Κυριακή των Αγίων 318 θεοφόρων Πατέρων της εν Νικαία Α΄ Οικουμενικής Συνόδου ισχυούσης δε της εορτής της Θείας Αναλήψεως, 5 Ιουνίου 2022. Η σημερινή Ευχαριστιακή Σύναξη, στην Ενορία του Βανάτου εν Ζακύνθω, μάλιστα δε στον Ναό της Παναγούλας, είχε χρώματα οικολογικής ευαισθησίας, εξαιτίας της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος κάθε 5η Ιουνίου. [Θυμίζουμε παρενθετικά ότι η εκκλησιαστική Ημέρα αναπέμψεως Ευχών για το Περιβάλλον είναι η 1η Σεπτεμβρίου εκάστου έτους, ως έχει καθιερωθεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο].
Σημειωτέον ότι σήμερα προ-εορτάσθηκε σεμνοπρεπώς και η μνήμη του Αγίου Λουκά του Ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως της Κριμαίας, δεδομένου ότι φέτος η μνήμη του συμπίπτει με το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής.
Ο Εφημέριος π. Παναγιώτης Καποδίστριας πλαισιώθηκε ιεροψαλτικώς από τον κ. Σταμάτιο Ζούλα και τον κ. Σπυρίδωνα Σαρατσένο.
Ομίλησε ο ελλογιμώτατος κ. Σταμάτιος Ζούλας (καθηγητής Θεολόγος στο Γυμνάσιο Βανάτου), ο οποίος τόνισε την αδήριτη ανάγκη ευαισθητοποίησης του σύγχρονου ανθρώπου έναντι του οικολογικών παρεκκλίσεων και τη χρεία επανεκτίμησης του πλανήτη μας ως παραδείσου, επιστροφής δηλαδή στο κατά φύσιν της υπάρξεώς μας.
Πριν την απόλυση ψάλθηκε ειδική Ακολουθία υπέρ του Περιβάλλοντος, ποιηθείσα -προ 15ετίας και πλέον- υπό του Εφημερίου π. Π. Καποδίστρια, με ευλογητική ανάθεση του Σεβ. Μητροπολίτου τότε Ζακύνθου (νυν Δωδώνης) κ. Χρυσοστόμου, για να ψάλλεται σε παρόμοιες λειτουργικές συνάξεις.
Στο πλαίσιο της σημερινής Ευχαριστιακής Συνάξεως ετελέσθη Μνημόσυνο για τον μακαριστό Ενορίτη μας Σπυρίδωνα Αβούρη ή Τουλούπη, ο οποίος εξεδήμησε προ 40 ημερών, σε ηλικία 98 ετών.
Ακολούθως δείτε σημερινές φωτο-αποτυπώσεις, ένα βίντεο-σύνθημα υπέρ προστασίας του Περιβάλλοντος και, τέλος, ολόκληρη την περιβαλλοντική ιερά Ακολουθία, την οποία προαναφέραμε:
ΕΠΙ ΤΗι ΗΜΕΡΑι ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ποίημα Πρωτοπρεσβυτέρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Ν. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
ἀναπεμπομένη τῇ 1ῃ Σεπτεμβρίου καί 5ῃ Ἰουνίου
Ὁ Διάκονος:
Εὐλόγησον Δέσποτα.
Ὁ Ἀρχιερεύς:
Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν, πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Χορός:
Ἀμήν.
Καί τά τροπάρια˙
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τῆς κτίσεως τό θαῦμα βεβηλώσας ἀφρόνως,
νῦν περιπατῶν ἐν κινδύνῳ ἡσυχίαν οὐχ εὗρον,
ἡ φύσις ὀδυνᾶται γοερῶς, κἀγώ τήν ἀστοχίαν θεωρῶ.
Διά τοῦτο εἰς μετάνοιαν ἐλθών κραυγάζω σοι Θεέ μου˙
Δόξα σοῖς μεγαλείοις Πλαστουργέ,
αἶνος τῷ σῷ θελήματι,
ὕμνος τῷ πάντων ποιητῇ καί ζωήν παρέχοντι.
Δόξα. Καί νῦν. Θεοτοκίον.
Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου…
Ὁ Διάκονος:
Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, δεόμεθά σου ἐπάκουσον καί ἐλέησον.
Ὁ Χορός (ἑκάστην δέησιν):
Κύριε ἐλέησον (τρίς).
Ὁ Διάκονος:
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν Χρυσοστόμου καί πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος.
Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, ἐπισκέψεως, διαφυλάξεως καί ἐνισχύσεως πάντων τῶν ὑπέρ τῆς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος ἀνυστάκτως κοπιώντων καί ἀνιδιοτελῶς ἐργαζομένων πολιτῶν, κινημάτων καί ὀργανώσεων καί ὑπέρ τοῦ Κύριον καί Δημιουργόν ἡμῶν ἐπί πλέον εὐλογηθῆναι ἐν πᾶσι.
Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς.
Ὁ Ἀρχιερεύς:
Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καί τῶν ἐν θαλάσσαις καί ἀέρι μακράν˙καί ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα, ἐπί ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καί ἐλέησον ἡμᾶς.
Ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί, καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Χορός:
Ἀμήν.
Ὁ Ἀρχιερεύς:
Εἰρήνη πᾶσι.
Ὁ Χορός:
Καί τῷ πνεύματί σου.
Ὁ Διάκονος:
Τάς κεφαλάς ἡμῶν ἐν Κυρίῳ κλίνωμεν.
Ὁ Χορός:
Σοί Κύριε.
Ὁ Ἀρχιερεύς εἰς ἐπήκοον πάντων ἀναγιγνώσκει τήν Ἱκετήριον ταύτην Εὐχήν:
Δέσποτα τῆς ζωῆς ἡμῶν καί Παροχεῦ ὑπέροχε πάντων τῶν ὄντων καί τῶν μή ἱστορηθέντων εἰσέτι πραγμάτων τοῦ Κόσμου, Σοῦ δεόμεθα κλίνοντες πάλιν καί πολλάκις ἐνώπιόν Σου νοῦν καί γόνυ μετανοίας, στρέψον ἐπί τήν ἀνθρωπίνην ἡμῶν ἀσθένειαν ὄμμα στοργικόν ἐπιεικείας, ἐν ὄψει ἡμερῶν χαλεπῶν ἐπερχομένων, ἐκείνων τῶν ἐσχάτων. Τά ἔργα τοῦ Λόγου καί τῶν χειρῶν Σου οὐδόλως ἐσεβάσθημεν ἀλλ’ ἀσελγήσαντες ἐπ’ αὐτῶν ἐμιάναμεν, τήν ὡραίαν χλωρίδα καί πανίδα βαναύσως ἐσκυλεύσαμεν, πολέμους ἡτοιμάσαμεν ἀνηλεεῖς καί καταστροφάς μή ἀναστρεψίμους ἐπεφέραμεν, πρόξενοι πνευματικοῦ τε καί βιολογικοῦ θανάτου καταστάντες ἐν τῷ ὀνόματί Σου συχνάκις, τάς ἐντολάς Σου περί καλῆς διαχειρίσεως τοῦ περιβάλλοντος Κόσμου ἀνερυθριάστως καταφρονήσαντες.
Ὑποχείρια τῆς ἡμετέρας παρανοίας γεγονότες, ἐν γῇ θρηνούσῃ καί ἀφιλοξένῳ περιπατοῦμεν ἐπικινδύνως μή ἔχοντες τόπον κρυβῆναι καί παῤῥησίαν ἐνώπιόν Σου, ἀλλ’ ὡς πρός πατέρα προσφεύγομεν νῦν οἱ ἀνάξιοι καί ἄσωτοι, εἰς τό ἔλεος ἐκείνου ἐλπίζοντες καί τήν εὐσπλαχνίαν ἐκείνου ἐκλιπαροῦντες. Ἐλθέ οὖν, σπεῦσον, κατάβηθι, συγχώρησον καί διάσωσον ἡμᾶς τούς τρισαθλίους παντελεῆμον Πάτερ, ἐνισχύων τῇ σῇ ἀνεκφράστῳ σοφίᾳ τάς σκέψεις πάντων τῶν καλῶς οἰκολογούντων καί ἀνιδιοτελῶς ἀγωνιζομένων πολιτῶν, κινημάτων καί ὀργανώσεων, ἐκπαιδευτικῶν καί μαθητευομένων ὑπέρ διαρκοῦς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἐπιστροφῆς δέ εἰς τήν ἀρχαίαν ὁροθεσίαν καί ὁλοκληρίαν, ἥν πρό τοῦ βιασθῆναι εἶχεν.
Σύ γάρ ὑπάρχεις βοηθός καί σκεπαστής τοῦ παντός Κόσμου καί σοί τήν ἱκετήριον ταύτην εὐχήν ἀναμέλπομεν, μεσιτείαις καί οἰκτιρμοῖς τῆς Ὑπεραγάθου Θεοτόκου, τοῦ ἁγίου Προστάτου τῆς Ζακύνθου Διονυσίου, τῶν ἁγίων ἐνδόξων Νεομαρτύρων Θεοφίλου καί Στροφαδιτῶν Πατέρων καί πάντων τῶν Ἁγίων.
Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς.
Ὁ Χορός: Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου