Κείμενο: π. Παναγιώτης Καποδίστριας
ΟΜΙΛΙΑ
ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Δ΄,
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΘΙΜΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ 2025
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
«Σήμερον αγιάζεται η φύση», ψάλλουμε στην δεσποτική εορτή των Θεοφανίων. Όλη η δημιουργία, όλη η κτίση λαμβάνει την ευλογία της θείας παρουσίας, καθώς ο Δεσπότης Χριστός εισέρχεται στον Ιορδάνη τον ποταμό για να βαπτιστεί. Όχι γιατί το έχει ανάγκη ο Ίδιος, όχι γιατί θέλει να εκπληρώσει κάποιο έθιμο, αλλά για να προσφέρει στην ανθρώπινη φύση τον εξαγιασμό και να καταστήσει την κτίση και πάλι οικεία του ανθρώπου.
Η εορτή των Θεοφανίων υπογραμμίζει την μεγάλη αλήθεια, ότι μόνον ο άνθρωπος που μετέχει στη θεία χάρη μπορεί να συνυπάρξει ειρηνικά με το περιβάλλον. Υπενθυμίζει την μεγάλη αλήθεια, ότι ο Θεός έχει δημιουργήσει τον άνθρωπο ως κορωνίδα της κτίσεως για να την απολαμβάνει, να την συντηρεί, να την προστατεύει. Σε καμιά περίπτωση δεν δικαιούται ο άνθρωπος να την εκμεταλλεύεται, να την καταστρέφει και να την αφανίζει. Διότι τότε, διαπράττει το μεγάλο αμάρτημα να μην την αναγνωρίζει ως θείο δημιούργημα.
Ο Άγιος Μάξιμος ο ομολογητής σημειώνει ότι μέσα στην κτίση υπάρχουν οι λόγοι των όντων, όλα εκείνα δηλαδή τα στοιχεία που φανερώνουν τη θεία παρουσία, αρκεί ο άνθρωπος να αγωνιστεί να τα ανακαλύψει, μέσα από τη δική του καθαρότητα και πνευματικότητα.
Όλοι σήμερα μιλούν για την κλιματική αλλαγή, όλοι ανησυχούμε για το μέλλον του κόσμου, τις υψηλές θερμοκρασίες, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και νομίζουμε ότι μόνο με αυτήν την αντίδραση θα μπορέσουμε να φέρουμε κάποια αλλαγή. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι το περιβάλλον είναι θείο δημιούργημα, το οποίο μας έχει προσφερθεί για να το σεβαστούμε, καθώς η ύπαρξή μας, η ίδια μας η ζωή, είναι άμεσα συνδεδεμένη με αυτό.
Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο, ότι δεν μπορούμε να γυρνάμε μόνο γύρω από τους εαυτούς μας, αλλά ότι πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε. Είναι ώρα να εντάξουμε μέσα στον πνευματικό μας αγώνα για τη θέωση το ενδιαφέρον και τον σεβασμό μας προς την φύση.
Μέσα στην Αγία μας Εκκλησία όλη η φύση εξαγιάζεται. Το νερό γίνεται αγιασμός και βάπτισμα, το λάδι γίνεται ιαματικό, το ψωμί και το κρασί γίνονται Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας. Τα πάντα ολοκληρώνονται, καθώς τίθενται σε αναφορά προς τον Δημιουργό τους.
Αγαπητοί μου, μέσα στην πανευφρόσυνη ατμόσφαιρα των Θεοφανίων, ας τοποθετηθούμε ορθά, έναντι του οικολογικού προβλήματος, αντιμετωπίζοντάς το θεολογικά. Κατανοώντας ότι η φύση είναι το σπίτι που μάς προικοδότησε ο Θεός Πατέρας για να ζήσουμε άνετα την μεταξύ μας κοινωνία και τη σχέση μας μαζί Του. Μακάρι να το αντιληφθούμε όσο έχουμε ακόμη χρόνο για να μπορέσουμε έτσι να αποφύγουμε τα χειρότερα. Στο χέρι μας είναι. Αρκεί να το θελήσουμε.
Χρόνια πολλά κι ευλογημένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου