Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές!
Έχω ανάμεικτα συναισθήματα σήμερα. Από τη μία, χαίρομαι που έχετε συγκεντρωθείτε για τη Θεία Λειτουργία, όπου θα ακουστεί μια προσευχή για την Ουκρανία. Άλλωστε, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να λάβει ένας Χριστιανός έμπνευση, παρηγοριά, δύναμη και χάρη από τον Θεό και Κύριό μας. Ταυτόχρονα, λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι μαζί σας σε αυτήν την υπηρεσία. Ωστόσο, οι σκέψεις και οι προσευχές μου είναι μαζί σας και ελπίζω να συναντηθούμε και να προσευχηθούμε μαζί.
Θυμάμαι καλά το πρωί της 24ης Φεβρουαρίου, πριν από δύο χρόνια. Ξύπνησα αρκετά νωρίς για να προετοιμαστώ για τις εκδηλώσεις για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Εσθονίας. Άνοιξα την τηλεόραση για να παρακολουθήσω την τελετή έπαρσης της σημαίας την ανατολή του ηλίου με το ένα μάτι. Και τι ακούω στη μέση των εκθέσεων των διακοπών; Οι φίλοι μας δέχονται επίθεση. Στην Ουκρανία διεξάγεται πόλεμος. Τέτοια αδικία είναι δύσκολο να υπομείνεις, ακόμα κι όταν βρίσκεσαι σε ασφαλές μέρος, μακριά από βόμβες και φονικούς πυραύλους. Είναι σαν να κινδυνεύει η ζωή του αδερφού σου στα γενέθλιά σου.
Αδέρφια και αδερφές, θαυμάζω, όλοι θαυμάζουμε το θάρρος σας! Μας διδάσκει και μας βοηθά να είμαστε πιο γενναίοι. Όλοι προσπαθούμε να βοηθήσουμε. Να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Μα εγώ, κληρικός, τι να κάνω; Δεν έχω υλικά μέσα, δεν έχω όπλα. Αλλά ο Θεός με όπλισε. Με έχει περιζώσει με την αλήθεια, με έντυσε με την πανοπλία της δικαιοσύνης και φόρεσε τα πόδια μου με αποφασιστικότητα να πάω και να κηρύξω τα Καλά Νέα στον κόσμο! Για να μπορέσετε να αντισταθείτε στην κακιά μέρα, σας ζητώ, όπως ο Άγιος Παύλος (Εφ. 6, 11-17), να πάρετε την ασπίδα της πίστης με την οποία μπορείτε να σβήσετε όλα τα πύρινα βέλη του κακού. Πάρτε επίσης το κράνος της σωτηρίας και το σπαθί του πνεύματος - τον Λόγο του Θεού! Και πάντα να προσεύχεσθε εν Πνεύματι με αδιάλειπτες ικεσίες και ικεσίες, και να επιμένετε στη μεσιτεία όλων των αγίων.
Υπάρχει πόλεμος πλήρους κλίμακας στην Ουκρανία. Οι άνθρωποι πεθαίνουν, τα σπίτια τους λεηλατούνται, παγώνουν και λιμοκτονούν, αλλά μιλάω για πνευματικά όπλα. Γιατί το κάνω αυτό; Δεν λέω ότι η Ουκρανία δεν χρειάζεται στρατιωτικό εξοπλισμό. Φυσικά και χρειάζεται. Είμαι όμως κληρικός. Ξέρω, όλοι γνωρίζουμε ότι ένα άτομο δεν είναι απλώς ένα φυσικό σώμα με τις δικές του ανάγκες. Ο άνθρωπος είναι πνευματικό ον και πρώτα από όλα έχει πνευματικές ανάγκες. Οι πνευματικές και σωματικές αρχές σε ένα άτομο σχηματίζουν μια ενότητα. Τα κράτη δημιουργούνται με την ίδια αρχή - συνδυάζοντας πνευματικές και υλικές αρχές. Και κατά τη διάρκεια του πολέμου, χρειάζεστε στρατιωτική δύναμη και δύναμη.
Το σημερινό Ευαγγέλιο μιλάει για τη χήρα και τον κριτή. Δεν μιλάω για το τι συμβολίζουν στη σημερινή κατάσταση. Το σημαντικό μήνυμα του Ιησού: «Προσέξτε τι είπε εκείνος ο άδικος δικαστής. Δεν θα υπερασπιζόταν λοιπόν ο Θεός τα δικαιώματα των εκλεκτών του που του φωνάζουν μέρα νύχτα και καθυστερούν να τους βοηθήσει;! Σας λέω: σύντομα θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους. Όταν όμως έρθει ο Υιός του Ανθρώπου, θα σκορπίσει πίστη στη γη;» (Λουκάς 18, 6-8). Ο Θεός θα μας προστατέψει πράγματι, αλλά θα βρει πίστη στη γη; Δεν πρέπει να το ψάξει. Πρέπει να το ακούσει και να το δει στις προσευχές μας και στη ζωή μας. Επομένως, κοιτάζοντας πίσω, ας είμαστε ευγνώμονες. Κοιτάζοντας μπροστά, ας είμαστε σίγουροι. Κοιτάζοντας ψηλά - ας πιστέψουμε. Κοιτάζοντας γύρω - ας αγαπήσουμε. Πρέπει να θυμόμαστε ότι αν ο Κύριος δεν χτίσει το σπίτι, αυτοί που το χτίζουν εργάζονται μάταια. Αν ο Κύριος δεν προστατεύει τις πόλεις, ο φρουρός είναι μάταιος (Ψλ. 126, 1).
Η Ουκρανία προσεύχεται και πολεμά. Και είμαστε μαζί σας.
Εν προσευχή για όλους σας, ιερομόναχος Ιουστίνος. Δόξα στην Ουκρανία!
24.2.2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου