Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Ἁλικαρνασσοῦ κύριε Ἀδριανέ, Ἐπόπτα τῆς Περιφερείας Φαναρίου – Κερατίου Κόλπου,
Εὐλαβέστατοι κληρικοί,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,
Ἐλλογιμώτατοι ἐκπαιδευτικοί,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἴσως ἀρκετοί ἀπό ἐσᾶς νά διερωτῶνται γιατί ὁ Πατριάρχης σας δέν χοροστάτησε σήμερα, Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, στό Φανάρι, στόν Πατριαρχικό Ναό, ὅπως προβλέπει ἡ τάξις, ἀλλά ἦλθε ἐδῶ στόν Ἅγιο Δημήτριο Σαρμασικίου, δύο σχεδόν μῆνες ἀφ᾽ ὅτου ἑορτάσαμε τήν μνήμη αὐτοῦ.
Ἀπαντοῦμε ἀμέσως σ᾽ αὐτούς τούς διαλογισμούς σας: Ήλθαμε, πρῶτον, διότι ἐπιθυμοῦμε νά εὑρισκώμεθα σέ διαρκῆ ἐπικοινωνία μαζί σας, μέ τό «μικρόν ποίμνιον» καί τήν «μικράν ζύμην» τῆς Καινῆς Διαθήκης· καί εἶναι φυσικῶς ἀδύνατον νά χοροστατοῦμε σέ ὅλες τίς Κοινότητες τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς κατά τήν ἡμέρα τῆς ἐτησίας πανηγύρεώς των.
Δεύτερον, ἤλθαμε στόν Ἅγιο Δημήτριο γιά νά προσκυνήσουμε ὄχι μόνον ἐκεῖνον, ἀλλά καί τόν σήμερα ἑορταζόμενο Ἅγιο Μεγαλομάρτυρα Σεβαστιανό, τοῦ ὁποίου τό Ἁγίασμα ἐδῶ στό Σαρμασίκι βρύει ἡγιασμένο ὔδωρ καί νάματα χάριτος καί φωτισμοῦ. Πάντοτε στή ζωή μας ὀφείλουμε νά τιμοῦμε τούς Ἁγίους τῆς πίστεώς μας, ὅπως ἀκριβῶς καί ἐκεῖνοι ἀδιαλείπτως πρεσβεύουν ὑπέρ ἡμῶν καί μᾶς διδάσκουν καί μᾶς ἐμπνεύουν μέ τό παράδειγμά τους. Ναί! Εἶναι διαρκῶς ἐπίκαιρο τό μήνυμα τῶν Ἁγίων γιά τήν ζωή μας, διότι εἶναι μάθημα ἀγάπης ἄνευ ὁρίων πρός τόν Θεόν καί πρός τούς ἀδελφούς μας, τούς συνανθρώπους μας. Καί, ὅπως γνωρίζουμε ἀπό τό ἱερόν Εὐαγγέλιον, «ἐν ταύταις ταῖς δυσίν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος κρέμαται καί οἱ προφῆται».
Εἶναι ἐπίσης μήνυμα καί δίδαγμα βαθείας πίστεως, καθαρᾶς καί κρυστάλλινης ζωῆς, θυσίας καί αὐταπαρνήσεως. Καί καθώς οἱ ἀρετές καί ἀξίες αὐτές εἶναι αἰώνιες, αἰώνιο εἶναι καί τό μήνυμα τῶν Ἁγίων, ἄσβεστη πρέπει νά εἶναι ἡ πρός αὐτούς εὐγνωμοσύνη μας καί ἀδιάλειπτος ἡ τιμή καί ἡ προσκύνησί μας, ὄχι μόνον κατά τήν ἡμέραν πού ἐπιτελοῦμε τήν ἱερή μνήμη τους ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις καί ᾠδαῖς πνευματικές, ἀλλά καθ᾽ ἑκάστην ἡμέραν τῆς ζωῆς ἡμῶν.
Αὐτό τό μήνυμα μᾶς φέρνει καί ἡ ἑορτή καί τό συναξάρι τοῦ Μεγαλομάρτυρος Σεβαστιανοῦ. Νεώτατος ὁ Ἅγιος Σεβαστιανός ἐπίστευσε καί ἐμαρτύρησε. Διά τοῦτο καί τό μήνυμά του ἀπευθύνεται ἰδίως πρός τούς νέους, οἱ ὁποῖοι, ὅπως, ὑπεγράμμισε τό 2016 ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Συνόδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στό Μήνυμά της, καί τό ἔχουμε πολλάκις ὑπενθυμίσει ἕκτοτε, «δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς τό μέλλον τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά τό δυναμικό καί δημιουργικό παρόν» της, τήν ἐλπίδα της για τό αὔριο καί τό σήμερα! Διά τοῦτο καί ἡ Ἐκκλησία περιβάλλει τήν νεότητα μέ πολλή ἀγάπη καί στοργή.
Ἐσεῖς, ἀγαπητοί νέοι μας ἀπό τήν Καρδίτσα, ὡς ἄλλοι Σεβαστιανοί, θά ζήσετε καί θά ὑπεραμυνθῆτε, ὅπου καί ἄν εὐρεθῆτε, τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς πίστεώς μας. Καλῶς ἤλθατε στή Μητέρα σας Ἐκκλησία, τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο! Σᾶς ὑποδεχόμαστε μέ πολλή πατρική ἀγάπη καί ἐπικαλούμεθα ἐφ᾽ ὑμᾶς τήν εὐλογία τοῦ Ἁγίου Θεοῦ διά τήν κατ᾽ Αὐτόν αὔξησι καί προκοπή σας, γιά τήν ὁποία πάντοτε προσευχόμεθα.
Τό περιβάλλον ἐντός τοῦ ὁποίου ζῆτε, σᾶς παρέχει μέν πολλές εὐκαιρίες καί δυνατότητες, ἀλλά καί πολλές προκλήσεις. Μήν ἐπιζητῆτε τήν «πλατεῖαν πύλην καί τήν εὐρύχωρον ὁδόν», διότι αὐτή ὁδηγεῖ στήν ἀπώλεια. Μή λησμονῆτε ὅτι ἄνευ σταυροῦ δέν ὑπάρχει Ἀνάστασις, ἡ ὁποία μαρτυρεῖ ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι πάντοτε ἰσχυρότερη από τόν θάνατο καί τό κακό. Μείνατε, λοιπόν, ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι στίς παραδόσεις τοῦ Γένους μας. Σεβασθῆτε καί διατηρῆστε τίς μεγάλες πνευματικές ἀξίες, τίς ὁποῖες δίδαξε ὁ Χριστός καί κήρυξε ἀνέκαθεν ἡ Ἐκκλησία μας. Μιμηθῆτε τό παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Σεβαστιανοῦ! Εἶναι τό στέρεο ἔδαφος ἐπάνω στό ὁποῖο θά μπορέσετε νά μεγαλουργήσετε!
Ὑπό τήν ἐμπνευσμένη πνευματική καθοδήγηση τοῦ καθ᾽ ὅλα ἀξίου ποιμενάρχου σας, Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου, πρός τόν ὁποῖον ἀπευθύνουμε ἐγκάρδιο χριστουγεννιάτικο χαιρετισμό, προσευχόμαστε νά συνεχί-σετε τήν ἀνοδική πορεία σας, καί σᾶς εὐχόμαστε καλή πρόοδο καί κάθε ἐπιτυχία στίς σπουδές σας, πρός δόξαν Χριστοῦ, καύχησιν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί ἀγαλλίασιν τῶν γονέων καί τῶν καλῶν διδασκάλων σας, τούς ὁποίους και εὐχαριστοῦμε ὁλοκαρδίως γιά τό προσκύνημά σας στή Βασιλίδα τῶν Πόλεων καί στό ἱστορικό ἐδῶ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Σεβαστιανοῦ.
Τό προσκύνημά σας αὐτό εἶναι καί γιά τήν ἡμετέρα Μετριότητα, κάθε χρόνο τέτοια ἡμέρα, προσκύνημα προσωπικό καί χρέος ἱερό, ἐλάχιστον ἀντίδωρον εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας πρός τόν Δωρεοδότην Θεόν, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀξίωσε τήν 18ην Δεκεμβρίου 1973, μέ εἰσήγησιν τοῦ ἀοίδιμου Προκατόχου μας Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Δημητρίου καί μέ τήν ψῆφον τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων μελῶν τῆς περί Αὐτόν Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, νά ἐκλεγοῦμε Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Φιλαδελφείας. Καθώς εἰσερχόμεθα, θείᾳ χάριτι καί εὐδοκίᾳ, εἰς τό 50όν ἔτος τῆς ταπεινῆς Ἀρχιερατικῆς διακονίας μας, ἐπιθυμοῦμε, ἐδῶ εἰς τό Σαρμασίκι, ἐνώπιον Θεοῦ καί ὅλων ὑμῶν, νά ἀνανεώσουμε τήν ὑπόσχεσιν πού ἐδώκαμε κατά τήν ἡμέραν τῆς εἰς ἐπίσκοπον χειροτονίας μας, τά Χριστούγεννα τοῦ 1973. Εἴχαμε τότε ἀναφέρει στήν ἀντιφώνησί μας: «δίδωμι τῇ Ἐκκλησίᾳ, κατά τήν ἱεράν ταύτην στιγμήν, τήν ὑπόσχεσιν ὅτι καί ὑπό τήν νέαν ἰδιότητά μου θέλω ἐργασθῇ, δι᾽ ὅλων τῶν ταπεινῶν μου δυνάμεων μετά περισσοτέρου ἤ σήμερον ζήλου καί μετά τῆς αὐτῆς πιστότητος καί ἀφοσιώσεως, διά τήν δόξαν αὐτῆς εἰς δόξαν Θεοῦ καί διά τήν σωτηρίαν ψυχῶν». Καί συνεχίσαμε: «ὑπόσχομαι ἐνώπιον Ὑμῶν, Παναγιώτατε, νά ἀγαπῶ καί νά τιμῶ καί νά σέβωμαι ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί νά διακονῶ μετά χαρᾶς καί προθυμίας τόν ἄνθρωπον καί ἐν ἀνάγκῃ νά θυσιάζωμαι ὑπέρ αὐτοῦ. Ἄλλωστε, ἡ Φιλαδέλφεια θά μοι ὑπομιμνήσκῃ ἀκαταπαύστως ὅτι ὀφείλω νά φιλῶ τούς ἀδελφούς μου». Καταλήξαμε δέ, λέγοντας: «Οὐδέν ἔχω ὅπερ δέν ἔλαβον παρά τῆς Ἐκκλησίας. Εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἑπομένως, ὀφείλω τά πάντα καί ἐπί πλέον εὐγνωμοσύνην καί ἀφοσίωσιν καί σεβασμόν καί πιστότητα καί ὑπακοήν ἄχρι θανάτου. Ἀναλογιζόμενος δέ ὅτι τιμῶμαι ἐλέῳ τοῦ Θεοῦ καί κανονικῇ γνώμῃ τῆς Ἐκκλησίας ἵνα ὦ Ἐπίσκοπος ἐν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Μεγάλῃ Ἐκκλησίᾳ, πολλαπλῆν δέον ἵνα ἔχω ἐν ἐμοί συνείδησιν τῆς εὐθύνης ὡς πιστοῦ φορέως τῶν μεγάλων παραδόσεων αὐτῆς καί θεράποντος καί μόνον αὐτῆς, πιστοῦ ἄρχι θανάτου, εἰ δέ καί δεήσει, θανάτου σταυροῦ».
Σᾶς διαβεβαιοῦμε, πεφιλημένα τέκνα, πώς ὅ,τι ὑποσχεθήκαμε πρό 49 ἐτῶν ἰσχύει δι᾽ ἡμᾶς εἰς τό ἀκέραιον καί σήμερα καί θά συνεχίσῃ νά ἰσχύῃ μέχρι τελευταίας μας ἀναπνοῆς. Καθ᾽ ὅλην τήν Ἀρχιερατικήν πορείαν μας ἐδιδάχθημεν ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος, καί πολύ περισσότερο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί ὁ Πατριάρχης, δίδει μαρτυρίαν ζωῆς καί θανάτου. Ὅπερ σημαίνει ὅτι πρέπει νά εἶναι ἔτοιμος γιά ὅλα. Ὅλα χάριν τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ στόν ὁποῖον ἀνήκει καί διά τόν ὁποῖον ὑπάρχει ὡς Ἐπίσκοπος. Διά τόν ἄνθρωπον ἐσταυρώθη ὁ Θεός. Διά τόν ἄνθρωπον συσταυροῦται καί ὁ Ἐπίσκοπος γιά νά συζήσῃ μέ τόν Χριστόν διά τῆς πίστεως εἰς Αὐτόν καί διά τῆς προσηλώσεώς του εἰς τά ὅσια καί ἱερά, τά ὁποῖα μᾶς ἐκληροδότησαν οἱ Πατέρες ἡμῶν.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις, συγχαίρομεν, ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ, καί ἐπαινοῦμεν διά τό εὔκαρπον ἔργον του καί τήν συγκινητικήν ἀφοσίωσίν του εἰς τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τόν Προκαθήμενον αὐτῆς, τόν Ἐπόπτην τῆς Περιφερείας Φαναρίου – Κερατίου Κόλπου Θεοφιλέστατον ἅγιον Ἁλικαρνασσοῦ. Πατρικῶς εὐλογοῦμε τόν ἐξυπηρετοῦντα ἱερατικῶς τίς ἀνάγκες τοῦ Ναοῦ π. Ἀθανάσιον Μαμάσην καί ὁλοθέρμως ἐπαινοῦμε τήν ἀπερχομένην ἔντιμον Ἐκκλησιαστικήν Ἐπιτροπήν, ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ Μουσικολογιωτάτου κ. Ἀντωνίου Παριζιάνου, Ἄρχοντος Λαμπαδαρίου τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως, καί ὅλους τούς πολυτίμους συνεργάτες τους, γιά τό σημαντικό ἔργο πού ἐπετέλεσαν κατά τήν μακράν θητείαν τους. Τέλος, συγχαίρουμε τά ἄξια νεοεκλεγέντα μέλη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, κατά τίς χθεσινές κοινοτικές ἐκλογές, καί τούς εὐχόμεθα ἐγκαρδίως καλλίκαρπον καί κατά πάντα ἀπρόσκοπτον καί ἐπιτυχῆ θητείαν.
Εὐχαριστοῦμε θερμῶς διά τήν εὐλαβῆ ὑποδοχή, τῆς ὁποίας ἐτύχομεν, καί διά τά ἐκφρασθέντα στίς προσφωνήσεις αἰσθήματα σεβασμοῦ καί ἀφοσιώσεως πρός τό πρόσωπό μας. Εὐλογοῦμε πατρικῶς ὅλους τούς προσελθόντας, ἐπικαλούμενοι πλουσίαν τήν εὐλογίαν τοῦ πανοικτίρμονος Θεοῦ ἐφ᾽ ὑμᾶς καί ἐπί τούς οἴκους σας, τῇ μεσιτείᾳ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Σεβαστιανοῦ.
Χρόνια πολλά! Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα σέ ὅλους!
Before we finish our remarks, we would be remiss, if we failed to wholeheartedly welcome the artists from the Lviv Academic Music and Drama Theater, who came from Ukraine, in order to be together with the children from our Ukrainian community here in Istanbul, who are celebrating tomorrow, with the Julian calendar, the feast of St. Nicholas. This morning we have the privilege to have these renown artists in our midst in order to perform Christmas carols, which will enjoy here shortly. Beloved children, we are immensely grateful for your great ministry to our faithful from Ukraine and we are really moved by your kindness to be together with us, despite the unfathomable sufferings of your country and your fellow-citizens.
From the very first moment of the Russian invasion to Ukraine, we condemned this war as “unjustified, unholy, diabolical!” Today, one week before one of the two greatest feasts of our faith, the Nativity of our Lord, the feast of love, hope and peace, once again, we raise our voice and hands to our Savior Jesus Christ, “who for us and for our salvation came down from heaven and was incarnate by the Holy Spirit and the Virgin Mary and became man,” imploring Him to look down upon His tormented children in Ukraine and offer them their much desired and needed peace, comfort and reconciliation.
Once again welcome to the Queen of Cities and your Mother Church. Please be assured that you are constantly in our hearts, minds and fervent prayers!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου