐκ ἔστιν Ἀνάστασις, οὐδέ Θεός ἐστιν οὐδέ πρόνοια, αὐτομάτως δέ πάντα ἄγονταί τε καί φέρονται [κατά τύχην…]». 

Ὁ θάνατος τοῦ ἐνσαρκωθέντος καί ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ θάνατος, ὁ ὁποῖος ἐφανέρωσε εἰς τόν κόσμον τήν θείαν δικαιοσύνην.  Αὐτός δέ ἐκ νεκρῶν ἀναστάς Χριστός εἶναι ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης. «Δικαιοσύνη γάρ Θεοῦ ἐν αὐτῷ (τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ) ἀποκαλύπτεται», κηρύττει ὁ σοφός Παῦλος. ( Ρωμ.  1,17).

Ἰδού λοιπόν διά τί καλούμεθα νά προσφέρωμεν εἰς τόν Κύριον ἀντί μύρου τόν ὕμνον τόν νικητήριον, δηλονότι τόν ἀναστάσιμον καί ἰδού διά τί ὁ μελῳδός ἀναφωνεῖ λέγων: «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅιδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιωτῆς, τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον, τόν μόνον εὐλογητόν τῶν πατέρων Θεόν καί ὑπερένδοξον».

Ἡ ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ, διά τήν κατ’ ἀνατολάς Ὀρθόδοξον ἡμῶν Ἐκκλησίαν δέν σημαίνει ἄλλο τι παρά τόν ἐγκαινιασμόν, δηλαδή «τήν ἀπαρχήν ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου».  Αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἄλλην βιοτήν τήν αἰώνιον καταγγέλλει καί εὐαγγελίζεται τοῖς πᾶσιν ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ. Καί τοῦτο, διότι ἐν τῷ σταυρῷ ὁ Σωτήρ ἡμῶν Χριστός ἐξήλειψε τήν ἁμαρτίαν καί κατήργησε τό κράτος τοῦ θανάτου τῆς φθορᾶς.

Ἰδού καί πάλιν διά τί ὁ Σταυρός, δηλονότι, «Ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δέ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι», (Α΄ Κορ. 1,18) κατά τόν θεῖον Παῦλον. Καί πάλιν «ἐξ αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ δέ ὑμεῖς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, Ὅς ἐγεννήθη ἡμῖν σοφία ἀπό Θεοῦ δικαιοσύνη τε καί ἁγιασμός καί ἀπολύτρωσις», ( Α’ Κορ. 1,30).

Ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία προβάλλει τάς πιστάς μαθητρίας τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τάς Μυροφόρους γυναῖκας, διότι αὗται ἐγένοντο εὐαγγελίστριαι τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὡς διατυπώνει καί ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας λέγων: «Αἱ Μυροφόροι ὄρθριαι γενόμεναι, καί τό μνῆμα κενόν θεασάμεναι τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγον. Τήν φθοράν καθεῖλεν ὁ κραταιός καί τούς ἐν Ἅιδῃ ἥρπασε τῶν δεσμῶν κηρύξατε παρρησίᾳ. Ὅτι ἀνέστη Χριστός ὁ Θεός, δωρούμενος ἡμῖν τό μέγα ἔλεος».

Ἀψευδεῖς ἐπί πλέον μάρτυρες τοῦ σταυρικοῦ πάθους καί τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἐγένοντο καί οἱ κεκρυμμένοι μαθηταί Αὐτοῦ ὁ Ἰωσήφ καί ὁ Νικόδημος, οἱ ὁποῖοι τό ἄχραντον Σῶμα τοῦ Κυρίου καθελόντες ἀπό τοῦ ξύλου τοῦ Σταυροῦ ἐκήδευσαν πιστῶς.

Κατά τόν Ἅγιον Γρηγόριον Παλαμᾶν, ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου εἶναι ἀνανέωσις τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως εἶναι ἀναζωογόνησις καί ἀνάπλασις καί ἐπάνοδος πρός τήν ἀθάνατον ζωήν τοῦ πρώτου Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος καί κατεπόθη ἀπό τόν θάνατον, λόγῳ τῆς ἁμαρτίας καί διά τοῦ θανάτου ἐπαλινδρόμησε πρός τήν γῆν, ἀπό τήν ὁποίαν ἐπλάσθη. Ὁ Χριστός ἀφ’ οὗ ἀνέστησε τόν Ἑαυτόν του τήν τρίτην ἡμέραν, δέν ἐπέστρεψε πάλιν εἰς τήν Γῆν, ἀλλ’ ἀνέβη εἰς τόν Οὐρανόν, καθιστῶντας τό φύραμά μας, πού εἶχε λάβει, ὁμόθρονον μέ τόν Πατέρα ὡς ὁμόθεον.

Μέ ἄλλα λόγια ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ κατέστησε πλέον ἡμᾶς ἐλευθέρους ἐκ τῆς δουλείας τοῦ θανάτου τῆς ἁμαρτίας καί τῆς φθορᾶς. Διά τοῦτο καί ὁ θεῖος Παῦλος παραγγέλλει λέγων: «Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν, ᾗ Χριστός ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε καί μή πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε», (Γαλ. 5,1).

Τῆς ἐλευθερίας ταύτης, τῆς ἐλευθερίας δηλονότι τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, καλούμεθα νά γίνωμεν καί ἡμεῖς κοινωνοί, ἀλλά καί κήρυκες καί εὐαγγελισταί, μιμούμενοι τάς Ἁγίας Μυροφόρους Γυναῖκας καί τούς μάρτυρας τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν Χριστός Ἀνέστη.

Ἐπί δέ τῇ εὐλογημένῃ ταύτῃ εὐκαιρίᾳ θέλομεν νά ἐκφράσωμεν τάς θερμάς ἡμῶν εὐχαριστίας καί τήν βαθεῖαν ἡμῶν εὐγνωμοσύνην εἰς τήν Αὐτοῦ Μεγαλειότητα τόν Βασιλέα τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας κ. Abdallah τόν Β’ καί εἰς τήν σεβαστήν αὐτοῦ κυβέρνησιν διά τό ἐπιδεικνυόμενον ἐνδιαφέρον Του ὑπέρ ὅλων τῶν θρησκευτικῶν καί Χριστιανικῶν Κοινοτήτων τῶν διαβιουσῶν ἐν Ἰορδανίᾳ ἐν εἰρηνικῇ καί ἁρμονικῇ συνυπάρξει. Εὐχόμεθα ὅπως Κύριος ὁ Θεός χαρίζεται αὐτῷ καί τῇ Βασιλικῇ Οἰκογενεία δύναμιν κυβερνητικήν καί ὑγιείαν κατ’ ἄμφω. Ἀμήν».

Πολύς λαός μετέσχε τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας. Μετά τήν Ἀπόλυσιν ὁ Μακαριώτατος ἐτίμησε τόν Πρωτοπρεσβύτερον π. Κωνσταντῖνον Κάρμας δι’ ἐπιστηθίου σταυροῦ τοῦ Πρεσβυτέρου καί δι’ εἰκόνος διά τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.

Ἐν τέλει ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη τάς κάτωθι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ προσφάτως ἀνακαινισθεῖσας αἰθούσας ὑποδοχῆς/δεξιώσεων καί αἰθούσας τῶν ἐκκλησιαστικῶν δικαστηρίων καί ἀνεχώρησε διά τήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τόν βασιλέα τῆς Ἰορδανίας Μεγαλειότατον Ἀμπντάλλα ΙΙ Ἴμπν Χουσεΐν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας