e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Οι Συνοδικοί Ιεράρχες εν Φαναρίω από 1.3 έως 31.8.2017



Γενομένης τῆς τακτικῆς ἀνασυγκροτήσεως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ταύτην θά ἀποτελέσουν, διά τό ἑξάμηνον 01.03.2017 – 31.08.2017, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, οἱ Σεβ. Ἱεράρχαι:

Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος
Θυατείρων καί Μεγάλης Βρεταννίας κ. Γρηγόριος
Σεβαστείας κ. Δημήτριος 
Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος
Μύρων κ. Χρυσόστομος
Συνάδων κ. Διονύσιος 
Σασίμων κ. Γεννάδιος
Πιττσβούργου κ. Σάββας
Ἱσπανίας καί Πορτογαλίας κ. Πολύκαρπος
Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος
Πέτρας καί Χερρονήσου κ. Γεράσιμος
Ἱεραπύτνης καί Σητείας κ. Κύριλλος

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 1ῃ Μαρτίου 2017
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Σάββα, μια πνευματική όαση στην καρδιά της ερήμου της Ιουδαίας [2ο μέρος]

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 
































συνεχίζεται...

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Ο Εσπερινός της Συγγνώμης στο Αμμάν της Ιορδανίας

Βράδυ Κυριακής της Τυρινής 2017, στον Μητροπολιτικό Ναό της Υπαπαντής του Κυρίου Αμμάν της Ιορδανίας, χοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτου Σεβ. Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου 






















Καθαρά Δευτέρα 2017 στο Φανάρι

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις 


Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ κατά τήν Ἱ. Ἀκολουθίαν τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου τῆς Καθαρᾶς Δευτέρας, 27ης Φεβρουαρίου.

* * *

Α. Θ. Παναγιτης Πατριρχης, δχθη τος ν τῇ Πόλει γους ρχιερες το Θρνου, ποβαλντας τ αυτν σβη π τ εσδ ες τν γαν κα Μεγλην Τεσσαρακοστν καί νταλλξαντας μετ᾿Ατο τν πί τούτ δελφικν ν Χριστ σπασμν ες μοιβααν συγχρησιν

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Σάββα, μια πνευματική όαση στην καρδιά της ερήμου της Ιουδαίας [1ο μέρος]

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας






















































Μεταξύ 5ου και 7ου αιώνα, στην έρημο της Ιουδαίας παρατηρείται μία σημαντική συγκέντρωση μοναστικών ιδρυμάτων, με περίπου εβδομήντα μονές διάσπαρτες στις πεδιάδες και τις βραχώδεις πλαγιές της. Ο μοναχισμός στην Ιουδαία έφτασε στο απόγειό του υπό την ηγεσία του Θεοδοσίου και του Σάββα. Ο Θεοδόσιος διηύθυνε τις κοινοβιακές μονές στην περιοχή της Ιερουσαλήμ. Είχε έρθει από την Καισάρεια της Καππαδοκίας (κεντρική Μικρά Ασία) και είχε ιδρύσει ένα μεγάλο κοινόβιο (476), γνωστό για τη φιλοξενία και τη φιλανθρωπική του δραστηριότητα.

  Ο Σάββας ήταν υπεύθυνος για τις παλαιστινιακές λαύρες. Ήταν ερημίτης και είχε ζήσει πολλά χρόνια απομονωμένος στην έρημο. Η μονή του (ιδρυμένη το 483) οργανώθηκε γύρω από ένα απομονωμένο σπήλαιο και προσέλκυσε μοναχούς από την Αρμενία, την Ισαυρία και άλλες μακρινές περιοχές. Αρχικά, αποτελούνταν από διάσπαρτα κελιά αλλά γρήγορα επεκτάθηκε με την ανέγερση ναών και βοηθητικών κτηρίων, μέχρι που έγινε γνωστή ως Μεγάλη Λαύρα (σήμ. Mar Saba). Ο Σάββας και οι μαθητές του ίδρυσαν άλλες δέκα μονές, οχτώ από τις οποίες στην έρημο της Ιουδαίας.

  Η Μεγάλη Λαύρα ήταν το πνευματικό κέντρο του πατριαρχείου της Ιερουσαλήμ και του παλαιστινιακού μοναχισμού γενικότερα. Υποστηρικτής της Ορθοδοξίας, ο Σάββας ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη, για να πείσει τον αυτοκράτορα Αναστάσιο (491-518) να εγκαταλείψει την υποστήριξη του Μονοφυσιτισμού. Η προσπάθειά του έμεινε άκαρπη, αλλά στην Κωνσταντινούπολη τον επισκέφτηκε η Ιουλιανή Ανικία (511/512), της οποίας οι ευνούχοι έγιναν, μετά το θάνατό της, μέλη της μονής του Σάββα. Ο Ιουστινιανός εγκαινίασε πολυάριθμα οικοδομικά προγράμματα στις μονές της ερήμου της Ιουδαίας, πιθανόν υπό την επίδραση του Σάββα, ο οποίος επισκέφτηκε και πάλι την Κωνσταντινούπολη το 531. 

  Η σημερινή μονή Mar Saba είναι ό,τι απέμεινε από το μεγάλο και πυκνοκατοικημένο πρωτοβυζαντινό συγκρότημα. Περιλαμβάνει δύο εκκλησίες, τον τάφο του Αγίου Σάββα, τράπεζα και κουζίνα, ένα φούρνο, ξενώνα και αρκετούς αποθηκευτικούς χώρους, κινστέρνες και κελιά. Σε σχέση με τη μονή, αλλά διάσπαρτες στη γειτονική έρημο, υπήρχαν περίπου σαράντα πέντε κατοικίες ερημιτών (ερημητήρια), πολλές από τις οποίες σχημάτιζαν ευρύχωρα συμπλέγματα που περιλάμβαναν κελιά, δεξαμενές νερού και παρεκκλήσια. Κάθε σύμπλεγμα κατοικούνταν από ένα μόνο μοναχό ή από έναν ηλικιωμένο ερημίτη και το μαθητή ή υπηρέτη του ή από μοναχούς με την ίδια καταγωγή.

[πηγή πληροφοριών: Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού]

συνεχίζεται...