"Η Εκκλησία είναι νοσοκομείο ψυχών...", ακούγαμε από μικροί σε κηρύγματα και πάντα απορούσα: "τι ασθενείς δέχεται;"
Πέρασαν τα χρόνια και κατάλαβα ότι δέχεται τους πάντες. Αφού όλοι είμαστε ασθενείς από τον ιό της φθοράς και του θανάτου. Έχοντας ο καθένας διαφορετικά συμπτώματα, άλλος εγωισμό, άλλος θυμό, άλλος διάσπαση, άλλος ηδονοπληξία, όλοι νοσούμε από θάνατο. Και είναι αυτό το Μέγα Θεραπευτήριο που γνωρίζει από φάρμακα- μυστήρια, αναλογίες- κανόνες και Μονάδες Εντατικής Θεραπείας- μοναστήρια.
Μια τέτοια ΜΕΘ, βλέπουμε μέρα τη μέρα να ολοκληρώνεται εν μέσω δύσκολων ημερών, εν μέσω πανδημίας. Η πρώτη ανδρώα Ιερά Μονή στη γη της Μαδαγασκάρης. Ο πρώτος Ιερός Ναός του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού στη Μαύρη Ήπειρο. Τούβλο το τούβλο, ευχή την ευχή, δάκρυ το δάκρυ, λεπτό το λεπτό από το παγκόσμιο ενδιαφέρον, από εσάς τους εγγύς και τους μακράν.
Χριστός Ανέστη και η ζωή δημιουργεί μέσα από το φόβο του θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου