Ορθόδοξος είναι όποιος εργάζεται ειλικρινά για την ενότητα των χριστιανών κι ολόκληρης της Δημιουργίας του Θεού, όπως την ζήτησε από τον Πατέρα Του ο Κύριος Ιησούς Χριστός και την υπηρετεί το Πανάγιο Πνεύμα.
Στην Ιστορία του Χριστιανισμού συνέβη μέχρι τώρα μεγάλο Σχίσμα κάθε πέντε περίπου αιώνες. Η απόσχιση Ανατολικών Εκκλησιών τον 5ο αιώνα, το Μεγάλο Σχίσμα του 1054 και ο Λουθηρανισμός στις αρχές του 16ου αιώνα.
Ο 21ος αιώνας, με την εν τοις πράγμασι αποτοίχιση της ηγεσίας της Ρωσικής Εκκλησίας από το Σώμα των Ορθοδόξων Εκκλησιών, κινδυνεύει να επαληθεύσει τον κανόνα του μεγάλου χριστιανικού Σχίσματος ανά πέντε αιώνες.
Τα Σχίσματα είναι αποτέλεσμα προϊούσας εκκοσμίκευσης στη ζωή της Εκκλησίας. Εκκλησιαστικές οντότητες, που θεωρούν τον εαυτό τους αρκετά δυνατό ώστε να υπάρχει αυτόνομα, κινούνται ενάντια στο πνεύμα της Θείας Ταπείνωσης και αποτοιχίζονται από το Σώμα της Εκκλησίας.
Η συνεχιζόμενη ανάδελφη επέμβαση των Ρώσων στην Ουκρανία θέτει την Ρωσική Εκκλησία ενώπιον του τρίτου πειρασμού του Χριστού. Επειδή μάλιστα αποδείχτηκε για την Ρωσική Εκκλησία ιστορικά αδύνατο να πετύχει τον στόχο της Τρίτης Ρώμης στο πλαίσιο της ισχύουσας τάξης πρεσβείων των Εκκλησιών, η παρούσα ηγεσία της Ρωσικής Εκκλησίας, που ευλογεί τα όπλα των πιστών της για επιθετικό πόλεμο ενάντια σε ομόδοξο αδελφό λαό, μοιάζει να επιδιώκει συνειδητά την επίτευξη του στόχου της Τρίτης Ρώμης μέσω της αποτοίχισής της από το Σώμα της Ορθοδοξίας.
Η Ρώμη υπέκυψε στο τρίτο πειρασμό του Χριστού και αποτοιχίστηκε από το Σώμα της Εκκλησίας προκειμένου να απεξαρτηθεί από την βυζαντινή επιρροή και να μην υποχρεούται σε συνοδική λογοδοσία. Στις μέρες μας η Μόσχα, με αφορμή έναν ανάδελφο πόλεμο, μοιάζει με τη σειρά της να δοκιμάζει την αποτοίχιση από το Σώμα των Ορθοδόξων Εκκλησιών επιδιώκοντας με τον τρόπο αυτό να παρακάμψει τα ιστορικά πρεσβεία και τις εκκλησιαστικές εξουσίες της Κωνσταντινούπολης, με την ελπίδα να επιστρέψει σε μελλοντικό χρόνο ως συνομιλητής της Ρώμης από θέση, αν όχι Δεύτερης, τουλάχιστον Τρίτης Ρώμης.
Όμως Εκκλησίες, που υποκύπτουν στον τρίτο πειρασμό του Χριστού και αποκόπτονται από το κοινό Σώμα με αντάλλαγμα μεγαλύτερο μερίδιο εκκλησιαστικής εξουσίας, εξασθενούν πνευματικά και προοδευτικά μεταβάλλονται σε εκκλησιαστικά σωματεία καταδικασμένα να χάνουν τους πιστούς τους και να αποδυναμώνονται ακόμα και με κοσμικά κριτήρια.
Αν μέσα σε δύο χιλιάδες χρόνια από την έλευση του Θεού στον Κόσμο η στρατευμένη Του Εκκλησία έχει γνωρίσει ήδη τόσα Σχίσματα, τί λογής Εκκλησία θα βρει ο Χριστός στη Γη κατά την δεύτερη έλευσή Του στον Κόσμο αν μάλιστα δεν ξανάρθει πριν κάνα-δυο ακόμα χιλιετίες; Αναμφίβολα μια μικρή μόνο ζύμη που θα συνεχίζει να εύχεται υπέρ «ενότητας πάντων».
Κυριακή της Ορθοδοξίας, 5.3.23.
[Εικαστικό σχόλιο: Danylo Movchan]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου